Дедо Мраз – најобожаван светски бренд

Де­до Мраз исто­вре­ме­но е мит, ле­ген­да и ре­ал­ност.

На но­во­го­диш­ни­те и на бо­жик­ни­те праз­ни­ци им се ра­ду­ва­ме си­те, а де­ца­та најм­но­гу. За нив Но­ва го­ди­на има по­себ­но зна­че­ње, најм­но­гу по­ра­ди по­да­ро­ци­те што оче­ку­ва­ат да ги до­би­јат. Со не­тр­пе­ние го оче­ку­ва­ат но­во­го­диш­но­то утро ко­га пред ел­ка­та ги че­ка­ат по­да­ро­ци­те што Де­до Мраз ги оста­вил прет­ход­на­та ноќ. Хо, хо, хо­оо! – се збо­ро­ви на чу­е­ни­от и поз­нат чо­век во цр­ве­но, де­до – сим­бол на ра­дост, по­да­ро­ци и но­во­го­диш­ни праз­ни­ци. Без раз­ли­ка да­ли се ви­ка Бо­жик Ба­та, Све­ти Ни­ко­ла, Сан­та Кла­ус, Крис Крингл, Пјер Но­ел или Јо­у­лу­пу­ки, си­те зна­е­ме за ко­го ста­ну­ва збор: де­бе­ли­чок де­до со се­да ко­са и дол­га бе­ла бра­да, об­ле­чен во цр­ве­но со бе­ло крз­но и се­ка­ко вре­ќа пол­на со по­да­ро­ци. Тоа се глав­ни­те асо­ци­ја­ции за нај­о­ми­ле­ни­от де­до на све­тот. До­бро­ќуд­ни­от де­до од Ла­по­ни­ја, кој нај­че­сто до­а­ѓа на сан­ка вле­че­на од ир­ва­си, а во друш­тво со сво­и­те вер­ни по­ма­га­чи џу­џи­ња­та.

Де­до Мраз, всуш­ност, е ва­ри­ја­ци­ја на ед­на хо­ланд­ска при­каз­на вте­ме­ле­на на исто­ри­ски­от лик на све­ти Ни­ко­ла, кој во де­кем­ври да­вал по­да­ро­ци. Во 19 век во САД бил по­вр­зан со Бо­жик, а со те­кот на вре­ме­то е пре­и­ме­ну­ван во Де­до Мраз – Santa Klaus или Saint Nick. Мо­дер­ни­от лик на Де­до Мраз да­ти­ра од 1863 го­ди­на, а е на­цр­тан од То­мас Наст. Во 30-ти­те го­ди­ни од 20 век Де­до Мраз е иско­ри­стен во рек­лам­ни це­ли и, всуш­ност, тој то­гаш го до­би­ва де­неш­ни­от изг­лед. На­пра­вен е за по­тре­би­те на кам­па­ња­та за „Ко­ка–Ко­ла“, а за ос­но­ва е зе­мен изг­ле­дот на ру­ски­от Де­до Мраз (Дед Мо­роз) со цр­вен ка­пут, крз­не­ни чиз­ми, дол­га бе­ла бра­да и, се­ка­ко, би­скуп­ски изг­лед на све­ти Ни­ко­ла.

Во Ита­ли­ја Babbo Natale им но­си по­да­ро­ци на де­ца­та, што е екви­ва­лент за Де­до Мраз, а друш­тво му пра­ви и La Bafan, ко­ја, исто та­ка, ги да­ру­ва де­ца­та. При­ка­ска­та збо­ру­ва де­ка La Bafan тре­ба­ло да му до­не­се по­да­ро­ци на ма­ли­от Исус, но се за­гу­би­ла, па за­тоа се­га де­ца­та ги да­ру­ва на но­во­го­диш­ни­те и на бо­жик­ни­те праз­ни­ци.

Де­до Мраз го са­ка­ат си­те: де­ца­та, мла­ди­те, ти­неј­џе­ри­те, во­зрас­ни­те и ста­ри­те. Тој за си­те има мно­гу до­бри осо­би­ни. Не­кои од нив ед­но­став­но се не­ве­ро­јат­ни. Тој мо­же да по­се­ти ми­ли­о­ни до­мо­ви, и тоа во те­кот на са­мо ед­на ноќ – но­во­го­диш­на­та ноќ. Тој мис­ли за си­те де­ца и мла­ди, за нив има ма­гич­на моќ: про­из­ве­ду­ва по­да­ро­ци за ми­ли­о­ни де­ца и но­си по­да­рок за се­кое де­те во но­во­го­диш­на­та ноќ или во пр­во­то ра­но утро во го­ди­на­та. Тој е до­бар би­деј­ќи да­ва по­да­ро­ци. Тој е пра­ве­ден би­деј­ќи има по­да­ро­ци за се­ко­го.

Де­до Мраз е сре­ќа, ра­дост, за­до­волс­тво, ис­пол­не­тост, бла­го­дар­ност.

Де­до Мраз е ва­жен дел од дет­ство­то. Ро­ди­те­ли­те ги учат сво­и­те де­ца и им ги ка­жу­ва­ат ле­ген­ди­те за Де­до Мраз. Тоа се пре­крас­ни при­каз­ни кои збо­ру­ва­ат за важ­но­ста на да­реж­ли­во­ста, до­бри­на­та, не­се­бич­но­ста и љу­бо­вта. Де­ца­та за не­го зна­ат раз­ни вер­зии на при­каз­ни и пре­да­ни­ја. При­каз­ни­те ка­жу­ва­ат де­ка тој жи­вее на Се­вер­ни­от Пол, нај­ве­ро­јат­но во Ла­по­ни­ја, ка­де што има ра­бо­тил­ни­ци во кои про­из­ве­ду­ва ми­ли­о­ни, ми­ли­о­ни по­да­ро­ци. Де­до Мраз ги то­ва­ри тие по­да­ро­ци на сво­ја­та сан­ка и за вре­ме на но­во­го­диш­ни­те праз­ни­ци им ги де­ли на си­те де­ца од све­тот вле­гу­вај­ќи во нив­ни­те до­мо­ви пре­ку оџа­ци­те.

Да­ли, на­ви­сти­на, по­стои Де­до Мраз? Ова пра­ша­ње е по­ста­ве­но во ед­на ан­ке­та на ин­тер­нет, во ко­ја ду­ри 66% од по­се­ти­те­ли­те на веб-сај­тот од­го­во­ри­ле де­ка тој на­ви­сти­на по­стои и де­ка го ши­ри ду­хот на но­во­го­диш­ни­те и на бо­жик­ни­те праз­ни­ци низ це­ли­от свет, до­де­ка 34% од­го­во­ри­ле не­га­тив­но ве­ру­вај­ќи де­ка Де­до Мраз е мар­ке­тин­шки трик.

Жи­во­тот на Де­до Мраз е пес­на, и тоа уба­ва пес­на. Тој не­се­бич­но се тру­ди пре­ку пес­на­та и по­да­ро­ци­те да ги рас­пее, раз­ве­се­ли и усре­ќи си­те, а најм­но­гу де­ца­та. На тој на­чин тој се гри­жи за на­ше­то нај­го­ле­мо бо­гат­ство – де­ца­та. Не­го­ви­от жи­вот е и игра, и тоа за­бав­на игра. Во неа за но­во­го­диш­ни­те и за бо­жик­ни­те праз­ни­ци игра­ат и се ве­се­лат си­те: де­ца, мла­ди и ста­ри. Си­те тие за­мис­лу­ва­ат жел­ба и по­са­ку­ва­ат да им се ос­тва­ри. Нај­че­сто и во нај­го­лем број слу­чаи по­са­ку­ва­на­та жел­ба се ос­тва­ру­ва, а ја ос­тва­ру­ва ток­му Де­до Мраз.

Де­до Мраз е пес­на и игра во но­во­го­диш­на сан­ка на снег. Нај­лу­да за­ба­ва на си­те лу­ѓе во све­тот за вре­ме на Но­ва го­ди­на и Бо­жик. Ед­но­став­но, тој е воз­бу­да, го­ле­мо оче­ку­ва­ње и со­се­ма ма­ла не­из­вес­ност да­ли ќе нѐ по­се­ти и ка­кви по­да­ро­ци ќе ни до­не­се. Се­пак, тој се­ко­гаш е ис­пол­не­то оче­ку­ва­ње, ре­а­ли­зи­ра­на жел­ба и го­ле­мо, огром­но за­до­волс­тво. Тој е за­до­волс­тво што пре­диз­ви­ку­ва сре­ќа, ра­дост и ис­пол­не­тост. Де­до Мраз е ма­ги­ја би­деј­ќи си­те дет­ски со­ни­шта ги пре­тво­ра во ре­ал­ност, но тој е и за­ба­вен – ги от­стра­ну­ва си­те не­за­до­волс­тва и ги сми­ру­ва де­ца­та и мла­ди­те. Це­лос­но е ОК.

Де­до Мраз е исто­вре­ме­но мит, ле­ген­да и ре­ал­ност. Не по­стои чо­век на све­тот што има хра­брост да му ка­же на ед­но де­те нас­про­ти но­во­го­диш­ни­те и бо­жик­ни­те праз­ни­ци де­ка Де­до Мраз не по­стои. Де­до Мраз е сре­ќа, ра­дост, за­до­волс­тво, ис­пол­не­тост, бла­го­дар­ност. Де­до Мраз има љу­бов што ја да­ва на си­те де­ца и мла­ди на све­тот, исто­вре­ме­но Де­до Мраз е не­из­мер­но са­кан од си­те де­ца и мла­ди на све­тот. По­ја­ву­ва­ње­то на ил­јад­ни­ци де­до­мра­зов­ци за вре­ме на но­во­го­диш­ни­те и бо­жик­ни­те праз­ни­ци во си­те на­се­ле­ни ме­ста на Зем­ји­на­та топ­ка е знак на на­ши­от по­чит кон Де­до Мраз, но и по­чит кон не­го­ва­та до­бро­душ­ност и да­реж­ли­вост.

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.