„Магор“ ја промовира книгата „Тајно злато“ од академик Влада Урошевиќ

Во вторник (21 јуни) со почеток во 20 часот во кафе-книжарницата „Магор“ ќе се одржи промоцијата на најновата поетска збирка на Влада Урошевиќ „Тајно злато“. Поздравната реч е на Владимир Јанковски, а промотори на изданието се проф. д-р Ивица Џепароски и проф. д-р Владимир Мартиновски. За начинот на настанувањето на книгата, Урошевиќ вели: „Книгата „Тајно злато“ настаната е од повеќекратните средби со книгите посветени на алхемијата. Ме возбудуваше одамна оваа таинствена дејност, негирана, отфрлана, обвинувана за измама, но која се јавувала во повеќе цивилизации (египетска, грчка, кинеска, индиска, арапска, средновековна европска) и која, наспроти сите оспорувања, истрајувала и продолжувала да ги фасцинира љубопитните умови од сите епохи. Особено ме привлекуваа ликовните сведоштва кои низ својата симболика сакале да ги дадат насоките на овие истражувања, но на еден начин кој би ја соопштувал својата тајна само на посветените. Подоцна ја открив заинтересираноста на длабинската психологија за алхемијата, теориите за присутноста на алхемичарските учења во многубројни дела на познатите сликари од минатите векови, како и фасцинираноста на надреалистите од суштината на енигмите што алхемичарите ги оставиле зад себе. Секако, денес не е толку важно дали овие занесеници навистина успевале да дојдат до „каменот на мудроста“ а, со негова помош, и до златото, до „вечната младост“, до бесмртноста. Она што е несомнено е тоа дека тие се впуштале во разрешување на енигмите кои лежат во длабочините на материјата, а со тоа , можеби и без да бидат свесни, доаѓале и до некои откритија за длабочините на човековата свест и за нејзините врски со севкупната природа на универзумот. Патот на усовршувањето на „нечистата материја“ во злато бил, секако, и пат на сопственото усовршување. Се обидов, во еден миг, да ги пренесам сознанијата до кои дојдов во стихови, барајќи го најсоодветниот начин за изразувањето на оваа специфична содржина.“

Влада Урошевиќ (1934) е македонски поет, прозен автор, критичар, есеист, антологичар, преведувач. Член на Македонската академија на науките и уметностите, на Европската поетска академија (Луксембург) и на Словенската академија на литературата и уметноста (Варна); надворешен член на САНУ (Белград) и дописен член на академијата „Маларме“ (Париз). Има докторат по филолошки науки; како редовен професор на Филолошкиот факултет „Блаже Конески“ во Скопје, на Катедрата за општа и компаративна книжевност, држел курсеви по историја на европските литератури од деветнаесеттиот и дваесеттиот век.