Стариот град Стоби „…Stobis, vetere urbe…“, како што го нарекува римскиот историчар Ливиј, бил подигнат на влевот на Црна Река во Вардар и претставувал најголемиот град во северниот дел на римската провинција Македонија, а подоцна главен град на провинцијата „Македонија Секунда“ и значаен урбан, воен, административен, трговски и религиозен центар на две големи империи: римската и рановизантиската.
Сместен во срцето на Македонија, на крстопатот меѓу егејскиот свет и централниот Балкан, во текот на целокупниот период од своето постоење, тој претставувал средиште во кое се слевале културните придобивки на античкиот свет.
Денес, остатоците од овој надалеку познат археолошки локалитет се еднакво лесно пристапни од меѓународниот автопат Е-75, што го чини Стоби мошне популарна туристичка дестинација во Македонија. Ноќната илуминација на градските бедеми и откриените градби дополнително ја нагласуваат неговата атрактивност и убавина.
Го посетивме овој локалитет бидејќи таму се во тек конзерваторско-реставраторски работи на мозаикот од нартексот на Епископската базилика. Тоа е базиликата на епископ Филип, која датира од почетокот на шестиот век.
– Мозаикот со вкупна површина од осумдесет и два квадратни метри е еден од најубавите мозаици откриени во Стоби, на кој во осум квадратни полиња се претставени зооморфни фигури комбинирани со геометриски мотиви, изведени со разнобојни камчиња. Проектот претставува продолжување на конзервацијата на мозаикот од нартексот на Епископската базилика, која започна со неговото отстранување од оригиналната позиција во 2012 година – ни рекоа упатените.
Во моментов се врши чистење, консолидирање и лиење на нова варова подлога на различните фрагменти.
– По чистењето, тие се фиксираат на носач од алуминиумско саќе. Со финализирање на работата, следната година, мозаикот ќе биде подготвен да се врати назад на оригиналната позиција во базиликата – велат оттаму.
Во изминатиот период, на археолошкиот локалитет Стоби, во целост беше завршен и проектот за конзерваторско-реставраторски работи на мозаикот во Старата епископска базилика, кој е најголемиот досега познат поден мозаик во Македонија.
Исто така, на локалитетот Стоби има и стручен тим од овластени конзерватори кој работи и на конзервацијата и на реставрацијата на театарот.
– Со завршувањето на археолошките истражувања во источната половина на централниот циркуларен коридор, се отвори можноста за конзервирање на двата ѕида кои го формираат коридорот, како и за реставрација на оштетувањата на сводот. Конзерваторските активности се започнати и во моментот се консолидираат циркуларните ѕидови. Централниот циркуларен коридор на театарот е дел од системот за движење на публиката и има импресивна височина од околу шест метри, додека неговата широчина е 2,5 метри. Источната половина на коридорот, која е предмет на овогодинешните археолошки истражувања и конзервација е долга околу 40 метри – објаснуваат археолозите.
Во текот на месеците мај и јуни, во Стоби се одвиваа археолошки истражувања на Храмот на Изида и на Театарот. Ископувањата во секторот Храмот на Изида беа насочени кон документирање на просторот околу храмот, при што се истражуваа остатоци од објекти од доцната антика, формирани на овој простор во 5-6 век, откако храмот излегол од употреба.
– Интересно откритие претставува еден мал натпис на мермер посветен на божествената двојка Изида и Серапис, кој укажува на фактот дека објектот не бил посветен само на Изида, туку и на нејзиниот сопруг. Почитувањето на култот на Изида и Серапис во Стоби е познато уште во минатото, како резултат на повеќе наоди. Храмот беше откриен во 2008 година, а откритието на мермерната скулптура на Изида во 2012 година конечно ја реши дилемата за дедикацијата на објектот – велат археолозите.
Ископувањата на театарот продолжија во источната половина на централниот циркуларен коридор и источниот радијален коридор. До крајот на јуни, коридорите беа речиси целосно истражени до оригиналните нивоа на изградба и користење во времето кога функционирал театарот. Во изминатите три години беа внимателно документирани и сите подоцнежни фази на користење на просторот, почнувајќи од втората половина на 4 век кога театарот е напуштен, па сѐ до 12-14 век кога коридорите за последен пат биле дел од објекти за живеење. Источната половина на централниот циркуларен коридор има должина од околу 44 метри, широчина од 2,5 метри, а неговата височина била околу 6 метри.
Пишува: Невена Поповска
(Текст објавен во 159. број на неделникот „Република“, 18.09.2015)
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.