Маргините на можните сценарија ги скрати и фактот што, за разлика од вториот круг на последните претседателски избори кога излегоа вкупно 764.039 граѓани, сега само за двајцата првопласирани кандидати гласале 775.000 гласачи уште во првиот круг, речиси 99 проценти од нив од македонска националност. Со тоа се минимални шансите на Ахмети успешно да ја спроведе акцијата со која консензус треба да се постигне со непостигнување цензус, по што Албанците секогаш би добивале по една од трите врвни политички функции во државава, претседател, премиер или собраниски спикер.
Без гласовите на Албанците, социјалдемократите и Пендаровски имаат сериозен проблем да го зголемат контото во вториот круг и да го поразат Иванов. Еден од главните проблеми за СДСМ е тоа што партиите што ги прибираат останатите незадоволни граѓани од политиката на Владата имаат мал гласачки потенцијал. Партиите што не припаѓаат на коалицијата на СДСМ, како ВМРО-НП, Обединети за Македонија и Достоинство, на кои по последните парламентарни избори им се случија масовни враќања во матичната партија ВМРО–ДПМНЕ, не можат да соберат повеќе од 30-40.000 гласа, што не е ни една четвртина од разликата меѓу Иванов и Пендаровски по првиот круг.
Бојкот на СДСМ, успех на краток рок и политичко самоубиство
Едно од сценаријата што не ги исклучува ниту една од најголемите партии е јавниот или притаениот бојкот што може да го активира СДСМ ако потврди дека не може да ја надокнади разликата од првиот круг. Една од варијантите што ја разгледуваат високи претставници на партијата е да не се оди на отворен бојкот затоа што се знае дека бојкотот нема да биде поддржан од меѓународната заедница, а долгорочно партијата може да биде уништена и дома поради тоа што јавноста нема да може да поднесе „државотворна“ партија да ги урива националните институции. Затоа во игра е тивок бојкот, во кој од членовите на СДСМ и нивни блиски луѓе ќе се бара да излезат на парламентарните, а да не гласаат на претседателските избори. Со тоа СДСМ ќе ја стави ВМРО-ДПМНЕ во позиција за шест месеци да организира нови избори со нови кандидати, на кои ќе има поголеми шанси за успех од тие што ги има сега. Доколку ова сценарио на СДСМ успее да убеди околу 70.000 нивни членови и симпатизери да апстинираат од претседателските избори, тоа може да биде успешно. Се разбира, откако ќе се увиди разликата меѓу гласовите освоени во првиот и во вториот круг на претседателските избори и гласовите добиени на парламентарните листи, тогаш СДСМ ќе се соочи и со гневот на јавноста која во најголем дел нема да ги одобри новите избори и уривањето на македонските институции.
Кај ГРОМ ситуацијата е поедноставна. Оваа партија со граѓанска ориентација, ако се држи до принципите за кои се залага, најверојатно, ќе ги повика своите членови да гласаат по свое убедување. Сепак, работата се искомпликува откако медиумите блиски на опозицијата по изборниот ден своите отровни стрели, наместо кон ВМРО ДПМНЕ, ги насочија кон ГРОМ, каде што најголем дел се поранешни членови на СДСМ и на ЛДП. Атакот на медиумите под контрола на СДСМ кон Стевче Јакимовски, којшто беше прогласен за непожелен во Карпош поради тоа што оваа општина беше една од малкуте каде што Пендаровски победи, би можело да доведе до поддршка на Иванов или, пак, апстиненција во ГРОМ.
Груевски не бојкотираше во 2004 година
Многумина во светот на македонската аналитика сметаат дека СДСМ, и покрај повиците на дел од аналитичарите во нивните редови, нема да си дозволи да оди на бојкот. Причините се различни. Прво, нивната позиција лесно ќе ја заземат ГРОМ, АПМ и други помали партии. Второ, без учество во институциите тие ќе ја загубат и онака малата доверба што ја имаат меѓу граѓаните. Трето, не е логично да ја држат власта на локално ниво, како, на пример, во Струмица, а да бојкотираат на државно ниво. И четврто, со бојкот СДСМ би сторил преседан да се бојкотираат претседателски избори (Љубчо Георгиевски во 1994 година бојкотираше парламентарни избори). На бојкот не се одлучи ниту Никола Груевски во 2004 година кога отворено се полнеа кутии за тогашниот кандидат Бранко Црвенковски, а анкетите покажуваа дека Сашко Кедев има само минимални шанси за победа. И покрај тоа, Груевски не повика на бојкот тргнувајќи од фактот што со повторување на изборите за претседател може да ја внесе државата во политичка криза. Доколку сега СДСМ изигра обратно од државотворното поведение на Груевски во 2004 година кога одлуката беше донесена набргу по конфликтот со Георгиевски, со силни внатрешно-партиски критики и закани за поделба на партија, тогаш СДСМ мора да биде подготвена за уште поголема казна од гласачите на евентуално повторени избори за претседател.
СДСМ не може да се надева ниту на поддршка од ДУИ, освен од еден дел на либерални или, пак, Албанци што лично се конфронтирани со ВМРО ДПМНЕ, коишто ќе сакаат со својот глас да ги ослабат Груевски и ВМРО-ДПМНЕ. Според најдобрите процени, оваа бројка не може да биде поголема од 25 до 30 илјади гласачи. Оваа тема најдобро ја објасни Петрит Сарачини од Македонскиот институт за медиуми, кој на својот профил на „Фејсбук“ ги праша своите пријатели Албанци кој е сега најголемиот предавник на албанските интереси.
„Баш ме интересира што ќе ми кажат сега симпатизерите и членови на ДУИ коишто ме убедуваа дека во вториот круг ќе гласаат за Пендаровски. Ќе го сторат ли тоа или ќе дозволат да триумфира ВМРО-ДПМНЕ поради нивниот бојкот? Ќе дозволат ли да триумфираат тие што бараат 63 пратеници за да не бидат условувани од ДУИ и од Албанците? Кој е сега предавникот на албанските интереси во Македонија?“, праша Петрит Сарачини откако ДУИ потврди дека нема да ги повика своите членови да гласаат за Пендаровски.
Се разбира, Сарачини тргнува од своите позиции и вкусови, а не од голиот политички интерес, којшто вели дека доколку ДУИ јавно го поддржи Пендаровски и влезе во коалиција со СДСМ, тогаш Ахмети го губи правото да бара влез во новата влада со Груевски.
Нејасна е ситуацијата и со ДПА, која, дефинитивно, по објавените СМС од Заев кон Мендух Тачи, но и поради огромната разлика меѓу Иванов и Пендаровски, нема да ризикува и да ја затвори комуникацијата со ВМРО-ДПМНЕ.
Компликувана ситуација за ВМРО-ДПМНЕ ако не добие 62 пратеници
Доколку коалицијата „За подобра Македонија“ не успее да освои апсолутно мнозинство во новиот парламент, Никола Груевски ќе влезе во компликувана ситуација за време на преговорите при креирање на новата владина платформа. Премиерот и досега не се согласуваше со голем дел од барањата на својот коалиционен партнер во Владата и за очекување е дека дури и без 62 пратеници нема да има договор за барањата на ДУИ. Сепак, неговата позиција ќе биде многу попријатна доколку може да формира влада само со пратеници од својата коалиција, што ќе му го стесни просторот за маневар на ДУИ. Најлошата варијанта за ВМРО- ДПМНЕ е да не добие мнозинство во Собранието и да успее обидот за бојкот на претседателските избори од страна на ДУИ. Ако евентуално се случи да нема цензус за Иванов, тогаш речиси е сигурно дека апетитите на Ахмети ќе пораснат, при што, покрај консензуален кандидат на новите избори, би барал и работи што Груевски не може да ги прифати дури и по цена да оди во опозиција, што, сепак, е само прашање на теорија.
Во платформата што ДУИ ја најавува меѓу своите поддржувачи, на првите две места се прашања што значително би можеле да го променат односот на силите во земјата. За Али Ахмети главни барања се двојазичност на целата територија на државата и претседател на Собранието, што ќе повлече и други барања и промена на закони.
(објавено во 85. број на неделникот „Република“, 18.04.2014)
Ставовите искажани во рубриката Колумни се лични ставови на авторите и не се автоматски и ставови на редакцијата на Republika.mk. Редакцијата на Republika.mk се оградува од ставовите во објавените колумни, а одговорноста за изнесеното во нив е исклучиво на авторот.
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.