
Колумнист: Горан Момироски
И покрај тоа што конференцијата на која лидерите од Западен Балкан во Берлин се сретнаа со германската канцеларка Ангела Меркел беше изненадување, а состанокот доби голем публицитет во регионот и во Европската унија, само малкумина веруваат дека може нешто значително да промени во бавниот прием на земјите во Европската унија. Многу е поголем бројот на тие што се обидуваат да откријат што стои зад иницијативата на најмоќната жена на светот, Меркел, и зошто економијата, која во ситуација кога во Франција секој месец се губат десетици илјади работни места е единствениот мотор на целата Европска унија, повторно во фокусот го враќа Балканот.
Ако се анализираат последиците од конференцијата, во нив нема ништо конкретно, ниту нешто ново. Во заклучоците што не биле усогласувани со учесниците туку биле „октроирани“ од домаќините нема никаква најава за некаков нов „маршалов план“ или друг вид интервенција што би можела да ги надмине проблемите со кои се соочува регионот. Дури и во финансиите, домаќините беа прецизни, евентуалните проекти што би можеле да бидат спроведени со заеднички напори би се финансирале со веќе постојните пари во програмата на ИПА или со парите од германската билатерална програма, која веќе две децении им помага на локалните економии во овој дел од Европа. За разлика од стотиците милијарди дадени за спас на Грција, за регионот остануваат само „трошките“ од кои не може да се очекува некаков значителен напредок.
Голем дел од европските аналитичари сметаат дека дури и десетте милијарди евра што Европската унија ги предвиде за помош и за техничка поддршка на земјите-кандидати и партнери на Унијата, беа изнудени откако Кина создаде сличен таков фонд за инвестиции во регионот, и тоа под одлични услови.
Иако голем дел од нив сметаат дека наглата промена на Германија и на Европската комисија, кои преку ноќ, и покрај заморот од проширувањето, го свртеа вниманието на земјите-членки кон Западен Балкан, се должи на агресивноста на Русија, сепак, таа не е единствената причина за тоа.
Конференцијата што се одржа во ноември минатата година во главниот град на Романија, каде што беше промовиран пакетот од 10 милијарди долари што треба да се искористат до 2018 година, по што ќе има нов пакет, ја покажа практичната намера на Пекинг со искористување на слободните пари што ги има на располагање да го зголеми своето влијание во регионот, кој може долгорочно да го користи како отскочна штица за дефинитивно освојување на пазарот на стариот континент. Кина пред пет години во пирејското пристаниште веќе инвестираше пет милијарди долари, каде што купи два од трите терминали, а сега сака да ги купи сите државни грчки акции. Со кинески пари во Македонија се градат два автопатишта, во Букурешт беше договорена изградба на Рафинерија во Романија, како и низа други проекти во централна и во источна Европа, дел од нив во земји што се членки на ЕУ. Кина е веќе присутна и во Србија, каде што инвестираше речиси една милијарда долари во термоцентрали на Србија, а се очекува да гради и огромен мост на Дунав на границата со Романија. Слично е и во другите земји од регионот. Црна Гора зеде поволен кредит од кинеската Експорт-импорт банка за набавка на кинески бродови, а Албанија уште од времето на Сали Бериша со Кина постигна договор за изградба на зона на слободна трговија. Работите се уште поблиски во Унгарија, каде што веќе функционира двојазичен унгарско-кинески факултет, а во Измир и во Талин пристаништата ги раководи кинески инвеститори или се водат преговори за инвестирање во овој бизнис.
Повратниците се општа опасност за целиот континент
Една од темите за кои се согласиле сите учесници на состанокот во Берлин е опасноста од членовите на Исламската држава на Ирак и на Сирија, односно повратниците од блискоисточните фронтови во регионот, а преку него и на територија на ЕУ. Иако во заклучоците од конференцијата нема точка на оваа тема, сепак ова прашање, според интензитетот на покажаните емоции и загриженост, се чини дека било високо на агендата на средбата. Стравот од белата „Ал Каеда“, односно на радикални индивидуалци или групи, кои поради својот европски изглед и државјанство на земјите од регионот немаат потреба од визи за влез во шенгенската зона, е сѐ поприсутен во земјите-членки и затоа од Западен Балкан се бара внимателност на тоа поле. Практично, регионот ќе има улога на филтер што ќе треба да ја отстрани опасноста од терористички напади во Лондон, Париз или во Берлин. Македонските претставници во Берлин одбиваат да кажат што точно се разговарало на состанокот на оваа тема и дали Берлин и Брисел ветиле конкретна помош за соочување со повратниците од Ирак и од Сирија.
Се разбира, не помала грижа за Унијата е влезот на рускиот капитал во регионот, пред сѐ во Србија, каде што руските компании имаат речиси монопол во енергетскиот бизнис, а руска државна компанија, односно конзорциумот од „Руски железници“ и грчката градежна компанија ГЕК „Терна“, е меѓу најсериозните фаворити за купување мнозински пакет-акции во солунското пристаниште од каде што има одлична инфраструктура за транспорт на стока кон Русија, но и кон другите европски земји.
Граѓаните на регионот, сигурно, би сакале причината за германската заинтересираност за регионот да биде хумана и од солидарна природа. Би сакале да преовладува желбата на Меркел за решавање на сите проблеми и за брзо интегрирање во Европската унија место стравот од Русија и од Кина. Ова сценарио зад конференцијата во Берлин има логика, но, сепак, засега е најмалку веројатно. Регионот премногу пати досега бил разочаран од потезите на Брисел, кој постојано ветувал брз прогрес, но на крајот секогаш излегувало дека ветувањата од Унијата не можат да бидат исполнети до крај, делумно поради бавните реформи во дел од државите, а делумно и поради компликуваната европска администрација и негативното расположение кај европските гласачи. Солунската агенда, која пред десет години имаше силна поддршка од тогашните лидери на ЕУ, остана само симбол на европските лажни ветувања и празни зборови за балканските жители. Од 2004 година до денес од агендата со која требаше Грција да стане лидер на регионот, а земјите да бидат пред портите на ЕУ, останаа само пораките што се повторуваат секоја година и лошиот вкус во устата на бриселските бирократи, кои, откако се сменија старите политичките лидери, останаа сами да објаснуваат зошто Унијата во Солун промовирала „ветар во магла“.
Зошто СИРИЗА се плаши од иницијативата на Меркел
Најпопуларната грчка партија СИРИЗА на Ципрас е загрижена од иницијативата на Германија за Западен Балкан.
Партијата што, според анкетите, за еден до два процента е во предност во однос на Неа демократија на Самарас, реагира по заклучоците од конференцијата за Западен Балкан во Берлин.
Ципрас и неговите другари прашуваат зошто Грција не била поканета на конференцијата, каде што било споменато прашањето за името, алудирајќи притоа дека Германија може без консултации со Атина да преземе финална иницијатива за решавање на долгогодишниот спор за името.
Членовите на СИРИЗА се загрижени и зошто во Берлин не биле споменати преговарачкиот процес со посредство на ОН и одлуките на Европскиот совет, според кои прашањето за името е вклучено во рамката за почитување на добрососедските односи и промовирање на регионалната стабилност и е предуслов за пристапни преговори.
Загриженоста на Ципрас и на неговата партија, која лесно може да се случи на наредните избори да дојде во ситуација да формира нова влада кај јужниот сосед, е, пред сѐ, поради јасните германски обиди да ја заземе лидерска позиција на Балканот.
Според СИРИЗА, организација на ад хок форуми надвор од рамката на ЕУ, исклученото учество на земји-членки на Унијата и поделбата на улоги на земјите од Западен Балкан е опасност затоа што исклучувањето на Атина од регионалните процеси може да ја доведе земјата во делумна изолација и во неможност да влијае на проблемите во согласност со својата надворешна агенда.

Мора да се преиспита принципот на условеност
За лажните ветувања на Брисел веќе не зборуваат само земјите од регионот, туку и европските политичари. И Франк Валтер Штајнмаер како домаќин на министрите за надворешни работи во Берлин и еврокомесарот за проширување во заминување Штефан Филе, пред своите колеги од Балканот признале дека Брисел мора да го преиспита својот принцип за „кондиционалност“ или условеност на напредокот со направените реформи. Овој принцип особено е кршлив во случајот со Македонија, која ги заврши сите потребни реформи и ги исполни сите предуслови, а сепак не може да почне преговори за членство. Европа не смее да лаже кога им ветува на своите партнери – земјите што се кандидати, е ставот и на Штајнмаер и на Филе, кој дополнително, според европски дипломатски извори, говорел за проблемот со ветото на земјите-членки што имаат спор со земјите-кандидати, проблем што од темел го урива овој принцип на условеност. Со заканите од Загреб дека поради исчезнатите лица во текот на југословенската криза ќе стави вето на Србија, овој проблем станува регионален, а не само на една членка или кандидат, па затоа и Брисел и Берлин ќе мораат да најдат механизам, кој ако не биде поставен, и по пет години ќе го спречува процесот на проширување.
Германските медиуми (не)заинтересирани за Западен Балкан
Берлинската конференција не беше главна тема во германските медиуми. Без разлика дали тоа беше план на кабинетот на Меркел или, пак, регионот не е веќе интересен за европската јавност, факт е дека само мал дел од медиумите информациите од неа ги пласираа во ударните термини или на насловните страници. Колку сме важни за германската јавност и за најважните медиуми најдобро покажува начинот на кој во Германија беше прикажана тепачката во македонскиот парламент. Во информацијата за атрактивното видео со размената на боксови и на шлаканици меѓу пратениците на ДУИ и на ДПА било објаснето дека во Собранието во Скопје се степале власта и опозицијата, а во веста стоело и дека пратениците на опозицијата претходно го напуштиле законодавниот дом со што е создаден „галијаматис“ во германската јавност, која нема точна информација кој и зошто се тепал во Собранието, а впечаток е дека таму ниту има интерес за темелни информации од ваков вид.
Меркел има храброст каква што имаа малкумина во Европа
Тоа што е позитивно од конференцијата, покрај делумно вратениот оптимизам кај Балканците, е што Меркел покажа храброст како ретко кој европски политичар да оди контра своите гласачи, кои не сакаат да ги финансираат потенцијалните азиланти и работници од Балканот. И покрај јасните резултати од анкетите во кои Европејците одвај се согласуваат и со романските и со бугарските работници, Меркел покажа дека е визионер што гледа во перспектива, а не во дневната политика и интереси. Без разлика кои се нејзините вистински мотиви за конференцијата. Иако таа не вети ништо конкретно, а роковите од четири години, кои беа поставени во Берлин, се совпаѓаат со периодот од пет години во кој, според германското протеже, Луксембуржанецот Жан-Клод Јункер, ќе нема прием на нови членки, сепак таа имаше храброст јасно да порача дека Западниот Балкан нема да остане на цедило, што во германската јавност, сигурно, нема да ѝ донесе поени, туку, напротив, може само да ѝ наштети.
(објавено во 105. број на неделникот „Република“, 5.09.2014)
Ставовите искажани во рубриката Колумни се лични ставови на авторите и не се автоматски и ставови на редакцијата на Republika.mk. Редакцијата на Republika.mk се оградува од ставовите во објавените колумни, а одговорноста за изнесеното во нив е исклучиво на авторот.
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.


