Има и такво време кога на човек му е јасно дека треба да замолчи, пишува Мирка Велиновска во колумната „ЦИА му испраќа засилување на Бејли“.
Што и да каже – многу е оти сѐ беше кажано, сѐ беше веќе видено и сторено повеќепати. Република Македонија фактички нема повеќе државен поредок заснован на Устав. Нема државни институции што ќе ги спроведуваат законите. Нема вистински политички партии кои носат одговорност за своите постапки. Нема одбрана, нема дипломатија. На наместени избори, во кои учествуваше албанската мафија, Сорос, Стејт департментот, странски амбасади и амбасадори, странски тајни служби, домашни корисни идиоти, квислинзи, а отсуствуваа државата и нејзините функционери, резултатот е овој низ кој минуваме. Паднавме генерациски на овој испит на зрелост. И сега ќе мора да живееме со резултатите. Повторно ја прокоцкавме шансата да имаме своја држава, свој дом. Теарце ќе нѐ одлучувало! А ВМРО-ДПМНЕ немало да даде. Црпко ќе формирал влада, а црпнатите ќе биле победници. Kако и Мухамед Зекири оти се покажало дека Албанците биле силни и свесни, а Македонците не.
На оваа калакурница ѝ недостигаше само елегантниот Срѓан Kерим, кој дури сега се почувствува повикан да испрати свој „остар“ коментар скоцкан во манирот на дипломатскиот новоговор и упатен не знам кому, дека не било коректно некои амбасадори да се мешаат во нашите избори. Е, па, значи браво, браво и браво! Вакво салонарење на онаква дрска пиздарија организирана и изведена од пљачкашко-милитантна евро-атлантска банда која мешетари и гангстерува повеќе од две години баш ја смирува секоја македонска душа. Недостигаше само нашиот угледник во дипломатијата да приреди амбасадорска вечера со свеќи и со сет ножеви и виљушки за елегантни јадења за да им збрчи во очи она што ни го соопшти нам, а тие да се засркнат од шок додека ние колективно умираме од среќа.
Што се однесува до славодобитниот запис на Муки, по одлуката на Управниот суд, вреди да се каже само уште ова: Албанците ниту се победници, ниту храбри мажишта, ниту самосвесни луѓе. Тие напросто се избрана група корисни идиоти, без чест, без образ, кои мислат дека се ексепшанел како што Зајко мисли дека е црпнат за месија оти господарот на кој му служат ги почитува или сака. Да ја немаат поддршката од американскиот естаблишмент, од ЦИА и парите, па и насоките за дејство од Саудиска Арабија, не би можел Муки да се курчи. Мислам сам по себе онаков како што го дал Господ со две рала имплантирани мадиња. Ова важи и за соросоидните бројлери во македонскиот кампус. Kако ќе завршите на крајот на сказнава подобро да ви го цитирам Хенри Kисинџер од неговата книга „Kис д бојс гуд бај“: „Тие што слепо те слушаат и служат се толку глупави што ќе тргнат по кого било и по што било. Тие се глупави животни кои имаат употребна вредност. Затоа, откако ќе ги употребиш, ослободи се од нив“. Сега, оној што разбира разбрал зошто се класифицираат и идентификуваат како корисни идиоти „победниците“ како Муки.
На оваа аморфна маса без сопствена веродостојност, ете, морам јас да ѝ кажам, џабе се радувате! Никого не сте победиле и ништо не сте ќариле. Само што нам, на Македонците, ни претстои многу работа во чистењето на сопствената куќа. Знаете веќе на што мислам. Затоа што бевме опуштени и мрзеливи, ни се насобра многу смет, шут, крш, секакво ѓубре и инсекти што ги пикавме по ќошови, во подруми под черги. Мислевме дека волшебната демократија е „мистер Мускуло“ кој ќе ги истреби со ич труд. И бидејќи се уверивме дека така не може, сега ќе се потиме малку повеќе. И право е така да платиме за грешките од комоција. Значи, прво ќе чистиме генерално и со сите средства 24/7, па ќе одиме на референдум за уставотворно собрание за да ги очистиме гангстерските рамковни и пржински пиздарии за да направиме самоодржлива држава со сите нишани, со стопан и со ефикасна одбрана и заштита. Па ќе организираме нормален попис, па ќе формираме нормални партии, па на нормални политички избори ќе избереме победник…
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.