Радикални властољупци со ултиматум за спас на сопствената кожа

По по­ве­ќе од че­ти­ри ме­се­ци глу­пи­ра­ње, ре­зул­та­тот од „бом­би­те“ на СДСМ, ко­неч­но, е ја­сен и вид­лив. Во те­кот на овие 130 де­на, опо­зи­ци­ја­та се раз­го­ли. И бу­квал­но и фи­гу­ра­тив­но. Де­фи­ни­тив­но, зим­ска­та, фе­вру­ар­ска гар­де­ро­ба, ја за­ме­ни­ја со лет­на, јун­ска. И тол­ку од ре­зул­та­ти­те. Ах, да. Има­ше уште ед­на про­ме­на – од ми­нус 8, тем­пе­ра­ту­ра­та во ме­ѓу­вре­ме на­рас­на на плус 38, или це­ли 46 сте­пе­ни раз­ли­ка од 9 фе­вру­а­ри, ко­га ја об­ја­ви­ја пр­ва­та пе­тар­да. Тол­ку од број­ки­те. Кај реј­тин­зи­те на пар­ти­и­те, ефе­ктот го не­ма. Рол­ки­те ги сме­ни­ја со ма­ич­ки и со ко­шу­ли „по кра­тки“, са­мо За­ев не ја сме­ни ко­шу­ла­та…

По раз­го­во­ри­те на За­ев со ќер­ка му и ин­терв­ју­то за „Ра­дио Сло­бод­на Евро­па“, единс­тве­но не­што над­вор од сним­ки­те за вла­ста беа пап­ки­те за ме­га­со­ро­со­ид­ни­те НВО, кои оста­наа ми­сте­ри­ја (или беа праз­ни?) но кои отка­ко не­ко­гаш СДСМ ќе по­бе­ди, ќе мо­ра­ат да се ви­ка­ат са­мо „О“, т.е. ќе би­дат са­мо ор­га­ни­за­ции. То­гаш „нев­ла­ди­ни“ или НВ ќе от­скок­ну­ва од ави­он. Иа­ко, и се­га пре­крас­но би им од­го­ва­ра­ла кра­тен­ка­та ОО (опо­зи­ци­ски ор­га­ни­за­ции) или нај­со­од­вет­но би им „сто­е­ла“ кра­тен­ка­та „СС“, во пре­вод со­ро­со­ид­ни са­те­ли­ти. Се­ка­ко, си­те слич­но­сти со исто­ри­ја­та на кра­тен­ка­та се слу­чај­ни, не­ли… Мо­же­би, пак, нај­со­од­вет­но би би­ло си­те да се кр­стат пле­ну­ми. Нај­фер, де­фи­ни­тив­но. Ва­ква уни­фи­ка­ци­ја од­лич­но би ко­рес­пон­ди­ра­ла со нив­на­та, ка­ко и сѐ – пре­пи­ша­на, рол­ја од „Ѕвез­де­ни па­те­ки“. Та­му аси­ми­ла­ци­ја­та на сѐ што мис­ли по­и­на­ку ја вр­шеа Бор­ги­те. На ко­ле­ктив­но­то пер­е­ње на мо­зо­кот му прет­хо­деа збо­ро­ви­те: „ние сме Бор­ги, ќе би­де­те аси­ми­ли­ра­ни, от­по­рот е бес­по­ле­зен…“ или со­вре­ме­на­та ма­ке­дон­ска вер­зи­ја „Ние сме СДСМ (или пле­нум, из­бе­ре­те са­ми­те)…“

И по раз­ли­ка од це­ли 46 сте­пе­ни, 40 „бом­би“ и по­ве­ќе од че­ти­ри­ме­сеч­на аго­ни­ја, нас­ме­а­ни­те ли­ца зад ли­де­рот не се сме­ни­ја. При­тоа, не мис­ли­ме на тие што се зад не­го за вре­ме на се­ко­ја „де­то­на­ци­ја“ во СДСМ. Ли­ца­та што сто­јат зад За­ев не се ста­ти­сти­те што ја сме­ни­ја гар­де­ро­ба­та на „Па­вел Ша­тев“. Тоа се не­про­мен­ли­ви­те, 24/7, нон­стоп исти ли­ца на но­ви­нар­ско-ана­ли­ти­чар­ски­те ју­риш­ни­ци. Исти­те тие неп­лод­ни стра­те­зи, кои ра­дос­но она­ни­раа ко­га „црп­на­ти­от“ спа­си­тел од Мур­ти­но му го ре­че „го­ле­мо­то не“ во Бри­сел на Ав­стри­е­цот Хан. Неј­се што та­ка да­де не­га­ти­вен од­го­вор на це­ла ЕУ, вклу­чу­вај­ќи го и Јун­кер, кој на­бр­гу си се из­јас­ни, но дов­че­раш­ни­те ми­ле­ни­чи­ња на ме­ѓу­на­род­на­та за­ед­ни­ца на по­чи­ту­ва­ни­от и слу­ша­ни­от им Фрч­ко не мо­жеј­ќи по­и­на­ку да го скри­јат сра­мот, се транс­фор­ми­раа во кле­ти ан­ти­е­вро­пеј­ци. Ве­лат де­ка не­воз­вра­те­на­та љу­бов пре­диз­ви­ку­ва страш­ни пос­ле­ди­ци, а љу­бо­мо­ра­та што сле­ду­ва е кла­сич­на пси­хо-па­то­ло­шка ре­ак­ци­ја на отфр­ле­ни­от, до вче­ра љу­бен фа­ктор, или, мо­же­би, пар­ти­ја? Осо­бе­но, ко­га иста­та таа љу­бов не е по­чув­ству­ва­на це­ли де­вет го­ди­ни…

Со­го­лу­ва­ње­то на вр­ху­шка­та на СДСМ, пак, пот­по­мог­на­то од ви­со­ка­та тем­пе­ра­ту­ра, на тац­на ја сер­ви­ра­ше и при­чи­на­та за нај­а­ве­на­та ра­ди­ка­ли­за­ци­ја на пар­ти­ја­та. Раз­го­лу­ва­ње­то уште тол­ку ја наг­ла­си по­тре­ба­та од спас на сопс­тве­на­та ко­жа. Не­до­сти­гот од ар­гу­мен­ти, се­га јас­но уви­ден и од ЕУ и од САД, ја от­трг­на мож­но­ста за спас пре­ку упо­тре­ба­та на „Бож­ја­та ра­ка“ на ме­ѓу­на­род­на­та за­ед­ни­ца. Се­га, спа­сот од суд­ски­те про­це­си што сле­ду­ва­ат се гле­да во членс­тво­то, кое ќе тре­ба да го спа­си ли­де­рот од за­ко­нот. Ган­ди­е­ви­за­ци­ја­та, со го­ди­ни про­па­ги­ра­на од Фрч­ко­ски, се­га пот­по­мог­на­та и од спро­ве­ду­ва­чот на ан­ке­ти Спа­сов, тре­ба да ја оте­ло­тво­ри во де­ло гра­ѓан­ска­та не­пос­луш­ност на пар­тиј­ци­те. Кам­пот се по­ка­жа ка­ко ан­ти­рек­ла­ма, „бом­би­те“ ис­пад­наа пе­тар­ди, а над За­ев ви­сат два слу­ча­ја за ми­то и еден за не­за­кон­ски обид за пре­зе­ма­ње власт со уце­на. Не­ма дру­го ча­ре освен Спа­со­ва­та „ган­ди­е­ви­за­ци­ја“. Проб­ле­мот е ка­ко да ги на­те­ра­те сдсмов­ци­те, ка­ко при­вр­за­ни­ци­те на Ган­ди, во знак на про­тест да ги на­пу­штат ра­бот­ни­те ме­ста во ад­ми­ни­стра­ци­ја­та, во исто вре­ме ко­га дру­ги пар­тиј­ци пред вла­да­та спи­јат и жи­ве­ат та­му за да ја до­би­јат иста­та таа ра­бо­та?!

Jу­риш­ни­ци­те, ко­неч­но, во пра­во – За­ев се над­ми­на се­бе­си

Ми­зе­ри­ја­та на об­ви­не­ни­ја­та кон Јо­ха­нес Хан не ја из­не­на­ди јав­но­ста. Ду­ри и но­ви­нар­ски­те, опо­зи­ци­ски че­да што „израс­наа“ на па­ри и на про­е­кти на ЕУ (вред­ни сто­ти­ци ил­ја­ди евра) ги „ре­пе­ти­раа“ сво­и­те ин­тер­нет-сај­то­ви и рас­пу­каа по евро­ко­ме­са­рот. На­стра­на не­бу­лоз­но­ста на об­ви­ну­ва­ња­та, се­кој нор­ма­лен во др­жа­ва­та, пак, би се пра­шал ед­на ра­бо­та: ка­ко тоа еден евро­ко­ме­сар, кој е пан­дан на ми­ни­стер во вла­да, ра­бо­тел на сво­ја ра­ка? Де­ман­тот на опо­зи­ци­ско­то ло­шо со­ста­ве­но „оцр­ну­ва­ње“ на Хан дој­де и од пре­тсе­да­те­лот на ЕУ, Јун­кер. Но СДСМ не ла­же, не­ли, ни­ту, пак, нив­ни­те „про­фе­си­о­нал­ни“ ме­ди­у­ми, кои не вле­гу­ва­ат во по­ли­тич­ки ше­ми и не одра­бо­ту­ва­ат?! Со топ­ло­то вре­ме, се раз­го­леа и ме­ди­у­ми­те и опо­зи­ци­о­не­ри­те и „нев­ла­ди­ни­те“, кои, де­фи­ни­тив­но, се ан­тив­ла­ди­ни…

„За­ев се над­ми­на се­бе­си“, ова бе­ше еден од „нај­до­бри­те нас­ло­ви“ на еден од ла­тент­ни­те вла­сто­љуп­ци, кој нас­про­ти се­та глу­пост на ка­но­на­да­та кон Хан и кон ЕУ, го ве­ли­ча­ше ли­де­рот што не­у­мор­но ра­бо­ти на ур­ни­су­ва­ње на др­жа­ва­та и на не­го­ва­та ма­тич­на, са­мо­на­ре­че­на, „др­жа­во­твор­на“ пар­ти­ја. Ло­ши­те со­ве­ти, откри­е­ни по за­гу­бе­на­та фа­ци­јал­на екс­пре­си­ја на „спа­си­те­лот“, не по­мог­наа ни­ту со глу­ма­та во Скоп­је, ко­га За­ев и Пен­да­ров­ски се „зга­зи­ја“ од сме­е­ње во кам­пот пред Вла­да по пре­го­во­ри­те на Вод­но, ни­ту со нас­ме­а­ни­те „ли­ца“ на ли­дер­ска­та двој­ка во Бри­сел ли­фе­ру­ва­ни на „Тви­тер“ од „по­у­ба­ва­та“ ли­дер­ска по­ло­ви­на. Се­га им се ви­нов­ни си­те… Пра­ша­ње на вре­ме е ко­га ќе со­оп­штат де­ка тре­ти­от бра­ту­чед на Ви­кто­ри­ја Ну­ланд учес­тву­вал со влог во не­ко­ја од но­вов­ле­зе­ни­те аме­ри­кан­ски фир­ми во Ма­ке­до­ни­ја. По раз­о­ча­ру­ва­ње­то од ло­ша­та ЕУ, СДСМ се­га се кр­сти во САД. Со­оп­ште­ни­е­то на Стејт де­парт­мен­тот за под­др­шка­та на Хан и на ОБСЕ за оце­на­та на из­бо­ри­те во 2014 го­ди­на не ги све­сти. Пра­ша­ње на вре­ме е ко­га за нив и Ва­шин­гтон, ка­ко и Бри­сел, ќе би­де ко­рум­пи­ран дел од „ре­жи­мот“. А са­мо тие не­ви­ни и сло­бо­до­ум­ни, со 12 ми­ли­о­ни евра ка­пи­тал, сто­ти­ци ил­ја­ди евра ки­рии и огром­на жел­ба за власт…

Ана­ли­ти­ча­ри­те во оче­ку­ва­ње ра­ди­ка­ли­за­ци­ја­та да им се удри од гла­ва

СДСМ и нив­ни­те НВО нај­а­ви­ја ра­ди­ка­ли­за­ци­ја, да­вај­ќи рок од 10 де­на за по­стиг­ну­ва­ње до­го­вор, кој са­мо ним ќе им од­го­ва­ра. Ди­рект­но и по­мал­ку не­бу­лоз­но, ја ус­ло­ви­ја и ЕУ?! За по­ра­неш­ни­от ам­ба­са­дор Ри­сто Ни­ков­ски ста­ну­ва јас­но де­ка За­ев не са­ка до­го­вор. За ана­ли­ти­ча­рот Але­ксан­дар Пан­дов, пак, ра­ди­ка­ли­за­ци­ја­та е крик на очај­ни­кот.
НИКОВСКИ: Нес­пор­но е де­ка Вла­да­та е нај­од­го­вор­на за со­стој­би­те во зем­ја­ва ама си­лен е впе­ча­то­кот де­ка таа, во про­це­сот на ба­ра­ње ком­про­мис, по­ка­жу­ва прем­но­гу фле­кси­бил­ност. Очиг­лед­но, опо­зи­ци­ја­та тоа го це­ни ка­ко сла­бост и про­дол­жу­ва да го ба­ра не­воз­мож­но­то. Ве­ќе по­дол­го вре­ме се од­не­су­ва аро­гант­но, уце­ну­ва и по­ста­ву­ва ул­ти­ма­ту­ми што е ве­ро­јат­но уни­ка­тен слу­чај во све­тот: мал­цинс­тво­то да го ма­ни­пу­ли­ра мно­зинс­тво­то. Ре­зул­та­тот е по­ве­ќе од лош – изре­зи­ле­ни во све­тот; еко­ном­ски­от по­раст, кој е ме­ѓу нај­ви­со­ки­те во Евро­па, до­ве­ден во пра­ша­ње; стран­ски­те ин­ве­сти­то­ри опо­ме­на­та да не до­а­ѓа­ат би­деј­ќи ту­ка има де­стру­ктив­ни си­ли…

Опо­зи­ци­ја­та, ко­ја со го­ди­ни се прет­ста­ву­ва­ше ка­ко др­жа­во­твор­на пар­ти­ја, се­га не да­ва ни пет па­ри за ин­те­ре­си­те на зем­ја­та и на се­кој неј­зин гра­ѓа­нин. Под­го­тве­на е да ури­ва сѐ за да се вра­ти на власт и тоа не не­ле­га­лен на­чин, без из­бо­ри. На не­ус­пеш­на­та сред­ба во Бри­сел, ми­на­та­та не­де­ла, се ви­де јас­но де­ка За­ев и со­пар­тиј­ци­те не са­ка­ат до­го­вор.

ПАНДОВ: СДСМ е пар­ти­ја што одам­на има за­гу­бе­но до­пир со ре­ал­но­ста. Тоа е пар­ти­ја што е све­де­на на 100-200 под­др­жу­ва­чи, кои ги гле­да­ме за­сед­на­ти пред вла­да­та на бесп­лат­но ја­де­ње и пи­е­ње. Со нив­на­та без­и­деј­на и де­стру­ктив­на по­ли­ти­ка тие и по­на­та­му ја гу­бат до­вер­ба­та кај гра­ѓа­ни­те, а, ка­ко што гле­да­ме, ве­ќе и ме­ѓу­на­род­на­та за­ед­ни­ца кре­ва ра­це од нив. Пос­лед­ни­от хит-про­ект пред по­че­то­кот на ле­то­во им е ра­ди­ка­ли­за­ци­ја. Тоа ќе го пра­ве­ле во два прав­ца, пр­ви­от со гра­ѓан­ска не­пос­луш­ност, што ќе ре­че неп­ла­ќа­ње сме­тки, не­по­чи­ту­ва­ње на ин­сти­ту­ци­и­те, бло­ки­ра­ње на уште по­го­лем број град­ски со­о­бра­ќај­ни­ци, и вто­ри­от со пра­ве­ње ме­ѓу­на­ци­о­нал­на тен­зи­ја со слу­ча­јот „Мон­струм“ и по нив­на жел­ба, ако мо­же­ло и ме­ѓу­на­ци­о­на­лен конф­ликт! И За­ев и Ше­ке­рин­ска, а и нив­но­то ра­ко­водс­тво ни­ка­ко не мо­жат да сфа­тат де­ка на­ро­дот од по­ли­тич­ки­те пар­тии са­ка да слуш­не ка­ко ќе им го по­до­брат стан­дар­дот, ка­ко Ма­ке­до­ни­ја ќе ста­не по­до­бро ме­сто за жи­ве­е­ње, кои ќе би­дат но­ви­те ин­ве­сти­ции во ин­фра­стру­кту­ра­та, а не ка­ко нив­ни­те бол­ни фру­стра­ции за до­а­ѓа­ње на власт ќе ги ле­ку­ва­ат со тоа што на си­те ќе ни на­пра­ват да жи­ве­е­ме ло­шо. Исто­то ова ва­жи и за Ал­бан­ци­те. Тие во це­ли­ов овој из­ми­нат пер­и­од по­ка­жаа иск­лу­чи­тел­но ви­со­ко ни­во на по­ли­тич­ка свест и мис­лам де­ка не им е ни на крај на па­мет, по умот на За­ев и на не­го­ви­те со­вет­ни­ци, да вле­гу­ва­ат во ка­кви би­ло конф­ли­кти. От­ту­ка со­се­ма е јас­но зо­што ми­ле­ни­че­то ста­на проб­лем на ме­ѓу­на­род­на­та за­ед­ни­ца.

На­ме­ра­та за „оцр­ну­ва­ње“ на име­то на Хан за да се на­ма­ли по­ра­зот во Бри­сел е јас­на и вид­ли­ва од ави­он, но проб­ле­мот ле­жи во фа­ктот што зад Хан за­ста­на це­ла ЕУ, вклу­чи­тел­но и Јун­кер.

ПАНДОВ: Ние до­маш­ни­те ве­ќе сме на­вик­на­ти на нај­дол­ни на­па­ди од Со­ро­со­ви­те ме­ди­у­ми кон се­ко­го што не е на ли­ни­ја со нив­но­то ви­ду­ва­ње. Се­ка­ко де­ка овој пат и за нас бе­ше шо­кан­тен по­да­то­кот де­ка За­ев нај­бру­тал­но се на­фр­ли да го плу­ка гос­по­ди­нот Хан, а во тоа до­би огром­на под­др­шка од Со­ро­со­ви­от ба­ши­бо­зук. Про­сто за не­ве­ру­ва­ње беа си­те тие га­до­сти и не­бу­ло­зи што беа на­пи­ша­ни и ка­жа­ни за евро­ко­ме­са­рот Хан. Ка­ко тој да им е ви­но­вен што сѐ уште ја не­ма­ат на­у­че­но ос­нов­на­та лек­ци­ја во де­мо­кра­ти­ја­та, а тоа е де­ка на власт се до­а­ѓа са­мо и са­мо пре­ку иска­жа­на­та вол­ја на гра­ѓа­ни­те на из­бо­ри. Ге­ров­ски, Фрч­ко­ски и Ор­да­нов­ски и по­на­та­му ги убе­ду­ва­ат и За­ев и СДСМ де­ка мо­жат со по­мош на спле­тки и ин­три­ги да дој­дат на власт, а при­тоа, нор­мал­но, да не­ма из­бо­ри. Ве­ру­вам де­ка за мно­гу кра­тко вре­ме ова ќе им се удри од гла­ва…

НИКОВСКИ: Двај­ца­та, глав­ни ли­де­ри на опо­зи­ци­ја­та не­ма­ат ли­чен ка­па­ци­тет да ја сфа­тат по­губ­но­ста на сво­ја­та по­ли­ти­ка. Нив ги ин­те­ре­си­ра­ат са­мо сопс­тве­ни­те ин­те­ре­си. Ина­ку, ед­ни­от од нив, не­ма­ше пред не­ко­ја го­ди­на да нѐ уве­ру­ва де­ка за шест ме­се­ци ќе нѐ вне­се во НАТО. Тоа бе­ше нај­до­бар до­каз де­ка тие се под­го­тве­ни на сѐ са­мо за да ги ре­а­ли­зи­ра­ат сво­и­те бол­ни ам­би­ции. Бе­зо­браз­ни­те на­па­ди на ко­ме­са­рот Хан ка­ко и уце­ни­те упа­те­ни до ме­ѓу­на­род­на­та за­ед­ни­ца – де­ка, де­мек, тие не­ма­ле вре­ме за че­ка­ње – са­мо тре­ба да го за­бр­за­ат про­це­сот на ка­дров­ски про­ме­ни во опо­зи­ци­ја­та. Тие се нај­до­бар до­каз де­ка се во очај, го за­гу­би­ле ком­па­сот и пре­зе­ма­ат не­кон­тро­ли­ра­ни по­те­зи.

Пишува: Љупчо Цветановски
(Текст објавен во 146. број на неделникот „Република“, 19.06.2015)

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.