Але­ксан­дар Пан­дов: Целта на Заев е Ма­ке­до­не­цот да се те­па со Ма­ке­до­нец

Пред да го направиме ова интервју, за­ед­но го прос­ле­див­ме обра­ќа­ње­то на ли­де­рот на СДСМ, Зо­ран За­ев, во кое тој го ус­ло­ви учес­тво­то на ли­дер­ска­та сред­ба во Ви­е­на со европ­ски­те прет­став­ни­ци на по­ка­на на евро­ко­ме­са­рот Јо­ха­нес Хан. 

Пан­дов: Од по­че­то­кот на по­ли­тич­ка­та кри­за ла­ни во ја­ну­а­ри, до де­не­ска, гле­да­ме ка­ко еден чо­век мо­же да се од­не­су­ва ан­ти­др­жав­но и ан­ти­ма­ке­дон­ски. Гле­да­ме ка­ко чо­век од свои лич­ни по­бу­ди, не­ре­а­ли­зи­ра­ни жел­би и фру­стра­ции мо­же да ѝ на­пра­ви ште­та на сопс­тве­на­та др­жа­ва. На­јек­ла­тан­тен при­мер за тоа е Зо­ран За­ев. Ед­на и пол го­ди­на пра­ви сè за да ја ур­ни­са Р. Ма­ке­до­ни­ја, да ги ур­ни­са ин­сти­ту­ци­и­те на си­сте­мот, да се оцр­нат лу­ѓе­то што жи­ве­ат во Ма­ке­до­ни­ја, без ог­лед на тоа да­ли се на функ­ци­ја или, во­оп­што, Ма­ке­до­не­цот ка­ко на­род. Чо­век што пра­ви сè са­мо и са­мо во ли­чен и до не­ка­де пар­ти­ски ин­те­рес.

Ко­га ме­ѓу­на­род­на­та за­ед­ни­ца по­ви­ку­ва на ди­ја­лог за пре­ку раз­го­вор да се ре­ши оваа по­ли­тич­ка кри­за, а тој го од­би­ва тоа и и на­та­му ин­си­сти­ра де­ка нај­до­бар на­чин за ре­ша­ва­ње на кри­за­та е ули­ца­та, то­гаш не ве­ру­вам де­ка ка­де би­ло во све­тот та­ков чо­век би го сме­та­ле за де­мо­крат или за нор­ма­лен чо­век. Тоа е чо­век што ѝ по­са­ку­ва ло­шо на Ма­ке­до­ни­ја и пра­ви сè од по­зи­ци­ја­та што ја за­зе­ма ка­ко ли­дер на опо­зи­ци­ја да ја по­стиг­не таа сво­ја цел.

Хан ги по­ви­ка ли­де­ри­те од Ма­ке­до­ни­ја со оче­ку­ва­ње тие да би­дат до­стап­ни, ќе се по­ја­ви ли За­ев во Ви­е­на?

Пан­дов: Не оче­ку­вам, чо­ве­кот си ја те­ра сво­ја­та аген­да, а таа е таа де­стру­ктив­на­та, за ури­ва­ње, за кр­ше­ње, па­ле­ње на Скоп­је и на це­ла Ма­ке­до­ни­ја. За не­го не е ре­ше­ние раз­го­вор и ди­ја­лог, ту­ку де­струк­ци­ја. Прет­по­ста­ву­вам де­ка крај­на цел му е гра­ѓан­ски, ме­ѓу­ма­ке­дон­ски су­дир, да дој­де­ме во со­стој­ба брат на брат да диг­не ра­ка. Тоа би го на­пра­ви­ло За­ев пре­сре­ќен. Ја поз­дра­ву­вам иде­ја­та на Хан да се срет­нат во Ви­е­на и да се по­твр­дат не­шта­та што би­ле до­го­во­ре­ни, ка­ко во­зрас­ни ма­жи и ка­ко со­вес­ни лу­ѓе, ка­ко што оче­ку­ва­ме де­ка се­кој од нив во тие до­го­во­ри го пра­вел тоа што мис­лел де­ка е нај­до­бро за Ма­ке­до­ни­ја, без раз­ли­ка од по­ли­тич­ка­та по­зи­ци­ја од ко­ја трг­ну­ва. Се­га на це­ла­та ма­ке­дон­ска јав­ност ѝ е јас­но де­ка За­ев не ѝ са­ка до­бро на Ма­ке­до­ни­ја.

Се пла­ши ли се­га За­ев ка­ко би го образ­ло­жил сво­е­то по­ви­ку­ва­ње, па и дејс­тву­ва­ње во на­со­ка на укра­ин­ско сце­на­рио?

Пан­дов: Јас оче­ку­вам де­ка оваа не­го­ва „ек­скур­зи­ја“ што ја пра­ви, а за ко­ја ќе пла­ќа ма­ке­дон­ски­от на­род, да би­де нај­о­стро осу­де­на од ме­ѓу­на­род­на­та за­ед­ни­ца. Оче­ку­вам во бу­квал­на смис­ла да го „пов­ле­чат за уво“, на­ши­те оче­ку­ва­ња ка­ко гра­ѓа­ни на Ре­пуб­ли­ка Ма­ке­до­ни­ја се де­ка ме­ѓу­на­род­на­та за­ед­ни­ца, ка­ко га­ран­ци­ја, ќе на­пра­ви сè за спро­ве­ду­ва­ње на До­го­во­рот од Пр­жи­но, а ка­ко крај­на цел да би­де оде­ње на из­бо­ри, ед­наш ве­ќе за­ка­жа­ни за 24 април, се­га на 5 ју­ни. Не мо­жам ни­што дру­го да оче­ку­вам.

Прет­по­ста­ву­вам де­ка це­ли­от при­ти­сок се­га ќе пад­не врз СДСМ, ка­ко пот­пис­ник на До­го­во­рот. Га­ран­ци­ја на тој до­го­вор се евро­ко­ме­са­рот Хан, но и ам­ба­са­до­ри­те Беј­ли и Орав, кои ка­ко пот­пис­ни­ци га­ран­ти­ра­ат де­ка тоа ќе би­де спро­ве­де­но. Не тре­ба да по­тсе­ту­ва­ме де­ка си­те точ­ки од тој до­го­вор се ис­пол­не­ти – СЈО, ми­ни­стри во вла­да, ДИК, пов­ле­ку­ва­ње на пре­ми­е­рот, про­вер­ка­та на Из­би­рач­ки­от спи­сок. Си­те ус­ло­ви за из­бо­ри се ис­пол­не­ти за да мо­же­ме да из­ле­зе­ме на из­бо­ри. Јас­но е де­ка За­ев е уп­ла­шен, де­ка му е страв и де­ка се др­жи за слам­ка, а тоа е „пра­ве­ње бу­да­ла и глув“ на си­те по­ви­ци и на ме­ѓу­на­род­на­та јав­ност и на ма­ке­дон­ска­та јав­ност.

Ток­му по нај­а­ви­те за укра­ин­ско сце­на­рио и де­струк­ци­ја­та на СДСМ и на ор­га­ни­за­ци­и­те што им се бли­ски низ Скоп­је, по­втор­но се акти­ви­ра­вте со ГДОМ. Ја по­ми­на­вте Ма­ке­до­ни­ја, што оче­ку­ва на­ро­дот, да­ли ја раз­би­ра се­ри­оз­но­ста на мо­мен­тот во ко­ја се на­о­ѓа др­жа­ва­та?

Пан­дов: За це­ла не­сре­ќа, иа­ко Ма­ке­до­ни­ја е 25 го­ди­ни не­за­вис­на, ре­тко ко­ја др­жа­ва мо­же да се по­фа­ли де­ка има­ла тол­ку бур­на по­ли­ти­ка. Ако на тоа до­да­де­ме де­ка во Ма­ке­до­ни­ја има по­ве­ќе од 50 те­ле­ви­зии, сто­ти­ци ин­тер­нет-пор­та­ли и не знам кол­ку точ­но вес­ни­ци  и ра­ди­ја, Ма­ке­дон­ци­те, са­ка­ле или не, прем­но­гу до­бро се ин­фор­ми­ра­ни за по­ли­тич­ка­та со­стој­ба, до­пол­ни­тел­но што се­којд­нев­но ги гле­да­ат си­те не­ми­ли сце­ни во кои се па­ли и уни­шту­ва ма­ке­дон­ско­то до­бро.

На на­ши­те со­би­ри, на ГДОМ, би­деј­ќи ние не про­те­сти­ра­ме, ние се со­би­ра­ме, ис­пра­ќа­ме јас­на по­ра­ка и до ма­ке­дон­ска­та јавност и до ме­ѓу­на­род­на­та јав­ност де­ка ма­ке­дон­ски­от на­род знае што се слу­чу­ва во мо­мен­тов и де­ка ба­ра­ме стро­го при­др­жу­ва­ње до до­го­во­ре­ни­те да­ту­ми од Пр­жи­но, а глав­ната порака е да се из­ле­зе на из­бо­ри на 5 ју­ни, ка­ко на­чин да се за­вр­шат си­те овие по­ли­тич­ки не­сог­ла­су­ва­ња и рас­пра­вии ме­ѓу опо­зи­ци­ја­та и по­зи­ци­ја­та.

Вам ули­ца­та не ви е не­поз­на­та, па и ка­ри­е­ра­та ја поч­на­вте на ули­ца, на про­те­сти. Се­кој чин при про­те­сти има сво­ја по­ра­ка. Ко­ја е по­ра­ка­та со на­па­ди­те врз на­род­на­та кан­це­ла­ри­ја на пре­тсе­да­те­лот, по­тоа Пор­та Ма­ке­до­ни­ја и фон­та­на­та Во­и­нот на коњ. Слу­чај­но ли се из­бра­ни ток­му овие?

Пан­дов: Во­оп­што не се слу­чај­ни. Кри­за­та поч­на со за­вр­шу­ва­ње на из­бо­ри­те на 27 април 2014 го­ди­на ко­га За­ев во 19 ча­сот по­со­чи де­ка им за­бра­ну­ва на но­во­из­бра­ни­те пра­те­ни­ци од СДСМ да учес­тву­ва­ат во ра­бо­та­та на пар­ла­мен­тот. Пар­ла­мен­тот не е ка­ква би­ло ин­сти­ту­ци­ја, тоа е хра­мот на де­мо­кра­ти­ја­та, тоа е ср­це­то на ма­ке­дон­ска­та др­жа­ва. Со нев­ле­гу­ва­ње­то во пар­ла­мен­тот тие не ја по­чи­ту­ва­ат ин­сти­ту­ци­ја­та Со­бра­ние. Не го по­чи­ту­ва­ат ни из­бо­рот на пре­тсе­да­тел на др­жа­ва­та, по­тоа не приз­на­ва­ат МВР, Вла­да­, не приз­на­ва­ат Уста­вен суд, не им чи­нат МРТ, судс­тво­то, Об­ви­ни­телс­тво­то… Ни­што не им чи­ни на За­ев и на таа не­го­ва ма­ла гру­па лу­ѓе око­лу не­го, ко­ја до­пол­ни­тел­но, за­ра­ди сво­ја­та не­моќ и без­и­деј­ност, отка­ко е дој­ден За­ев на че­ло на СДСМ, е сед­на­та во ску­тот на Со­рос. А тоа е, да по­вто­рам, збир на пла­те­ни, пред сè, ме­ди­ум­ски екс­по­ни­ра­ни лу­ѓе, но­ви­на­ри или та­ка­на­ре­че­ни ин­те­ле­кту­ал­ци, кои за де­бе­ли па­ри спро­ве­ду­ва­ат не­чии ту­ѓи ин­те­ре­си, ту­ѓи сце­на­ри­ја, се­чии ин­те­ре­си и сце­на­ри­ја – са­мо не ма­ке­дон­ски. Се­га, пак, да се вра­там на по­че­ток, За­ев не е глав­ни­от играч во таа опо­зи­ци­ја. Глав­ни игра­чи се Со­рос и не­го­ва­та мре­жа та­ка­на­ре­че­ни нев­ла­ди­ни ор­га­ни­за­ции.

Си­те тие ор­га­ни­за­ции што про­те­сти­ра­ат се­га си­гу­рен сум дека ги фи­нан­си­ра Со­рос, или УСА­ИД, а не­кои од нив и стран­ски ам­ба­са­ди. Не­ви­де­на ра­бо­та, ама тоа е та­ка. Ако на по­че­ток на кри­за­та поч­наа со не­по­чи­ту­ва­ње на ин­сти­ту­ци­и­те, се­га тие на­пра­ви­ја че­кор по­на­та­му, на, бу­квал­но, фи­зич­ки на­па­ди, со ка­ме­ња, бе­тон­ски плоч­ки, со ле­тви и со фак­ли, со што сè не ги кр­шат ин­сти­ту­ци­и­те, со бои… Тоа е ор­га­ни­зи­ра­но, та­ка да из­ле­зат на ули­ца, во­о­ру­жен со ка­ме­ња, со мо­ло­то­ви ко­кте­ли… Поз­на­та акти­вис­тка актер­ка по­ви­ку­ва да би­дат на­па­ѓа­ни со Мо­ло­то­ви ко­кте­ли. Да­ли е таа свес­на што пра­ви, да­ли тие лу­ѓе се свес­ни што пре­диз­ви­ку­ва­ат?

Тие се­га трг­наа фи­зич­ки да ги уни­шту­ва­ат обе­леж­ја­та на Ма­ке­до­не­цот. Не знам ка­ко да го изра­зам сво­јот ре­волт, осо­бе­но од пред не­кол­ку де­на ко­га го гле­дав тоа сквер­на­ве­ње на спо­ме­ни­кот на Але­ксан­дар Ма­ке­дон­ски. Нор­мал­ни ли се тие лу­ѓе, свес­ни ли се де­ка тој спо­ме­ник за нај­го­ле­ми­от број Ма­ке­дон­ци се­га е свет. Да­ли тоа не­ко­му му се до­па­ѓа­ло или не тоа си е нив­на ра­бо­та.

Вто­ра ра­бо­та за за­бе­ле­жу­ва­ње е де­ка при оде­ње­то по ули­ци­те, поч­на­ле да за­ста­ну­ва­ат пред не­чии до­мо­ви, со ви­ка­ње и со скан­ди­ра­ње со по­грд­ни збо­ро­ви. Тоа е мно­гу ло­ша по­ра­ка што ја ис­пра­ќа­ат. Од дру­га стра­на, тре­ба да им е ја­но де­ка на ГДОМ, во­оп­што, на си­те гра­ѓа­ни на Ре­пуб­ли­ка Ма­ке­до­ни­ја , це­ла­та оваа си­ту­а­ци­ја им е дој­де­на пре­ку гла­ва и де­ка ако тоа е де­мо­крат­ски израз на от­пор, не гле­дам зо­што и ние од ГДОМ или кој би­ло гра­ѓа­нин, да не ги при­ме­ни исти­те на­чи­ни на не­го­ду­ва­ње кон СДСМ, кон пи­шу­ва­ња­та на Ге­ро­ски, Ор­да­но­ски, ста­во­ви­те на Фрч­ко­ски или на Нај­че­ска или на Пен­да­ров­ски, кои нè опи­шу­ва­ат со нај­по­грд­ни збо­ро­ви – сто­ка, не­пис­ме­ни, тру­по­ви, не­и­ска­пе­ни, ов­ци, што сè не збо­ру­ва­ат за нас – да оти­де­ме пред нив­ни­те до­мо­ви, па да из­ле­зат пред гра­ѓа­ни­те и, исто та­ка, да ни се обра­тат и да ни го ка­жат исто­то. Ако се про­дол­жу­ва со таа пра­кти­ка, а Оли­вер Спа­сов­ски не пре­зе­ма ни­ка­кви мер­ки – не гле­дам де­ка не­кој има кри­вич­на при­ја­ва се­га за сквер­на­ве­ње­то на пор­та­та и на фон­та­на­та – не­ма да ме чу­ди да има та­ква ре­ак­ци­ја од на­ша стра­на.

Мно­гу­ми­на оваа со­стој­ба ги по­тсе­ту­ва на со­стој­ба од 2012 го­ди­на ко­га СДСМ и опо­зи­ци­ја­та на­пра­ви­ја обид за упад во пар­ла­мен­тот, ко­га за прв­пат има­ше две гру­пи под­др­жу­ва­чи на две по­ли­тич­ки оп­ции и  по­ли­ци­ска там­пон-зо­на пред Со­бра­ни­е­то. От­то­гаш до се­га се чи­ни ота­пу­ва­ат чув­ства­та за тоа што е, а што не е при­фат­ли­во од­не­су­ва­ње при про­те­сти. Пер­цеп­ци­ја­та на го­ре­ње­то сли­ки, па­ле­ње­то на кан­це­ла­ри­ја­та, фр­ла­ње­то сто­ло­ви, из­не­су­ва­ње­то лап­то­пи ка­ко да е нај­нор­ма­лен на­чин на изра­зу­ва­ње про­тест и по­ли­тич­ки ба­ра­ња. Што зна­чи ова за на­ци­ја­та, за др­жа­ва­та, што ќе се пре­не­се ка­ко мо­дел на од­не­су­ва­ње?

Пан­дов: Пр­во опо­зи­ци­ја­та тре­ба да рас­чи­сти и тоа е по­чет­но­то, па и крај­но­то што на опо­зи­ци­ја­та не ѝ е јас­но, а тоа е де­ка на из­бо­ри и са­мо на из­бо­ри на кои ќе из­ле­зат гра­ѓа­ни­те мо­же чо­век да дој­де на власт. Си­те дру­ги на­чи­ни, тие што им ги рас­ка­жу­вал За­ев ка­ко на ма­ли де­ца де­ка со по­мош на уце­ни, на бом­би, со по­мош на за­ка­ни, ќе ус­пее да на­пра­ви не­го­ва­та пар­ти­ја да дој­де на власт, се крај­но лош при­мер не са­мо се­га, ту­ку и за во ид­ни­на. Ако јас знам де­ка со по­мош на не­што, што ни­ка­де во све­тот не е доз­во­ле­но, со прис­лу­шу­ва­ни при­ват­ни раз­го­во­ри, мо­жам да уце­ну­вам др­жав­ни функ­ци­о­не­ри, биз­нис­ме­ни, ин­те­ле­кту­ал­ци, но­ви­на­ри и со тоа да по­ми­нам не­каз­не­то и од тоа да не­ма ни­ка­ква прав­на по­у­ка за дру­ги­те – пре­ку каз­на­та што би би­ла изре­че­на за тие лу­ѓе – а тоа во овој слу­чај се За­ев и Зо­ран Ве­ру­шев­ски, се ис­пра­ќа мно­гу ло­ша по­ра­ка. Се­кој чо­век мно­гу ле­ги­тим­но и нор­мал­но ќе раз­мис­лу­ва ка­ко да дој­де до уред со кој ќе мо­же да вле­зе во при­ват­ни­от жи­вот на не­кој функ­ци­о­нер или не­кој од јав­ни­от жи­вот.

Од ко­го би­ло во све­тот, вклу­чу­вај­ќи ја и Ма­ке­до­ни­ја, да има­те при­ват­ни раз­го­во­ри од че­ти­ри го­ди­ни, ка­ко што ка­жу­ва За­ев де­ка има, а при­тоа не­каз­не­то да ги об­ја­ву­ва­те при­ват­ни­те раз­го­во­ри од тој чо­век, а тоа и на­та­му да би­де не­санк­ци­о­ни­ра­но, тоа е не­ви­ден пре­се­дан. Ние се­га има­ме та­ка­на­ре­че­но Спе­ци­јал­но јав­но об­ви­ни­телс­тво, кое се покажа де­ка е и по­ли­тич­ко и пар­ти­ско об­ви­ни­телс­тво на СДСМ, кое ме­сто да се гри­жи за тоа кој го сто­рил тоа во Ма­ке­до­ни­ја и ја пре­диз­ви­кал оваа кри­за, ра­бо­ти не­што со­се­ма дру­го. Од­нос­но, прави обид за об­ви­не­ние за ко­го би­ло ако про­це­ни де­ка е по­и­стак­нат во вла­де­јач­ка­та пар­ти­ја, и на тој на­чин го оцр­ну­ва, го ди­скре­ди­ти­ра­ чо­ве­кот, ве­ру­ва­ де­ка ќе го ос­лаб­не реј­тин­гот на пар­ти­ја­та. Тоа и на­та­му се то­ле­ри­ра, тоа и на­та­му се дви­жи во тој пра­вец и прет­по­ста­ву­вам од та­му За­ев ја цр­пи си­ла­та. А пра­ви сè са­мо што по­ве­ќе да ја клек­не Ма­ке­до­ни­ја на ко­ле­на.

Гле­да­ме де­ка дејс­тву­ва со нај­цр­ни ор­га­ни­за­ции, не са­мо со Со­рос, ту­ку и со „Кан­вас“, за што има до­ка­зи. Тоа се гле­да пре­ку на­силс­тво­то, на­чи­ни­те на дејс­тву­ва­ње, оби­дот за пра­ве­ње конф­ликт со по­ли­ци­ја­та, се оби­ду­ва­ да на­пра­ви су­дир, би го на­пра­ви­ло нај­среќе­н Ма­ке­до­не­цот да се те­па со Ма­ке­до­нец. Се­га се за­си­ли­л со УЧК. Вни­ма­вај­те ка­ка­ва не­нор­мал­на си­ту­а­ци­ја, „Кан­вас“ е срп­ска ор­га­ни­за­ци­ја. Кол­ку што знам, Ср­би­те со Ал­бан­ци­те не се „ми­ри­са­ат“не­што осо­бе­но, УЧК про­из­ле­зе од Ко­со­во, ама ко­га се ра­бо­ти за па­ри, би­деј­ќи се­га „Кан­вас“ е де­бе­ло пла­те­н, не­ма­ проб­лем. Па оче­ку­ва­ме в пе­ток по­втор­но да дој­дат и УЧК и „Кан­вас“ за да ги ур­ни­су­ва­ат и де­мо­ли­ра­ат спо­ме­ни­ци­те на исто­ри­ја­та, кои се бе­лег на оваа др­жа­ва, а се­кој Ма­ке­до­нец се гор­дее со нив.

Оче­ку­ва­те ли ре­ше­ние на кри­за­та, ка­ко, но и ко­га?

Пан­дов: Конечното ре­ше­ние е мно­гу ед­но­став­но. Ме­ѓу­на­род­на­та за­ед­ни­ца ако ѝ по­са­ку­ва до­бро на Ма­ке­до­ни­ја, прет­по­ста­ву­вам де­ка ве­ќе има пси­хо­ло­шки про­фил за Зо­ран За­ев и е свес­на де­ка се ра­бо­ти за не­прес­мет­ли­ва лич­ност. Чо­век со ла­би­лен ка­ра­ктер, кој во еден ден трипа­ти знае да сме­ни из­ја­ва. Ме­ѓу­на­род­на­та за­ед­ни­ца кол­ку и да има­ла жел­ба да по­мог­не за по­диг­ну­ва­ње на не­говиот ли­чен реј­тин­г и на рејтингот пар­ти­ја­та, не ус­пе­а­ла во тоа.

Ако ма­ке­дон­ски­те гра­ѓа­ни се свес­ни, ако ме­ѓу­на­род­на­та за­ед­ни­ца е свес­на, то­гаш тре­ба ма­сов­но да се из­ле­зе на из­бо­ри на пет­ти ју­ни, оче­ку­вам тие да би­дат ве­ри­фи­ку­ва­ни ка­ко ве­ро­до­стој­ни, а тоа де­ка ќе би­дат фер и де­мо­крат­ски, не­ма збор, Ма­ке­до­не­цот не са­ка конф­ликт, да се доз­во­лат тие из­бо­ри, да по­ми­нат тие из­бо­ри. По из­бо­ри­те на пет­ти ју­ни, тре­ба да на­пра­ват сѐ за да по­мог­нат за сме­на во СДСМ, со де­мо­крат­ски си­ли и со нор­мал­ни лу­ѓе во СДСМ, се­пак е тоа го­ле­ма пар­ти­ја, со нор­мал­но ра­ко­водс­тво, со кое ќе мо­же да се сед­не да се до­го­ва­ра.

До­де­ка е Зо­ран За­ев на че­ло на пар­ти­ја­та, кој е из­ва­ден од па­мет, пред сѐ, за­ра­ди сопс­тве­на­та ко­жа, ко­му му е јас­но де­ка по из­бо­ри­те, кои не­ми­нов­но ќе ги за­гу­би, му сле­ду­ва сме­на во пар­ти­ја­та, а при­тоа не е си­гу­рен за­тоа што има еден куп кри­вич­ни при­ја­ви про­тив не­го и по­крај або­ли­ци­ја­та од пре­тсе­да­те­лот Ива­нов, а тој не е за­ста­нат и ќе про­ду­ци­ра и на­та­му но­ви кри­вич­ни де­ла пла­шеј­ќи се за сво­ја­та без­бед­ност, ќе на­пра­ви сè за што по­долг пер­и­од оста­не на че­ло на СДСМ.

За жал, Ма­ке­до­не­цот мо­ра да сфа­ти, по­себ­но во СДСМ, и да се над­ми­не са­ми­от се­бе. Во ра­це­те на СДСМ е клу­чот на ре­ше­ни­е­то на проб­ле­мот, не е кај ни­кој друг. Сè дру­го е вер­бал­на гим­на­сти­ка. Ако ме­ѓу­на­род­на­та за­ед­ни­ца ѝ по­са­ку­ва до­бро на Ма­ке­до­ни­ја, под број еден тре­ба да на­пра­ви сè за да го на­те­ра За­ев да из­ле­зе на из­бо­ри, ама ако ве­ќе не из­ле­гу­ва на из­бо­ри тре­ба јас­но да му би­де ка­жа­но „ние ќе ги ве­ри­фи­ку­ва­ме овие из­бо­ри на пет­ти ју­ни“.

 *Интервјуто е објавено во неделникот Република бр.190 од 22 април 2016

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.