ЖРК Вардар со шмекот на Кометал

Ин­ди­ра Ка­стра­то­виќ и Гор­да­на На­це­ва – Бо­ше­ва од пред шест ме­се­ци за­ста­наа на че­ло на жен­ска­та ра­ко­мет­на сек­ци­ја на цр­ве­но-цр­ни­те и јав­но­ста вед­наш се на­со­чи кон клу­бот што дол­го тле­е­ше на мар­ги­ни­те на на­ши­от спорт и се­га оче­ку­ва не­ка­ков бум, мо­же­би сли­чен на тој на Ѓор­че Пе­тров од по­че­то­кот на ве­кот.

Ко­га ми­на­ти­от ви­кенд ЖРК Вар­дар СЦБТ без проб­лем по­ми­на ме­ѓу шес­на­е­сет­те нај­до­бри во пре­стиж­ни­от ра­ко­ме­тен куп на ЕХФ, кај спорт­ски упа­те­ни­те ин­те­рес не пре­диз­ви­каа две­те лес­ни по­бе­ди над грч­ки Па­трас, кол­ку на­чи­нот на кој функ­ци­о­ни­ра тан­де­мот Ин­ди – Го­ца. Не тол­ку одам­на Ка­стра­то­виќ и На­це­ва – Бо­ше­ва беа дел од единс­тве­ни­от европ­ски пр­вак што оваа зем­ја го да­ла во го­ле­ми­те екип­ни спор­то­ви, Ко­ме­тал Ѓор­че Пе­тров, ре­дов­но нѐ но­сеа на свет­ски­те и кон­ти­нен­тал­ни шам­пи­о­на­ти и по­ве­ќе од зас­лу­же­но се здо­би­ја со уг­лед на ле­ген­ди. Мла­ди­те же­ни што ко­мот­но мо­жат да учес­тву­ва­ат на се­кој из­бор на уба­ви­на, не се од­да­ле­чи­ја од спор­тот, не се со­кри­ја зад по­стиг­ну­ва­ња­та во ми­на­то­то и из­ле­гоа на ви­де­ли­на, на ра­бо­та. Ма­ко­трп­на, на те­рен, со лу­ѓе и со не­из­вес­ност ка­ко ќе за­вр­ши сѐ.

Ка­стра­то­виќ: Не се пла­шам, на­про­тив, со не­тр­пе­ние ја при­фа­тив об­вр­ска­та да го во­дам ЖРК Вар­дар СЦБТ. Искус­тво­то од на­ста­пи­те ка­ко играч, но и об­вр­ска­та што ја имав во пер­и­о­дот од 2003 го­ди­на до се­га, со мла­дин­ска­та шко­ла, мно­гу ми по­ма­га. Има ед­на дру­га ди­мен­зи­ја да се во­дат се­ни­ор­ки, се­ка­ко, но, од дру­га стра­на, и е по­лес­но за­тоа што тие мо­жат да ги ис­пол­нат си­те за­мис­ли.

На­це­ва – Бо­ше­ва: Ни­ко­гаш не се од­да­ле­чив од спор­тот иа­ко, мо­же­би, не бев во фо­ку­сот. Спорт­ски ди­ре­ктор сум на жен­ска­та ра­ко­мет­на ре­пре­зен­та­ци­ја, што ми бе­ше од­лич­на под­го­то­вка за се­гаш­на­та уло­га на пре­тсе­да­тел на клуб. Знам точ­но што им тре­ба на игра­чи­те, гле­дам да оди­ме во пре­срет на на­ста­ни­те и об­вр­ски­те и тоа нѐ пра­ви единс­тве­ни или ре­тки во ма­ке­дон­ски­от жен­ски спорт. Трг­нав­ме до­бро и не се во пра­ша­ње са­мо ре­зул­та­ти­те, ту­ку тоа што по­ста­ву­ва­ме стан­дар­ди и гле­да­ме да се др­жи­ме до нив.

Ве­дри, рас­по­ло­же­ни. По­сто­ја­но. Се гле­да де­ка до­бро им оди во про­фе­си­ја­та, ко­ја ги ис­пол­ну­ва. Свес­ни се де­ка е ра­но и де­ка до­пр­ва ќе тре­ба да се со­о­чат со ви­стин­ски­те за­фа­ти. Ед­на­та на­па­ѓач со ре­кор­ди и со приз­на­ни­ја. Стре­лец пар ексе­ланс и ле­ви­ца ка­ко мол­ња, дру­га­та чо­век од до­вер­ба на гол-ли­ни­ја­та. И се­га раз­мис­лу­ва­ња­та им се дел од спорт­ски­от, но и ли­чен ка­ра­ктер.

Ка­стра­то­виќ: ЖРК Вар­дар ќе би­де атра­ктив­на еки­па. Не­ма да би­де­ме по­све­те­ни са­мо на ре­зул­та­тот и ќе се оби­де­ме да би­де­ме раз­но­вид­ни во на­па­дот и со до­бра, цвр­ста по­ста­ве­ност пред сво­и­те шест ме­три. Од со­ста­вот што го има­ме изв­ле­ку­ва­ме ма­кси­мум, а не сме ни до­вол­но раз­и­гра­ни. Стран­ски­те за­си­лу­ва­ња се прис­по­со­бу­ва­ат, на­ши­те ра­ко­ме­тар­ки го при­фа­ќа­ат мо­јот стил. Во се­кој слу­чај, ние не сме еки­па за мал­ку го­ло­ви, ту­ку на­про­тив, за 25-30 по сред­ба, што и бе­ше ос­тва­ре­но во пр­ви­те европ­ски на­ста­пи.

На­це­ва – Бо­ше­ва: Во мо­мен­тов во јав­но­ста сме при­фа­те­ни и пре­зен­ти­ра­ни ка­ко ко­ло­ни­ја на стран­ци, но ние има­ме мно­гу на­ши ра­ко­ме­тар­ки. Цел­та ни е во бли­ска ид­ни­на да исфр­ли­ме свои ка­дри. Ве­ќе поч­на со ра­бо­та мла­дин­ска­та шко­ла во ко­ја има­ме сто­ти­на де­ца. Ќе се по­тру­ди­ме да ги кре­и­ра­ме и ка­ко спор­ти­сти и ка­ко лич­но­сти. Тоа са­мо ќе по­твр­ди де­ка ви­зи­и­те не ни се ед­но­крат­ни или кра­тко­роч­ни, ту­ку, на­про­тив, од ЖРК Вар­дар СЦБТ са­ка­ме да на­пра­ви­ме ин­сти­ту­ци­ја.

Два Зо­ра­на, Са­ра и Миа

Две­те ико­ни на ма­ке­дон­ски­от спорт од по­о­дам­на се со се­мејс­тво. За бра­кот на Ин­ди­ра со поз­на­ти­от тре­нер Зо­ран Ка­стра­то­виќ се знае од мно­гу повеќе. Двај­ца­та се дол­го во ра­ко­ме­тот, а ко­га гла­ва­та на фа­ми­ли­ја­та бе­ше без ан­гаж­ман ту­ка или над­вор, за­ед­но ја во­деа сопс­тве­на­та шко­ла во ко­ја по­рас­на и Са­ра, ко­ја се­га има 13 го­ди­ни.

Гор­да­на е пом­ла­да по стаж во бра­кот со све­ти­ко­ле­цот Зо­ран и ја има­ат ќер­кич­ка­та Миа, ко­ја има че­ти­ри и пол го­ди­ни. За­се­га не ја на­со­чу­ва­ат кон спорт или ра­ко­мет иа­ко тоа, ве­ро­јат­но, е не­ка­ко при­род­но.

За ос­тва­ру­ва­ње на пла­но­ви­те Ка­стра­то­виќ и На­це­ва – Бо­ше­ва освен од сво­јот ан­гаж­ман, за­ви­сат и од сопс­тве­ни­кот со кој за­се­га гра­дат од­но­си што изг­ле­да­ат иди­лич­но. Сер­геј и Ира Сам­со­нен­ко ги ис­пол­ну­ва­ат си­те ба­ра­ња и има­ат це­лос­но раз­би­ра­ње.

Ка­стра­то­виќ: Има мно­гу за­ед­нич­ки цр­ти со Ко­ме­тал од 1994 го­ди­на или од 1995 го­ди­на, ко­га се поч­ну­ва­ше со из­град­ба на по­доц­неж­ни­от пр­вак. За сѐ тре­ба вре­ме и за­тоа не мо­же вед­наш да се оче­ку­ва­ат по­стиг­ну­ва­ња што ќе ја оду­ше­ват јав­но­ста, ко­ја низ ли­ко­ви­те на Ин­ди­ра и на Гор­да­на вед­наш гле­да по­бе­ди, шам­пи­он­ски ли­ги, еу­фо­ри­ја.

На­це­ва – Бо­ше­ва: Има­ме сон, кој, во ос­но­ва, има мно­гу ре­ал­ни еле­мен­ти. Впро­чем, во зем­ја­ва се мал­ку тие што мо­жат да се по­фа­лат де­ка има­ат свој авто­бус, апарт­ма­ни за де­вој­ки­те, ре­дов­на исп­ла­та на до­го­во­ре­но­то и бо­ну­си. Сѐ е врв­но, со ме­ди­цин­ски трет­ман, со еки­пи­ра­ност во си­те сфе­ри. Од сопс­тве­ни­кот, за­тоа што ние сме ре­де­фи­ни­ра­ни и транс­фор­ми­ра­ни во ак­ци­о­нер­ско друш­тво, ја има­ме се­та под­др­шка за ви­зи­и­те што ги има­ме.

Не­ма им­пе­ра­ти­ви и при­ти­со­ци од стра­на на се­мејс­тво­то Сам­со­нен­ко, но Ин­ди и Го­ца зна­ат де­ка ре­зул­та­ти­те се тие што ќе ја по­ткре­пат но­ва­та стра­ни­ца на вар­да­ро­ва­та жен­ска ра­ко­мет­на сек­ци­ја. Три нат­пре­ва­ру­ва­ња, три жел­би. Па­тем тре­ба да оди по­ра­стот за след­ни­те го­ди­ни.

Ка­стра­то­виќ: На Ме­та­лург гле­да­ме ка­ко на здра­ва кон­ку­рен­ци­ја. Са­ка­ме и тие да одат на­пред и да се пот­тик­ну­ва­ме ме­ѓу­себ­но. Ги по­чи­ту­ва­ме, тие се до­бра ор­га­ни­за­ци­ја и во мо­мен­тов се по­до­бри и но­си­те­ли на ти­ту­ли­те. Од тоа ри­валс­тво што се по­ја­ву­ва, а ќе би­де и уште по­и­зра­зе­но, до­би­вка ќе има жен­ски­от ра­ко­мет во Ма­ке­до­ни­ја.

На­це­ва – Бо­ше­ва: Ка­ко и да по­ми­не­ме во те­ков­на­та се­зо­на не­ма да за­пре­ме во ам­би­ци­и­те. След­но­то ле­то ќе би­де­ме по­втор­но актив­ни на па­за­рот и тоа не са­мо ов­де. До­бро е што ве­ќе не по­сто­јат гра­ни­ци, па Скан­ди­на­вки игра­ат на Бал­ка­нот, Ру­син­ки со звуч­ни ими­ња кај нас. Ќе се оби­де­ме да се до­о­фор­му­ва­ме иа­ко во мо­мен­тов сме по­све­те­ни на ти­мот што го има­ме.

10 го­ди­ни од ти­ту­ла­та на Ко­ме­тал Ѓор­че Пе­тров

Го­ди­ни­те по­ми­на­ти на Ка­ле во Скоп­је со еден пре­кра­сен со­став де­вој­ки оста­ви не­из­бриш­ли­ва тра­га во жи­во­тот на Ин­ди­ра Ка­стра­то­виќ и на Гор­да­на На­це­ва – Бошева. Тие и се­га се че­сто во друш­тво на ста­ри­те дру­гар­ки и на спон­зо­рот на Ко­ме­тал Ѓор­че Пе­тров, Три­фун Ко­стов­ски. Две­те приз­на­ва­ат де­ка пе­ха­рот во ли­га­та на шам­пи­он­ки­те е са­мо кру­на на еден пре­у­бав пер­и­од од нив­ни­от жи­вот, ис­пол­нет со по­зи­тив­ни на­ста­ни, па­ту­ва­ња, по­бе­ди.

На­стра­на до­бри­те ус­ло­ви, за­си­лу­ва­ња­та и под­др­шка­та од фи­нан­си­е­ри­те, сѐ е вте­ме­ле­но на дво­е­цот, кој ов­де има име, има те­жи­на. До­де­ка беа дел од европ­ски­от клуп­ски пр­вак функ­ци­о­ни­раа ка­ко ча­сов­ник, ни­ко­гаш лош збор, ни­ко­гаш не се од­да­ле­чи­ја. Се­га се по­втор­но за­ед­но во про­ект што ве­ту­ва, но са­мо ако ги из­др­жат си­те бра­но­ви што ги оче­ку­ва­ат.

Ка­стра­то­виќ: Имам це­лос­на до­вер­ба во Гор­да­на и искре­но се ра­ду­вав ко­га бе­ше по­ста­ве­на за пре­тсе­да­тел. И не е функ­ци­ја­та важ­на, ед­но­став­но знам де­ка имам грб и де­ка ра­бо­ти­ме за иста цел.

На­це­ва – Бо­ше­ва: Јас и пред да би­дам по­ста­ве­на бев пра­ша­на за Ин­ди­ра ка­ко тре­нер и не­мав ни­ка­ква ди­ле­ма. Впро­чем, тол­ку го­лем играч не мо­же да би­де лош ме­на­џер или тре­нер. Се­га ни тре­ба са­мо вре­ме. До­бра жел­ба има­ме, искус­тво, исто та­ка. Го­ди­ни­те пред нас ќе по­ка­жат да­ли има­ме ка­па­ци­тет да соз­да­де­ме не­што но­во и до­бро.

Разговараше: Перо Момировски – Р.С.Р.
Фото: Игор Ангеловски

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.