Во музејот во Кавадарци по повод 8 Март отворена е изложба „Традиционално килимарство во Кавадаречко”…
Автори на изложбата се Кети Ванчева и Томе Крстевски.
– На изложбата претставени се изработки на килими кои потекнуваат од Кавадаречко и биле сигурно дел од традиционалната Македонска куќа. Домашната изработка на килими и слични ткаенини кои служеле главно за покривачи, биле застапени во многу македонски краишта. Денеска немаме доволно историски податоци врз кои би можеле точно да утврдиме кога и каде прв пат во Македонија се појавило домашното килимарство. За употреба на килими се споменува во 16 и 17 век, турскиот патеписец Евлија Челебија го вбројува и Скопје меѓу килимарските центри од тоа време. Повеќе податоци за килимарството на Балканот упатуваат на Исток, од каде се пренела оваа културна придобивка со доаѓањето на Турците. Но, истовремено имаме и податоци дека килимарството било застапено и пред доаѓањето на Турците на овие простори, рече меѓу другото Крстевски пред присутните.
Изработувањето на килимите започнували со процесот на стрижење на овците и перење на волната, појасни Ванчева.
– Потоа волната се влачи или растресува, при што се одделува долгата волна од кратката. Долгата волна се користи како основа на килимите, по нејзиното одделување таа се преде и на крајот се бое. На почетокот се користеле природни бои кои биле многу стабилни и не бледееле лесно, при што давале благи пастелни тоналитети и хармонични склопови од нијанси. За добивање на боите се додавале корења од одредени билки: ореви за темно кафена – црна боја, индиго за модро плава, кромидот за жолто-кафените нијанси и крмозот за црвените. Килимите биле изработувани во техниката на лито ткаење, тие во Македонија а и во Кавадаречко се изработувале исклучиво на хоризонтални разбои, поради чија тесна основа тие се ткаени во повеќе дипли, кои потоа се соединувани давајќи ја финалната форма и димензија на килимот, додаде таа.
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.
