| четврток, 6 декември 2018 |

Ка­ко па­ра­но­ја­та за ма­ке­дон­ска­та исто­ри­ја го откри­ва ми­на­то­то

Кол­ку и да ја ос­по­ру­ва не­кој ма­ке­дон­ска­та исто­ри­ја исто тол­ку тој не­кој мо­же да ја ос­по­ру­ва и исто­ри­ја­та на со­се­ди­те. Раз­ли­ка­та е во тоа што до­ка­жу­ва­ње­то на ма­ке­дон­ска­та исто­ри­ја мо­же да се пра­ви иск­лу­чи­тел­но со фа­кти и со до­ка­зи, а не со пре­мол­чен до­го­вор за кр­пе­на исто­ри­ја на бал­кан­ски­те др­жа­ви и на нив­ни­те европ­ски спон­зо­ри

roseta kamen

Да­ли ви е сма­че­но од по­сто­ја­но­то вре­ска­ње за ма­ке­дон­ска­та исто­ри­ја?

Од бе­скрај­ни­те рас­пра­вии на ин­тер­нет за тоа чиј бил Але­ксан­дар Ма­ке­дон­ски, да­ли цар Са­му­ил бил бу­гар­ски или ма­ке­дон­ски цар или са­мо Ер­ме­нец што се до­гра­бил до го­ле­ма моќ, што мај­ка ба­ра цар Ду­шан во цен­та­рот на Скоп­је?

Ние има­ме свој жи­вот што го жи­ве­е­ме и се­којд­нев­ни проб­ле­ми за ре­ша­ва­ње и са­ка­ме ид­ни­на и перс­пе­кти­ва за нас и за на­ши­те де­ца, а не да го ар­чи­ме вре­ме­то на одам­на мр­тви­те. Оваа ре­ак­ци­ја сме ја слуш­на­ле од мно­гу­ми­на и е со­се­ма јас­на и раз­бир­ли­ва.

Но, исто­ри­ја­та е учи­тел­ка. Без раз­ли­ка да­ли са­ка­ме да би­де та­ка или не, на­ста­ни­те од ми­на­то­то ја опре­де­лу­ва­ат де­неш­ни­на­та, а де­нес тоа осо­бе­но ва­жи за Ма­ке­до­ни­ја, ка­ко што ќе ви­ди­ме во ова до­сие. Се­пак, рес­пе­кти­рај­ќи го раз­мис­лу­ва­ње­то на мно­гу­ми­на гра­ѓа­ни, од кои по­ве­ќе­то не се исто­ри­ча­ри, ќе ја разг­ле­да­ме оваа проб­ле­ма­ти­ка, но без „ко­па­ње“ по ар­хе­о­ло­шки ло­ка­ли­те­ти и ци­ти­ра­ње ста­ри кни­ги, а уште по­мал­ку со тол­ку­ва­ња на ста­ри­те хро­ни­ча­ри, иа­ко де­лум­но, се­пак, ќе ги спо­ме­не­ме.

По­стои друг на­чин да се ви­ди ми­на­то­то. Ко­ри­сти­ме обрат­на тех­ни­ка, ко­ја е мно­гу по­кра­тка и по­ед­но­став­на. Тоа е со гле­да­ње на ми­на­то­то пре­ку тоа што се слу­чу­ва де­нес.

Двај­ца ав­стри­ски на­уч­ни­ци не­о­дам­на во Ти­ра­на ја за­вр­ши­ја сво­ја­та сту­ди­ја за по­тек­ло­то на Ал­бан­ци­те. Тие не се ни­ту пр­ви ни­ту пос­лед­ни обра­зо­ва­ни гла­ви што јас­но до­ка­жаа де­ка не­ма ама баш ни­ка­ква вр­ска ме­ѓу ста­ри­те Или­ри и де­неш­ни­те Ал­бан­ци. До­пис­ни­кот на БИРН од Ти­ра­на оти­де уште по­да­ле­ку и ја рас­ка­жа при­каз­на­та на де­неш­ни­те Ал­бан­ци, кои мо­ра­ле да по­ста­пат по на­ред­ба­та на ко­му­ни­стич­ки­от ди­кта­тор Ен­вер Хо­џа од 50-ти­те го­ди­ни на ми­на­ти­от век, во ко­ја стои де­ка сво­и­те де­ца тре­ба да ги име­ну­ва­ат со илир­ски ими­ња ка­ко Бар­дуљ или Те­у­та. Жи­ви до­ка­зи за исто­ри­ски ин­же­не­ринг.

По­ве­ќе­то од нас не ни чу­ле за ова. А ка­мо­ли не­кој се­ри­оз­но да се по­тре­се. На „Ви­ки­пе­ди­ја“, ка­ко и во исто­ри­ски­те учеб­ни­ци, и на­та­му си стои де­ка Ал­бан­ци­те се ди­рект­ни по­том­ци на Или­ри­те.

Ни­ка­ков по­трес ни­ту во европ­ски, ни­ту во свет­ски рам­ки, ни­ту ед­на сол­за не бе­ше из­ле­а­на ни­ту пред две го­ди­ни на кон­фе­рен­ци­ја­та за по­тек­ло­то и за пис­ме­но­ста на Сло­ве­ни­те во Минск, Бе­ло­ру­си­ја, ко­га ор­га­ни­за­то­рот ја од­би пре­зен­та­ци­ја­та на бу­гар­ска­та де­ле­га­ци­ја, ко­ја са­ка­ше да до­ка­же де­ка сил­ни­ци­те на ха­нот Ас­па­рух, всуш­ност, ја соз­да­ле сло­вен­ска­та пис­ме­ност.

Целиот текст за крпената историја на нашите соседи и зошто македонските напори за ревизија на нашата историја предизвикуваат толку драматични реакции во соседството, прочитајте во последниот број на неделникот „Република“, кој е во продажба од утре, петок 20 декември 2013 година.

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.

Top