1.
„Булдожерот“ дојде и си замина. Викторија Нуланд не потроши повеќе од еден час во разговори со лидерите на политичките партии. И овој пат ништо од долго посакуваната странска директна помош за Заев и неговите најблиски соработници во намерата за насилно уривање на власта. Во часот посветен на Македонија, Нуланд истакна дека таа работела заедно со еврокомесарот Јоханес Хан на пакет договорот од 2 јуни. Оној пакет со заклучоци што Соросовите медиуми и советниците на Заев го исплукаа заедно со еврокомесарот нарекувајќи го корумпиран и платен од Груевски.
Прво мислеа дека прислушуваните разговори и странските служби ќе им помогнат во уривање на власта, потоа ги бараа на помош амбасадорите, па повикуваа на вмешување на меѓународната заедница. Се молеа да помогне Хан, а потоа се крстеа и во Нуланд… На крајот едно големо ништо. Од сите добија иста порака – проблемите мора да се надминат со дијалог, а договорот од 2 јуни мора да се почитува. Тоа значи дека избори во април ќе има сигурно. Како до нив, ќе покаже времето..
2.
По поразителната анкета на ИРИ, Заев и СДСМ сфатија дека ефектот од бомбите е еднаков на нула. За да се амортизира разочараноста, Соросовите платеници продаваат теза дека катастрофалниот рејтинг на СДСМ од анкетата не ја отсликувал реалноста затоа што граѓаните сѐ уште се плашат јавно да го кажат своето мислење. Од друга страна, пак, истите тие Соросови медиуми објавуваат анкета на истиот институт во која се вели дека популарноста на премиерот била на најниско ниво од неговото владеење. Значи, граѓаните од една страна имале храброст јавно да кажат дека не му даваат поддршка за уште еден мандат, но, од друга страна, се плашеле да кажат дека ја даваат поддршката за Заев. Детски наивно, но кој сака да верува, нека повели…
Проблемот е во тоа што компарацијата од анкетата е меѓу Груевски и Груевски. Ниту еден од Соросовите медиуми не ја спореди популарноста на Груевски (и така намалена) со популарноста на Заев или, пак, со кој било друг политичар од опозицијата. Зошто е така сите знаеме. Ниту СДСМ ниту нејзините агенции кои го мерат јавното мислење од почетокот на презентирањето на таканаречените бомби не соопштија каков рејтинг ужива човекот што опозицијата им го нуди на граѓаните како алтернативата за нов премиер. А, не дека не знаат.
3.
Груевски морал да падне по секоја цена, а волјата на народот воопшто не била важна. Не е важно што актуелниот премиер има поддршка од 500.000 гласачи, не е важно што на партискиот митинг пред два месеца поддршка му дадоа 100.000 граѓани. Не е важно што убедливо води на сите анкети. Важно било само дека неговото владеење не им се допаѓа на одредена група граѓани кои во моментот се убедливо малцинство и поради тоа премиерот треба да се повлече не само од премиерската позиција туку и од претседателското место во партијата. Не е важно ниту тоа што опозицијата нема минимум капацитет, а нема ни визија за да ја преземе власта и да ја поведе чекор напред државата.
Уште повеќе, овој најнов бисер на мудроста создаден во кујната на Сорос може да ѝ се врати на опозицијата како бумеранг ако еден ден успее повторно да дојде на власт..
4.
Груевски морал да падне, но избори не смеело да има. Барем не во следните година-две за да се подготвел терен за слободни и демократски избори. До тогаш треба да се изнаслушаме бисери од Заев, а државата да оставиме комплетно да колабира. Зошто на СДСМ му одговара такво сценарио? Причините се јасни. Не знаат поинаку.
5.
И тоа не е сѐ. Желбите на опозиционерите немаат крај. Оставката на Груевски морала да биде проследена со кривични пријави, по што би завршил во затвор. Во исто време ако судот се дрзнел да го суди Заев или, не дај Боже, да го приведат поради непочитување судски наредби, ќе имало жесток одговор од опозицијата. Ајде уште еднаш да се потсетиме: кој врши притисок врз судството? Кој суди пред судот да ги оцени доказите? Кој одбива да се појави на јавна судска расправа каде што граѓаните ќе ги видат сите докази за случајот „Пуч“? Во чиј интерес се овие интервенции врз судството? Смееме ли да дозволиме некој да биде над законите? Има ли некој право да им го наметнува тоа на граѓаните.
Ставовите искажани во рубриката Колумни се лични ставови на авторите и не се автоматски и ставови на редакцијата на Republika.mk. Редакцијата на Republika.mk се оградува од ставовите во објавените колумни, а одговорноста за изнесеното во нив е исклучиво на авторот.
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.



