Расте бројот на пациентите во Македонија што имаат алергиски реакции, но многу покарактеристично е тоа што неспоредливо повеќе се открива интолеранција на храна. Пред сѐ, поради тоа што овој тип испитување е релативно поново од претходните, па не било користено во минатото како анализа, вели д-р Бранко Јагликовски, специјалист по медицинска биохемија во лабораторијата „Авицена“. Тоа се должи на тоа што овој тип испитување е релативно поново од претходните, па не било користено во минатото како анализа која егзактно покажува што се случува во нашиот организам, а симптомите се припишувале најчесто на алергиски реакции или како „хроничен колит“, вели во интервју за „Република“ д-р Јагликовски.
Што е алергија, а што е интолеранција на храна? Каква е разликата меѓу овие два поима?
ЈАГЛИКОВСКИ: Алергијата претставува сложен имунолошки процес во човечкиот организам што настанува како резултат на влијанието на различни типови супстанции (алергени) со кои веќе еднаш организмот бил во контакт. Притоа следува цела низа процеси – реакции на создавање антитела од типот IgE како и разни типови имунолошки комплекси, од што понатаму ќе зависи и начинот на кој ќе се манифестира целокупната реакција – како здравствен проблем. Во зависност од супстанциите (алергените) што предизвикуваат такви реакции, а кои главно се поделени во неколку групи, од кои најчести се прехранбените артикли (нутритивни), вдишувачките (инхалаторни), контактните супстанции, лековите и слично, манифестирањето на реакциите ќе биде различно. Кај инхалаторните алергени – манифестациите ќе бидат претежно кај дишниот тракт, кај нутритивните – манифестациите ќе бидат претежно од органите за варење на храна, но се манифестираат и како кожни промени и сл. За разлика од алергиите, процесот што се одвива во организмот при интолеранција на храна е од сосема поинаков карактер и со сосема поинаков механизам. Процесот редовно почнува во цревната слузница, при што се создаваат антитела од типот IgG, како и имуни комплекси од поинаков тип отколку кај алергиите, а се карактеристични и кај воспалителните процеси. Тука станува збор за низок степен на перзистентна хронична воспалителна реакција – сѐ додека во организмот се внесува соодветен тип храна – предизвикувач на проблемите. Во секој случај симптомите што се појавуваат и при двете состојби може да бидат многу слични и не секогаш може да се разликуваат јасно, но разлики, сепак, постојат: алергиите најчесто се со акутен почеток додека интолеранцијата е побавна – со одложен и непрепознатлив почеток на манифестирање на проблемите; алергиите може да бидат предизвикани и од присуство на трагови од алергени, додека кај интолерацијата е битна и количината на храната; кај алергиите има позитивни лабораториски алерготестови, а кај интолеранцијата се негативни и слично.
Кои се причините за појава на интолеранција на храна? Дали се генетски или, пак, се поврзани со начинот на живот?
ЈАГЛИКОВСКИ: Причините за појава на интолеранција на храна може да бидат различни – генетски, начинот на живеење и исхрана, но и комбинирани. Генетските причини најчесто се ензимопатии, т.е. генетски предизвикан недостаток на некој ензим за разложување на поедини состојки од храната (како што е лактоза, фруктоза и сл), што може различно да се манифестира во зависност од популациската припадност.
Многу почесто причините се поврзани со начинот на живеење и со исхраната воопшто: инфекции (од различни предизвикувачи), стрес, лекови, хемиски додатоци во храната (адитиви, конзерванси, стабилизатори, бои, ароми…и сл).
Какви видови интолеранција на храна постојат?
ЈАГЛИКОВСКИ: Поделбата на интолеранциите, главно, е според причинителите, но заедничко им е сличниот начин на манифестирање и истиот пристап при третманот.
Кои се симптомите на интолеранција на храна?
ЈАГЛИКОВСКИ: Најкарактеристични, но не и задолжително присутни симптоми кај интолеранцијата на храна, се честите течни или кашести столици, понекогаш запек, редовно чувство на подуеност и гасови, иритабилно црево, болки во стомакот… Поретки симптоми, но, за жал, притоа ретко помислуваме на проблем со интолеранција на храна, се присуството на чести главоболки, па и мигренозни напади, болки во зглобовите, хронични кожни промени, атопичен дерматит, уртикарија, прекумерна тежина и сл.
Во што се состои лабораториското испитување за интолеранција на храна?
ЈАГЛИКОВСКИ: Токму поради разновидноста, а понекогаш и неспецифичноста на симптомите, кај нас многу често се случува воопшто да не се помислува на интолеранцијата на храна, додека во светската литература и практика сѐ повеќе е застапен ставот – пред да се проверат алергиски процеси или посложени состојби, првенствено да се провери постоењето интолеранција на храна, со оглед на секојдневното консумирање и составот. Лабораториските тестови сѐ повеќе се усовршуваат, побрзо може да се изработат, сѐ повеќе се специфични и сензитивни (што зависи и од производителот), а сега засега се единствен начин за утврдување на состојбата. Тестовите се изработуваат како и сите вообичаени лабораториски анализи од крв – а се состојат од одредување на концентрацијата на антителата од типот IgG, но специфични за секој тип храна одделно. Резултатот од анализата се формулира на начин да биде разбирлив, во смисла за кој тип храна колкава е концентрацијата на антителата и што значи тоа за организмот, со препорака кои чекори треба да се преземат и за колкав временски период.
Дали ако тестот покаже дека нашето тело не толерира некој вид храна, тоа значи дека треба да ја елиминираме од исхраната воопшто?
ЈАГЛИКОВСКИ: Ако тестот покаже дека постои интолеранција на некоја храна – а најчесто е на неколку типови храна – тогаш, во зависност од концентрацијата на антителата, се пристапува кон различни препораки. Таму каде што постои прилично високо присуство на антитела, се препорачува целосно исфрлање на соодветната храна од исхраната во траење од 8 до 12 седмици, па по потреба до една година. Но, тоа не значи дека мора доживотно да се исфрли тој тип храна, туку по завршувањето на тој период, ќе може да се внесува постепено во исхраната – но со помали количини. Поретка е состојбата кога и по завршувањето на овој период перзистира интолеранцијата кон соодветната храна поради што се препорачува комплетно исфрлање од исхраната. При другите нивоа на присуство на антитела (умерено-покачено) се препорачува користење на храната, но во таканаречен ротациски систем: храната што ја консумираме денес, не ја консумираме наредните три дена, туку четвртиот итн.
Што покажува Вашето искуство, дали се зголемува бројот на пациенти што имаат алергија и на оние што се тестираат за интолерантност на храна?
ЈАГЛИКОВСКИ: Неколкугодишното искуство сѐ повеќе ни покажува дека има пораст на алергиските реакции во нашата популација, но многу покарактеристично е тоа што неспоредливо повеќе се открива интолеранцијата на храна. Пред сѐ, поради тоа што овој тип испитување е релативно поново од претходните, па не било користено во минатото како анализа која егзактно покажува што се случува во нашиот организам, а симптомите се припишувале најчесто на алергиски реакции или како „хроничен колит“ и сл. За жал, кај нас сѐ уште малку се знае дека се изработуваат вакви тестови, а делумно постои и недоверба – најчесто повторно поради неинформираност или нестручен пристап, нереални резултати поради нестандардни тестови и сл, а причините за настанување на таквата состојба од ден на ден се сѐ поприсутни.
Разговараше: Александра М. Бундалевска
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.