Жути – срцето на нашите надежи

Цен­трал­ни­от бек на Ме­та­лург и на ра­ко­мет­на­та ре­пре­зен­та­ци­ја ста­на сво­е­вид­на мар­ка во ма­ке­дон­ски­от спорт. Зна­е­ње­то и ве­шти­на­та се ед­но и тие го исфр­ли­ја и во на­ша­та, и во европ­ска­та ор­би­та, но вто­ро и, мо­же­би, по­важ­но е што со од­но­сот, со за­ла­га­ње­то и со ин­вен­тив­но­ста се здо­би со предз­нак ми­ле­ник на на­ци­ја­та. Пред Мир­ку­лов­ски и ко­ле­ги­те е нов го­лем пре­диз­вик, на­ше­то тре­то СП, кое ќе се игра од 11 ја­ну­а­ри во Шпа­ни­ја и за­тоа не­му прет­стој­ни­те праз­ни­ци му се ис­пол­не­ти со игра, па­ту­ва­ња, тре­нин­зи.

Мир­ку­лов­ски, исте­ку­ва 2012 го­ди­на, ко­ја за по­ши­ро­ка­та јав­ност е под зна­кот на ра­ко­ме­тот. Ние од неа из­ле­гу­ва­ме пре­за­до­вол­ни. Ка­кво е тво­е­то чув­ство?
Мир­ку­лов­ски: Мно­гу ми е дра­го што 2012 го­ди­на ја за­вр­шив ус­пеш­но, исто ка­ко што и поч­на.
Ќе ве по­тсе­там де­ка поч­на мно­гу ус­пеш­но со осво­е­но­то пет­то ме­сто на ЕП во Ср­би­ја, по­тоа сле­ду­ва­ше и плас­ма­нот на Свет­ско­то пр­венс­тво во Шпа­ни­ја, а про­дол­жи на клуп­ско ни­во со осво­ју­ва­ње на ти­ту­ла­та во ма­ке­дон­ско­то пр­венс­тво за ми­на­та­та се­зо­на и со плас­ма­нот и вле­зот во топ 16 во ЛШ.

Што е пов­ли­ја­тел­но за тво­јот ста­тус. Ре­пре­зен­та­ци­ја­та или Ме­та­лург?
Мир­ку­лов­ски: За ста­ту­сот што го имам ме­ѓу лу­ѓе­то, пов­ли­ја­тел­на е игра­та за ре­пре­зен­та­ци­ја би­деј­ќи то­гаш играш за на­ци­о­нал­ни­от дрес и тоа е, се­ка­ко, по­ве­ќе во фо­ку­сот на со­на­род­ни­ци­те.

Има ли не­што што мо­же­ше да се оди­гра по­до­бро, да за­вр­ши по­и­на­ку во прет­ход­ни­те 350 де­но­ви?
Мир­ку­лов­ски: Да, се­ка­ко де­ка има­ше. Мо­жев­ме да оди­гра­ме мно­гу по­до­бро и да се пла­си­ра­ме на Олим­пи­ски­те игри во Лон­дон, а до­кол­ку имав­ме мал­ку по­ве­ќе сре­ќа, кон­цен­тра­ци­ја и стрп­ли­вост ќе играв­ме и по­лу­фи­на­ле на ЕП.

Кој со­став е по­до­бар, ка­де се чув­ству­ваш по­у­доб­но, во ре­пре­зе­на­та­тив­ни­от или во тој од Авто­ко­ман­да?
Мир­ку­лов­ски: Фа­ктот де­ка 80 про­цен­ти од игра­чи­те во ре­пре­зен­та­ци­ја до­а­ѓа­ат од Ме­та­лург до­вол­но збо­ру­ва де­ка чув­ство­то на при­јат­ност е слич­но, да не ка­жам исто.

Со ко­го ти е по­лес­но за игра. Со Ву­гри­нец дес­но, Ста­ниќ зад и Ли­но по­крај или со три­о­то Ки­ре Ла­за­ров, Бор­ко и Шун­до на исти­те ме­ста?
Мир­ку­лов­ски: Со ог­лед на вре­ме­то по­ми­на­то во те­кот на ед­на го­ди­на (тре­нин­зи, под­го­то­вки, дру­же­ње и сл), искус­тво­то и ква­ли­те­тот на си­те трој­ца, за ни­јан­са ми е по­лес­на игра­та со Ву­гри­нец, Ста­ниќ и со Ли­но.

По­го­лем дел од пуб­ли­ка­та ги па­ме­ти аси­стен­ци­и­те и го­ло­ви­те, мал­ку­ми­на го гле­да­ат тво­јот при­до­нес во од­бра­на­та. Кол­ку од енер­ги­ја­та тро­шиш пред на­ша­та ли­ни­ја од шест ме­три?
Мир­ку­лов­ски: Ка­ко играч што игра и на­пад и од­бра­на, мо­рам да приз­на­ам де­ка во­оп­што не е лес­но. Мо­ја­та по­зи­ци­ја во на­па­дот ба­ра ма­кси­мал­на кон­цен­тра­ци­ја и ор­га­ни­за­ци­ја и е мно­гу те­шко ко­га по­го­лем дел од енер­ги­ја ја тро­шиш во од­бра­на­та.

Це­лос­но си ста­вен во функ­ци­ја на со­ста­ви­те за кои на­ста­пу­ваш. Раз­мис­лу­ваш ли де­ка со мал­ку по­ве­ќе со­ло во на­па­дот ќе соз­да­деш по­го­ле­мо име низ кон­ти­нен­тот?
Мир­ку­лов­ски: Да, се­ко­гаш сум ста­вен во функ­ци­ја на ти­мот. Ко­га ти­мот по­бе­ду­ва мо­ја­та ста­ти­сти­ка во­оп­што не ми е бит­на. Впро­чем, и не­ма по­го­ле­мо за­до­волс­тво за еден играч од по­бе­да­та на ти­мот.

Чув­ству­ваш ли хен­ди­кеп од ви­со­чи­на­та. Што ќе бе­ше ако Фи­лип бе­ше 10-15 сан­ти­ме­три по­ви­сок. Ди­ле­ма­та е: шут нас­про­ти бр­зи­на и ве­шти­на?
Мир­ку­лов­ски: Не чув­ству­вам хен­ди­кеп, би­деј­ќи ако бев по­ви­сок 10-15 сан­ти­ме­три ќе про­дол­жев да играм ко­шар­ка.

Во кој од со­и­гра­чи­те имаш најм­но­гу до­вер­ба. Со ко­го нај­лес­но се пра­ви ак­ци­ја?
Мир­ку­лов­ски: Најм­но­гу до­вер­ба имам во Мој­сов­ски и во Ди­мов­ски. Мо­же­би де­ка нај­дол­го сум играл со нив.

„Со ог­лед на вре­ме­то по­ми­на­то во те­кот на ед­на го­ди­на, искус­тво­то и ква­ли­те­тот на си­те трој­ца, за ни­јан­са ми е по­лес­на игра­та со Ву­гри­нец, Ста­ниќ и со Ли­но.“

Трг­наа под­го­то­вки­те за СП во Шпа­ни­ја. Кол­ку об­је­ктив­но мо­же­ме да го по­вто­ри­ме ре­зул­та­тот од ЕП во Ср­би­ја?
Мир­ку­лов­ски: По по­стиг­на­ти­от ус­пех на ЕП, дру­ги­те ре­пре­зен­та­ции не гле­да­ат на нас ка­ко на ау­тсај­дер, ту­ку нѐ сфа­ќа­ат мно­гу по­се­ри­оз­но. За­тоа мис­лам де­ка ќе би­де по­те­шко да го по­вто­ри­ме тој ре­зул­тат. Иа­ко, нор­мал­но, ќе да­де­ме сѐ од се­бе за да го по­до­бри­ме.

По­стои ли опас­ност да нѐ про­чи­та­ат Дан­ска, Ру­си­ја, Ис­ланд, па и Ка­тар и Чи­ле?
Мир­ку­лов­ски: Се­ка­ко де­ка по­стои опас­ност, осо­бе­но што со дел од овие ре­пре­зен­та­ции има­ме игра­но и по­бе­ду­ва­но на го­ле­ми пр­венс­тва. За­тоа сме­там де­ка и по­до­бро ќе нѐ ана­ли­зи­ра­ат.

Што е оп­ти­мум за нас од нат­пре­ва­ри­те во Се­вил­ја и по­тоа, од си­те ов­де, во про­е­кти­ра­ни­те ду­е­ли во Са­ра­го­са или во Бар­се­ло­на?
Мир­ку­лов­ски: На­ша пр­ва цел е да по­бе­ди­ме во пр­ви­те два нат­пре­ва­ра, со Ка­тар и со Чи­ле. Со тоа и ќе обез­бе­ди­ме плас­ман за по­на­та­му. А, дру­ги­те сред­би ќе ни би­дат да ос­тва­ри­ме што по­до­бра по­зи­ци­ја во гру­па­та и да до­би­е­ме по­ле­сен про­тив­ник.

Ме­та­лург е во ос­ми­на­фи­на­ле­то од ЛШ. Пр­вич­ни­от план е ис­пол­нет, се сме­ни ли се­га не­што во Авто­ко­ман­да во де­лот на ам­би­ци­и­те?
Мир­ку­лов­ски: Да, пр­вич­на­та цел ја ис­пол­нив­ме. По од­лич­на­та игра во пр­ви­те нат­пре­ва­ри ам­би­ци­и­те се зго­ле­ми­ја. Ду­ри и жа­ли­ме што не сме ве­ќе во игра за пр­во ме­сто. Се­пак, ќе на­пра­ви­ме сѐ за да оста­не­ме на вто­ра­та по­зи­ци­ја и да има­ме по­ле­сен про­тив­ник во топ 16.

Те пла­ши, те за­гри­жу­ва ли ру­ти­на­та со ко­ја Ки­ел­це нѐ до­би на два­па­ти. Ако Пол­ја­ци­те нѐ изи­граа та­ка, ка­ко би изг­ле­да­ло со­о­чу­ва­ње со Бар­се­ло­на, Хам­бург, Кил, Ат­ле­ти­ко Ма­дрид?
Мир­ку­лов­ски: Па, не би се сог­ла­сил де­ка Ки­ел­це ру­тин­ски нѐ по­бе­ди два­па­ти. Бев­ме до­сто­ен про­тив­ник во два­та нат­пре­ва­ра, ду­ри мис­лам де­ка и по­до­бри. Се­пак пре­су­ди нив­но­то искус­тво. По­ка­жав­ме де­ка Ме­та­лург со­зреа за го­ле­ми нат­пре­ва­ри и не би тре­ба­ло да се пла­ши­ме од ни­ко­го.

Кол­ку искус­тво­то од па­ра­лел­ни­те на­ста­пи во Ли­га­та на шам­пи­о­ни­те и на ре­пре­зе­на­тив­ни­те на­ста­ни те на­пра­ви­ја по­до­бар играч?
Мир­ку­лов­ски: Искус­тво­то е ед­но од глав­ни­те ка­ра­кте­ри­сти­ки за до­бар играч. Лич­но сме­там де­ка ток­му овие нат­пре­ва­ру­ва­ња вли­ја­ат на мо­ја­та игра.
Си­те здо­би­ја до­вер­ба во Фи­лип Мир­ку­лов­ски. Ка­ко се со­о­чу­ваш со при­ти­со­кот од пол­на са­ла, ши­рок ТВ-ау­ди­то­ри­ум, од це­ла на­ци­ја?
Мир­ку­лов­ски: Не го чув­ству­вам тоа ка­ко при­ти­сок со ог­лед на тоа де­ка Ме­та­лург игра пред пол­ни три­би­ни. Под­др­шка­та што ја до­би­вам ја чув­ству­вам ка­ко пот­тик и под­др­шка, а не ка­ко при­ти­сок.

Ка­ко ја под­не­су­ваш јав­но­ста и по­пу­лар­но­ста. Ма­шки­те те по­чи­ту­ва­ат за ср­це­то и за хра­бро­ста, де­вој­ки­те те по­и­сто­ве­ту­ва­ат со ми­ле­ник од ти­пот на слав­на му­зич­ка или филм­ска ѕвез­да?
Мир­ку­лов­ски: Би­деј­ќи сум ра­ко­ме­тар, а и не се до­жи­ву­вам ка­ко ѕвез­да, мо­рам да приз­на­ам де­ка мно­гу по­ве­ќе ми го­ди по­чит­та што ми ја ука­жу­ва­ат за мо­ја­та игра, ср­це­то и за хра­бро­ста.

По­ра­ка за на­ви­ва­чи­те, за чи­та­те­ли­те на „Ре­пуб­ли­ка“ за но­ва­та 2013 го­ди­на?
Мир­ку­лов­ски: Пред сѐ, по­са­ку­вам мно­гу здрав­је, то­ле­ран­ци­ја, љу­бов и по­чи­ту­ва­ње ме­ѓу се­бе. И, нор­мал­но, кон­ти­ну­и­ра­на под­др­шка од це­ла­та ма­ке­дон­ска јав­ност.

Разговараше: Перо Момировски – Р.С.Р.
Фото: Ѓорѓи Личовски

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.