Или како СДСМ, творците на зборот „антиквизација“ самите ефективно го започнаа овој проект уште во раните 90-ти.
Сте влегле ли некогаш во селска кооперација? Оние грди зданија, кои по селата ги викаа и задруги? За читателите што не знаат за овој социјално-културолошки феномен, да појасниме дека во времето на СФРЈ селските кооперации беа најблиска форма на западната демократија. Таму селаните доаѓаа да пијат, да играат карти и, секако, да бистрат политика. Тоа беа вистински мали парламенти, а и многу личат на денешното Собрание по начинот на кој функционираат.
Селската кооперација имаше една специфична карактеристика. Кога се водеа „дебати“ по разни прашања, не победуваше тој со најсилни аргументи и факти, туку тој што можеше најмногу да вика (и повторно секоја сличност со денешниот парламент е намерна). Внимателниот набљудувач, секако, веднаш ќе сфати дека ништо не се решаваше во селските кооперации, туку целта на говорниците беше да не се поставува вистинското прашање (во секоја ваква средина редовно имаше соработник на УДБА).
Дадениов опис не е вовед во анализа на македонската демократија, туку сакаме само да ја опишеме пластично ситуацијата со едно конкретно прашање, толку експлоатирано во македонската јавност, што на многумина веќе им се лоши од темава – „Скопје 2014“ или т.н. антиквизација. Токму како во селската кооперација и овде од големата врева за тоа дали е сето тоа кич или не, дали сме антички или словенски Македонци и двете страни, секој од сопствени мотиви, ја кријат суштината на ова прашање.
А, тоа е дека продолжувањето на македонската историја со антиката е НАЦИОНАЛЕН ПРОЕКТ почнат уште од независноста на Македонија!
За корените на т.н. антиквизација, кои беа главните актери што ја започнаа и зошто скоро сите припаѓаа на македонската левица, прочитајте во последното издание на неделникот Република, кое е веќе во продажба.
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.