Заева класика: Подадената рака отфрлена со омраза, реваншизам и „новости“

Слу­чај­но или не, но исти­от ден ко­га за­вр­ши стру­мич­ки­от кар­не­вал, пад­наа и ма­ски­те на За­ев и на вр­ху­шка­та на СДСМ. Иа­ко, да би­де­ме ре­ал­ни, ма­ска­та на, во мо­мен­тов, нај­поз­на­ти­от стру­ми­ча­нец е одам­на тра­ги­ко­мич­но про­ѕир­на. Ар­но ама, во вре­ме ко­га не­го­ви­те со­гра­ѓа­ни се ма­ски­раа, За­ев и, де­фи­ни­тив­но, се де­ма­ски­ра­ше и сла­ве­ше пот­пи­си. И до­де­ка мур­тин­ски­от спа­си­тел на сдсмов­шти­на­та во др­жа­ва­та (по­ве­ќе на сопс­тве­ни­от зад­ник) со па­то­ло­шка жел­ба за ман­да­тар се до­те­ру­ва­ше и пси­хич­ки се под­го­тву­ва­ше за сво­јот нај­го­лем ден во па­те­тич­на­та ка­ри­е­ра, рас­тре­пе­рен од утреш­но­то де­би пред Ива­нов и по­ба­ру­ва­ње­то „изим“ да ја до­тол­чи др­жа­ва­та, тој до­би по­да­де­на ра­ка од спро­тив­ни­от, ма­ке­дон­ски та­бор. Да, ма­ке­дон­ски за­тоа што не­го­ва­та тол­па на „Па­вел Ша­тев“ се­га, но и од мно­гу по­о­дам­на, мо­же да се на­ре­че се­ка­ко, са­мо не ма­ке­дон­ска.

Со­о­че­ни со из­вес­на­та мож­ност за СДСМ од шан­са­та ко­ја му ја овоз­мо­жи­ја из­ме­ќа­рите на чадорот во ал­бан­ски­те пар­тии и опас­но над­вис­на­ти­от меч над та­тко­ви­на­та, ВМРО-ДПМНЕ со­бра си­ла и им по­ну­ди на СДСМ и на За­ев це­лос­на под­др­шка за т.н. мал­цин­ска вла­да. Ус­ло­вот бе­ше еден и единс­твен, тре­ба­ше са­мо да не ја при­фа­тат ал­бан­ска­та пла­тфор­ма со­ста­ве­на од са­ми­от ча­дор­џи­ја на за­ми­ну­ва­ње, а пре­да­де­на и, де­мек, одо­бре­на од Ра­ма и од Та­чи. Кол­ку да до­бие на „те­жи­на“, не­ли. По­ве­ро­јат­но, за да им на­бие страв на Ма­ке­дон­ци­те, кои, за нив­на жал, одам­на пре­ста­наа да кон­су­ми­ра­ат на­фта. До­бро, са­мо еден дел. На дру­ги­те љу­би­те­ли на ша­ре­на, не­јас­на и на не­из­вес­на ид­ни­на, поз­на­ти ка­ко Ма­ке­дон­чи­ња, оваа теч­ност и на­та­му од­лич­но и ска­по им се про­да­ва. И им го­ди. Исто­вре­ме­но, це­на­та на нив­на­та сла­бост и на за­вис­но­ста од по­тре­ба­та за ку­пу­ва­ње „те­сти­си за бу­бре­зи“ ја пла­ќа­ат дру­ги­те со­гра­ѓа­ни. Си­те ние…

Чуму СДСМ премолчи за најсуштинското во понудата на ВМРО-ДПМНЕ

Гру­ев­ски јас­но и без за­др­шка му се по­ну­ди и се­бе­си на За­ев. Без за­о­би­ко­лу­ва­ње, јав­но му по­ну­ди без­ре­зерв­на под­др­шка: „Му по­ра­чу­вам на За­ев и му да­вам јас­на по­ну­да, до­кол­ку по се­ко­ја це­на е ре­шен да ста­не пре­ми­ер и до­кол­ку це­на­та за тоа се ра­бо­ти кои ќе им на­пра­ват ште­та на те­ме­ли­те на др­жа­ва­та, лич­но му ну­дам ако се отка­же од спро­ве­ду­ва­ње­то на таа аген­да, ќе му да­де­ме под­др­шка да би­де мал­цин­ска вла­да во пер­и­од во кој ќе се до­го­во­ри­ме, и ќе има под­др­шка за си­те за­ко­ни, освен за тие за ре­де­фи­ни­ра­ње на др­жа­ва­та, кои се по­ни­жу­ва­ње на дру­ги­те ет­нич­ки за­ед­ни­ци. Ќе има под­др­шка за сè, освен ако се ра­бо­ти за за­ко­ни што уди­ра­ат на те­ме­ли­те на на­ша­та др­жа­ва, за сè дру­го, ако го до­не­сат ал­бан­ски­те пар­тии на власт, ние сме ту­ка да за­ста­не­ме, да му да­де­ме под­др­шка и да има 100 пра­те­ни­ка што ќе го под­др­жу­ва­ат са­мо да за­пре со ури­ва­ње на на­ци­о­нал­ни­те и на др­жав­ни­те ин­те­ре­си“.

Све­сен за соз­да­де­ни­от и за по­сто­ја­но зло­у­по­тре­бу­ван мит за кри­ми­но­ге­но­ста на ВМРО-ДПМНЕ, соз­да­ден и раз­ра­бо­тен од „про­фе­си­о­нал­ни­те“ ме­ди­у­ми и со­лид­но до­пол­нет од СЈО и од дру­ги­те ста­ти­сти во ча­до­ро­во­то сце­на­рио, Гру­ев­ски не за­бо­ра­ви да му наг­ла­си на „чес­ни­от“ За­ев: „Ако му е го­ле­ма жел­ба да нѐ мал­тре­ти­ра, да нè ап­си, еве јас се при­ја­ву­вам ка­ко прв, до­бро­вол­но, не­ка ме мал­тре­ти­ра, ап­си, не­ка удри по ме­не, са­мо не­ка ја оста­ви др­жа­ва­та“.

Од­го­во­рот од СДСМ бе­ше екс­пре­сен, на­стра­на без­о­браз­но па­те­ти­чен. По на­ви­ка. На по­да­де­на­та ра­ка за на­ци­о­нал­но по­ми­ру­ва­ње, во мо­мен­тов нај­го­ле­ма­та ал­бан­ска пар­ти­ја во Ма­ке­до­ни­ја (спо­ред ан­ке­та­та на ТВ „Тел­ма“) ис­пра­ти брз и из­вр­ту­вач­ки абер. Не за дру­го, за­тоа што и не знае по­и­на­ку. А и не смее. Од дру­га стра­на, на ше­га или не, Гру­ев­ски со ова по­втор­но го по­чи­ту­ва­ше пра­ви­ло­то „по­бед­ник со по­бед­ник“ ну­деј­ќи ѝ под­др­шка на нај­го­ле­ма­та ал­бан­ска пар­ти­ја (Ан­ке­та­та ве­ли – СДСМ 20 про­цен­ти кај Ал­бан­ци­те, БЕСА 16 про­цен­ти, ДУИ 15 про­цен­ти)

Пре­пол­н со са­мо не­му раз­бир­ли­ва­та „итро­шти­на“ во се­бе, СДСМ му од­го­во­ри де­ка, ве­ру­ва­ле или не, но „мно­зинс­тво­то гра­ѓа­ни, по­ве­ќе од 612.000, хра­бро и спло­те­но из­браа про­ме­ни, из­браа жи­вот и по­до­бра ид­ни­на“. И до­де­ка ба­рон Ми­ха­у­зен цр­ве­не­е­ше од срам што не­кој одам­на го над­ми­на и не пре­ста­ну­ва со тоа, во про­дол­же­ни­е­то од пи­са­ни­е­то од пар­ти­ја­та на два­па­ти або­ли­ра­ни­от ли­дер не за­бо­ра­ви­ја да наг­ла­сат де­ка Гру­ев­ски и не­го­ви­те најб­ли­ски со­ра­бот­ни­ци ќе од­го­ва­ра­ле пред ин­сти­ту­ци­и­те на си­сте­мот. На­стра­на, по­втор­но се из­ла­жаа. Од бр­за­ње не­ли. Или, мо­же­би, не им оди ма­те­ма­ти­ка­та. Па ло­гич­но е де­ка без­о­браз­на­та број­ка од лу­ди­те 612.000 гла­со­ви тре­ба­ше да пре­рас­не во 698.796. Што ста­на со 86.796 гла­со­ви на Ах­ме­ти, кој на За­ев му ги да­де ре­ша­вач­ки­те пот­пи­си? По­ве­ро­јат­но, не ќе да е до ве­се­ла­та ма­те­ма­ти­ка­та, ту­ку, очиг­лед­но, не се баш на чи­сто со Ах­ме­ти и со не­го­ва­та љу­бов кон не тол­ку ближ­ни­от За­ев. Друг проб­лем во не­до­вет­ни­от од­го­вор на СДСМ е што за­бо­ра­ви да ка­же да­ли тие, би­ле ма­кар и 612.000, ка­ко што без­о­браз­но ла­жат, „из­браа про­ме­ни, из­браа жи­вот и по­до­бра ид­ни­на во ал­ба­ни­зи­ра­на Ма­ке­до­ни­ја?!“ Би би­ло фер да ка­же да­ли ма­кар и нив­ни­те 436.981 глас, од кои ба­рем 350.000 се Ма­ке­дон­ци, гла­саа за ре­де­фи­ни­ра­ње на др­жа­ва­та? Јас­но и глас­но, За­ев ја од­би по­ну­да­та што тре­ба­ше да ѝ ста­ви крај на без­о­браз­на­та ти­ран­ска пла­тфор­ма.

Ре­ал­но и очиг­лед­но, СДСМ не од­го­во­ри на по­да­де­на­та ра­ка за за­чу­ву­ва­ње на уни­тар­но­ста на Ма­ке­до­ни­ја. Со ни­ту еден збор, освен со из­вр­ту­ва­ње­то, не ги ка­жа сво­и­те ар­гу­мен­ти зо­што не би се сог­ла­сил на ва­ква ве­ли­ко­душ­на по­ну­да за без­ус­лов­на под­др­шка, во ко­ја ли­де­рот на ВМРО-ДПМНЕ „на тац­на“ се по­ну­ди се­бе­си и ја ста­ви во за­лог сопс­тве­на­та сло­бо­да. А сѐ што тре­ба­ше е да ја од­бие дво­ја­зич­но­ста, би­на­ци­о­нал­ни­те па­ри, уни­фор­ми, по кои сле­ду­ва и тоа на бу­ква­та „Ф“, чин со кој ќе ги за­чу­ваа уни­тар­но­ста, ја­зи­кот, име­то, хим­на­та, зна­ме­то, гр­бот…

Очиг­лед­но, дол­го­ви­те кон тие што му го овоз­мо­жи­ја из­бор­ни­от ре­зул­тат (не збо­ру­ва­ме са­мо за Ал­бан­ци­те) и из­ну­де­на­та Али­е­ва не­ко­о­пе­ра­тив­ност кон дов­че­раш­ни­те ко­а­ли­ци­ски парт­не­ри (ба­рем спо­ред ви­де­а­та, оста­ри 10 го­ди­ни за еден ме­сец) се страш­но го­ле­ми. По­ну­да­та на ВМРО-ДПМНЕ за вла­да со 100 пра­те­ни­ци, ин­ди­ка­тив­но и си­мул­та­но, ја пре­мол­чеа ЕУ, САД, НАТО и дру­ги­те ду­ше­гриж­ни­ци. А тол­ку по­са­ку­ваа не­ка­ква вла­да на ши­ро­ка ос­но­ва? Ја до­би, по­ши­ро­ка здрав­је, гро­мог­лас­но ја пре­мол­чи иде­ја­та за еден ден по­доц­на (по ЕУ и НАТО) да се ја­ват САД и да со­оп­штат де­ка се сог­ла­су­ва­ле де­ка е ит­но по­треб­на вла­да (чи­тај со ман­дат за За­ев). Епа, че­да евро­ат­лант­ски, чу­му ко­га Гру­ев­ски го до­би ман­да­тот не го ка­жа­вте исто­то? Зна­е­те, про­кис­на­ти­от ча­дор, па и не е баш не­ко­ја за­шти­та, а дуп­ки­те „дре­чат“ од ави­он…

Теута го „переше“, Тито го издаде

Ве­ро­јат­но, ко­га би би­ле по­ра­неш­ни „ко­му­ни­сти“ нај­бол­на ра­бо­та би би­ла да ве из­да­де Ти­то. Не­ли? Епа ток­му тоа му се слу­чи на За­ев, чин, кој, ве­ро­јат­но, те­шко ќе го пре­бо­ли, ма­кар бил и од Пе­тков­ски. Исти­от тој Ти­то, но­си­те­лот на нај­екс­ју­но­стал­гич­но­то име кај вр­ху­шка­та на СДСМ, име што бу­ди топ­ли се­ќа­ва­ња на ед­но вре­ме ко­га беа единс­тве­на пар­ти­ја, во си­стем и др­жа­ва што ја са­каа и са­ка­ат по­ве­ќе од де­неш­на­та, „не са­кај­ќи“ го из­да­де Зо­ран. Си приз­на де­ка се пла­ни­ра про­ме­на на име­то,зна­ме­то, гр­бот и на хим­на­та. Ама не наг­ло, пр­во пре­ку де­ба­ти. За да не го „здо­бо­ли“ на­ед­наш на­ро­дот, исти­от тој, кој не се свес­ни де­ка по­ра­ди нив­ни­те глу­по­сти и па­за­ри е до­ве­ден до раб и е под­го­твен на ек­стрем­на ре­ак­ци­ја по­ра­ди со­ци­јал­де­мо­крат­ска­та ша­ре­но­бој­на, ан­ти­на­ци­о­нал­на аван­ту­ра.

Ка­ко во „пред­ме­ти­те“ на Ка­ти­ца, ко­ја е тол­ку до­бро истре­ни­ра­на што овој пат не до­че­ка ни да ѝ ка­жат „оп“ за да скок­не и по­мог­не во па­дот на реј­тин­гот на СДСМ пре­диз­ви­кан од на­ци­о­нал­но­то бу­де­ње и про­те­сти­те про­тив За­е­ва­та ал­ба­ни­за­ци­ја на др­жа­ва­та, на За­ев по бе­ља­та со Ти­то му „се вме­ша“ уште еден лик на „Т“.

Те­у­та тре­ба­ше да го за­се­ни Ти­то, па „плес­на“ де­ка и од ВМРО при­фа­ти­ле дво­ја­зич­ност. Нај­го­ле­ма­та под­др­жу­вач­ка на ко­а­ли­ци­ја со СДСМ и про­тив та­ква со ВМРО-ДПМНЕ, не из­др­жа и со­оп­шти де­ка и тие го при­фа­ти­ле исто­то?! Ин­вен­тив­но, не­ма што. Не­до­сти­га­ат уште двај­ца од трој­ца­та нај­ло­ши гра­до­на­чал­ни­ци на ДУИ и нај­за­сег­на­ти за љу­бов со СДСМ да го ка­жат исто­то. Да, Нев­зат и Изет. Или, се­пак, до­де­ка се пе­ча­те­ше не­дел­ни­кот, го ка­жаа? Мно­гу ве­ро­јат­но. Зна­е­те, Му­са Ља­ма­ла­ри има­ше пра­во. СДСМ не е ма­ке­дон­ска, ту­ку е иде­о­ло­шка пар­ти­ја. Ако не ве­ру­ва­те, пра­шај­те ги Те­у­та, Нев­зат и Изет.

„Новата“ историја на Заев, Касами, Села и на Али…

Уште ед­на ра­бо­та „бо­де­ше“ очи во на­ста­пот на За­ев и на не­го­ва­та пар­ти­ја. И тој и не­го­ви­от СДСМ се сог­ла­су­ва­ат де­ка на 27.2.2017 го­ди­на „ли­де­рот“ пи­шу­вал исто­ри­ја. Одеј­ќи по ман­дат кај Ива­нов, кој до вче­ра со ДУИ не го ни приз­на­ваа за пре­тсе­да­тел на др­жа­ва­та (слич­но ка­ко и Ка­ти­ца Со­бра­ни­е­то што ја из­бра) За­ев нас­ме­ан до уши со­оп­шти : „Ова е исто­ри­ски ден за Ма­ке­до­ни­ја!“

Што мис­ле­ше при­тоа и да­ли прв­пат во сво­ја­та бле­ска­ва ка­ри­е­ра За­ев бе­ше искрен и не ка­жа ла­га? Има рок од два де­на за ве­ри­фи­ка­ци­ја на кон­ста­ти­ра­но­то. По во­ста­но­ве­на­та пра­кти­ка и ше­ма, 48 ча­са е ро­кот за са­мо­де­ман­ти­ра­ње на ка­жа­на­та ла­га. Та­ка, ќе из­ле­зе ли и ќе ка­же ли: „Тоа не бе­ше исто­ри­ски ден за Ма­ке­до­ни­ја!“ Мож­но е да го де­ман­ти­ра и са­ма­та пар­ти­ја, слич­но на Бо­жик 2014 го­ди­на, ко­га по сред­ба­та со евро­ко­ме­са­рот Фи­ле, За­ев из­ја­ви де­ка збо­ру­ва­ле и за ре­ше­ние за име­то. По не­кол­ку ча­са, го де­ман­ти­ра­ше сопс­тве­на­та пар­ти­ја и го ис­пра­ви ка­жа­но­то од са­ми­от ли­дер. Не, не збо­ру­ва­ле за име­то. Слич­но ка­ко Берн, дво­ја­зич­но­ста, фе­де­ра­ли­за­ци­ја­та. Не­кој не­ко­го по­сто­ја­но го ис­пра­ва, а не­кој не­до­ве­тен (мно­жи­на, бро­е­на во ил­ја­ди) ве­ру­ва ли ве­ру­ва.

Ар­но ама, се­га За­ев не­ма да се са­мо­де­ман­ти­ра. Со га­ран­ци­ја. Пот­свес­но или не, Фрој­дов­ски комп­лекс или дру­го, но мно­гу ве­ро­јат­но тој пак ќе си се из­да­де и ја ка­жа ви­сти­на­та што го при­ти­ска и ма­чи. За­ев, мно­гу ве­ро­јат­но, искре­но со­оп­шти де­ка ман­да­тот за не­го зна­чи но­ва исто­ри­ја за Ма­ке­до­ни­ја. Ед­на дру­га, дво­ја­зич­на, би­на­ци­о­нал­на др­жа­ва, ко­ја по­ле­ка, но си­гур­но ќе ми­ну­ва кон след­на­та фа­за, на­ре­че­на фе­де­ра­ли­за­ци­ја. Да, 27.2.2017 го­ди­на мо­же да би­де исто­ри­ски, ама црн исто­ри­ски ден за Ма­ке­до­ни­ја. Ден, ко­га поч­на уни­шту­ва­ње­то на ед­на и единс­тве­на, уни­тар­на ма­ке­дон­ска др­жа­ва, ко­ја по овој да­тум пре­рас­на во не­што по­и­на­кво.

Јас лич­но, не го по­са­ку­вам овој ден во исто­ри­ски­те чи­тан­ки. Во­оп­што, би са­кал фе­вру­а­ри да го па­ме­там по хе­рој­ски­от пар­ти­зан­ски Фе­вру­ар­ски по­ход во 1944 го­ди­на, во­е­на ак­ци­ја што има­ла сил­на уло­га во ос­ло­бо­ду­ва­ње­то на то­гаш­на Ма­ке­до­ни­ја, спро­ве­де­на со жр­тва­та на по­чи­на­ти­те и те­ме­ле­на на не­по­ко­рот и на гол­го­та­та на жи­ви­те, исти­те тие, кои ако би­де по За­е­во, вр­ше­ле ге­но­цид врз ал­бан­ско­то на­се­ле­ние. На­деж­та оста­ну­ва во на­ро­дот, по­то­мок на исти­от тие пар­ти­за­ни, ко­ми­ти, Ка­леш Ан­ѓи и бра­ни­те­ли, на­род што мно­гу­па­ти во иста­та таа исто­ри­ја ги по­ма­ту­вал сме­тки­те, сце­на­ри­ја­та и пла­но­ви­те на опор­ту­ни­стич­ки­те „пи­са­те­ли“ на ва­кви­те не­до­вет­ни чи­тан­ки…

Русјаков: Не дека не сака, Заев не смее да ја прифати подадената рака

Те­кот на пла­не­тар­но­то по­ли­тич­ко дејс­тву­ва­ње го ди­кти­ра­ат свет­ски­те цен­три на моќ, ве­ли пи­са­те­лот и ре­жи­сер Але­ксан­дар Рус­ја­ков, спо­ред кој та­ка би­ло по­ра­но, та­ка е се­га, а та­ка и ќе би­де за­тоа што одам­на пре­ста­нав­ме да би­де­ме ду­хов­ни би­ти­ја.

Русјаков: По­ли­ти­ка­та е кон­ти­ну­и­тет, во неа не­ма слу­чај­но­сти. По­не­ко­гаш тој кон­ти­ну­и­тет е тин­тра­ње (Гр­ци­ја), по­не­ко­гаш е уки­ну­ва­ње до не­по­сто­е­ње (Ма­ке­до­ни­ја). Нас во кон­ти­ну­и­тет нѐ ни­штат, и ко­га сме са­ка­ле да соз­да­де­ме др­жа­ва и се­га ко­га ја има­ме. Осо­бе­но се­га, од не­за­вис­но­ста на­ва­му. Во кон­ти­ну­и­тет, че­кор по че­кор, од при­фа­ќа­ње на иди­от­ско­то ФИРОМ, до До­го­во­рот од Пр­жи­но, а еве и соз­да­ва­на­ва пла­тфор­ма во дру­га др­жа­ва со амин на по­ра­неш­ни­от ди­ре­ктор на ЦИА. Проб­ле­мот е што на­ши­те деј­ци, ре­во­лу­ци­о­не­ри, по­ли­ти­ча­ри се­ко­гаш дејс­тву­ва­ле или пре­ра­но или пре­доц­на. Ко­га би­тка­та е ре­чи­си за­гу­бе­на. Та­ка е и се­га. Пред­ло­гот на Гру­ев­ски е до­бар, ама за­доц­нет. На се­гаш­но­то нај­а­ве­но ме­ну­ва­ње на Уста­вот, прет­хо­де­ше јас­но, нед­вос­мис­ле­но ан­ти­у­став­но де­ло на­ре­че­но До­го­вор од пр­жи­но. Си­те не­го­ви пот­пис­ни­ци из­вр­ши­ја зло­сторс­тво про­тив др­жа­ва­та. За­тоа што или не ја поз­на­ва­ат свет­ска­та игра на кон­ти­ну­и­тет, или се страш­лив­ци или одра­бо­ту­ва­чи.

Чо­ве­кот ста­ну­ва ви­стин­ски чо­век ко­га ќе на­у­чи да го љу­би сво­јот не­при­ја­тел, без ова не сме лу­ѓе, ту­ку его­и­зам за­тво­рен во ма­те­ри­ја.

Се­га ра­ка­та е по­да­де­на и ве­лам, до­бро е тоа, но дру­га­та стра­на не­ма да ја при­фа­ти. Не за­тоа што, мо­же­би, дла­бо­ко во се­бе не са­ка, ту­ку за­тоа што не смее. Да му по­да­деш ра­ка на За­ев е исто ка­ко да му ба­раш из­ве­штај на пор­ти­рот за ра­бо­та­та на ди­ре­кто­рот. За­ев ни­ту не­што смис­лил, ни­ту не­што спро­вел, ни­ту е на не­го да ре­ша­ва. На За­ев, ко­га ќе ста­не власт ќе му би­де да­де­на моќ да за­ра­бо­ти или да се од­маз­ди, по­на­та­му не­ма да смее да оди.

Тоа што го гле­да­ме из­ми­на­ти­ве две го­ди­ни не­ма вр­ска со За­ев. Тој е ту­ка за­тоа што ан­га­жи­ра­ни­те ан­дро­и­ди (стран­ци) од стра­на на свет­ски­те цен­три на моќ про­це­ни­ле де­ка тој е до­бар да би­де ма­ша што ќе го раз­бу­рич­ка жа­рот за да плам­не. Тол­ку. Ка­ко ил­јад­ни­ци при­ме­ри до­се­га во свет­ска­та исто­ри­ја. За­тоа се­то ова со по­ну­да­та и не­ма не­ко­ја кон­крет­на ло­ги­ка би­деј­ќи, од дру­га­та стра­на, не од­лу­чу­ва чо­ве­кот ко­му му е упа­те­на.

Од СДСМ не­што глу­мат, де­мек не пре­го­ва­ра­ле со кри­ми­нал­ци. Па има­ат блан­ко по­ну­да де­ка ќе би­дат власт, де­ка ќе има­ат под­др­шка, па ќе мо­жат иму­ни­те­ти да од­зе­ма­ат, а су­дот да су­ди. Не­ка ги су­дат кри­ми­нал­ци­те без да ги уди­ра­ат пос­лед­ни­те шај­ки во ма­ке­дон­ски­от иден­ти­тет. Е се­га, би­деј­ќи се да­ле под ки­ри­ја, ва­дат фло­ску­ли за не­пре­го­ва­ра­ње со кри­ми­нал­ци за­тоа што си мис­лат де­ка си­те сме по­ми­на­ле про­цес на зом­би­фи­ка­ци­ја својс­тве­на за не­кои нев­ла­ди­ни.

За­тоа што, за­мис­ле­те да ја при­фа­ти во фор­ма ка­ква што му е по­ну­де­на, ем СДСМ на власт, ем сми­ру­ва­ње на стра­сти­те, ем ед­на фор­ма на по­че­ток на се­ма­ке­дон­ско обе­ди­ну­ва­ње. Е ама да смее…

Пишува: Љупчо Цветановски
(Текст објавен во 235. број на неделникот „Република“, 3.3.2017)

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.