Со вечерната богослужба на Велика Среда завршуваат великоипосните богослуженија, а продолжуваат посебни богослужби, со друг состав и со особено значење. До Велика Среда во богослужбените текстови има поттик за плач на луѓето заради својата грешност, а од Велики Четврток започнува поинаков плач на верниците – плач од глетката на ужасните страдања, мачења и распнување на Христа Спасителот.
Тогаш се испомешани чувствата на плач и радост – плач за маките на Христа, а радост поради нашето спасение и благодарност кон Бога. Таа неопислива промена на чувствата ги возбудува срцата на верниците и ја исполнува душата. Тоа е време со наплив од горки и радосни чувства, умилителни и животворни молитви, богољубивост и црквољувие.
Три црвени, вапсани јајца. Едното за Господ, едното за куќата, едното е за плодност. По нивјето да има, сѐ што ќе се насади, да роди. Да има плод.
Ова е првиот благослов изутринава на Величетврток. Пред изгрејсонце, уште пред првите сончеви зраци да се пробијат во магловитото утро, домаќинките ги вапцаа велигденските јајца. Денеска е Величетврток.
Рано изутринава, направена е најважната работа во пресрет на, како што вели народот „празникот над празниците“ – Велигден.
Првото црвено, велогденско јајце, оставено на прозорецот, да го помилуваат првите сончеви зраци.
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.
