„Добрите“ момци од ЕУ ја сменија екипата, барем за опозициските извртувачи, кои незадоволни од придонесот на своите довчерашни идоли, удрија по ликот и делото на довчерашните добротвори и херои. Сепак, ова не е ништо ново во државата СДСМ. Старите војнички шинели на комунистичките родоначалници се покажаа преголеми, претешки и прегруби за нежните рамена на модерните „комунисти“, но не и востановената игра на кумровските основоположници, која од дамнина гласи и функционира според мотото „изврти и владеј“. Или, во најмала рака – скриј ја вистината, а доколку не можеш – намести ја соодветно на сопствените потреби. Проблемот е што констелациите се сменети, а вие сте станале роб на навиката на лажење и на удобно медиумско дејствување без отпор. А навиката е лоша работа, особено кога, освен тоа, не знаете да работите ништо друго. И тогаш, сите ви се виновни. И лоши. А вие сте толку позитивно настроени. За извртување…
Најдени во небрано и соочени со „опасноста“од истребување на спонзорите, кои сѐ појасно увидуваат дека залудно трошат милиони долари за придонес, кој постојано е во минус, македонските „мајстори“ на лажната реалност се разбудија во сопствениот кошмар. Сега се соочија со стариот клиент, отелотворен во ликот на Јоханес Хан. Еврокомесарот не им е по мера уште одамна, па така, хиените се најдоа на стар терен. Од почетокот на неговата улога во култивирањето на македонската политичка манџа, стокмена по рецептот на социјалдемократските кулинари, Хан е трн во ногата на довчерашните идолопоклоници на странскиот фактор. Омразата кон сопствениот народ и нејзиното постојано распламтување е дежави за овие автори, но нејзиното ширење кон довчерашниот љубен соиграч, едноставно, лошо им прилега. Проблемот е што кога сте финансирани од страна, очигледно, по луцидната аналогија на нештата не можете да плукате на страна, туку само „право“ и дома. Па макар и да сте ја погрешиле страната. Лево и десно, нели…
Како СДСМ стана Пепелашка
Саботниот пржинско-европски удар по префинетите социјалдемократски сетила ги отрезни за момент, но ги поколеба. Понеделничкото дотепување од Брисел, кое го дофилуваа Будимпешта и Виена, пак, ги закопа, но залудно. По првичниот шок и неверување, кои ги предизвикаа изјавите на еврокомесарот Јоханес Хан, опозициските камелеони набргу воскреснаа, ги сменија паничните бои и влегувајќи во нов филм се приспособија на новонастанатата ситуација. Сега, играат на картата на емпатија кон губитникот, кој во вој случај е претставен во ликот и неделото на момчето од Муртино и неговата „невина“ и добродушна партиска поубава половина, која сега игра на картата на Пепелашка.
Небаре, сега ЕУ е лошата маќеа, а ВМРО-ДПМНЕ и ДУИ ненаситните посестри, кои си играат со судбината на прекрасната, добра девојка? Во нашиот случај, проблемот не е само во фактот што чевличката ни оддалеку не одговара на пребирливата социјалдемократска нога, туку во болната вистина што принцот-младоженец (народот) нема никаква симпатија кон, во овој случај, наметнатата невеста од „страна“. Обидот на странските шмеќари и режисери со користењето на „Деус екс машина“ или т.н. театарска Божја рака да ги зближат невестата и младоженецот преку петардоидните „бомби“, заврши со незапаметен дебакл на креаторите, кои сега се на тешки монтажерски маки. Творците на лошото боливудско сценарио бараат чаре за своите актери над кои надвисна „Златната малинка“ за најлоша политичка комедија. Филм што излезе пародија на политичката битка. Одговорноста ќе се бара и за тие што го извршија „кастингот“ и им ги дадоа овие преголеми улоги на глумците создадени за статисти. Очигледно, гледајќи премногу турски и индиски серии, македонските надрикоавтори на серијата толку ги измешале лончињата и создале вистински калабалак, што меѓународниот режисер сега повторно требаше да ги вади. Така, тој ги вклучи амбасадите на „демократските“ и уште попријателски земји, кои случајно симултано пуштија еден куп двозначни соопштенија, чијашто вистинска суштина можеше да ја протолкува само Фројд. За другите смртници и извртувачи, пак, овие писанија беа отворени за сите можни толкувања. Што и да кажевте немаше да згрешите. Особено ако моравте да го направите тоа. Затоа, благодарноста за податливата отвореност дојде од сите страни на многуте Соросови медиуми, кои со многу ќеф и ентузијазам јавнаа на германската и на холандската прикаска. Набргу, ги израдува и британската. Случајно или не, а поверојатно второто, прикаската се совпадна со реакцијата на истите тие емисари во текот на „бомбите“. А токму во дипломатијата случајноста е „персона нон грата“…
Од Брисел „абер пристигна“ за силна шлаканица
И додека амбасадите лиферуваа „шарени“ соопштенија, дел од министрите на земјите-членки на ЕУ беа кристално јасни. Унгарија и Австрија си го кажаа своето во Брисел. Таму немаше дуализми во толкувањето, пораката до опозицијата беше недвосмислена и гласеше: одете на избори на 24 април. Петер Сијарто и Себастијан Курц, министрите за надворешни работи на Унгарија и на Австрија си го кажаа своето без ракавици. Беа особено конкретни околу политичката криза во земјата и договорот од Пржино.
– Факт е дека мораме да ја почитуваме волјата на македонскиот народ. А, македонскиот народ гласаше за оваа влада на четири избори по ред. Сегашната влада не освои власт и позиција на лотарија, туку на парламентарни избори… Мојата поента е дека ситуацијата е многу чудна во Македонија бидејќи опозициската партија не сака избори колку што е можно побрзо – беше дециден Сијарто.
Унгарскиот министер излезе невообичаено искрен и околу улогата на ЕУ, секако, доколку сака вистински да помогне да се реши ситуацијата во македонската држава.
– Мое мислење или мој став е дека ЕУ треба да ја поддржува сегашната администрација за да го надмине овој вид кризна ситуација. До опозицијата е да реши дали сака да учествува во работата на парламентот или не. Според нашето мерење, силата на демократијата не може да се мери со тоа дали опозицијата сака да учествува во работата на парламентот или не и мислам дека многу, многу кажува тоа што одвреме-навреме главната опозициска партија се обидува да го одложи датумот за предвремени парламентарни избори. Тоа кажува многу – нагласува Сијарто.
Австрискиот колега Себастијан Курц, исто така, ги поддржа мислењето и ставот на унгарскиот министер.
– Ние сите се согласивме дека ни треба целосно спроведување на политичкиот договор што беше посредуван од Јоханес Хан во минатите недели и опозицијата мора да го поддржува исполнувањето на договорот – изјави Курц.
„Демократските“ и уште понезависни македонски медиуми ги премолчеа понеделничките изјави на двете влијателни европски земји, можеби и разбирливо бидејќи се занимаваа со тешката задача на извртување на и така јасната порака на Хан во Пржино. Проблемот е што и вистинските левичари видоа дека меѓународната заедница ги батали новокомпонираните раководители на партијата. „За ДПМНЕ и за ДУИ во овој стадиум да се однесуваат вака своеволно, значи дека добиле поддршка од САД и од ЕУ и дека некои од аргументите на опозицијата не држат вода. Особено не таа за медиумите… Жалосно е колку време и луѓе се загубија, за неколкумина да бидат храбри опозиционери“, напиша колумнистот Ивор Мицковски.
Андонов: Заев сака да одржи хаотична ситуација во Македонија
Тоа што опозицијата ги искористи сите кредити кај меѓународната заедница е склоп на многу фактори, кои се надворешни и внатрешни, објективни и субјективни и кои воопшто не се од полза за СДСМ, вели универзитетскиот професор Оливер Андонов.
АНДОНОВ: Прво, имаме состојба во која премногу долго време опозицијата ја креираше внатрешната криза во Македонија создавајќи нестабилност во државата, што може да се рефлектира и со нестабилност во регионот. На ова се надоврзува и очекуваната бегалска криза во ескалација и сите внатрешни и надворешни закани врз ЕУ. Македонија е дел од европскиот безбедносен чадор и тоа им е јасно на Европејците, без разлика што не сме дел од ЕУ, и секоја дестабилизација на РМ отвора можност за дестабилизација на регионот, но уште повеќе што една нестабилна влада во Македонија не би гарантирала успешно справување со бегалската криза и надоаѓачките закани, кои би имале реперкусии и врз европската безбедност. ЕУ има доволно внатрешни прашања што ќе мора во брзо време да ги решава, поврзани со социјални, економски и, се разбира, безбедносни аспекти и ќе има да троши сѐ помалку време за решавање на една банална политичка ситуација во РМ.
Опозицијата ги искористи сите кредити пред меѓународната јавност, особено пред ЕУ, за што доказ се и реакциите на австрискиот и на унгарскиот министер за надворешни работи. Во тој контекст се и обидите да ја претстави владејачката ВМРО-ДПМНЕ како диктаторска власт и постојаното барање изговор пред Хан и другите меѓународни претставници за одложување на изборите, па дури тоа било и техничко прашање.
На крајот, за жал, мораме да констатираме дека на меѓународните претставници им стана јасно дека опозициската СДСМ, односно Зоран Заев сака да одржи хаотична ситуација во Македонија за да биде политички жив. Во спротивно, од СДСМ нема реална понуда како ќе ја води државата и што би направиле за поголем просперитет, туку постојано се повикуваат на враќање на власт и бараат хаотична состојба. Целиот овој збир на факти ја доведува меѓународната заедница во ситуација да бара излез за брзо решавање на политичката ситуација во Македонија и за воспоставување една стабилна влада, која ќе има целосна легитимност во околностите што нѐ очекуваат. Оттука, би било најдобро опозицијата и СДСМ да пристапат кон подготовка и учество на изборите во април годинава. На тој начин, ќе покажат државотворен капацитет и одговорност за безбедноста на Македонија, регионот и на ЕУ, односно ќе се легитимираат како одговорна политичка структура пред меѓународната јавност.
Стравот куќа чува, кај СДСМ позиции
Во македонската традиција, стравот ја чува куќата. Кај македонската опозиција, пак, тој ги чува тешко здобиените позиции на врхушката и на старите добри извртувачи на вистината. Не е шега, ниту лесно, со години да лажете и да извртувате за една партија, а сега да сте во опасност истата таа повторно да загуби на избори. Проблемот на очаен недостиг од аргументи и од факти сѐ почесто се решава со нивно извртување. Лошо сфатената порака дека лагата станува вистина кога ќе ја повторите 100 пати, пак, стана начин на дејствување.
Но, мисијата не им е лесна. Особено, кога другата страна направила сѐ што сте се договориле, а вие требало само да излезете на избори. Реално, сите отстапки беа од власта: технички министри, ДИК, специјална обвинителка, повлекување на премиерот и ред други. СДСМ само требаше по една и пол година бојкот да се врати во Собрание и да излезе на избори. Пратениците, конечно, да ја заслужат платата, партијата, пак, на избори да види дали ја заслужува довербата на народот. А проблемот на целата пишман-режија на СДСМ лежи токму во тој народ, кој не сака да го нарекуваат и третираат како стока…
Пишува: Љупчо Цветановски
(Текст објавен во 177. број на неделникот „Република“, 22.01.2016)
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.