| четврток, 6 декември 2018 |

Ка­ли­о­пи на „Евро­ви­зи­ја 2016“: Со го­лем ме­рак се вра­ќам

Оди­ме уште ед­наш, оди­ме да го по­твр­ди­ме она што во 2012 го­ди­на им го оста­вив­ме ка­ко тра­га, ка­ко пе­чат, се­га оди­ме да ја зе­ме­ме по­твр­да­та за се­то тоа, ве­ли Ка­ли­о­пи

Че­ти­ри го­ди­ни пред неа и уште три по неа, Ма­ке­до­ни­ја не ус­пе­ва да вле­зе во евро­ви­зи­ско­то фи­на­ле. Го има ли Kaли­о­пи она што го ба­ра евро­ви­зи­ска­та пуб­ли­ка?

Спо­ред Ка­ли­о­пи и спо­ред Ма­ке­дон­ска­та ра­дио-те­ле­ви­зи­ја, да, го­ди­на­ва е ви­стин­ско­то вре­ме да се вра­ти. Тоа, ве­лат, го по­твр­ду­ва­ат мно­гу­број­ни­те по­ра­ки што при­стиг­на­ле на неј­зи­на­та адре­са и на адре­са­та на МТВ. Евро­ви­зи­ски­те обо­жа­ва­те­ли и но­ви­на­ри­те што го сле­дат на­ста­нот, со го­ди­ни пра­шу­ва­ле ко­га Ма­ке­до­ни­ја по­втор­но ќе им ја пра­ти Ка­ли­о­пи.

Тол­ку го­ди­ни на­на­зад се­ко­гаш до­пи­ра­ат до ме­не гла­со­ви­те „Вра­ти се, вра­ти се, вра­ти се…“ и на крај тоа бе­ше тол­ку сил­но и моќ­но, што ко­га Ма­ке­дон­ска­та ра­дио-те­ле­ви­зи­ја ме по­ви­ка по­втор­но да ја прет­ста­ву­вам Ма­ке­до­ни­ја, не мо­жев да ка­жам не – ве­ли Ка­ли­о­пи.

Ве­ли, со го­лем ме­рак се вра­ќам! Љу­бо­вта и по­чит­та од неј­зи­ни­те обо­жа­ва­те­ли што ја чув­ству­ва­ла во Ба­ку, са­ка по­втор­но да ја по­чув­ству­ва. Оди без ни­ка­кви оче­ку­ва­ња би­деј­ќи та­ка се­ко­гаш е по­до­бро.

Се ра­ду­вам најм­но­гу за обо­жа­ва­те­ли­те, се ра­ду­вам за си­те оние пре­крас­ни лу­ѓе од ва­ши­от про­фе­си­о­на­лен свет, но­ви­на­ри­те, кои уште то­гаш во Ба­ку ми иска­жаа мно­гу љу­бов, мно­гу по­чит, мно­гу вни­ма­ние и, се­ка­ко, за­ра­ди пес­на­та. Пес­на­та е таа што ќе ме но­си по­на­та­му. До­на! – ве­ли Ка­ли­о­пи.

kaliopi dona 2 (Custom)

Eвро­ви­зи­ска­та кам­па­ња во 2012 го­ди­на ѝ овоз­мо­жи на Ка­ли­о­пи да се за­поз­нае и да се по­вр­зе со мно­гу­број­ни му­зич­ки но­ви­на­ри и пуб­ли­ка во Евро­па. Таа па­ту­ва­ше во Хо­лан­ди­ја, Бе­ло­ру­си­ја, Укра­и­на, во бал­кан­ски­те зем­ји. Соз­да­де и ба­за на евро­ви­зи­ски обо­жа­ва­те­ли, за кои и таа и МТВ сме­та­ат ќе би­дат мно­гу бит­ни за ово­го­ди­неш­но­то прет­ста­ву­ва­ње.

Пе­јач­ка­та до­да­ва де­ка обо­жа­ва­те­ли­те се нај­важ­ни­от сег­мент во ка­ри­е­ра­та на еден умет­ник, на еден пе­јач.

Мо­и­те обо­жа­ва­те­ли се це­лос­но лу­ди обо­жа­ва­те­ли, јас го знам тоа, но ка­ко мо­же да не се лу­ди ко­га јас са­ма­та сум ус­лов­но ре­че­но, лу­да. Се­то она што го жи­ве­ам и што го тво­рам го пра­вам со мно­гу страст и со мно­гу ри­зик и, се­ка­ко, без оче­ку­ва­ња би­деј­ќи ко­га чо­век оди без оче­ку­ва­ња е по­на­гра­ду­ван од жи­во­тот, та­ка што, ете, по­сто­јам за нив, тво­рам за нив и среќ­на сум што ги имам – ве­ли таа.

Во сво­јот тим, ка­ко ком­по­зи­тор и аран­жер, Ка­ли­о­пи по­втор­но го има по­ра­неш­ни­от со­пруг и до­жи­во­тен му­зич­ки со­ра­бот­ник, Ро­мео Грил. Ве­ли, јас сум при­мер зо­што тре­ба да оста­не­те во до­бри од­но­си со сво­и­те по­ра­неш­ни.

kaliopi dona 4 (Custom)

Иа­ко Ро­мео на по­че­ток се про­ти­ве­ше, го убе­див. Тој се­ко­гаш мо­ра да се со­о­чи со мо­мен­тот што го имам со Ма­ке­до­ни­ја, а и тој го има, та­ка ту­ка што не­ма дво­у­ме­ње. Оди­ме уште ед­наш, оди­ме да го по­твр­ди­ме она што во 2012 го­ди­на им го оста­вив­ме ка­ко тра­га, ка­ко пе­чат, се­га оди­ме да ја зе­ме­ме по­твр­да­та за се­то тоа. Има­ме пес­на, има­ме! – се смее Kaли­о­пи.

Ко­га прв­пат ја слуш­на­ла ме­ло­ди­ја­та за „До­на“, ве­ли зна­е­ла кој текст ќе ѝ при­ле­га. Тоа е сил­на пес­на, со тол­ку го­ле­ма по­ра­ка, уни­вер­зал­на по­ра­ка ко­ја се­кој ќе ја раз­бе­ре, а и се­кој тре­ба да си ја про­тол­ку­ва на свој на­чин.

По­ра­ка ко­ја обе­ди­ну­ва, ко­ја има за цел ед­но­став­но да нè по­тсе­ти на си­те оние мо­мен­ти во жи­во­тот ко­га тре­ба да сме бла­го­дар­ни за се­то она што са­ми­от жи­вот со се­бе го но­си и на не­кои фи­гу­ри во на­ши­от жи­вот кои оста­ва­ат бес­це­не­та тра­га, а и, се­ка­ко, на онаа ед­на ко­ја одоз­го­ра си­те нè гле­да и нè чу­ва. Зна­чи, има уни­вер­зал­на по­ра­ка, иа­ко јас се­ко­гаш ве­лам оста­ви ги лу­ѓе­то са­ми да си ја про­нај­дат сво­ја­та лич­на при­каз­на. Ка­ко и да е, за се­кој од нас има не­ка­де не­ко­ја До­на – ве­ли Ка­ли­о­пи.

Евро­ви­зи­ски­от пат са­мо што за­поч­на. Ка­ли­о­пи ја про­мо­ви­ра­ше „До­на“ до­ма, а се­га сле­ду­ва­ат си­те про­мо­тив­ни че­ко­ри ка­ко и се­ко­ја го­ди­на. Во Ко­пен­ха­ген, Дан­ска, ве­ли, оди под­го­тве­на и си­гур­на во се­бе.

kaliopi dona 6 (Custom)

Кај ма­ке­дон­ска­та пуб­ли­ка, пак, одам­на е сплас­на­та еу­фо­ри­ја­та и пра­ши­на­та ко­ја не­ко­гаш се кре­ва­ше за евро­ви­зи­ски­от фе­сти­вал. Во ан­ке­та­та што ла­ни ја спро­ве­де МРТВ го­лем дел од ис­пи­та­ни­ци­те од­го­во­ри­ја де­ка во­оп­што и не тре­ба да учес­тву­ва­ме, но мно­гу по­го­лем про­цент беа ком­би­ни­ра­ни­те гла­со­ви на оние што сме­таа де­ка тре­ба да учес­тву­ва­ме, но имаа раз­лич­но гле­ди­ште за тоа ка­ко да го из­би­ра­ме прет­став­ни­кот.

„Евро­ви­зи­ја 2016“ за­се­га е без скан­дал, но до мај има вре­ме за сè.

 По­по­ва: Ако се пра­шу­вам јас, се­ко­ја го­ди­на би ја пра­ќа­ле Ка­ли­о­пи

kaliopi dona (Custom)

За уред­ни­кот на кул­тур­но-умет­нич­ка­та про­гра­ма на МТВ, Ме­ри По­по­ва, ко­ја го­ди­ни на­на­зад е дел од евро­ви­зи­ски­от тим, Ка­ли­о­пи е ви­стин­ски­от из­бор го­ди­на­ва. По­по­ва ве­ли де­ка има­ме и дру­ги ин­тер­пре­та­то­ри, но си­те сме све­до­ци де­ка „Евро­ви­зи­ја“ ја са­ка Ка­ли­о­пи.

– Ако се пра­шу­вам јас, се­ко­ја го­ди­на би ја пра­ќа­ла Ка­ли­о­пи, за­тоа што, на­ви­сти­на, е из­во­нре­ден про­фе­си­о­на­лец со тол­ку мо­ќен глас што на­ви­сти­на пле­ни. Бев со неа во 2012 го­ди­на во Ба­ку, знам што се слу­чу­ва­ше та­му, си­те бев­ме све­до­ци на тој неј­зин не­за­бо­ра­вен на­стап. От­то­гаш, па еве че­ти­ри го­ди­ни на­на­зад, си­те ме­ди­у­ми што се при­сут­ни на „Евро­ви­зи­ја“, па ду­ри и од са­ма­та про­дук­ци­ја, од ЕБУ, ни ја ба­ра­ат Ка­ли­о­пи да се вра­ти на­зад. Би­деј­ќи, зна­е­те ка­ко, тоа е не­по­втор­лив во­кал што знае да се пре­тво­ри од нај­неж­но, суп­тил­но су­штес­тво во ви­стин­ски ѕвер, во ла­ви­ца на сце­на. Та­кво не­што не е во­оп­што за пот­це­ну­ва­ње. Не де­ка не­мам, има­ме и дру­ги ин­тер­пре­та­то­ри, но оваа го­ди­на мис­лам е ви­стин­ско вре­ме Ка­ли­о­пи да се вра­ти на евро­ви­зи­ска­та сце­на, до­де­ка си­те уште ја ба­ра­ат и до­де­ка уште им ѕво­ни тоа „Цр­но и бе­ло“ од 2012 го­ди­на, се на­де­вам де­ка од ова го­ди­на „До­на“ ќе го до­бие тој при­мат – ве­ли По­по­ва.

За По­по­ва, „До­на“ е моќ­на и из­во­нред­на пес­на.

– Jaс сум во­о­ду­ше­ве­на, и ка­ко му­зи­чар, и ка­ко про­фе­си­о­на­лец, ова е хит, до­сто­инс­тве­на ком­по­зи­ци­ја ко­ја пра­ви да се чув­ству­ва­те воз­ви­ше­но – сме­та По­по­ва.

 

Ма­ке­дон­ски­те плас­ма­ни во из­ми­на­ти­те осум го­ди­ни:

2008       Та­ма­ра, Адри­јан и Вр­чак,  „Во име на љу­бо­вта“ – 10. ме­сто во по­лу­фи­на­ле, без плас­ман во фи­на­ле

2009       „Некс тајм“, „Не­што што ќе оста­не“ – 10. ме­сто во по­лу­фи­на­ле, без плас­ман во фи­на­ле

2010       Ѓо­ко Та­не­ски, „Јас ја имам си­ла­та“ – 15. ме­сто во по­лу­фи­на­ле, без плас­ман во фи­на­ле

2011       Вла­тко Или­ев­ски, „Ру­син­ка“ – 16. ме­сто во по­лу­фи­на­ле, без плас­ман во фи­на­ле

2012       Ка­ли­о­пи, „Цр­но и бе­ло“ – 9. ме­сто во по­лу­фи­на­ле, 13 ме­сто во фи­на­ле­то

2013       Ес­ма и Ло­за­но, „Пред да се раз­де­ни“ – 16. ме­сто во по­лу­фи­на­ле, без плас­ман во фи­на­ле

2014       Ти­ја­на Дап­че­виќ, „To the sky“ – 13. ме­сто во по­лу­фи­на­ле, без плас­ман во фи­на­ле

2015       Да­ни­ел Кај­ма­ко­ски, „Autumn leaves“ – 15. ме­сто во по­лу­фи­на­ле, без плас­ман во фи­на­ле

Разговараше: Марина Костовска
Фото: Але­ксан­дар Ива­нов­ски
(Текст објавен во 184. број на неделникот „Република“, 11.03.2016)

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.

Top