Саем

Колумнист: Мојсо Мојсовски

Во вре­ми­ња­та на ско­ро олим­пи­ско нат­пре­ва­ру­ва­ње кај нас, кој, ко­га, кој прв, кој кон ко­го бил свр­тен, да­ли на исток или на се­вер, ку­ри­о­зи­тет е ко­га не­ко­ја зна­чај­на ма­ни­фе­ста­ци­ја, уста­но­ва или сто­пан­ски об­јект ќе прос­ла­ву­ва ју­би­леј од ос­но­ва­ње­то и од по­сто­е­ње­то. Скоп­ски­от са­ем сла­ви 60 го­ди­ни од пр­ва­та са­ем­ска ма­ни­фе­ста­ци­ја во глав­ни­от град. Ју­би­леј што те­шко се до­стиг­ну­ва, а ка­мо­ли да се од­бе­ле­жу­ва.

Скром­на­та сто­пан­ска из­лож­ба бе­ше зна­чај­на по тоа што се одр­жу­ва­ше на три ло­ка­ции – во НАМА, Жен­ска­та гим­на­зи­ја и во Учи­тел­ска­та шко­ла. На са­ем се оде­ше, глав­но, фа­ми­ли­јар­но. Влез­ни­ци­те што се со­сто­е­ја од три та­ло­ни беа во џе­бот на па­тер фа­ми­ли­јас, строг и ко­сту­мо­сан, мај­ка­та бе­ше кук­ло­са­на во нај­но­ви­от фу­стан, а де­ца­та уба­во за­чеш­ла­ни, во но­ви алиф­чи­ња и со за­дол­жи­тел­ни бе­ли до­ко­лен­ки, та­ка­на­ре­че­ни спорт­ски чо­ра­пи. Мно­гу та­кви при­год­ни дру­жи­ни се дви­жеа на за­дол­жи­тел­на­та ре­ла­ци­ја Пло­штад, Офи­цир­ски, Жен­ска, Илин­ден­ска, Учи­тел­ска.

Во гим­на­зи­ја­та по­крај Вар­дар со гран­ди­оз­на згра­да во ко­ја за­вр­ши­ја ге­не­ра­ции скоп­ја­ни, но­ви воз­бу­ду­ва­ња, но нај­го­ле­ми беа зем­јо­дел­ски­те ма­ши­ни из­ло­же­ни во дво­рот. Тра­кто­ри, при­кол­ки, ком­бај­ни, пр­скал­ки и дру­ги не­поз­на­ти до­стиг­ну­ва­ња на мла­да­та ју­гос­ло­вен­ска ин­ду­стри­ја. Кој бе­ше по­ер­бап се иска­чу­ва­ше на тра­ктор и гор­до се оби­ду­ва­ше да го свр­ти ма­сив­ни­от во­лан, дет­ска ра­бо­та…

По­се­та­та на са­е­мот за­вр­шу­ва­ше во Де­бар ма­а­ло, во згра­да­та на Учи­тел­ска­та шко­ла, не­ко­гаш­на тур­ска Ида­ди­ја, во ко­ја пред­во­е­ни­те учи­те­ли во срп­ско се под­го­тву­ва­ле за учи­телс­тву­ва­ње, ед­но од пог­лав­ни­те за­ни­ма­ња во се­кое здра­во и ор­га­ни­зи­ра­но оп­штес­тво. Та­му бе­ше кру­на­та на са­е­мот, чи­нам. А и ка­ко не! Из­лож­ба на пре­хран­бе­на сто­ка. То­гаш прв­пат ви­дов­ме су­па во ке­сич­ка. Чу­до не­ви­де­но, ка­ко да гле­дав­ме во не­кој са­те­лит, а уште ко­га ја про­бав­ме теч­но­ста со вкус на пе­тел, су­па­та дол­го ја ви­кав­ме пет­леч­ка по­ра­ди сли­ка­та на пе­тел на про­из­во­дот од „По­дра­вка“, по ли­цен­ца на „Кнор“, мо­же­би ку­пе­на со па­ри­те од ма­ке­дон­ски­от ту­тун, ама кој мо­жел и да го по­мис­ли тоа. „Краш“ не из­ва­ди од па­мет со на­по­ли­тан­ки­те и со чо­ко­ла­да­та со ми­ни­ја­тур­на го­ле­ми­на. Во Скоп­је пред зем­јо­тре­сот под Ка­ле, по уг­ле­дот на Бел­град­ски­от са­ем има­ше и ха­ла со сфе­рен по­крив што се ур­на утро­то на 26 ју­ли. Са­е­мот бе­ше на ед­на ло­ка­ци­ја со по­бо­гат асор­ти­ман на сто­ка – еви­ден­тен бе­ше на­пре­до­кот на др­жа­ва­та. Са­е­ми дол­го се одр­жу­ваа под Ка­ле­то, во ха­ла­та еден има­ше и спорт­ски ма­ни­фе­ста­ции и дру­ги кул­тур­ни збид­ну­ва­ња, из­бо­ри на мис, а ја гле­дав­ме и ра­ви­ја­та на лиз­гал­ки Па­риз на мраз, на при­мер.

Ша­хов­ски­те Олим­пи­ски игри му до­не­соа на гра­дот нов атра­кти­вен про­стор што по одр­жу­ва­ње­то на свет­ски­от со­бир на ша­хи­сти­те ста­на Сај­ми­ште на про­сто­рот на не­ко­гаш­на­та во­е­на бол­ни­ца во Ка­ра­дак ма­а­ло.
Са­е­мот го сла­ви ју­би­ле­јот на оваа ло­ка­ци­ја. Не­го­ви сопс­тве­ни­ци се Сло­вен­ци, па се­га е дру­го вре­ме, важ­но да има са­е­ми.

(објавено во 13. број на неделникот „Република“, 30.11.2012)

Ставовите искажани во рубриката Колумни се лични ставови на авторите и не се автоматски и ставови на редакцијата на Republika.mk. Редакцијата на Republika.mk се оградува од ставовите во објавените колумни, а одговорноста за изнесеното во нив е исклучиво на авторот.

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.