Време е за сениорски печат на успесите од младинска конкуренција

То­мис­лав Јо­тов­ски е нај­до­бро­ран­ги­ра­ни­от ма­ке­дон­ски те­ни­сер мо­мент­но и играч кој е во нај­до­бра фор­ма од си­те на­ши прет­став­ни­ци во еден од нај­по­пу­лар­ни­те ин­ди­ви­ду­ал­ни спор­то­ви. Ран­ги­ран на 579. ме­сто на свет­ска­та ранг-ли­ста, со скок од око­лу 300 по­зи­ции во од­нос на реј­тин­гот што го има­ше на по­че­то­кот од се­зо­на­та, 23-го­диш­ни­от скоп­ја­нец по­ле­ка, но си­гур­но на­пре­ду­ва кон по­са­ку­ва­ни­те ви­со­чи­ни. Во ге­не­ра­ци­ја­та на Ми­лош Ра­о­ниќ, Бер­нард То­миќ, Фи­лип Кра­и­но­виќ, Да­вид Го­фин…, Јо­тов­ски во 2008 го­ди­на бе­ше 78-ран­ги­ран свет­ски ју­ни­ор, не­што што би би­ло ос­тва­ру­ва­ње на со­нот на се­кој ма­ке­дон­ски те­ни­сер во се­ни­ор­ска кон­ку­рен­ци­ја. Пре­ми­нот од мла­дин­ска кон­ку­рен­ци­ја во све­тот на нај­до­бри­те те­ни­се­ри на пла­не­та­та во се­ни­ор­ска кон­ку­рен­ци­ја оди те­шко, но То­ми не се пре­да­ва.

– Има го­ле­ма раз­ли­ка во две­те кон­ку­рен­ции, а та­лен­тот што го нај­а­ву­ва­те со до­бри игри во ју­ни­ор­ска кон­ку­рен­ци­ја е са­мо ед­на од мно­гу­те коц­ки што тре­ба да се пок­ло­пат во мо­за­и­кот. За­до­во­лен сум со игри­те и од на­пре­до­кот во 2014 го­ди­на би­деј­ќи стиг­нав на пра­гот на нај­до­бри­те 500 свет­ски те­ни­се­ри. Те­ни­сот е скап спорт во кој не­ма ми­лост и ви тре­ба мно­гу труд, на­пор­на ра­бо­та, из­бег­ну­ва­ње по­вре­ди и сре­ќа за да стиг­не­те до до­бра по­зи­ци­ја на свет­ска­та ранг-ли­ста. Се на­де­вам де­ка ко­неч­но сум на ви­стин­ски­от пат, а се­ка­ко де­ка ам­би­ци­и­те се про­бив во топ 100 на ли­ста­та на АТП, по­зи­ции на кои бев ка­ко ју­ни­ор – ве­ли Јо­тов­ски.

Па­тот кон вр­вот двој­но по­те­жок за те­ни­се­ри­те од по­ма­ли­те зем­ји

Мал­ку­ми­на зна­ат за не­го­ви­от под­виг за Ги­ни­со­ва­та кни­га на ре­кор­ди ко­га ка­ко 16-го­диш­ник на тур­нир во Штип го освои пе­ха­рот со че­ти­ри по­бе­ди без за­гу­бен гем. Со си­те по­бе­ди во два се­та (6-0, 6-0) стиг­на до ти­ту­ла­та и го нај­а­ви та­лен­тот. До­пр­ва се оче­ку­ва да го по­твр­ди ква­ли­те­тот кај се­ни­о­ри­те, а ако се су­ди спо­ред пос­лед­ни­те на­ста­пи, не­го­во­то вре­ме до­пр­ва до­а­ѓа.

– Ма­ке­до­ни­ја е ма­ла зем­ја, не се ор­га­ни­зи­ра­ат те­ни­ски тур­ни­ри за да мо­же по­лес­но да се осво­ју­ва­ат по­е­ни и по­бр­зо да се на­пре­ду­ва на свет­ска­та ранг-ли­ста. Зна­е­те, до­маш­ни­те те­ни­се­ри се­ка­де се при­ви­ле­ги­ра­ни, да не ка­жам де­ка има­ат и по­мош од су­ди­и­те. Ко­га сте стра­нец, осо­бе­но на по­ма­ли­те тур­ни­ри кои не се во фо­ку­сот, по­те­шко се до­а­ѓа до по­бе­ди, до ти­ту­ли, до по­е­ни. По­не­ко­гаш не вре­ди ду­ри и ако сте мно­гу по­до­бар од про­тив­ни­кот. Но, јас не се пре­да­вам, иа­ко ве­ро­јат­но тре­ба да ми­нам двој­но по­те­жок пат од те­ни­се­ри­те што до­а­ѓа­ат од те­ни­ски по­раз­ви­е­ни­те зем­ји – ко­мен­ти­ра Јо­тов­ски.

Од­лич­на те­ни­ска про­мо­ци­ја на Бал­ка­нот се ус­пеш­ни­те при­каз­ни на Но­вак Ѓо­ко­виќ, кој е нај­до­бро­ран­ги­ран свет­ски те­ни­сер, и на шам­пи­о­нот на Отво­ре­но­то пр­венс­тво на САД, Ма­рин Чи­лиќ, ка­ко и на Гри­гор Ди­ми­тров, Ана Ива­но­виќ, Је­ле­на Јан­ко­виќ… Мож­на ли е спо­ред­ба и прик­лу­чу­ва­ње на наш те­ни­сер или те­ни­сер­ка во од­бра­но­то те­ни­ско друш­тво?

– Нив­ни­те ус­пе­си се про­зо­рец кон ели­та­та за си­те бал­кан­ски те­ни­се­ри. Со им­пре­сив­ни игри тие го свр­теа вни­ма­ни­е­то на те­ни­ски­те авто­ри­те­ти кон овие про­сто­ри, што е шан­са за си­те нас од Ма­ке­до­ни­ја. Во те­ни­сот не­ма ни­што слу­чај­но. Мно­гу по­ле­сен е па­тот кон вр­вот ако зад вас стои ре­но­ми­ра­на аген­ци­ја или ака­де­ми­ја. Вед­наш ги има­те си­те ус­ло­ви, тре­не­ри, стру­чен тим, ме­ди­цин­ски пер­со­нал или сѐ што ви е по­треб­но за да не мис­ли­те на ни­што дру­го освен на игра­та. За та­ков трет­ман знам де­ка тре­ба да се из­бо­рам сам, а ве­ру­вам во се­бе и во сопс­тве­ни­от ква­ли­тет за да се про­би­јам до по­до­бри по­зи­ции од се­гаш­но­то 579. ме­сто на ли­ста­та на АТП – до­да­ва 23-го­диш­ни­от те­ни­сер од Скоп­је.

Фе­де­рер е не­при­кос­но­вен, Ѓо­ко­виќ со нај­до­бар стил на игра

За по­брз на­пре­док е не­оп­ход­но учес­тво на сил­ни тур­ни­ри, не­што што за ма­ке­дон­ски те­ни­сер е не­до­стиж­но по на­ста­пот на Пре­драг Ру­сев­ски во ква­ли­фи­ка­ци­и­те на тур­ни­рот во Умаг пред де­се­ти­на го­ди­ни. И Јо­тов­ски за­се­га игра на фју­чрс-тур­ни­ри, ка­де што ма­ко­трп­но со­би­ра по­е­ни за евен­ту­а­лен на­стап на го­ле­ма­та сце­на. Во ју­ни­ор­ска кон­ку­рен­ци­ја игра­ше ква­ли­фи­ка­ции на пре­стиж­ни­те Ро­лан Га­рос и Вимбл­дон, а цел­та е да се оби­де да стиг­не до тоа ни­во и во се­ни­ор­ска кон­ку­рен­ци­ја.

– Во те­ни­сот лес­но мо­же да на­пра­ви­те брз про­дор на ли­ста­та на АТП ако игра­те до­бро во кон­ти­ну­и­тет. Са­мо да ги из­бег­нам по­вре­ди­те, ве­ру­вам де­ка е до­стиж­на цел про­бив ме­ѓу нај­до­бри­те сто те­ни­се­ри на пла­не­та­та. За тоа е не­оп­ход­на и мно­гу по­го­ле­ма под­др­шка од до­маш­на­та фе­де­ра­ци­ја, по­сил­на фи­нан­си­ска по­мош, би­деј­ќи за­се­га се фи­нан­си­рам иск­лу­чи­тел­но сам, се­ка­ко со огром­на по­ткре­па од се­мејс­тво­то. За си­те на­ши прет­став­ни­ци на те­ни­ски­те тур­ни­ри ќе би­де мно­гу по­до­бро ако има по­ве­ќе тур­ни­ри во Ма­ке­до­ни­ја и по­до­бра стра­те­ги­ја за раз­вој на те­ни­сот. Де­ка има­ме ква­ли­тет, по­твр­див­ме и со на­ста­пи­те во Деј­вис- куп ко­га три се­зо­ни по ред Ма­ке­до­ни­ја бе­ше во Пр­ва­та зо­на, ранг што е вед­наш зад елит­на­та свет­ска гру­па. Про­тив Ру­сев­ски и Маг­дин­чев па­ѓаа го­ле­ми ими­ња од ка­ли­ба­рот на Ни­е­ми­нен, Гул­бис, Ми­лер…, што е до­каз де­ка има­ме ква­ли­тет и та­лент, са­мо се по­треб­ни по­ве­ќе фи­нан­сии и по­до­бра ор­га­ни­за­ци­ја за рам­но­прав­но учес­тво на го­ле­ма­та те­ни­ска сце­на. Јас ги имам по­бе­ду­ва­но Го­фин, Ла­јо­виќ и уште дел од те­ни­се­ри­те од мо­ја­та ге­не­ра­ци­ја, кои беа од­лич­ни ју­ни­о­ри и мо­мент­но се пла­си­ра­ни до сто­та­та по­зи­ци­ја во се­ни­ор­ска кон­ку­рен­ци­ја. Раз­ли­ка­та ме­ѓу нас и нив во­оп­што не е го­ле­ма, са­мо е по­тре­бен по­се­ри­о­зен од­нос и по­го­ле­ма под­др­шка за ма­ке­дон­ски­те те­ни­се­ри – ве­ли Јо­тов­ски.

Ро­џер Фе­де­рер, спо­ред те­ни­ски­те екс­пер­ти, е нај­до­бар играч на си­те вре­ми­ња, а та­кво­то мис­ле­ње го де­ли и Јо­тов­ски.

– По мој вкус, спо­ред сти­лот на игра, е Но­вак Ѓо­ко­виќ. Не­ка­ко и нор­мал­но е за си­те од овие про­сто­ри да го сме­та­ат срп­ски­от ас за нај­до­бар, но ре­ал­но Ро­џер Фе­де­рер е број 1 те­ни­сер на си­те вре­ми­ња. Тој оста­ви најв­пе­чат­лив бе­лег во те­ни­ска­та игра, а и бро­јот на осво­е­ни гранс­лем-ти­ту­ли го­во­ри мно­гу за тоа. Би са­кал да имам ба­рем ед­на мож­ност да играм про­тив нив. Тоа би би­ло кру­на на ка­ри­е­ра­та за се­кој млад спор­тист – за­вр­ши Јо­тов­ски.

За нај­до­бро­ран­ги­ра­ни­от ма­ке­дон­ски те­ни­сер ве­ќе поч­на но­ви­от тур­нир во Ср­би­ја, а но­ви по­е­ни ќе зна­чат нов пот­тик за не­го и ве­ро­јат­но ќе му до­не­сат плас­ман под пет­сто­тка­та, што е до­бра под­ло­га за уште по­до­бри ре­зул­та­ти и ус­пе­си во след­на­та ка­лен­дар­ска го­ди­на.

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.