Имајќи ја предвид неодамна пројавената загриженост на Специјалното јавно обвинителство за нарушувањето на тајноста на постапките што ги води, пред сѐ поради опасноста да им се нанесе штета на предметите и на инволвираните, ја користам можноста да ѝ укажам на Катица Јанева дека минатата недела имаше најмалку два такви случаи кои верувам дека ќе го привлечат нејзиниот интерес, а секако и дека ќе испровоцираат соодветни реакции од нејзина страна. Со оглед на тоа дека досега не сретнав во медиумите ваков демант, претпоставувам дека до неа не стигнале интервјуата на потпретседателот на СДСМ, Александар Кирацовски, и на адвокатот на обвинетите во случајот „Диво Насеље“, Насер Рауфи, иако се вредни за внимание од повеќе аспекти, не само поради нивните изјави со кои сериозно ја дискредитираат работата на Јанева и на СЈО.
Имено, потпретседателот на СДСМ, во улога на портпарол на СЈО, најави „дека наскоро сериозни предмети на Специјалното јавно обвинителство ќе стигнат во рацете на судии во скопскиот кривичен суд кои позитивно ќе одговорат на барањата за мерки против високи функционери во власта“, а адвокатот Рауфи, пак, на идентичен начин откри детали од активностите на СЈО за случајот „Диво Насеље“ (како и за случајот „Монструм“). Бранителот на терористите во интервјуто прво открива дека Јанева работи на предметот, потоа дека има информации за доказите што ги прибавила Јанева, а истовремено изразува увереност дека ќе го решела случајот! Покрај сето тоа, Рауфи открива уште една тајна на СЈО – една од причините за упадот на Јанева во УБК (можеби) бил токму овој случај!
Ако Кирацовски директно ја нарушува тајноста на постапките и упатува закани до функционери од власта, Рауфи оди чекор натаму и отвора простор за сомнеж дека СЈО и одбраната на терористите од Диво Насеље дејствуваат координирано во овие предмети. А притоа, Јанева не се ни обидува да ги отфрли ваквите сомневања. Времето ќе покаже дали има некаква поврзаност на тврдењата на Кирацовски со тврдењата на Рауфи. Сепак, и вака објавените информации оставаат доволно простор за сомнеж дека СЈО сериозно се злоупотребува во предизборната кампања на СДСМ, но и дека работи на штета на државата, особено во контекст на реализација на планот за федерализација.
Ако малку подлабоко се анализира интервјуто на Рауфи, лесно може да се дојде до заклучок дека Катица Јанева од продолжена рака на СДСМ станува можеби клучен дел од планот за редефинирање на државата.
Која би била нејзината улога? Пред сѐ, да ја потврди (односно да не ја оспори) неиздржаната теза на Рауфи дека „настаните во Куманово се организирани од македонските служби за да ја дефокусираат јавноста од бомбите на Заев“. Со тоа, од една страна, би се прикриле трагите на вистинските организатори, а, од друга страна, би се дискредитирале безбедносниот систем и актуелната власт. Во тој контекст, терористите ќе бидат претставени како жртви, односно како борци за човекови права, а бранителите како крвници и агресори.
Сепак, доколку се исполнат најавите на адвокатот, Јанева мора да биде свесна и дека во истиот тој момент таа ќе стане директен учесник во сценариото за разнебитување на државата. План кој се провлекува во текот на целата политичка криза, а јавно се промовираше непосредно пред, за време и по случувањата во Куманово!
Сето тоа може да го утврди и Јанева, многу едноставно, со кратка анализа на настаните и на политичките настапи на одредени политичари и јавни личности.
Најдобро би било да почне со анализа на интервјуто на адвокатот Рауфи во кое тој тврди дека вооружената група не дошла во Куманово (со „еден тон“ оружје) да војува, туку да испорача политички барања за нов Охридски договор!
– Тактиката беше да се заземе одредена територија, практично тука се работеше за неколку улици, во Диво Насеље, каде што ќе се обезбеди терен и ќе се дојде до некои преговори за Охридскиот рамковен договор – тврди Рауфи.
Во обид да ги претстави како борци за човекови права, а не како обични „кучиња на војната“, Рауфи додава: „Нема докази дека групата била платена за тоа“.
Првата контрадикторност што произлегува од тезите на одбраната е следнава: ако македонските власти ги ангажирале, а притоа не им дале пари за да го спроведат сценариото, тогаш како ги убедиле да дојдат во Куманово? Второ, зошто македонската тајна служба за вакво опасно сценарио би ангажирала врвни професионалци, ветерани од боиштата на Балканот и во Сирија, група која важеше за најопасна во регионот? Нели е пологично истиот план да го изведат со послабо обучени, не толку добро опремени и поевтини платеници, кои би можеле полесно да се контролираат? И на крајот, зошто ВМРО-ДПМНЕ би го отворила прашањето за „нов Охридски рамковен договор“ кога е свесна дека тоа негативно би влијаело врз сопствениот рејтинг? Од друга страна, нели планот за двојазичност и редефинирање на државата се дел од програмската понуда на Зоран Заев и на СДСМ? Следејќи го ова прашање, може да се откријат многу логични одговори.
За да се обидеме да добиеме повеќе одговори на оваа тема, ќе се вратиме на денот кога се случија настаните во Куманово. Рауфи вели дека „некој ѝ дал гаранции на групата дека ќе биде во Македонија додека го објави соопштението, а потоа сите безбедно ќе излезат, исто како што влегле во државата“. Но, утрото на 9 мај во 4.30 часот почнуваат борбени дејства. Очигледно, тука планот тргнува во погрешен правец. За неколку часа терористите почнуваат да вртат телефони и да бараат помош за извлекување и од функционери на ДУИ и од ОБСЕ.
Според сведочењето на Али Ахмети, тој добил повик за помош во 10.20 часот, но ги одбил. Педесетина минути претходно, во 9.31 часот, откако очигледно некој сфатил дека овие луѓе нема да можат да ја испорачаат нарачката, „дипломатски извори“ преку опозицискиот портал „Либертас“ точно ги идентификуваа водачите на терористичката група, но, место за „права на Албанците“, во текстот ги опишаа како „платеници со дебели досиеја кои требало да прават инциденти“:
„Две криминални банди од Косово се платени и донесени од пред некој ден во Куманово за да прават вооружени инциденти, за да се шири паника и страв меѓу жителите на овој град, тврдат дипломатски извори за „Либертас“. Едната криминална банда според нашите извори ја предводеле командант Нато од УЧК ,поточно извесен Мирсад Ндрецај од Косово, и Бек Ризвај, човек близок на влијателен функционер на ДУИ од Скопје. Оваа група претходно неколку дена била во Слупчане обидувајќи се да придобие жители од селото да им се приклучат нудејќи им пари, но наводно никој од селаните не сакал да им се приклучи. Од пред некој ден бандата на командант Нато, лица со дебело криминално досие на Косово, од оние што ги изнајмиле и ги платиле да прават инциденти во кумановскиот регион, добила задача следна цел да ѝ бидат стратешки објекти на градот, меѓу кои се, наводно, и напад на полициската станица во градот и на зградата на Општина Куманово“.
Во овој текст (кој подоцна е избришан од веб-сајтот на „Либертас“) единствена сличност со верзијата на Рауфи е дека групата била ангажирана од власта! Всушност, вакви текстови со невистинита или полувистинита содржина за случувањата во Куманово беа објавувани во текот на целиот ден преку опозициските медиуми, пред сѐ за наводни цивилни жртви, со што требаше да се дискредитираат безбедносните сили.
За волја на вистината, на 9 мај, додека траеја борбите во Куманово, беше испратено соопштение за јавноста во кое се бараше редефинирање на државата и нов охридски договор, но не од групата на Мирсад Ндрецај и на Бег Ризај (кои во престрелката со полицијата беа убиени), туку од извесен командант на „гардата на Република Илирида“, Хамди Ндрецај Пантери кој, пак, не учествуваше во настаните. Ова соопштение помина незабележано во јавноста и никој не го сфати сериозно. А, дека групата планирала да бара отворање на Рамковниот договор тврди и еден од уапсените, командант Малишева, во писмо испратено од затворот во Прилеп, а кое беше објавено во некои албански медиуми неколку месеци подоцна.
Анализирајќи ги нивните сведоштва, се наметнуваат прашања кој ги ангажирал терористите да бараат такво нешто и дали тие требало да бидат искористени за целосно да се турне Македонија на колена со цел да биде принудена да прифати нов рамковен договор? Одговор на овие прашања очекувам да даде и истрагата на Катица Јанева.
Сепак, редефинирањето на државата не се отвори како прашање во Куманово, туку во Скопје, и тоа од Бранко Црвенковски, кој случајно или намерно се појави во вистински момент во интервју на „Телма“, пет дена пред настаните во Куманово:
– По девет години елементарна непогода наречена преродба, на Македонија ѝ е неопходно редизајнирање, редефинирање на целокупниот општествено-политички и економски систем. Тоа ќе биде макотрпна работа, сложена работа. Но, првиот предуслов за да се создадат шанси за да почне тој процес е оваа власт да си замине! Оваа власт не може да биде дел од решението на политичката криза бидејќи самата власт, поточно Груевски, е архитектот на овој систем во државата – ќе рече Црвенковски во интервјуто.
Дали Црвенковски имал информации дека групата ќе испорача политички барања? Зошто по толку време молк, Папата реши да се појави со ваква теза токму пред кумановските настани? Можеби Јанева ќе се осмели да праша и да ја расчисти дилемата.
Не треба да заборавиме и дека дванаесет дена по Куманово, Зоран Заев го даде фамозното интервју за косовската РТК1, во кое го најави тоа што, како што вели Рауфи, требало да го бараат терористите од Диво Насеље: вети проширување на Охридскиот договор, целосна двојазничност, но и решавање на спорот за името преку мултиетничност!
Оттука ми се наметнуваат повеќе дилеми: дали е случајно тоа што Заев и Црвенковски во рок од две недели излегоа со исти тези за редефинирање на државата и тоа токму во екот на настаните од Куманово? Дали и пред кого ја свиткаа половината на штета на македонскиот народ? Дали е можно нивната визија за иднината на Македонија случајно да се совпаѓа со визијата на командант Малишева, Мирсад Ндрецај, Бег Ризај… односно, со нивните налогодавачи во чиешто име требало да го испорачаат барањето за нов охридски договор? Најпосле, дали е можно сите овие да биле координирани од исто место? Можно ли е и Заев и Црвенковски да биле манипулирани од македонските безбедносни сили?
Одговори и на овие прашања барам од Катица Јанева. Очекувам дека барем во овој случај ќе постапи професионално и објективно, пред сѐ заради нејзината обврска да ги штити интересите на државата и на граѓаните, а не на платени војници и политички безрбетници. Во спротивно, мора да биде свесна дека еден ден и таа ќе мора да одговара за своите постапки и за штетите направени кон државата.
Ставовите искажани во рубриката Колумни се лични ставови на авторите и не се автоматски и ставови на редакцијата на Republika.mk. Редакцијата на Republika.mk се оградува од ставовите во објавените колумни, а одговорноста за изнесеното во нив е исклучиво на авторот.
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.