Секој концерт на „Љубојна“ е нова авантура

„Љу­бој­на“ е ма­ке­дон­ска му­зич­ка гру­па, ко­ја из­ве­ду­ва ет­но­му­зи­ка. Ре­чи­си не по­стои чо­век во Ма­ке­до­ни­ја, но и над­вор од гра­ни­ци­те на зем­ја­ва, што не ја слуш­нал му­зи­ка­та на Оли­вер Јо­си­фов­ски и на Ве­ра Ми­ло­шев­ска – Јо­си­фов­ска.

Во 2016 го­ди­на, „Љу­бој­на“ прос­ла­ви пет­на­е­сет го­ди­ни од ос­но­ва­ње­то, со по­ве­ќе кон­цер­ти, вклу­чу­вај­ќи ги и тие во Ки­на и во Њу­јорк. На по­че­то­кот на 2017 го­ди­на тие го об­ја­ви­ја де­вет­ти­от ал­бум на гру­па­та, со нас­лов „Ра­дио Љу­бој­на“, сни­мен во сту­ди­о­то „По­дру­мот“. На ал­бу­мот, про­ду­ци­ран од Оли­вер Јо­си­фов­ски, се на­о­ѓа­ат осум пес­ни, ме­ѓу кои и: „Кра­то­во виа Бра­зил“, „Га­лич­ник виа Њу­јорк“, „Мно­гу ми го фа­лат ва­ше­то де­вој­че“, „Ста­ни да не ста­ниш“ и мно­гу дру­ги. Во фе­вру­а­ри гру­па­та одр­жа кон­церт во До­мот на син­ди­ка­ти­те во Бел­град на кој го прет­ста­ви овој ал­бум, а ка­ко го­сти на кон­цер­тот на­ста­пи­ја и Вла­тко Сте­фа­нов­ски, Ва­сил Ха­џи­ма­нов и Џам­бо Агу­шев. Со Ве­ра Ми­ло­шев­ска – Јо­си­фов­ска раз­го­во­рот го поч­нав­ме ток­му со на­ста­пот во Бел­град, но и за кон­цер­ти­те во Њу­јорк, му­зи­ка­та, за „Љу­бој­на“…

Не­о­дам­на се вра­ти­вте од Бел­град ка­де што за прв­пат одр­жа­вте кон­церт. На­ста­пи­вте со Вла­тко Сте­фа­нов­ски, тру­ба­чот од свет­ска кла­са Џам­бо Агу­шев и со бел­град­ски­от џез-му­зи­чар и пи­ја­нист Ва­сил Ха­џи­ма­нов. Пред за­ми­ну­ва­ње­то нај­а­ви­вте де­ка ова е еден вид осво­ју­ва­ње нов про­стор. Ка­кви се впе­ча­то­ци­те? Ка­ко по­ми­на кон­цер­тот во Бел­град?

Ми­ло­шев­ска – Јо­си­фов­ска: Тоа бе­ше прв це­ло­ве­че­рен кон­церт на Љу­бој­на, та­ка што е по­че­ток на осво­ју­ва­ње нов му­зич­ки про­стор. Иа­ко е поз­нат по нај­го­ле­ма­та фолк­лор­на кич-про­дук­ци­ја, во Бел­град, но и во­оп­што во Ср­би­ја, има ши­ро­ка му­зич­ка сце­на и про­стор за мно­гу му­зи­ка. Има еми­сии, спи­са­ни­ја за му­зи­ка, му­зич­ки кри­ти­ча­ри… Не е ед­но­став­но да се вле­зе во тоа оп­кру­жу­ва­ње и ток­му за­тоа ова е по­ве­ќе од ус­пеш­но прет­ста­ву­ва­ње би­деј­ќи, освен мно­гу­број­на­та пуб­ли­ка, ко­ја во нај­го­лем дел за прв­пат го слуш­на „Љу­бој­на“ во жи­во, кон­цер­тот бе­ше из­во­нред­но оце­нет од двај­ца од нај­важ­ни­те му­зич­ки кри­ти­ча­ри.

По се­ри­ја­та ус­пеш­ни кон­цер­ти во Ма­ке­до­ни­ја, го­сту­ва­вте и во Њу­јорк, ка­де што одр­жа­вте кон­цер­ти во рам­ки­те на про­мо­ци­ја­та на ма­ке­дон­ска­та му­зи­ка и кул­ту­ра, а во­ед­но и про­мо­ци­ја на но­ви­от ал­бум. Ка­ков бе­ше при­е­мот во гра­дот што ни­ко­гаш не спие?

Ми­ло­шев­ска – Јо­си­фов­ска: Кон­цер­тот по­ми­на во еден здив, и емо­тив­но и ар­ти­стич­ки. Ра­бо­ти­ме на тоа ка­ко да ре­а­ли­зи­ра­ме по­го­лем кон­церт во ед­на од са­ли­те на Мен­хетн. Ина­ку, кон­церт, и во­оп­што ка­ква и да е из­вед­ба во Њу­јорк и зна­чи и не зна­чи мно­гу за­тоа што днев­но има еден ми­ли­он на­ста­ни, ар­ти­сти, ани­ма­то­ри, шо­уа… Ме­ѓу­тоа, важ­но е да се по­чув­ству­ва тој флу­ид на раз­ме­на на идеи, ин­фор­ма­ции и на сред­би со лу­ѓе, кои по­тоа го пра­ват ва­ши­от на­стап зна­ча­ен за на­та­мош­на­та ра­бо­та во ка­ри­е­ра­та.

„Љу­бој­на“ пре­рас­на во ед­на му­зич­ки моќ­на ин­сти­ту­ци­ја. Ва­ша­та му­зи­ка е мост ме­ѓу мла­ди­те и ста­ри­те. Ка­кво е чув­ство­то ко­га сте на сце­на? Ја чув­ству­ва­те ли енер­ги­ја­та на пуб­ли­ка­та, ко­ја ре­дов­но на но­зе ги прос­ле­ду­ва Ва­ши­те на­ста­пи?

Ми­ло­шев­ска – Јо­си­фов­ска: На сце­на сме со иста­та спон­та­ност и со иста­та ед­но­став­на енер­ги­ја ка­ко и пр­ви­от ден и мис­лам де­ка тоа ед­но од не­шта­та по­ра­ди кои пуб­ли­ка­та осо­бе­но нѐ за­са­ка и е осо­бе­но важ­но. На­ша­та му­зи­ка по­сто­ја­но рас­те, па бу­ди уште по­го­ле­ма жед за му­зи­ка и тоа зра­чи од очи­те на пуб­ли­ка­та. Се­кој кон­церт на „Љу­бој­на“ е но­ва аван­ту­ра за пуб­ли­ка­та во ко­ја таа со огром­на до­вер­ба се впу­шта со нас. Осо­бе­но што тоа се слу­чу­ва во вре­ме ко­га го­лем дел од ма­ке­дон­ска­та пуб­ли­ка е му­зич­ки „пре­вос­пи­та­на“ сле­деј­ќи ги му­зи­ка­та и трен­до­ви­те на кич-про­дук­ци­и­те од со­седс­тво­то.

Но­ви­от ал­бум е нас­ло­вен „Ра­дио Љу­бој­на“ или „Љу­бој­на виа Би­то­ла, Битл­си виа Љу­бој­но“. Со ко­го со­ра­бо­ту­ва­вте на овој ал­бум и кои пес­ни се на­о­ѓа­ат на не­го?

Ми­ло­шев­ска – Јо­си­фов­ска: Ал­бу­мот го со­чи­ну­ва еден мо­за­ик од му­зи­ча­ри што оста­ви­ја из­во­нре­ден пе­чат во оваа му­зи­ка. Ме­ѓу нив и го­сти­те: Ва­сил Ха­џи­ма­нов, Хус­ну Шен­ле­ди­ри­џи, Џам­бо Агу­шев, ди­џеј Сла­ве, Му­а­мер Ке­тен­џог­лу, Та­мер Пи­нар­ба­ши, но и мно­гу дру­ги. Ал­бу­мот прет­ста­ву­ва ед­на но­ва ма­ке­дон­ска поп-му­зи­ка и е му­зич­ко љу­бов­но па­те­шес­твие рас­ка­жа­но низ раз­лич­ни анег­до­ти и на­ста­ни, од раз­лич­ни про­сто­ри и вре­ми­ња, обе­ди­не­ти во еден бо­гат и ша­рен звук во ма­нир на „Љу­бој­на“.

Разговараше: Невена Поповска
Фото: Але­ксан­дар Ива­нов­ски
(Текст објавен во 242. број на неделникот „Република“, 21.4.2017)

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.