Патон: Македонија е инспиративна приказна за Американците

Кент Па­тон е еден од нај­до­бри­те поз­на­ва­чи на аме­ри­кан­ска­та по­ли­ти­ка и исто­вре­ме­но еден од најинформираните странски ана­ли­ти­ча­ри на ма­ке­дон­ска­та по­ли­ти­чка сцена во пос­лед­ни­ве две де­це­нии. Во ин­терв­ју­то за „Ре­пуб­ли­ка“ овој влијателен функ­ци­о­нер во ад­ми­ни­стра­ци­ја­та на Џорџ Буш Ју­ни­ор оце­ну­ва де­ка Аме­ри­кан­ци­те иск­лу­чи­тел­но ја по­чи­ту­ва­ат Ма­ке­до­ни­ја. „На­ви­сти­на сме бла­го­дар­ни на сѐ што на­пра­ви­ла Ма­ке­до­ни­ја за да им по­мог­не на САД. Поч­ну­вај­ќи од 11 сеп­тем­ври. Вие бе­вте со нас, ра­мо до ра­мо. А, тоа не е не­што ре­пуб­ли­кан­ско или де­мо­крат­ско. Тоа е бла­го­дар­но­ста од САД, ко­ја е иста ка­ко таа кон Изра­ел и кон Ве­ли­ка Бри­та­ни­ја. Ма­ке­до­ни­ја е це­ло вре­ме ед­на од најб­ли­ски­те со­јуз­ни­ци“, ве­ли аме­ри­кан­ски­от ана­ли­ти­чар, кој е ан­га­жи­ран во кам­па­ња­та на кан­ди­да­тот на републиканците Мит Ром­ни.

Господине Патон, што ќе ги одлучи овие американски избори? Ка­кво е вли­ја­ни­е­то на ме­ди­у­ми­те врз од­лу­ка­та на Аме­ри­кан­ци­те при из­бор на но пре­тсе­да­тел на др­жа­ва­та ?
Патон: Но­ви­на­ри­те во САД се пре­теж­но де­мо­кра­ти, па обич­но пи­шу­ва­ат во пол­за на де­мо­кра­ти­те. „Њуjорк тајмс“, „Л.А. тајмс“, „Ва­шин­гтон пост“, па и по­ма­ли­те вес­ни­ци ка­ко „Си­етл тајмс’, се ли­бе­рал­ни вес­ни­ци, кои по­тек­ну­ва­ат од ли­бе­рал­ни гра­до­ви. Тие се ле­ви­чар­ски ори­ен­ти­ра­ни. По­не­ко­гаш ду­ри и прем­но­гу. „Фокс њус“ е еден од дес­ни­чар­ски ори­ен­ти­ра­ни­те ме­ди­у­ми, ка­ко и „Вол­стрит жур­нал“.

Си­те ние ко­му­ни­ци­ра­ме ме­ѓу­себ­но и им се обра­ќа­ме на на­ши­те из­би­ра­чи. Но, на кра­јот, се­пак, ре­ша­ва­ат тие 10 не­у­трал­ни др­жа­ви, ние ги ви­ка­ме „др­жа­ви на бој­но­то по­ле“. Тие се нај­важ­ни за из­бо­ри­те, гла­са­чи­те што се во сре­ди­на­та, а не тие што за­зе­ма­ат стра­на. Шест про­цен­ти од гла­са­чи­те во се­ко­ја од тие 10 др­жа­ви се не­о­пре­де­ле­ни и тие се тие на кои им се обра­ќа­ме се­га. Гу­вер­не­рот Ром­ни твр­ди де­ка ќе по­мог­не за еко­но­ми­ја­та по­ве­ќе откол­ку што по­стиг­нал Оба­ма. Оба­ма, пак, ве­ли де­ка не е вре­ме на про­ме­ни се­га, ко­га се изв­ле­ку­ва­ме од ре­це­си­ја­та. Ако про­дол­жи­ме со не­го, тој ќе се по­гри­жи да из­ле­зе­ме од таа ре­це­си­ја. На 6 но­ем­ври ќе доз­на­е­ме чи­ја по­ра­ка, всуш­ност, ги прив­лек­ла гла­са­чи­те.

Во вр­ска со над­во­реш­на­та по­ли­ти­ка, тре­ба ли Ма­ке­до­ни­ја да оче­ку­ва го­ле­ма про­ме­на во слу­чај на нов чо­век во Бе­ла­та ку­ќа?
Патон: Во вр­ска со над­во­реш­на­та по­ли­ти­ка на САД, ќе има про­ме­на на др­жав­на­та се­кре­тар­ка во ја­ну­а­ри 2013 го­ди­на. Се­гаш­на­та се­кре­тар­ка Клин­тон из­ја­ви де­ка не­ма да слу­жи во вто­ри­от ман­дат до­кол­ку е по­втор­но из­бран пре­тсе­да­те­лот Оба­ма. И, ка­ко што зна­е­те, пер­со­на­лот ја соз­да­ва по­ли­ти­ка­та. Зна­чи, ко­га ќе ста­пи но­ви­от др­жа­вен се­кре­тар на функ­ци­ја, ќе има про­ме­на и на лу­ѓе­то во др­жав­на­та ад­ми­ни­стра­ци­ја, што до не­ка­де ќе ја про­ме­ни и по­ли­ти­ка­та, ду­ри и до­кол­ку Оба­ма би­де из­бран за втор ман­дат.

Се­пак, сме­там де­ка би би­ла по­го­ле­ма про­ме­на­та во над­во­реш­на­та по­ли­ти­ка под водс­тво на гу­вер­не­рот Ром­ни, но не мис­лам де­ка тоа ќе би­де дра­ма­тич­на про­ме­на. Ќе образ­ло­жам и зо­што. Гу­вер­не­рот Ром­ни бе­ше во по­се­та на Евро­па и на Бли­ски­от Исток. Ги по­се­ти Изра­ел, Пол­ска и Ве­ли­ка Бри­та­ни­ја. Та­му има­ше не­кои ма­ли кри­ти­ки во вр­ска со не­го­ва­та мар­шру­та и го спо­ре­ду­ваа со пре­тсе­да­те­лот Оба­ма, кој го не­ма по­се­те­но Изра­ел. Зна­чи, по­сто­јат не­кои ма­ли раз­ли­ки, но над­во­реш­на­та по­ли­ти­ка и не се ме­ну­ва тол­ку мно­гу со про­ме­на на пре­тсе­да­те­ли­те.

Ду­ри и при ед­на дра­ма­тич­на про­ме­на од пре­тсе­да­те­лот Буш до пре­тсе­да­те­лот Оба­ма, не мо­жеа да се за­бе­ле­жат не­кои огром­ни про­ме­ни во по­ли­ти­ка­та. Оба­ма не се пов­ле­че вед­наш од Ирак. Оста­на, ка­ко што бе­ше и пла­ни­ра­но од стра­на на пре­тсе­да­те­лот Буш. Не се пов­ле­че ни од Авга­ни­стан, ту­ку исп­ла­ни­ра и но­ви по­се­ти та­му. Се стре­мев­ме кон над­во­реш­на по­ли­ти­ка што ќе би­де урам­но­те­же­на.

Да­ли ќе има про­ме­на во од­нос на аме­ри­кан­ска­та по­ли­ти­ка кон Ма­ке­до­ни­ја?
Патон: Јас би бил крај­но из­не­на­ден до­кол­ку има про­ме­на во по­ли­ти­ка­та на САД во вр­ска со Ма­ке­до­ни­ја. Би­ло тоа да е под ре­пуб­ли­кан­ска или под де­мо­крат­ска ад­ми­ни­стра­ци­ја, се­ко­гаш има цвр­ста под­др­шка кон Ма­ке­до­ни­ја. И две­те пар­тии ја де­лат иста­та над­во­реш­на­та по­ли­ти­ка за Ма­ке­до­ни­ја. При­ма­ње во НАТО и во ЕУ. Тоа бе­ше цел­та и на пре­тсе­да­те­лот Клин­тон, и на пре­тсе­да­те­лот Буш и на пре­тсе­да­те­лот Оба­ма. Мо­же­би има­ше ма­ли раз­ли­ки во на­чи­нот на кој се по­стиг­ну­ваа тие це­ли или кол­ку по­ли­тич­ки ка­пи­тал се по­тро­ши за нив­но­то по­стиг­ну­ва­ње, но тие це­ли не­ма да се сме­нат. Се­ка­ко де­ка се­ко­гаш по­сто­јат ма­ли раз­ли­ки.

Зна­е­те, пре­тсе­да­те­лот Буш и пре­тсе­да­те­лот Трај­ков­ски беа лич­но мно­гу бли­ски. А, тоа не се слу­чу­ва мно­гу че­сто. Осо­бе­но за др­жа­ва ка­ко Ма­ке­до­ни­ја. Вие сте мла­да др­жа­ва, 20, од­нос­но 21 го­ди­на и да се на­де­ва­ме де­ка бли­ско­ста што ја има­ме ка­ко со­јуз­ни­ци, и што по­на­та­му ќе ја има­ме, ќе би­де ви­стин­ска.

Јас, ра­бо­теј­ќи за кан­ди­да­тот за пре­тсе­да­тел Ром­ни, глас­но ја за­ста­пу­вам не­го­ва­та вла­да и твр­дам де­ка ќе пра­ви уште по­ве­ќе за Ма­ке­до­ни­ја, за да би­де­ме неј­зин си­лен со­јуз­ник. И не го ка­жу­вам ова ту­ку-та­ка. Ту­ку во смис­ла де­ка Аме­ри­кан­ци­те ја це­нат исто­ри­ја­та на Ма­ке­до­ни­ја.
Ва­ша­та не­за­вис­ност, сѐ низ што мо­ра­вте да по­ми­не­те во из­ми­на­ти­те 21 го­ди­на. Тоа е ед­на инс­пи­ра­тив­на при­каз­на за Аме­ри­кан­ци­те. И, на­ви­сти­на, сме бла­го­дар­ни на сѐ што на­пра­ви­ла Ма­ке­до­ни­ја за да им по­мог­не на САД. Поч­ну­вај­ќи од 11 сеп­тем­ври. Вие бе­вте со нас, ра­мо до ра­мо. А, тоа не е не­што ре­пуб­ли­кан­ско или де­мо­крат­ско. Тоа е бла­го­дар­но­ста на САД. Исто ка­ко што им сме бла­го­дар­ни на Изра­ел или на Ве­ли­ка Бри­та­ни­ја.
Ма­ке­до­ни­ја е це­ло вре­ме ед­на од најб­ли­ски­те со­јуз­ни­ци. Се­ка­ко де­ка по­не­ко­гаш има­ме раз­лич­ни ста­во­ви, но тие ста­во­ви се раз­лич­ни на при­ја­тел­ски на­чин. И ка­ко што Ма­ке­до­ни­ја ги под­др­жу­ва САД, ве­ру­вам де­ка и САД ја под­др­жу­ва­ат Ма­ке­до­ни­ја, без раз­ли­ка на неј­зи­но­то ра­ко­водс­тво.

Пре­тсе­да­те­лот Оба­ма има по­ка­не­то се­дум-осум пре­тсе­да­те­ли на европ­ски др­жа­ви и му има ка­жа­но на на­ши­от пре­тсе­да­тел Ива­нов де­ка е не­за­до­во­лен од тоа ка­ко се од­ви­ва проб­ле­мот со Ма­ке­до­ни­ја, но, се­пак, во овие че­ти­ри го­ди­ни не мо­же­ше да нај­де вре­ме за сред­ба со не­го и со пре­ми­е­рот Гру­ев­ски. Ка­ко го об­јас­ну­ва­те тоа?
Патон: Јас са­мо мо­жам да ка­жам де­ка се­кој во­дач на се­ко­ја др­жа­ва во све­тот са­ка да збо­ру­ва со пре­тсе­да­те­лот Оба­ма. Но, тој мо­ра да ѝ по­све­ти вре­ме и на сво­ја­та вла­да и на сво­ја­та кам­па­ња и не мо­же да со­чув­ству­ва со проб­ле­ми­те на си­те тие ли­де­ри.

Мис­лам де­ка при­чи­на­та што се си­те не­за­до­вол­ни во вр­ска со пра­ша­ње­то за име­то е тоа што тоа е, на­ви­сти­на, раз­о­ча­ру­вач­ко. Тоа не мо­же да би­де ре­ше­но со ед­на сред­ба и ди­ску­си­ја на го­ле­ми­те умо­ви. Ве­ќе дол­го вре­ме се пра­ват оби­ди и се на­де­вам де­ка не­ма да се отка­же­те и де­ка ќе ви ус­пее. Но, тоа што ве раз­о­ча­ру­ва во слу­ча­јов е тоа што пре­тсе­да­те­лот на САД не мо­же ни­ко­му да му на­мет­не ре­ше­ние, тоа не би би­ло дол­го­роч­но ре­ше­ние на проб­ле­мот би­деј­ќи ќе се ја­ват и не­кои по­ли­тич­ки пос­ле­ди­ци и ре­ше­ни­е­то не­ма да трае дол­го. За­тоа, тоа мо­ра да би­де ре­ше­ние по­стиг­на­то ме­ѓу ма­ке­дон­ско­то ра­ко­водс­тво, оваа или ид­на­та вла­да, и грч­ко­то ра­ко­водс­тво.

Гр­ци­те мо­мент­но се на­со­че­ни кон сво­и­те проб­ле­ми, кои се при­лич­но важ­ни. Се­га е од­лич­но вре­ме за ком­про­мис, на­о­ѓа­ње ре­ше­ние и пре­ми­ну­ва­ње пре­ку овој проб­лем. Да се за­вр­ши со ФИРОМ ед­наш за­се­ко­гаш. По­тен­ци­ја­лот на Ром­ни ка­ко пре­тсе­да­тел би се со­сто­ел во тоа што тоа ќе би­де нов тим со но­ви идеи и ста­во­ви во по­ли­ти­ка­та, па мо­же да се из­вр­ши прити­сок и да дој­де до не­ка­ков пре­сврт. Ќе ви­ди­ме со вре­ме.

Освен ди­рект­на­та вр­ска ме­ѓу Скоп­је, Ати­на и Ва­шин­гтон, кол­ку во ид­на­та по­ли­ти­ка и од­нос на САД кон ма­ке­дон­ско­то пра­ша­ње вли­ја­ат аме­ри­кан­ски­те за­ед­ни­ци од грч­ко и од ма­ке­дон­ско по­тек­ло?
Патон: Тоа се раз­лич­ни мис­ле­ња. Има­ме по­ве­ќе од 350 ми­ли­о­ни Аме­ри­кан­ци. Гру­пи на лу­ѓе од нај­раз­лич­ни зем­ји од све­тот. И го­ле­ми и ма­ли. И си­те тие се глас­ни по­бор­ни­ци. Ние има­ме ди­на­ми­чен де­мо­крат­ски си­стем. Од дру­га стра­на, гу­вер­не­рот Ром­ни има мно­гу при­ја­те­ли од ма­ке­дон­ска­та за­ед­ни­ца. Исто та­ка, и од грч­ка­та за­ед­ни­ца. Тој бе­ше гу­вер­нер на Ма­са­чу­сетс, а та­му има мно­гу Гр­ци. Зна­чи, има мно­гу грч­ки при­вр­за­ни­ци. Но, тој не­ма да ја ме­ну­ва по­ли­ти­ка­та врз ос­но­ва на одре­де­на гру­па лу­ѓе, ту­ку ќе ги гле­да ин­те­ре­си­те на САД.

Пре­тсе­да­те­лот Ром­ни ќе до­не­се од­лу­ка што им оди во при­лог на САД. Јас не ве­ру­вам де­ка кој би­ло пре­тсе­да­тел ќе ја пог­лед­не Ма­ке­до­ни­ја и ќе ре­ши де­ка не тре­ба да се вклу­чи во НАТО. Се­ка­ко де­ка Ма­ке­до­ни­ја тре­ба да би­де во НАТО, исто ка­ко и Ср­би­ја, Укра­и­на, Гру­зи­ја и Бе­ло­ру­си­ја. Тоа им оди во при­лог на САД. А Ру­си­ја да се вклу­чи во НАТО, на при­мер, е те­ма за дру­га при­го­да.

Но, сме­там де­ка ни­ед­на гру­па не мо­же да вли­јае за ре­ша­ва­ње­то на тие проб­ле­ми. Ду­ри ни Гр­ци­те во САД не­ма­ат вли­ја­ние за Ма­ке­до­ни­ја да не би­де при­ме­на во НАТО. Тие се др­жат до сво­е­то чув­ство на на­ци­о­нал­на гор­дост и при­пад­ност. За­тоа и та­ка ре­а­ги­ра­ат кон проб­ле­мот. Мис­лам де­ка Гр­ци­те во Аме­ри­ка не­ма­ат ни­што про­тив Ма­ке­дон­ци­те, ту­ку де­ка се про­тив др­жа­ва­та и име­то Ма­ке­до­ни­ја.

Ка­ко ја гле­да­те перс­пе­кти­ва­та на ре­ги­о­нот во на­ред­ни­ве пет-шест го­ди­ни од се­га? Да­ли, ко­неч­но, со­стој­ба­та ќе се ста­би­ли­зи­ра би­деј­ќи сѐ уште по­сто­јат пре­диз­ви­ци ка­ко се­вер­но Ко­со­во, Ср­би­ја и конф­ли­ктот ме­ѓу Ма­ке­до­ни­ја и Гр­ци­ја. Да­ли сме­та­те де­ка ре­ги­о­нот ќе по­стиг­не ста­бил­ност на дол­го­роч­но ни­во?
Патон:  Мо­ја­та пр­ва по­се­та на Ср­би­ја бе­ше во 1994 го­ди­на. Бев во Бел­град и во Су­бо­ти­ца и та­му ви­дов ру­ски вој­ни­ци што па­ту­ваа пре­ку Ср­би­ја до Бос­на. То­гаш се чув­ству­ва­ше де­ка ре­ги­о­нот е во про­паст. Има­ше вој­ни во Бос­на и во Хр­ват­ска, вла­де­е­ше пу­стош. А, се­га сум го­лем оп­ти­мист. За пет го­ди­ни ја гле­дам Ма­ке­до­ни­ја во НАТО. Мо­же­би ве­ќе ќе вле­зе и во ЕУ или ќе би­де на са­ми­от праг за вле­гу­ва­ње во ЕУ. Мис­лам де­ка до­то­гаш и Ср­би­ја ќе би­де во НАТО или на са­ми­от праг. За Бос­на и за Ко­со­во, мис­лам де­ка тоа ќе по­че­ка. Но, не сум за­гри­жен за овие пра­ша­ња би­деј­ќи иа­ко тоа се те­шки и спе­ци­фич­ни си­ту­а­ции, кај нив не се ра­бо­ти за се­којд­нев­ни не­ми­ри по ули­ци­те. Не­ма мр­тви те­ла по зем­ја­та, ка­ко што бе­ше слу­ча­јот во ра­ни­те 90-ти го­ди­ни на ми­на­ти­от век. Не­ма­ме си­ту­а­ции ка­ко таа во Са­ра­е­во. Јас сум оп­ти­мист и сме­там де­ка ре­ги­о­нот ќе за­бе­ле­жи не­ве­ро­ја­тен на­пре­док штом ќе ус­пе­е­ме да из­ле­зе­ме од оваа ре­це­си­ја и штом ќе се по­до­бри еко­но­ми­ја­та. На Ма­ке­до­ни­ја ѝ оди до­бро со одр­жу­ва­ње на еко­но­ми­ја­та и до­бро ги од­би­ва си­те овие уда­ри што се слу­чу­ва­ат на­о­ко­лу. Еко­но­ми­ја­та ов­де е мно­гу по­до­бра од тие на дру­ги­те зем­ји во ре­ги­о­нот. Штом ќе из­ле­зе­ме од ре­це­си­ја­та и ќе се вра­ти­ме на нор­ма­лен по­раст од пет-шест про­цен­ти во ре­ги­о­нот, ќе се вра­бо­тат по­ве­ќе лу­ѓе.

Не­кои од мо­и­те грч­ки при­ја­те­ли од САД ве­лат де­ка се исп­ла­ше­ни од по­тен­ци­јал­ни­от втор ман­дат на пре­тсе­да­те­лот Оба­ма, да не се слу­чи исто­то ка­ко и со пре­тсе­да­те­лот Буш. Тој ја приз­на Ма­ке­до­ни­ја во не­го­ви­от втор ман­дат. Се­га тие се пла­шат од тоа што мо­же да се слу­чи се­га.
Патон: Сме­там де­ка со приз­на­ва­ње­то во 2004 го­ди­на пре­тсе­да­те­лот Буш на­пра­ви сѐ што мо­же­ше за да ја по­ка­же сво­ја­та под­др­шка кон Ма­ке­до­ни­ја. Но, има уште мно­гу ра­бо­ти што мо­же да се на­пра­ват. Ми па­ѓа­ат на па­мет не­кол­ку, ка­ко на при­мер до­пол­ни­тел­на под­др­шка за про­гра­ма­та „Ју-Ес Еид“, тоа би би­ло до­бар на­чин за ра­ко­водс­тво­то да по­ка­же де­ка ја под­др­жу­ва Ма­ке­до­ни­ја. Да се соз­да­де при­ти­сок во НАТО. И тоа мо­же да се по­стиг­не.
Се­ко­гаш мо­же да се по­стиг­не по­ве­ќе. Но, тоа не­ма да би­де ни­што дра­ма­тич­но по­и­на­кво. Мис­лам де­ка САД не­ма­ат та­ква кар­та во ра­ка­вот што мо­же да соз­да­де пре­сврт. Вто­ри­от ман­дат би бил ин­те­ре­сен би­деј­ќи за вре­ме на тој втор ман­дат на Оба­ма ќе има­те ло­кал­ни, пре­тсе­да­тел­ски и пар­ла­мен­тар­ни из­бо­ри во на­ред­ни­те не­кол­ку го­ди­ни. Та­ка, САД ќе би­дат мно­гу ан­га­жи­ра­ни. И при­тоа, мо­же­би, ќе ја прис­по­со­би над­во­реш­на­та по­ли­ти­ка та­ка што ќе би­де од по­мош за ре­ша­ва­ње на спо­рот за име­то ме­ѓу Ати­на и Скоп­је. Но, по­вто­ру­вам, би бил из­не­на­ден ако има не­ко­ја дра­ма­тич­на про­ме­на.

Мо­же ли да се збо­ру­ва за име­то ко­га Гр­ци­ја се со­о­чу­ва со бан­крот и со по­раст на не­о­на­ци­зам?
Патон: Гр­ци­те два­па­ти имаа из­бо­ри во пос­лед­ни­те два-три го­ди­ни и лу­ѓе­то со кои не­о­дам­на збо­ру­вав, иа­ко не се сог­ла­су­вам со нив­ни­от из­бор, има­ат пра­во на из­бор – не­кои под­др­жу­ва­ат ко­му­ни­стич­ки пар­тии, не­кои под­др­жу­ва­ат фа­ши­стич­ки идеи. Не ве­ру­вам де­ка ва­кви пар­тии се до­бри за не­кое оп­штес­тво што пре­тен­ди­ра да би­де де­мо­крат­ско би­деј­ќи та­кви­те идеи не го дви­жат оп­штес­тво­то на­пред во мо­дер­ни­те еко­но­мии. Тие пар­тии се при­сут­ни, прет­ста­ву­ва­ат не­чиј из­бор, но мно­зинс­тво­то из­бра по­и­на­ку – цен­трал­но дес­но, цен­трал­но ле­во ори­ен­ти­ра­ни пар­тии и пар­тии што се во цен­та­рот. Тие по­ли­ти­ча­ри беа не­ве­ро­јат­но хра­бри во од­лу­ки­те што тре­ба­ше да ги до­не­сат за грч­ки­от бу­џет.

Ка­ко ре­пуб­ли­кан­ски­от кан­ди­дат Ром­ни мо­же да вли­јае на гло­бал­ни­те еко­ном­ски про­це­си?
Патон: Мо­е­то лич­но уве­ру­ва­ње е де­ка пре­тсе­да­те­лот Ром­ни ќе го за­бр­за про­це­сот на заз­дра­ву­ва­ње со сво­ја­та по­ли­ти­ка во САД – биз­нис-по­ли­ти­ка­та, ни­ски­те да­но­ци, ре­гу­ла­ти­ви. И пре­тсе­да­те­лот Оба­ма, исто та­ка, ќе ѝ по­мог­не на свет­ска­та еко­но­ми­ја со фи­ска­ли­за­ци­ја­та и на тој на­чин ќе ја прид­ви­жи аме­ри­кан­ска­та еко­но­ми­ја на­пред. Ако аме­ри­кан­ска­та еко­но­ми­ја, грч­ка­та еко­но­ми­ја, еко­но­ми­ја­та на ЕУ се за­си­лат и ги ос­тва­рат сво­и­те це­ли, то­гаш си­те ќе би­де­ме во до­бра фор­ма.

Пре­ду­пре­ду­вач­ки се и дру­ги­те зна­ци на гло­бал­но ни­во, ки­не­ска­та еко­но­ми­ја поч­ну­ва да сла­бее. Таа бе­ше ви­стин­ски мо­тор. Знам де­ка Ки­на поч­на да ин­ве­сти­ра во Ма­ке­до­ни­ја и ние не са­ка­ме тие ин­ве­сти­ции да се на­ма­лат, ту­ку на­про­тив, са­ка­ме да рас­тат.

И Аме­ри­ка се со­о­чу­ва со се­ри­оз­на кри­за, ви­сок вна­тре­шен долг, ре­корд­на број­ка на не­вра­бо­те­ност. Ќе се про­ме­ни ли тоа по овие из­бо­ри?
Патон: Се сом­не­вам де­ка стап­ка­та од 10 про­цен­ти не­вра­бо­те­ни е де­ло на пре­тсе­да­те­лот Оба­ма и на не­го­ва­та по­ли­ти­ка. Аме­ри­кан­ски­от на­род има пра­во на из­бор и шан­са да сме­нат не­што во овие из­бо­ри. Јас не се сог­ла­су­вам со сѐ што на­пра­ви Оба­ма за вре­ме на не­го­во­то вла­де­е­ње. За вре­ме на кам­па­ња­та во 2008 го­ди­на се збо­ру­ва­ше де­ка Аме­ри­ка ќе про­пад­не ако се­на­то­рот Оба­ма ста­не пре­тсе­да­тел. Тоа не се слу­чи.

САД се мно­гу сил­на, ста­бил­на зем­ја, мо­ќта е цен­тра­ли­зи­ра­на, пре­тсе­да­те­лот не е тол­ку мо­ќен кол­ку што не­кои би са­ка­ле. Си­гу­рен сум де­ка пре­тсе­да­те­лот Оба­ма не­ко­гаш по­са­ку­ва са­мо да троп­не со ра­ка­та и да на­ре­ди ка­ко тре­ба да се раз­ви­ва еко­но­ми­ја­та. Но, тој мо­ра да се со­о­чи со Кон­гре­сот, со гу­вер­не­ри­те, со Вр­хов­ни­от суд. Тој е при­тис­нат во сре­ди­на. Мис­лам де­ка си­те се на­де­ва­ме де­ка еко­но­ми­ја­та ќе би­де по­до­бра, има не­кои охра­бру­вач­ки зна­ци, мис­лам де­ка по­ра­стот ќе би­де по­брз ако Ром­ни би­де из­бран за пре­тсе­да­тел на САД.

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.