„Се­ксу­ал­ни­от џи­хад“ – фа­тва или про­па­ган­да?

За по­ја­ва­та на ед­на со­се­ма но­ва фор­ма на све­та вој­на, на­ре­че­на „се­ксу­а­лен џи­хад“, свет­ска­та јав­ност слуш­на уште на по­че­то­кот на го­ди­на­ва, но иа­ко зад оваа не­ве­ро­јат­но ин­те­рес­на при­каз­на сто­јат ви­со­ки по­ли­тич­ки и вер­ски служ­бе­ни­ци во Ту­нис и во Си­ри­ја, све­до­ци и ис­по­вед на жр­тви, се­пак по­стои сом­не­ва­ње де­ка ста­ну­ва збор го­ле­ма про­па­ган­да.

Во из­ве­шта­и­те на ме­ди­у­ми­те се пи­шу­ва за сто­ти­ци мус­ли­ман­ки (во нај­го­лем дел од Ту­нис), кои им ги ну­дат сво­и­те те­ла на ис­ла­ми­стич­ки­те ек­стре­ми­сти во знак на нив­на по­све­те­ност кон ка­у­за­та. Шпе­ку­ла­ци­и­те за мла­ди же­ни што за­ми­ну­ва­ат од сво­и­те до­мо­ви за да им да­ва­ат се­ксу­ал­ни ус­лу­ги на при­вр­за­ни­ци­те на џи­хад во Ту­нис и во Си­ри­ја цир­ку­ли­ра­ат со ме­се­ци, но на­чи­нот на кој се пра­кти­ку­ва и евен­ту­ал­на­та по­вр­за­ност со си­ри­ски­от конф­ликт се об­ви­тка­ни со ми­сте­ри­ја. Во ли­бе­рал­ни­от Ту­нис ве­ста за по­ја­ва­та на „се­ксу­а­лен џи­хад“ бе­ше при­ме­на со шок, а мно­гу­ми­на го отфр­ла­ат ка­ко по­ли­тич­ки мо­ти­ви­ра­на из­ма­ма. Но, тие што ве­ру­ва­ат во неа алар­ми­ра­ат де­ка со рас­теч­ки­от ек­стре­ми­зам во зем­ја­та ва­кви по­ја­ви се мож­ни и не е тол­ку лес­но да се кон­тро­ли­ра­ат.

За „се­ксу­ал­ни­от џи­хад“ ка­ко по­ја­ва прв­пат се слуш­на во де­кем­ври ми­на­та­та го­ди­на, отка­ко ка­ко по­ра­ка се по­ја­ви на про­фи­лот на „Тви­тер“ на са­у­ди­ски­от ше­ик Мо­ха­мед ал Аре­фе: „На мус­ли­ман­ки­те по­ста­ри од 14 го­ди­ни им е доз­во­ле­но да се ома­жат за при­вр­за­ник на џи­хад на не­кол­ку ча­са, а по­тоа да се ома­жат за дру­ги при­вр­за­ни­ци на џи­ха­дот, со цел за­си­лу­ва­ње на мо­ра­лот на бор­ци­те и за отво­ра­ње на пор­ти­те на ра­јот“.

По­ра­ка­та на овој са­ла­фи­стич­ки те­о­лог, кој е мно­гу по­чи­ту­ван ме­ѓу при­вр­за­ни­ци­те на џи­ха­дот и кој е поз­нат по сво­и­те стро­ги про­по­ве­ди, бе­ше при­ме­на ка­ко ре­ли­ги­оз­на фа­тва (прав­но мис­ле­ње од ис­лам­ско вер­ско ли­це да­ли не­кое де­ло е во сог­лас­ност со прин­ци­пи­те на ис­ла­мот) и за миг се про­ши­ри по со­ци­јал­ни­те мре­жи. Но, се­пак, уште од исти­от мо­мент се по­ја­ви­ја и пр­ви­те сом­не­ва­ња во ве­ро­до­стој­но­ста на при­каз­на­та. По­ра­ка­та, ко­ја, на­вод­но, е об­ја­ве­на на со­ци­јал­на­та мре­жа, има 200 ка­ра­кте­ри, а ли­ми­тот на „Тви­тер“ е 140. Овој факт не бе­ше преч­ка сто­ри­ја­та за „се­ксу­ал­ни­от џи­хад“ да до­бие го­лем пуб­ли­ци­тет, па екс­прес­но се пре­не­се од не­кол­ку арап­ски и иран­ски те­ле­ви­зи­ски ста­ни­ци.

Бли­ски лу­ѓе на ше­и­кот Аре­фе по­доц­на де­ман­ти­раа де­ка тој е автор на по­ра­ка­та и об­јас­ни­ја де­ка ва­ква фа­тва ни­ко­гаш не би­ла об­ја­ве­на на не­го­ви­те офи­ци­јал­ни про­фи­ли. Ни­ту на „Фејс­бук“, ни­ту на „Тви­тер“. Но, не­го­во­то огра­ду­ва­ње од по­ра­ка­та не бе­ше до­вол­но за да се со­пре со пи­шу­ва­ња­та на оваа те­ма на ме­ди­у­ми­те и на со­ци­јал­ни­те мре­жи. Овој пат, фа­тва­та не се по­вр­зу­ва­ше со ше­и­кот, ту­ку со „ано­ни­мен из­вор“.

Пр­ви­те до­ка­зи, пак, кои ја пот­тик­ну­ва­ат те­о­ри­ја­та за по­сто­е­ње „се­ксу­а­лен џи­хад“ до­а­ѓа­ат од об­ласт во цен­тра­лен Ту­нис, сме­сте­на на гра­ни­ца­та со Ал­жир, ко­ја се на­ре­ку­ва Џе­бел ех Чам­би (Jebel ech Chaambi). Во овој ре­ги­он ту­ни­ска­та вој­ска од де­кем­ври 2012 го­ди­на (во пер­и­о­дот ко­га се по­ја­ви по­ра­ка­та на про­фи­лот на „Тви­тер“ на са­у­ди­ски­от ше­ик) има во­о­ру­же­ни су­ди­ри со ми­ли­тант­ни гру­пи по­вр­за­ни со Ал Ка­е­да. Ток­му во гра­до­ви­те што гра­ви­ти­ра­ат во овој ре­ги­он, спо­ред ше­фот на на­ци­о­нал­на­та без­бед­ност на Ту­нис, Му­ста­фа бин Амр, во август го­ди­на­ва по­ли­ци­ја­та уап­си­ла гру­па же­ни и де­вој­ки од Ту­нис, кои вр­ше­ле „се­ксу­а­лен џи­хад“, од­нос­но има­ле секс со чле­но­ви­те на ми­ли­тант­ни­те гру­пи ка­ко дел од кам­па­ња­та за по­диг­ну­ва­ње на мо­ра­лот на ек­стре­ми­сти­те. Овие твр­де­ња беа при­ме­ни со скеп­ти­ци­зам ме­ѓу Ту­ни­жа­ни­те и со шок од се­мејс­тва­та на при­тво­ре­ни­те де­вој­ки.

Ко­тро­верз­на­та при­каз­на за „се­ксу­ал­ни­от џи­хад“ по­втор­но се отво­ри по еден ме­сец. Во сеп­тем­ври ми­ни­сте­рот за вна­треш­ни ра­бо­ти на Ту­нис, Ло­тфи бин Џи­до, из­ја­ви де­ка же­ни и де­вој­ки па­ту­ва­ат во одре­де­ни де­ло­ви на Ту­нис, но и во Си­ри­ја за под­др­шка на ми­ли­тант­ни­те бор­ци.

– Де­вој­ки од Ту­нис се си­лу­ва­ни од 20, 30, па и од 100 бун­тов­ни­ци, а по­тоа се вра­ќа­ат со плод од се­ксу­ал­ни­от од­нос во име на се­ксу­ал­ни­от џи­хад, а ние мол­чи­ме и не пре­зе­ма­ме ни­што – из­ја­ви Џи­до во на­ци­о­нал­но­то со­бра­ние.

Во ре­чи­си исто вре­ме, при­каз­на­та по­втор­но исп­ли­ва на по­вр­ши­на и во Си­ри­ја и во Ли­бан. Се по­ја­ви­ја и ви­де­ос­ним­ки од све­до­ци и спи­со­ци на же­ни, кои, на­вод­но, би­ле дел од оваа по­ја­ва. Ви­де­а­та по­тоа се еми­ту­ваа на по­ве­ќе ме­ди­у­ми во Си­ри­ја и во Ли­бан. Во еден од при­ло­зи­те за „се­ксу­ал­ни­от џи­хад“об­ја­вен на си­ри­ски­от те­ле­ви­зи­ски ка­нал „Ал Ик­ба­ри­ва“, ед­на 16-го­диш­на Си­риј­ка твр­ди де­ка е жр­тва на ин­цест од стра­на на неј­зи­ни­от та­тко пред да би­де ис­пра­те­на кај при­вр­за­ни­ци­те на џи­хад. Ти­неј­џер­ка­та опи­шу­ва де­та­ли од тоа што, на­вод­но, го пре­жи­ве­а­ла.

Овие твр­де­ња на све­до­ци, ка­ко и из­ја­ви­те на офи­ци­јал­ни ли­ца од Ту­нис, кри­ти­ча­ри­те ги оце­ну­ва­ат ка­ко не­ос­но­ва­ни и ги ка­ра­кте­ри­зи­ра­ат ка­ко по­ли­тич­ка про­па­ган­да. Спо­ред нив, по­ли­ти­ча­ри­те што ги да­ле овие из­ја­ви би­ле во ло­ши ре­ла­ции со вла­де­јач­ка­та пар­ти­ја во Ту­нис, па на овој на­чин са­ка­ле да по­ка­жат де­ка пар­ти­ја­та Ис­ла­мист ен­ха­да ги за­тво­ра очи­те пред ек­стре­миз­мот.

Но­ви­на­рот Зу­хир Елис од Ту­нис сме­та де­ка твр­де­ња­та на ми­ни­сте­рот за вна­треш­ни ра­бо­ти се не­ос­но­ва­ни и де­ка тој е дел од по­ли­тич­ка­та игри ме­ѓу вла­ста и опо­зи­ци­ја­та.

– Ми­ни­сте­рот пре­диз­ви­ку­ва кон­тро­вер­зии оста­вај­ќи впе­ча­ток де­ка ста­ну­ва збор за го­ле­ма ра­бо­та. Тој е поз­нат по сво­ја­та по­ли­тич­ка не­за­вис­ност, но мис­лам де­ка е фа­тен во по­ли­тич­ка игра ме­ѓу ри­вал­ски­те пар­тии. Тој го од­би ба­ра­ње­то да се срет­не­ме со овие де­вој­ки во при­твор, но не­го­ви­от порт­па­рол нѐ из­ве­сти де­ка има­ле до­ка­зи и приз­на­ни­ја, кои ќе би­дат пре­зен­ти­ра­ни на суд – ве­ли Зу­хир Елис.

Ни­ту Ан­вар Ма­лек, наб­љу­ду­вач на Арап­ска­та ли­га во Си­ри­ја, не ве­ру­ва во твр­де­ња­та за по­сто­е­ње­то на овој вид све­та вој­на и сме­та де­ка се­то ова е са­мо про­па­ган­да на си­ри­ски­от ре­жим.

– По­ве­ќе офи­ци­јал­ни ли­ца од Ту­нис ми ка­жаа де­ка оваа при­каз­на е из­мис­ле­на.  За­се­га не­ма до­каз за ва­кво не­што. Лич­но мис­лам де­ка ста­ну­ва збор за за­го­вор од стра­на на си­ри­ски­от ре­жим. Има Ту­ни­жан­ки на си­ри­ска те­ри­то­ри­ја, но овие же­ни та­му жи­ве­ат со го­ди­ни. Не­кои од нив се про­сти­ту­тки, но не­ма­ат вр­ска со ка­ков би­ло об­лик на „се­ксу­а­лен џи­хад“ – ве­ли Ал­жи­ре­цот Ан­вар Ма­лек.

Иа­ко си­те по­го­ле­ми свет­ски ме­ди­у­ми, ху­ма­ни­тар­ни ор­га­ни­за­ции, по­ли­ти­ча­ри и ана­ли­ти­ча­ри се за­ни­ма­ва­ат со оваа те­ма, до­се­га ни­кој не ус­пе­ал да ги до­ка­же ни­ту ужас­ни­те при­каз­ни, ни­ту вал­ка­на­та про­па­ган­да. Оста­ну­ва фа­ктот де­ка уште дол­го јав­но­то мис­ле­ње ќе би­де по­де­ле­но око­лу ве­ро­до­стој­но­ста на би­зар­на­та пра­кти­ка, а ди­рект­но за­сег­на­ти­те ќе ну­дат но­ви ар­гу­мен­ти­те „за“ и „про­тив“ нив­ни­те вер­зии.

 (Текстот е објавен во 62. број на неделникот Република)

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.