Антониа Гиговска: Имам само 15 години, дури и не сум свесна за тоа што ми се случува

Пет­на­е­се­тго­диш­на­та Ан­то­ниа Ги­гов­ска са­мо што ја за­вр­ши пр­ва­та го­ди­на во скоп­ска­та гим­на­зи­ја „Јо­сип Броз –Ти­то“. Ка­ко и се­ко­ја ти­неј­џер­ка, таа има го­лем круг на дру­га­ри и на при­ја­те­ли со кои ужи­ва да го ми­ну­ва сло­бод­но­то вре­ме.

Но, за раз­ли­ка од мно­гу неј­зи­ни врс­ни­ци, Ан­то­ниа одам­на ја знае сво­ја­та жи­вот­на страст и ве­ќе ра­бо­ти на неј­зи­но ос­тва­ру­ва­ње. Таа пет го­ди­ни актив­но се дру­жи со му­зи­ка­та по­се­ту­вај­ќи ча­со­ви по естрад­но пе­е­ње кај про­фе­сор­ка­та Ана Ко­ста­ди­нов­ска во учи­ли­ште­то за мла­ди та­лен­ти „МЦ Естра­да“.

До­се­га има учес­тву­ва­но на шест ме­ѓу­на­род­ни фе­сти­ва­ли во зем­ја­ва и во странство, од ка­де што се вра­ти со три пр­ви ме­ста и со три гран­при.

– Си­те ми се ми­ли, но ако тре­ба да изд­во­јам, тоа би би­ло пр­во­то ме­сто во Ри­га, Ле­то­ни­ја и Гран­при на­гра­да­та во Мос­ква, Ру­си­ја би­деј­ќи и на два­та фе­сти­ва­ла има­ше го­ле­ма кон­ку­рен­ци­ја од пре­ку два­е­сет европ­ски и ази­ски др­жа­ви – го поч­ну­ва раз­го­во­рот Ан­то­ниа.

Неј­зи­на­та љу­бов кон му­зи­ка­та, ве­ли, ѝ е оста­ве­на во нас­ледс­тво.

– По­тек­ну­вам од му­зич­ко се­мејс­тво, мај­ка ми бе­ше дол­го­го­диш­на фолк­ло­рис­тка, та­тко ми сви­ре­ше хар­мо­ни­ка и кла­ви­ја­ту­ри, а брат ми Дар­ко ми е нај­го­ле­ма под­др­шка во тоа што се оби­ду­вам да ус­пе­ам, а тоа е му­зи­ка­та – ве­ли таа.

На „Пин­ко­ви ѕвез­дич­ки“ се при­ја­ви­ла са­ма, од­лу­ка на ко­ја вли­ја­е­ло и неј­зи­но­то се­мејс­тво.

– Ја гле­дав пр­ва­та се­зо­на и си по­мис­лив де­ка и јас мо­жам да се оби­дам со мо­и­те врс­ни­ци од оста­на­ти­те бал­кан­ски др­жа­ви кои ќе се по­ја­ват на ово­го­диш­но­то нат­пре­ва­ру­ва­ње. Се од­лу­чив за ова нат­пре­ва­ру­ва­ње би­деј­ќи кај нас ва­кви на­ста­ни има сѐ по­мал­ку. Тоа по­драз­би­ра и дол­ги и ска­пи па­ту­ва­ња, но жел­ба­та за до­ка­жу­ва­ње бе­ше го­ле­ма – ве­ли Ан­то­ниа.

Иа­ко е за­до­вол­на од неј­зи­ни­те до­се­гаш­ни на­ста­пи и што по­ка­жа на го­ле­ма­та сце­на, нор­мал­но, се­ко­гаш мо­же и по­до­бро.

– Но, тоа е жив на­стап. Имам 3-4 ми­ну­ти и тре­ба да ја не­у­тра­ли­зи­рам тре­ма­та, со ко­ја мис­лам де­ка ус­пеш­но се бо­рам, но од­го­вор­но­ста е го­ле­ма. Те сле­дат очи­те и уши­те на ре­ле­вант­но жи­ри, пол­на са­ла на­ви­ва­чи и не­кол­ку­ми­ли­он­ски ау­ди­то­ри­ум крај ма­ли­те екра­ни. А, не е ед­наш. До­се­га по­ми­наа два­на­е­сет кру­га и исто тол­ку на­ста­пи и од круг во круг се тру­дам да би­дам сѐ по­до­бра би­деј­ќи и кон­ку­рен­ци­ја­та е од­лич­на. Се стек­нав со го­лем број при­ја­телс­тва по­ме­ѓу нат­пре­ва­ру­ва­чи­те и ка­ко од­ми­ну­ва нат­пре­ва­рот, сме сѐ поб­ли­ски. Ста­нав­ме ка­ко ед­но го­ле­мо се­мејс­тво. Иа­ко си­те зна­е­ме де­ка во се­кој круг не­кој мо­ра да ис­пад­не, по се­кој круг има пла­че­ње по­ра­ди тоа што по­мал­ку ќе се дру­жи­ме со тие што ќе ис­пад­нат – ве­ли таа.

Пра­ќам огро­мен поз­драв за мо­и­те две но­ви се­стри, Еле­на и Мар­ти­ја од „Пин­ко­ви ѕвез­дич­ки“. Ние три сме си су­пер­под­др­шка ед­на на дру­га, си по­ма­га­ме и мис­лам де­ка за­се­ко­гаш ќе би­де­ме за­ед­но!

Жи­ри-ко­ми­си­ја­та на нат­пре­ва­ру­ва­ње­то до­се­га не ште­ди комп­ли­мен­ти и од­лич­на кри­ти­ка за на­ша­та кан­ди­да­тка.

– Пре­крас­но е чув­ство­то ко­га по стрес­ни­от на­стап ќе слуш­нам уба­ви збо­ро­ви за тоа што сум го из­не­ла на сце­на­та. Тоа е ва­ло­ри­за­ци­ја за це­ли­от труд што сум го вло­жи­ла, па­ѓа­ат во во­да и дол­ги­те и ис­цр­пу­вач­ки па­ту­ва­ња, отсус­тва­та од учи­ли­ште – ве­ли Ан­то­ниа и до­да­ва де­ка не мо­же да не ги поз­дра­ви со­у­че­ни­ци­те, кои бе­скрај­но ја под­др­жу­ва­ат, и да им заб­ла­го­да­ри на си­те про­фе­со­ри, по­себ­но на клас­на­та ра­ко­во­ди­тел­ка Мар­га и на ди­ре­ктор­ка­та Та­ња.

За Ан­то­ниа по­ја­ву­ва­ње­то на сце­на зна­чи да е по­од­го­вор­на кон тоа што го пра­ви.

– Mе пра­ви среќ­на би­деј­ќи тоа што го пра­вам, го пра­вам со го­лем ме­рак. Ап­ла­у­зот од пуб­ли­ка­та и, до­се­га, уба­ви­те кри­ти­ки од жи­ри­то ме пра­ват среќ­на и гор­да Ма­ке­дон­ка би­деј­ќи, до­се­га, ус­пеш­но ги бра­нам бо­и­те на на­ша­та др­жа­ва – ве­ли Ан­то­ниа.

Но, по­крај огром­ни­от ус­пех на „Пин­ко­ви ѕвез­дич­ки“, на фе­сти­вал­ско­то де­би на „Ма­кфест“ не са­мо што има­ше од­ли­чен на­стап и по­фал­би од јав­но­ста, ту­ку и ги освои тре­то­то ме­сто и на­гра­да­та за де­би­тант на фе­сти­ва­лот.

Таа на­ста­пи со пес­на­та „За нас“, која е де­ло на Ки­ре Ко­стов и на Ми­о­драг Вр­ча­ков­ски.

– Пес­на­та мно­гу си ја са­кам би­деј­ќи ми е пр­ва и во неа ка­ко да се пее за ме­не. За му­зи­ка­та и за аранж­ма­нот сѐ уште не сум ком­пе­тент­на да збо­ру­вам, но ме ра­ду­ва што, по­крај ме­не , им се до­па­ѓа и на мно­гу дру­ги кон­су­мен­ти на уба­ви но­ти. Мис­лам де­ка пес­на­та уба­во ја до­не­сов на штип­ска­та сце­на. Жи­ри­то, ко­ле­ги­те пе­ја­чи и гла­со­ви­те пре­ку СМС ре­ши­ја да осво­јам тре­то ме­сто и на­гра­да за нај­до­бар де­би­тант на фе­сти­ва­лот, што за ме­не прет­ста­ву­ва страш­но го­лем ус­пех! Па, јас имам са­мо 15 го­ди­ни, ду­ри и не сум свес­на за тоа што ми се слу­чу­ва де­но­ви­ве – се смее мла­да­та скоп­јан­ка.

За ид­ни­на­та се на­де­ва де­ка ќе ѝ биде по­вр­за­на со му­зи­ка­та.

– На „Пин­ко­ви ѕвез­дич­ки“ стиг­нав до вто­ро­то по­лу­фи­на­ле. До крај оста­ну­ва­ат уште три еми­сии, ако одам до крај. Се на­де­вам на до­бар ус­пех, но и ова што го ис­пе­ав до­се­га, ме пра­ви гор­да и среќ­на. До кра­јот на го­ди­на­та имам до­го­во­ре­но, со ме­на­џе­рот Мар­јан Ка­та­ро­ски, уште три фе­сти­ва­ли. Пр­ви­от е во август – „Езер­ски би­се­ри“ во Стру­га. По­тоа во сеп­тем­ври во Не­а­пол, Ита­ли­ја и, ако се ос­тва­рат пла­но­ви­те, во де­кем­ври во Ха­и­фа, Изра­ел – за­вр­шу­ва Ан­то­ниа.

Пишува: Марина Костовска
(Текст објавен во 198. број на неделникот „Република“, 17.06.2016)

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.