Македонија мора да се попише. Најголемата статистичка операција не се спроведува за атер на политичките партии или за атер на политикантите затскриени зад параванот од невладини организации. Ниту пак главна негова цел била или ќе биде исчистен список за атер на губитникот на демократските избори.
И покрај тоа, вечна дежурна тема за поткусурување со власта во Македонија била и е – пописот. За никого не беше изненадување тоа што најголемата статистичка процедура се најде и во купчето барања од опозицијата на договорите за излез од политичката криза. Секако, врзано со барањето за прочистување на избирачкиот список, требаше да овозможи и време за бегство од избори. Исходот е познат, тоа беше прочитано од сите учесници, домашни и странски, па пописот го снема во „последното македонско национално помирување“.
Затоа, пак за изненадување, но само за неупатените, беше најавата за попис која дојде директно од премиерот Никола Груевски. Најава која дојде во моменти кога се чинеше дека пописот повторно остана надвор од центарот на вниманието. Најава која дојде токму од домот на демократијата, од Собранието, како одговор на пратеничко прашање од Роза Топузова-Каревска од присутната опозиција. До крајот на годината се очекува опремата за поврзување на сите матични евиденции, со што би се задоволиле околу 70 проценти од потребите на оваа статистичката операција. Подготовки се прават и за делот што се однесува на теренското спроведување.
– Клучната работа во овој дел е да се изврши набавка на т.н. „фингерпринт“ (отпечаток на прст) или електронска проверка на биометриските податоци на тој што треба да се попише за да се потврди дека тој е во земјата и дека тој е тој што го дава одговорот на прашањето. Без такво нешто, секогаш би имало сомнежи дали навистина човекот што требало да одговори одговорил, дали одговорил некој друг, итн. – рече Груевски.
Споменувањето на пописот од актуелната власт веднаш ја сврте плочата на оркестарот од невладини организации финансиран од еден ист извор од кој се храни и опозицијата. 46 невладини организации, на чело со фондацијата „Отворено општество – Македонија“, во најавата препознаа „дефокусирање на јавноста“. Со стенкања околу „легитимноста на власта за спроведување на пописот“, невладините организации алармираат за „рушење на договорот од Пржино“.
Невладината „партија“ на Сорос всушност повторно се мешколи меѓу партиските договори, барајќи начин како да ги контролира процесите. Разочарана е од опозицијата во борбата против власта, разочарана е од меѓународниот фактор дека баш нив не ги покани да бидат заедно на маса со релевантните четири партии.
Меѓу 46 потписници на памфлетот, се препознаваат истите актери во целата борба досега. Групите за дејствување на Лидија Димова, Ѓунер Исмаил, Фрчкоски, Мирослав Грчев. Амани замани, шамани, гушкачи, хотлајни… и други во собирот за декор, се најчесто луѓе со нејасна перцепција за тоа што е а што не е предмет на нивно интересирање, односно мешање. Но, предводени се од луѓе кои се поучени како да дејствуваат во определен момент. На пример, од Инфоцентарот НВО порачаа дека пописот треба да е приоритет на идната власт, за потоа да додаде дека би било убаво да има попис пред изборите, но избирачкиот список може да се прочисти и поинаку“. Сега Инфоцентарот НВО е против пописот. Веројатно затоа што не го контролира процесот, како што посочуваат оттаму, „ Инфоцентарот НВО и коалицијата на граѓански организации која ја спроведува кампањата за попис, веќе ги започна активностите околу кампањата за прочистување на избирачкиот список“.
Тоа што вака објаснето не е кажано, а ниту земено предвид во памфлетот, е дека – за сè е потребно време. Односно, нереално е да се очекува дека до крајот на годината ќе пристигне опремата, ќе се поврзе, ќе се стави во функција, ќе се набави читачот на отпечаток од прст, па и дека ќе се спроведе пописот.
Затоа не е тешко да се препознае главниот мотив на соросовите цицалчиња – да се наметнат во процесите и да ја одиграат улогата за оцрнување на секој потег на власта, како кршење на договорот. Затоа што, во целиот комплекс кој беше договорен, единствен излез на СДСМ од изборен пораз е набедување за кршење на договорот од другата страна. И тука повторно Сорос го гледа моментот на ново преземање на уздите на СДСМ.
Соодносот 70/30 не е бауч
Во писмото од Сорос, во заедничкото соопштение на потписниците, стои дека ова решение не ги задоволува критериумите за реален попис, односно дека планираното „техничко-технолошко“ решение не ги задоволува критериумите за спроведување реален попис на населението според меѓународните стандарди. Техничко-технолошко значи дека околу 70 проценти од пописот би се спровел според податоците од евиденциите, а 30 проценти – на терен.
Една година по прекинатиот попис, „Република“ објави дека се анализира моделот за попис спроведен по регистарот со бази. Тогаш беа потврдени наводите дека се прави анализа за ваков попис, особено заради финансиската заштеда што ја нуди. Најсоодветен за Македонија се смета естонскиот пример. Во таа 2012 година, дури 66 проценти од Естонците се попишаа преку Интернет.
– На луѓето им е полесно да пополнат формулар на Интернет, отколку подоцна да им додева попишувач дома – објаснија за „Република“ од естонското статистичко биро, од каде што го посочија развиениот Интернет во земјата.
Данска на пример, своите податоци ги обновува четирипати годишно. Секој Данец има свој специфичен (матичен) број, а тој се комбинира со другите регистри – образование, вработување, месечни примања, имот, домаќинства, па и со поседуваните возила. Кварталните извештаи – посочија за „Република“ од Данска, служат за анализа на популацијата и на миграцијата, за да, на пример, може да се планираат градинките и училиштата.
Македонскиот завод за статистика веќе подолго време се подготвува за комбиниран попис – електронско и теренско попишување. Дури и пописот во 2011 година беше попис со елементи на електронско попишување, со испраќање на електронски обрасци до македонските дипломатско-конзуларни претставништва. Домашната статистика никогаш не добила забелешка во врска со методологијата за спроведување на пописот, бидејќи се почитуваат стандардите на европската агенција „Евростат“. Тие принципи се статистичка инфраструктура врз основа на непристрасност, на доверливост и на јавност.
Токму обезбедувањето на тие принципи веројатно многу подобро би ги заштитил софтвер, компјутер, систем, отколку таканаречени граѓански организации со сомнителна финансиска заднина, или пак политички партии кои и досега ја минираа и ја злоупотребуваа статистичката операција.
Ваквото ветување за попис може да ја врати Македонија на картата на „нормални“ земји, што секако би ја сопрела споредбата со Сомалија. Односно, и партиите и невладините организации треба да се обидат да му дадат шанса на пописот, исто како и на најновиот „договор над договорите“.
Како пописна операција кон планирање на иднината, одвоена од политиката и од политикантството, статистичката операција значи многу повеќе од поткусурување со проценти или со признавање изборен пораз.
Пишува: Наум Стоилковски
(Текст објавен во 153. број на неделникот „Република“, 7.08.2015)
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.
Поврзани вести
-
Симовски: Не е исклучено во пописот да биде вклучена и етничката припадност
-
На пописот во 2020 нема да има листови хартија, само лаптопи
-
Пробен попис во четири општини во 2019: Жителите нема да се изјаснуваат за етничката и верска припадност
-
Дури за две години – од Статистика најавуваат попис за 2020 година!