Кога престана да се слуша македонската музика? Колку се виновни медиумите за тоа, но колку и самите македонски музичари?
За очигледниот проблем во македонската естрада се дискутира и се обвинува многу. Секој гледа и објаснува низ своја призма, но фактите велат дека македонските музичари кои ја наполниле салата „Борис Трајковски“ или „Метрополис арена“ се бројат на прсти. Можеби тоа е голем залак за нив, но затоа пак, Универзална сала до неодамна им беше на располагање, но ретко кој ја користеше.
За многу од пејачите настапот во ноќен клуб или настапот како дел од „Пивофест“ или „Виноскоп“ и сличните на нив, се концерти и ги најавуваат како такви, па и се фалат пред колку луѓе „држеле концерт“. Но, да не мачкаме очи. Вистината е поинаква.
Иако важи за една од најпочитуваните пејачки, со кариера подолга од деценија, со издадени неколку албуми и со најуспешен настап на „Евровизија“, Елена Ристеска имала само еден голем концерт во Скопје. Таа има безброј настапи зад себе, културни манифестации или гостувања, но еден концерт во „Метрополис“ и тоа 2008 година, која, иако не ви изгледа далечна, далечна е.
Тамара Тодевска дури сега го прави својот прв солистички концерт. Исто како и Ристеска, таа има многу гостувања и овде и надвор од земјата, настапи на фестивали и на „Евровизија“, но овој ноември, по околу 15 години успешна кариера, за првпат прави солистички концерт.
На „Борис Трајковски“ сѐ уште се гледа како голем залак. Но, факт е дека лесно се полни кога публиката го има она што го сака. До последно столче и место на партерот беа исполнети концертите на раперите Тони Зен, на Марко Маринковиќ-Слаткар, како и на Игор Џамбазов, кој за годинава најави нов концерт во „Метрополис арена“. На Каролина, пак, неколкупати и тргна од рака таму, без разлика дали со песните од поп-албумите, акустичниот концерт од пред некоја година или со проектот „Македонско девојче“. Дуке Бојаџиев е еден од оние ретките кои успеваат да направат одличен концерт, а на почетокот на годината што доаѓа во неговата агенда е полнење на „Метрополис арена“.
Пред неколку години, повеќето го критикуваа и го кудеа Влатко Илиевски дека сосила и со гратиси ја наполнил „Борис Трајковски“, но не само во 2010 година, туку и досега, неговиот концерт останува еден од најголемите на некој македонски изведувач. Тој вака или така, си го запиша овој успех во музичката биографија. Згора на сѐ, неколку години на 14 февруари ја полнеше Универзална сала одржувајќи концерт за сите вљубени што го сакаат виното.
Нека не биде баш оваа арена, нека биде „Метрополис“. Пополнета бил само од „Суперхикс“, „Нокаут“ и од „ДНК“.
Универзална сала, пак, која можеби е помала, но е далеку од мала, успеале да ја наполнат многу македонски пејачи за кои не би ви се верувало дека ќе ја наполнат.
Но, ни во неа немале концерт личности кои важат за почитувани пејачи и кои со години се присутни на сцената.
Кристина Арнаудова никогаш немала концерт, било да е голем или мал. Пејачката има многу настапи по фестивали, албуми, видеоспотови, хитови, но во 20 години кариера никогаш се нема одлучено да организира нешто солистичко во Скопје.
Биографијата на Дани Димитровска е навистина богата. Во неа сепак, фали една точка – концерт.
Биба Додева на сцената е од 1993 година. Се случувало да има и секој ден свирки, но колку и да се тие успешни и посетени, не се концерт.
Но, што е и со оние што се пократко на музичката сцена, но сепак важат за популарни?
За Викторија Лоба секојдневно читаме по медиумите, но згодната Русинка не само што има многу кратка дискографија, туку зад себе нема концерт.
Иако организирале концерти во други градови од Македонија, без пополнета барем Универзална сала или МОБ, засега остануваат и Димитар Андоновски и Влатко Лозаноски – Лозано.
Голем дел од пејачите често изјавуваа дека не се чувствуваат подготвени за такво нешто (и по 20-годишна кариера) или дека, едноставно, сега не е вистинското време за концерт.
Во време кога вриеше од српски гости, младиот кумановец Драган Величковски – Тајзи направи и тоа како успешен концерт. Многу од фолк-пејачите пак, ги искористија своите јубилеи и ја искористија Универзална сала пред да се руши.
За потсетување, оваа сала некогаш ја искористија за концерт и двапати ја полнеа Јован Јованов и Елвир Меќиќ, како и „Дуле и Коки“. Концерт таму имале и „Силви бенд“ и Ѓорги Крстевски.
На кариерата на Тоше Проески сѐ уште се гледа како на невозможна мисија. Но, на Проески и без јаки менаџери или други фактори, во времето кога беше само година или две на музичката сцена, му успеа да ги собере своите обожаватели на својот прв концерт, колку и да врнеше, колку и да беше лошо времето, колку и да беше „рано“ да го прави тоа.
Пишува: Марина Костовска
(Текст објавен во 166. број на неделникот „Република“, 06.11.2015)
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.