Мо­јот жи­вот е во Ма­ке­дон­ски Брод, ми­рен град со чист воз­дух и со до­бри лу­ѓе

Кри­сти Реј­чел Маг­но – Трај­ко­ски од гра­дот Ке­зон, Фи­ли­пи­ни де­нес жи­вее во Ма­ке­дон­ски Брод. Таа со Ма­ке­до­ни­ја се за­поз­на­ва пре­ку сво­јот со­пруг Бо­јан, со ко­го за­ед­но ра­бо­те­ла на брод. Та­му, ка­ко што рас­ка­жу­ва таа за „Ре­пуб­ли­ка“, се ра­ѓа љу­бов ме­ѓу нив двај­ца, па по одре­ден пер­и­од нив­на­та вр­ска е кру­ни­са­на со брак. Таа де­не­ска е ма­ке­дон­ска снаа, мај­ка, же­на ис­пол­не­та со хар­мо­ни­чен жи­вот. Од­лич­но збо­ру­ва и пи­шу­ва ма­ке­дон­ски ја­зик и ве­ли де­ка иа­ко не ѝ би­ло лес­но да се на­у­чи, жел­ба­та да знае да го збо­ру­ва би­ла го­ле­ма. Кри­сти рас­ка­жу­ва и за тоа де­ка лес­но се прис­по­со­би­ла на жи­во­тот ов­де. Таа и неј­зи­но­то се­мејс­тво два­па­ти сла­ват Бо­жик и Ве­лиг­ден, би­деј­ќи до­би­ва го­ле­ма по­чит од фа­ми­ли­ја­та во Ма­ке­до­ни­ја за вред­но­сти­те што ги но­си од сво­ја­та зем­ја. Ја са­ка ма­ке­дон­ска­та куј­на, при­го­тву­ва мно­гу ма­ке­дон­ски спе­ци­ја­ли­те­ти. На се­кој стра­нец што би до­шол ов­де би му пре­по­ра­ча­ла да го по­се­ти Охрид, но и Ма­ке­дон­ски Брод, би­деј­ќи е ми­рен град со чист воз­дух и со до­бри лу­ѓе

Ко­га прв пат дој­до­вте во Ма­ке­до­ни­ја?

Јас и мо­јот со­пруг се за­поз­нав­ме ко­га ра­бо­тев­ме на брод и по не­кое вре­ме поч­нав­ме вр­ска, ко­ја за­вр­ши со брак. Во 2011 го­ди­на ре­шив­ме да на­пра­ви­ме свад­ба и јас то­гаш дој­дов во Ма­ке­до­ни­ја, та­ка за прв­пат ја за­поз­нав зем­ја­та.

До­а­ѓа­те од зем­ја со раз­лич­на кул­ту­ра и тра­ди­ци­ја од Ма­ке­до­ни­ја. Ка­ко ус­пе­а­вте да се прис­по­со­би­те на жи­во­тот ов­де?

И ако до­а­ѓа­ме од раз­лич­ни др­жа­ви, си­те ние сме лу­ѓе и се прис­по­со­бу­ва­ме на жи­во­тот и на тра­ди­ци­и­те ка­де што жи­ве­е­ме. Јас не­мав проб­лем за­тоа што фа­ми­ли­ја­та на мо­јот со­пруг ги при­фа­ти си­те мои оби­чаи, а јас нив­ни­те. Ние сла­ви­ме два­па­ти Бо­жик и Ве­лиг­ден. Исто та­ка, ми бе­ше ин­те­рес­но де­ка бе­бе­то не тре­ба да се из­не­се над­вор 40 де­на и не тре­ба и да до­а­ѓа­ат го­сти во тој пер­и­од во на­ши­от дом. До­де­ка кај нас во Фи­ли­пи­ни важ­но е са­мо бе­бе­то да е кр­сте­но и не­ма проб­лем за ни­што.

Вие збо­ру­ва­те со­лид­но ма­ке­дон­ски ја­зик, бе­ше ли лес­но да се на­у­чи?

Ко­га дој­дов во Ма­ке­до­ни­ја не бе­ше тол­ку лес­но да се на­у­чи ја­зи­кот, но јас имав го­ле­ма жел­ба да на­у­чам и поч­нав да ра­бо­там во еден ре­сто­ран во Скоп­је и мо­рав на го­сти­те да им се обра­ќам на ма­ке­дон­ски. Во по­че­то­кот бе­ше те­шко, ама јас мо­жев да им об­јас­нам на лу­ѓе­то што са­кам да ка­жам, а тие да ме раз­бе­рат. Јас мис­лам за да се на­у­чи ја­зик не се по­треб­ни са­мо кни­ги ту­ку и да се збо­ру­ва, а за тоа нај­го­ле­ма зас­лу­га има мо­ја­та све­кр­ва, ко­ја ме раз­би­ра­ше што са­кав да ка­жам, та­ка на­у­чив и се­га ве­ќе збо­ру­вам со­лид­но ма­ке­дон­ски. Мно­гу збо­ро­ви во ма­ке­дон­ски­от ја­зик се слич­ни, но има­ат раз­лич­но зна­че­ње. На при­мер, ко­га го пра­шав мо­јот све­кор: „Да­ли сте глад­ни та­то?“ тој ме пра­ша што има за ја­де­ње Кри­сти, а јас: „Има жел­ка та­то“, а тре­ба­ше да ка­жам зел­ка. Имам уште мно­гу та­кви при­ме­ри со смеш­ни си­ту­а­ции. Ко­га дој­дов во Ма­ке­до­ни­ја нај­го­ле­ма под­др­шка имав од фа­ми­ли­ја­та на мо­јот со­пруг. Не­го­ва­та се­стра збо­ру­ва пер­фект­но анг­ли­ски ја­зик и таа најм­но­гу ми по­мог­на во по­че­то­кот – по­себ­но за на­ша­та свад­ба. Јас не ги зна­ев ва­ши­те пес­ни и што се збо­ру­ва во нив. Таа бе­ше таа што ми об­јас­ни да знам за што ста­ну­ва збор. Та­ка свад­ба­та ми по­ми­на со чув­ство ка­ко јас да бев дол­го вре­ме во Ма­ке­до­ни­ја, а не са­мо две не­де­ли.

Кое е Ва­ше­то искус­тво? Знае ли Ма­ке­до­не­цот да по­да­де ра­ка и да по­мог­не до­кол­ку е по­треб­но?

Јас имам раз­лич­но мис­ле­ња за лу­ѓе­то. Ка­ко и се­ка­де, има и до­бри и ло­ши. Има лу­ѓе што се кул­тур­ни и са­ка­ат да ти по­мог­нат во одре­де­на си­ту­а­ци­ја. Се­пак, има и та­кви мо­мен­ти за кои бев мно­гу из­не­на­де­на, ка­ко, на при­мер, има­ше си­ту­а­ци­ја ко­га бев бре­ме­на до­де­ка се во­зев во авто­бус ни­кој не ми да­де пред­ност да сед­нам, по­ра­ди тоа ми пад­на мно­гу те­шко, ама мо­ра да се при­фа­ти тоа што е. Се за­чу­див и ко­га ви­дов во ка­фе­а­на ка­ко еден кел­нер пу­ши ци­га­ра пред го­сти, иа­ко тоа не бе­ше доз­во­ле­но.

Има­те ли сло­бод­но вре­ме за да ја истра­жи­те Ма­ке­до­ни­ја? Кое, спо­ред Вас, е нај­у­ба­во­то ме­сто што тре­ба се­кој да го по­се­ти во оваа зем­ја?

Во Ма­ке­до­ни­ја има мно­гу уба­ви ме­ста што би ги пре­по­ра­ча­ла на си­те кои до­а­ѓа­ат ту­ка. Се раз­би­ра, пр­во Охрид, убав ту­ри­стич­ки град, по­тоа Стру­га, има и пла­нин­ски ме­ста што се пре­крас­ни во зи­ма, а јас ќе го пре­по­ра­чам и на­ши­от Ма­ке­дон­ски Брод, кој е мир­но ме­сто за жи­ве­е­ње со чист воз­дух и со до­бри лу­ѓе.

Да­ли Ви се до­па­ѓа тра­ди­ци­о­нал­на­та ма­ке­дон­ска куј­на?

Во вр­ска со хра­на­та не­мам ни­ка­ков проб­лем. Вку­со­ви­те ни се слич­ни. Јас ја ја­дам и го­твам ма­ке­дон­ска хра­на, а исто и на­ша­та фи­ли­пин­ска хра­на што ја при­го­тву­вам им се до­па­ѓа на си­те. Јас го­твам ма­ке­дон­ска му­са­ка,грав­че-тав­че, пле­ска­ви­ца и сѐ дру­го. Јас че­сто ја пра­шу­вам мо­ја­та све­кр­ва за ма­ке­дон­ски­те ре­цеп­ти, ние две за­ед­но го­тви­ме. Исто та­ка, не­о­дам­на сни­мив и свое ви­део на ма­ке­дон­ски ја­зик во кое об­јас­ну­вам ка­ко се го­тви поз­нат фи­ли­пин­ски ре­цепт.

Ви не­до­сти­га ли Ва­ша­та зем­ја?

Се раз­би­ра де­ка ми не­до­сти­га мо­ја­та зем­ја, мо­ја­та фа­ми­ли­ја. Мал­ку е по­лес­но со ин­тер­не­тот, мо­жеш да се ви­диш, иа­ко не е исто да пи­еш ка­фе за­ед­но со сво­и­те бли­ски, но јас сум среќ­на што пред не­кој ден се вра­тив­ме со мо­е­то се­мејс­тво од Фи­ли­пи­ни.

Кои се Ва­ши­те пла­но­ви, оста­ну­ва­те ли во Ма­ке­до­ни­ја?

Мо­мент­но не­ма­ме не­кои пла­но­ви за­тоа што оче­ку­ва­ме дру­го бе­бе , до­бро сме си­ту­и­ра­ни, а по­тоа здрав­је, ќе ви­ди­ме ка­ко ќе се од­ви­ва­ат ра­бо­ти­те, ни­што не се знае, мо­же и да се про­ме­ни не­што во ид­ни­на.

Пишува: К.Н.К

(Текстот е објавен во Неделникот „Република“)

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.