Никоj не знае што е следно

Колумнист: Горан Момироски

Ја­нош Бу­гај­ски

Ва­ши­те те­зи да би­дат по­твр­де­ни од вли­ја­те­лен аме­ри­кан­ски екс­перт за Евро­па е чест за се­кој но­ви­нар од ре­ги­о­нот, но не­ма вре­ме за гор­дост. И Ја­нош Бу­гај­ски се пла­ши де­ка глав­на­та при­чи­на за грч­ко­то ве­то за Ма­ке­до­ни­ја во НА­ТО и во ЕУ е ру­ско­то вли­ја­ние кое, иа­ко тој не го по­ста­ву­ва на тој на­чин, тре­ба да до­ве­де до по­до­бра по­зи­ци­ја на Кремљ на Бал­ка­нот.
Да­ли таа ќе би­де иско­ри­сте­на ка­ко про­ти­вте­жа на аме­ри­кан­ски­от ра­ке­тен штит во Ро­ма­ни­ја и во Бу­га­ри­ја ко­га за тоа ќе дој­де вре­ме или, пак, Ру­си­ја се под­го­тву­ва пре­ку сво­и­те вр­ски во ре­ги­о­нот да обез­бе­ди глас во ЕУ е по­мал­ку важ­но. На­ма­ле­ни­от ин­те­рес на САД да ја убе­дат Гр­ци­ја да доз­во­ли влез на Ма­ке­до­ни­ја во НА­ТО и во ЕУ пре­диз­ви­ка отво­ре­на вра­та за ру­ско вли­ја­ние во ре­ги­о­нот. Енер­гет­ски­те ка­па­ци­те­ти и пла­но­ви на Пу­тин се од­лич­на мож­ност зем­ји­те од Бал­ка­нот, трг­ну­вај­ќи од сво­и­те ин­те­ре­си, во исто вре­ме да се за­ла­га­ат за евро­ат­лант­ски ин­те­гра­ции и да пре­го­ва­ра­ат со Ру­си­ја за евтин гас и за на­фта. И на тоа ни­кој не мо­же да ста­ви за­бе­ле­шка за­тоа што ни­за дру­ги европ­ски зем­ји се во иста си­ту­а­ци­ја, на­мет­ну­ва­ат санк­ции за Ру­си­ја, а во исто вре­ме не ги иск­лу­чу­ва­ат вен­ти­ли­те со ру­ски гас кој грее ед­на че­твр­ти­на од европ­ски­те се­мејс­тва. Во сво­ја­та ана­ли­за за Ру­си­ја ка­ко гла­вен спон­зор на грч­ко­то ве­то за Ма­ке­до­ни­ја не на­пи­шал за уште еден ва­жен на­стан што се слу­чи не­де­ла­ва, а кој мо­же да ги за­гро­зи ре­ги­о­нал­ни­те по­ста­вки по што ни три кон­фе­рен­ции за за­па­ден Бал­кан ор­га­ни­зи­ра­ни од гер­ман­ска­та кан­це­лар­ка Ан­ге­ла Мер­кел не­ма да ги сре­ди. Не­кол­ку де­на отка­ко Мер­кел се срет­на во Бу­дим­пе­шта со до­ма­ќи­нот Ор­бан и, спо­ред ме­ди­у­ми­те, отка­ко по­ба­ра­ла од не­го да би­де вни­ма­те­лен со бли­ско­ста со Ру­си­ја, ун­гар­ски­от пре­ми­ер го до­че­ка Пу­тин ка­ко нај­го­лем при­ја­тел, ду­ри мо­же­би по­го­лем и од Оба­ма. За нас таа сред­ба е важ­на за­тоа што по неа раз­брав­ме де­ка но­ви­от ру­ски енер­гет­ски ко­ри­дор „Тур­ски тек“, кој тре­ба­ше да но­си гас до грч­ка­та гра­ни­ца, тре­ба да про­дол­жи на се­вер кон Европ­ска­та уни­ја. Ун­гар­ски­те из­во­ри откри­ја де­ка га­со­во­дот тре­ба да про­дол­жи кон Ма­ке­до­ни­ја, па пре­ку Ср­би­ја да дој­де до Ун­га­ри­ја, од ка­де што и дру­ги европ­ски член­ки ќе мо­жат да се снаб­ду­ва­ат со евтин ру­ски гас. По­крај Ци­прас, кој со сво­и­те не­ло­гич­ни че­ко­ри од те­мел ги раз­ни­ша те­шко до­го­ва­ра­ни­те евро­прин­ци­пи, Бри­сел се­га се со­о­чу­ва со уште еден не­кон­вен­ци­о­на­лен ли­дер на зем­ја-член­ка на ЕУ кој са­ка да во­ди автен­тич­на на­ци­о­нал­на по­ли­ти­ка во ко­ја ин­те­ре­сот на зем­ја­та е во прв ред. За­ед­нич­ко за двај­ца­та пре­ми­е­ри Ор­бан и Ци­прас е што пред очи­те на Мер­кел, Ка­ме­рон и на Оланд ко­ке­ти­ра­ат со Пу­тин, за ко­го, пак, е те­шко да се за­мис­ли де­ка има дру­ги ин­те­ре­си освен пос­ла­ба Европ­ска уни­ја ко­ја ќе би­де по­ла­ко­ма за ру­ски­те енер­ген­ти.

Ма­ке­до­ни­jа мо­ра да jа во­ди ин­те­ре­сот, а не ина­е­тот и емо­ци­и­те

Ма­ке­до­ни­ја од ло­гич­ни при­чи­ни не е во кру­гот на европ­ски ру­со­фи­ли, пред сè, по­ра­ди сво­е­то јас­но стра­те­ги­ско парт­нерс­тво со САД и со ЕУ, ка­де што иа­ко не е при­ме­на се гле­да ка­ко член­ка еден ден. До­пол­ни­тел­но, Ма­ке­до­ни­ја во си­те овие де­вет го­ди­ни отка­ко ста­на зем­ја-кан­ди­дат за ЕУ, и по­крај ис­пол­ну­ва­ње­то на кри­те­ри­у­ми­те за по­че­ток на пре­го­во­ри­те, ни­ту ед­наш не се оби­де да ко­ке­ти­ра со Ру­си­ја за да ос­тва­ри по­до­бра пре­го­ва­рач­ка по­зи­ци­ја. И по­крај тоа што кај не­кои зем­ји та­кви­те уце­ни по­ма­га­ат, зем­ја­та ни се­га не тре­ба да вле­гу­ва во ка­кви би­ло по­себ­ни вр­ски со Ру­си­ја, освен ако тие не се стро­го ко­мер­ци­јал­ни. Изо­ду­ва­ње­то на па­тот што го поч­нав­ме во 2001 го­ди­на во За­греб не смее да за­пре, не са­мо по­ра­ди парт­нерс­тво­то кое са­ка­ме да го гра­ди­ме со тие што шест го­ди­ни нè че­ка­ат да че­ка­ме пред вра­та­та на евро­ат­лант­ска­та ко­а­ли­ци­ја, ту­ку, пред сè, за­ра­ди нас са­ми­те.

(Текст објавен во 129. број на неделникот Република, 20.02.2015)

Ставовите искажани во рубриката Колумни се лични ставови на авторите и не се автоматски и ставови на редакцијата на Republika.mk. Редакцијата на Republika.mk се оградува од ставовите во објавените колумни, а одговорноста за изнесеното во нив е исклучиво на авторот.

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.