Патолошките лаги на оксиморонскиот спасител

Те­ле­ком­ци, ан­ти­др­жав­ни­ци или па­то­ло­шки лаж­гов­ци? На­ро­дот и екс­пер­ска­та фе­ла се во ди­ле­ма – кое од овие ими­ња би би­ло со­од­ве­тен, но до­ми­нан­тен си­но­ним за ма­ке­дон­ска­та опо­зи­ци­ја, т.е. за СДСМ?

Ре­ал­но­ста на­ла­га си­те но­во­ком­по­ни­ра­ни ими­ња да се и по­ве­ќе од со­од­вет­ни. Пр­во­то по­ра­ди та­лен­тот за те­ле­ко­му­ни­ка­ции со кој из­мо­ли­ја те­шки па­ри за се­бе од „Ма­ѓар те­ле­ком“ и на­пра­ви­ја не­мер­ли­ва ште­та на ра­бот­нич­ки­те пра­ва на сопс­тве­ни­от на­род соз­да­вај­ќи мо­но­по­ли со кои ги оште­ти­ле за мно­гу, мно­гу ми­ли­о­ни.

Вто­ро­то име, исто та­ка, ед­но­став­но, се ле­пи на пар­ти­ја­та. Под­ло­га­та за пер­фект­на­та сим­би­о­за е соз­да­ва­на со де­це­ни­ски ми­нат труд. Цр­ни­ла­та на тран­зи­ци­ја­та се дел од пр­ва­та де­це­ни­ја вла­де­е­ње, пре­пи­ша­ни на „па­па­та“, по­ра­ди кои тој и си за­ми­на од кор­ми­ло­то на бро­дот што то­не­ше. Ту­ка е и про­ме­на­та на име­то и на зна­ме­то. Не­ба­ре та­ка СДСМ се ис­чи­сти од гре­во­ви­те во ми­на­то­то. Водс­тво­то го про­дол­жи ам­не­сти­ра­ни­от чи­рак, кој ве­ќе две го­ди­ни со се­та си­ла ги ури­ва по­зи­ци­и­те на др­жа­ва­та и соз­да­ва про­те­кто­рат, а по­крај не­го и нај­до­бра­та уче­нич­ка, ко­ја гор­до и „без од­го­вор на не­кои пра­ша­ња“ ги пре­зе­де зас­лу­ги­те за ка­та­стро­фал­на­та те­ри­то­ри­јал­на ор­га­ни­за­ци­ја (чи­тај ал­ба­ни­за­ци­ја), на­стра­на ки­ри­и­те, фин­ги­ра­но­то сце­на­рио со не­приз­на­ва­ње из­бор­ни ре­зул­та­ти, пе­тар­до­ид­ни­те „бом­би“ и фи­нал­ни­те ла­ги за и од Изра­ел.

Тре­то­то, па­то­ло­шки лаж­гов­ци, про­из­ле­гу­ва ток­му од фре­квен­ци­ја­та на ла­ги­те. Струч­ња­ци­те ве­лат де­ка овој тип лаж­гов­ци мно­гу лес­но се пре­поз­на­ва­ат за­тоа што по­сто­ја­но ги ме­ну­ва­ат при­каз­ни­те. Име­но, не мо­жат да за­па­ме­тат што збо­ру­ва­ле прет­ход­но, да ја вкло­пат ла­га­та во но­ва­та си­ту­а­ци­ја, па, ед­но­став­но, из­мис­лу­ва­ат но­ва при­каз­на. Но­си­те­лот вед­наш се чув­ству­ва за­гро­зен и ре­а­ги­ра мно­гу бур­но и не­прес­мет­ли­во на се­кое пра­ша­ње. Па­то­ло­шки­от лаж­го мо­же да би­де мно­гу шар­ман­тен и да освои ши­ро­ка пуб­ли­ка, ме­ѓу­тоа, мно­гу че­сто во ос­но­ва­та на па­то­ло­шко­то ла­же­ње ле­жи чув­ство­то на по­ма­ла вред­ност…

Проб­ле­мот за но­ви­от си­но­ним, пак, е по­ве­ќе лин­гви­стич­ки откол­ку етич­ки или ре­а­лен. За­мис­ле­те ја ко­ва­ни­ца­та те­ле­ком­ски пат­ло­шко­лаж­гов­ски ан­ти­др­жав­ни­ци, ко­ја нај­до­бро ги опи­шу­ва?

Очај­нич­ка кла­си­ка: За­ка­ни ме­сто из­ви­ну­ва­ње за ла­ги­те

За поз­на­ва­чи­те, пос­лед­ни­те две ла­ги се са­мо не­ми­нов­но, ло­гич­но и оче­ку­ва­но про­дол­же­ние на пи­кан­те­ри­и­те во би­о­гра­фи­ја­та на ли­де­рот. Би би­ло из­не­на­ду­ва­ње до­кол­ку тој прв­пат го пра­ви ова. За не­го­ва жал, ла­ги­те и де­ман­ти­те се се­којд­не­вие и не­раз­де­лив дел од не­го­ва­та по­ли­тич­ка ка­ри­е­ра. Тоа што си­те ре­ал­но се пра­шу­ва­ат е да­ли за пос­лед­ни­те ла­ги, кои се пр­ви са­мо во од­нос на тоа што се од­не­су­ва на по­ли­ти­ча­ри и на на­ста­ни од дру­га др­жа­ва, по­втор­но ќе сле­ду­ва нов де­мант. След­но­то пра­ша­ње е уште по­ре­ал­но: ќе се де­ман­ти­ра са­ми­от се­бе­си или, се­пак, по­втор­но ќе го де­ман­ти­ра сопс­тве­на­та пар­ти­ја? Вто­ро­то, нај­ве­ро­јат­но, от­па­ѓа, па сме во оче­ку­ва­ње на по­че­сто­то са­мо­де­ман­ти­ра­ње, кое пре­ми­на во кла­си­ка. Во но­во­соз­да­де­ни­от, ин­три­гант­ско-за­ка­ну­вач­ки стил, не­го­ва­та пар­ти­ја, за про­ме­на, не го де­ман­ти­ра­ше. Са­мо го по­вто­ри со­ста­ве­но­то од ли­де­рот и ку­со, во ма­фи­ја­шки стил, со­оп­шти: „Тие што не са­ка­ат да раз­бе­рат, ќе дој­де мо­мент ко­га ќе раз­бе­рат“. Ме­сто да нај­дат на­чин да го из­ва­дат ли­де­рот од са­мо­соз­да­де­ни­от ха­ос, па ма­кар и да се по­ви­каа­т на по­греш­на ин­тер­пре­та­ци­ја на ме­ди­у­ми­те, кои и та­ка ги од­бра­ле са­ми, кои се по­доб­ни, тие и по­крај два сил­ни де­ман­та од стра­те­ги­ски при­ја­тел­ска стран­ска др­жа­ва, се за­ка­ну­ва­ат и про­дол­жу­ва­те со не­бу­ло­зи­те. Пси­хо­ло­ги­ја­та, пак, нај­до­бро ги об­јас­ну­ва дејс­тва­та. Не ба­рај­те ло­ги­ка кај очај­ни­кот, до­кол­ку ја пра­кти­ку­вал не­ма­ло да дој­де до тој сте­пен и по­зи­ци­ја…

И до­де­ка не­го­ви­те ме­ди­у­ми тра­ги­ко­мич­но ја вос­пе­ваа не­го­ва­та хра­брост, гло­ри­фи­ку­вај­ќи ја ре­ши­тел­но­ста на ли­де­рот, кој, за­мис­ле­те – без ни­ка­ков страв до­шол во Еру­са­лим?! (не­ба­ре За­ев за­ста­на во пр­ви­те бор­бе­ни ре­до­ви на Изра­ел, а спо­ред бом­ба­шко­то искус­тво, се­пак, од стра­на­та на Па­ле­стин­ци­те) „спа­си­те­лот“ сѐ под­ла­бо­ко то­не­ше во де­ман­ти­те на сопс­тве­ни­те до­ма­ќи­ни. Пр­во при­стиг­на де­мант од Ми­ни­стерс­тво­то за вна­треш­ни ра­бо­ти, раз­об­ли­чу­вај­ќи ја пр­ва­та ла­га де­ка тој до­бил ка­кви и да е до­ка­зи. На сред­ба­та се збо­ру­ва­ло за оп­шти пра­ша­ња, со­оп­шти­ја од ка­би­не­тот на Ша­лом. Сту­де­ни­от туш и же­шка­та шла­ка­ни­ца при­стиг­на од ам­ба­са­до­рот Ор­јан, кој не­ги­ра­ше сред­ба со не­ка­ков втор чо­век на Мо­сад, ко­ја ни­ко­гаш не ни би­ла пла­ни­ра­на. А опо­зи­ци­ја­та не от­ста­пи. Фа­те­ни со ра­це­те во горч­ли­ви­от мед, ме­сто из­ви­ну­ва­ње, ли­фе­ру­ваа за­ка­ни. Спа­си­те­лот, де­фи­ни­тив­но, сфа­ти де­ка Еру­са­лим не е Мур­ти­но ко­га нас­про­ти кра­тки­те но­зе на нив­на­та ла­га, се по­ја­ви дол­га­та ра­ка на Мо­сад. Ба­ди­ја­ла, ни­ту таа не ги пре­мис­ли очај­ни­ци­те.

Тра­ди­ци­ја­та го по­бе­ди спа­си­тел­ско­то

Вол­кот мо­же да го сме­ни влак­но­то, но ка­ра­кте­рот ни­ко­гаш. Ова би би­ло нај­ку­со­то об­јас­ну­ва­ње на слу­чу­ва­ња­та во Тел Авив и Еру­са­лим. Зем­ји­те ги спо­ју­ва иско­нот на Изра­ел и на Ма­ке­до­ни­ја, ве­лат те­о­ло­зи­те и исто­ри­ча­ри­те. Ле­та­ње­то не мо­же да вли­јае тол­ку не­га­тив­но врз чо­ве­ко­во­то здрав­је, кон­ста­ти­ра­ат ле­ка­ри­те. Ла­же­ње­то на ед­на те­ри­то­ри­ја, не ја ме­ну­ва на­ви­ка­та на дру­га, тол­ку­ва­ат ла­и­ци­те. За вол­ја на ви­сти­на­та, исти­от тој ли­дер од фе­вру­а­ри оваа го­ди­на (ко­га поч­на со „бом­би­те“, а и од по­ра­но) ка­жа куп ла­ги. Нај­мал­ку де­се­ти­на. Се­кое но­во ин­терв­ју и из­ле­гу­ва­ње во јав­ност до­не­се нов са­мо­де­мант. Исти­от тој чо­век бе­ше фа­тен во ла­га де­ка не­мал сред­би со пре­ми­е­рот Гру­ев­ски. Го де­ман­ти­ра­ше ток­му пре­ми­е­рот, а по­твр­да беа сним­ки­те на „Јут­јуб“ за стран­ски­те служ­би. Има­ле, ни по­мал­ку ни по­ве­ќе, че­ти­ри сред­би.

На исти­те тие сред­би За­ев му ка­жал на Гру­ев­ски де­ка прис­лу­шу­ва­ни­те ма­те­ри­ја­ли се од стран­ски служ­би. Ден­та на об­ја­ву­ва­ње­то на „Пуч“ ка­жа де­ка се оста­ве­ни од „за­гри­же­ни гра­ѓа­ни“, за по не­кол­ку ча­са да се „по­пра­ви“ де­ка ги  до­бил од до­маш­ни служ­би. Се се­ќа­ва­те де­ка За­ев не го поз­на­вал Ве­ру­шев­ски? Исто­то тоа го по­твр­ди и не­го­ви­от порт­па­рол, за ли­де­рот, фа­тен со пис­мо­то до не­го, да се пре­мис­ли и ка­же де­ка го зна­ел, на­стра­на што му ба­рал стран­ска ви­за за ра­бо­та, ди­рект­но од европ­ски пре­ми­ер од „се­стрин­ска“ пар­ти­ја… Ги слу­шал си­те 26.000 сни­ме­ни раз­го­во­ри?! Прес­ме­тка­та по­ка­жа де­ка за тоа би тре­ба­ло да од­вои ми­ни­мум 30 го­ди­ни. Вла­да­та ќе пад­не­ше за три де­на по об­ја­ву­ва­ње­то на „бом­ба­та“, а по­ми­наа осум ме­се­ци и пад­на са­мо дожд. За­ев об­ви­ну­ва­ња­та до пре­ми­е­рот Гру­ев­ски и до по­ра­неш­ни­от ше­ф на УБК, Са­шо Ми­јал­ков, за ра­ко­во­де­ње на евен­ту­ал­но­то прис­лу­шу­ва­ње, ги те­ме­ле­ше на фа­ктот што „нор­мал­но“ не­ма­ло сни­ме­ни раз­го­во­ри со нив. Шест де­на по­тоа тој лич­но пу­шти раз­го­вор на кој бе­ше сни­мен ток­му Ми­јал­ков, а по­тоа де­се­ти­ци со прет­хо­ден на­ра­тив за двај­ца­та. Сле­ду­ва уште нај­мал­ку тол­ку са­мо­де­ман­ти на ка­жа­ни „фа­кти“. На­ви­ка­та не се ме­ну­ва лес­но. Зо­што би ја сме­ни­ла изра­ел­ска­та поч­ва? Ба­ди­ја­ла и по­доб­ни­те ме­ди­у­ми. Тие са­мо пре­не­су­ва­ат.

Пан­дов: А отво­ри уста, из­го­ва­ра ла­га

Ко­га се ра­бо­ти за За­ев, мо­же­би, нај­ин­те­рес­но­то е што за го­лем дел од не­го­ви­те ла­ги доз­на­ва­ме по не­кол­ку де­на, а мно­гу че­сто и по не­кол­ку ча­са, ве­ли ана­ли­ти­ча­рот Але­ксан­дар Пан­дов.

ПАНДОВ: Све­до­ци сме де­ка во пер­и­од од еден ден За­ев три­па­ти ги има ме­ну­ва­но сво­и­те ста­во­ви и иска­зи, а, по пра­ви­ло, пар­ти­ја­та има по­тре­ба со со­оп­ште­ние да го до­об­јас­ну­ваа тоа што са­кал да го ка­же ли­де­рот. И тоа сѐ до­де­ка е на до­маш­на сце­на – на лу­ѓе­то што ги сле­ди­ме по­ли­тич­ки­те збид­ну­ва­ња, ни е за­бав­но и смеш­но. Чо­ве­кот си е, ед­но­став­но, пал­ја­чо об­ле­чен во ко­стум, кој се­кое не­го­во по­ја­ву­ва­ње во јав­ност го ко­ри­сти за да истре­се не­ко­ја зе­ле­на. Де­ка е тр­чи-ла­жи и де­ка а отво­ри уста из­го­ва­ра ла­га, зна­е­ме, а, ве­ру­вам, зна­ат и во СДСМ. Сра­мот во да­де­на­ва си­ту­а­ци­ја е што ли­ков пој­де во Изра­ел, па от­та­му поч­на да нѐ ла­же и нас, ама и до­ма­ќи­ни­те, па ги до­ве­де во си­ту­а­ци­ја да мо­ра­ат да се прав­да­ат и да об­јас­ну­ва­ат де­ка ка­жа­но­то од стра­на на За­ев не­ма ни­ка­ква до­пир­на точ­ка со те­ми­те за кои е раз­го­ва­ра­но и де­ка са­мо по­ра­ди тоа што Ма­ке­до­ни­ја ја сме­та­ат за при­ја­тел­ска зем­ја го пре­че­ка­ле и ли­де­рот на ма­ке­дон­ска­та опо­зи­ци­ја. Бла­ми­ра­ње! Да има­ше ба­рем мал­ку образ, нај­по­низ­но ќе ѝ се из­ви­не­ше и на ма­ке­дон­ска­та јав­ност, а и на Изра­ел­ци­те. Ама За­ев е ѓон и без „кич­ма“, па по­втор­но сле­ду­ва­ше са­мо уште ед­но бле­до со­оп­ште­ние од не­го­ви­от тим за од­но­си со јав­но­ста. Ви­стин­ски за жа­ле­ње се прет­став­ни­ци­те од ВМРО-ДПМНЕ, кои се во пре­го­ва­рач­ки­от тим. За­мис­ле­те да тре­ба да се до­го­ва­ра­те со ва­ков лик. Чо­век ни­ко­гаш не мо­же да би­де си­гу­рен де­ка тоа што си го до­го­во­рил ќе ва­жи утре. СДСМ ба­рем мал­ку да бе­ше де­мо­крат­ска пар­ти­ја, овој лаж­го и шар­ла­тан одам­на ќе го ис­пра­те­ше на ма­ке­дон­ско­то по­ли­тич­ко бу­ни­ште, но по­ра­ди тоа што е не­моќ­на и нес­по­соб­на да го на­пра­ви тоа, то­гаш на 24 април в го­ди­на тоа ќе го на­пра­ви ма­ке­дон­ски­от на­род…

Окси­мо­рон­ско­то пре­да­ние на „спа­си­те­лот“

Мо­же­би не­при­мер­но за по­ли­ти­чар „црп­нат од Бо­га“, но кр­шеј­ќи ја ди­рект­но, без­о­браз­но и без по­ка­ја­ние де­вет­та­та Бож­ја ста­ро­за­вет­на за­по­вед, и тоа на све­то ме­сто ка­ко Еру­са­лим, ли­де­рот на опо­зи­ци­ја­та ста­на нов окси­мо­рон. Во Ма­ке­до­ни­ја окси­мо­ро­нот гла­се­ше бом­баш-пре­го­ва­рач, две нес­по­и­ви уло­ги и лич­но­сти фу­зи­ра­ни во ед­на. Во Еру­са­лим, пак, исти­от тој ли­дер ста­на спа­си­тел „кој збо­ру­ва во име­то на са­та­на­та“. Та­ка ба­рем, спо­ред Ста­ри­от за­вет се тол­ку­ва ла­га­та и при­чи­на­та за неј­зи­но ра­ѓа­ње. Во Ста­ри­от за­вет се ве­ли: Од ка­де по­тек­ну­ва­ат си­те ла­ги и из­ма­ми? –Од Са­та­на­та, кој Гос­под Исус Хри­стос го на­ре­ку­ва „ Лаж­го и та­тко на ла­га­та“. „Ко­га ла­га збо­ру­ва, сво­е­то го збо­ру­ва“. (Јн. VIII, 14).

Во се­та тур­ли-та­ва, За­ев, се­пак, на­пра­ви не­што но­во. Пре­се­дан. За прв­пат во 24-го­диш­на­та исто­ри­ја на др­жа­ва­та, стран­ска зем­ја де­ман­ти­ра­ше ма­ке­дон­ски по­ли­ти­чар. За сра­мот да би­де по­го­лем, за прв­пат стран­ска др­жа­ва по­твр­ди де­ка ма­ке­дон­ски по­ли­ти­чар ла­жел во два слу­ча­ја. Во кон­текст на збо­ру­ва­но­то на сред­ба и, во­оп­што, око­лу одр­жа­на сред­ба со не­ко­го. Ма­ке­дон­ска­та исто­ри­ја ста­на по­бо­га­та за еден на­стан. Не­га­ти­вен, но прв. Исто ка­ко и бој­ко­тот на из­бор­ни ре­зул­та­ти, об­ја­ву­ва­ње не­за­кон­ски здо­би­е­ни раз­го­во­ри, стран­ски ини­ци­ран до­го­вор ме­ѓу ма­ке­дон­ски ет­нич­ки пар­тии, ам­не­сти­ра­ње бли­зок пар­ти­ски член, са­мо­нап­ла­ќа­ње ки­ри­ја од сто­ти­ци ил­ја­ди евра, пар­ти­ја што во­де­ше ан­ти­кам­па­ња про­тив ал­ба­ни­за­ци­ја на Ки­че­во и Стру­га со сел­ски сре­ди­ни. Ка­ко и пр­ва­та тран­зи­ци­ја на фа­бри­ка, пр­ва­та про­паст на ште­дил­ни­ца, име, зна­ме. Си­те овие цр­ни­ла за прв­пат во Ма­ке­до­ни­ја. Ин­вен­тив­на пар­ти­ја, не­ма збор…

Пишува: Љупчо Цветановски
(Текст објавен во 164. број на неделникот „Република“, 23.10.2015)

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.