Политички кошмар: Две шлаканици за пишман-бомбаџиите

Ре­жи­сер на но­ви­от се­ри­јал „Кош­мар на ули­ца­та Па­вел Ша­тев“ не е Вес Креј­вен. По­мош си­гур­но има­ат од Мил­чин, но гла­вен автор на сце­на­ри­о­то е вр­ху­шка­та на СДСМ. Членовите на оваа партија ја играат и глав­на­та уло­га во хо­рор при­каз­на­та чии ре­зул­та­ти го од­зе­маа и она­ка не­мир­ни­от сон на сим­па­ти­зе­ри­те и на сопар­тиј­ци­те, но и на­деж­та де­ка ќе го сми­рат со вра­ќа­ње на власт. Со­нот го сру­ши­ја два пос­ле­до­ва­тел­ни зем­јо­тре­са. Пр­ви­от, оној на Бри­ма Га­луп, се­ри­оз­но ги по­ме­сти, а вто­ри­от, на ИПИС и на „Ре­пуб­ли­ка“, пак, це­лос­но ги из­ме­сти. Епи­цен­та­рот на две­те те­ктон­ски на­ру­шу­ва­ња бе­ше се­ди­ште­то на СДСМ. Да, она нас­ле­де­но­то од ко­му­ни­стич­ка­та пар­ти­ја на Ју­гос­ла­ви­ја.

Мо­же­те са­мо да си за­мис­ли­те ка­ко изг­ле­да ко­га це­ли осум ме­се­ци „бом­би“, про­те­сти, из­вр­ту­ва­ња и ме­ди­ум­ска хај­ка ви про­па­ѓа­ат во во­да. Дла­бо­ко… По­страш­но е ко­га две­те шла­ка­ни­ци до­а­ѓа­ат во ни­за од са­мо ед­на не­де­ла. Осо­бе­но ко­га пр­ва­та ви на­ле­ту­ва без за­др­шка ток­му од аген­ци­ја ко­ја до вче­ра би­ла поз­на­та по по­вр­за­но­ста со вас. Факт кој уште тол­ку ја за­си­лу­ва ве­ро­до­стој­но­ста на истра­жу­ва­ње­то. За не­кол­ку де­на, сле­ду­ва вто­ра, уште по­сил­на шла­ка­ни­ца, ко­ја ја по­твр­ду­ва оправ­да­но­ста на пр­ва­та и по­ка­жу­ва не­што уште по­страш­но – ка­ко ми­ну­ва вре­ме­то, сѐ по­ве­ќе и по­ве­ќе ја гу­би­те до­вер­ба­та кај гра­ѓа­ни­те. А до из­бо­ри има уште по­ло­ви­на го­ди­на? Со­вет­ни­ци­те, пак, ве убе­ду­ваа де­ка ка­ко што ми­ну­ва вре­ме­то, така ќе ви рас­тел и реј­тин­гот. А тој па­ѓа и па­ѓа. Две­те ан­ке­ти се на­пра­ве­ни во оп­сег од це­ли три ме­се­ци (пр­ва­та во по­че­то­кот на ју­ли, дру­га­та во по­че­ток на октом­ври 2015. г.), а вто­ра­та има дра­стич­но по­ло­ши ре­зул­та­ти за СДСМ од пр­ва­та.

Упс! Но, не ста­ти­ва, ту­ку пе­нал. Од исти­те оние со­вет­ни­ци кои тол­ку „му­дро“ ве убе­ду­ваа де­ка тре­ба са­мо да го сме­ни­те, а ка­ко ми­ну­ва вре­ме­то ќе ви се по­до­бру­ва­ла по­зи­ци­ја­та за име­то на др­жа­ва­та. Крај­но вре­ме е да ви ги вра­тат па­ри­те зе­ме­ни од да­ва­ње мо­но­пол на „Ма­ѓар те­ле­ком“, на авто­ди­стри­бу­те­ри, па тран­зи­ци­ја, ште­дил­ни­ци, ки­рии, на тен­де­ри и итн…

Алар­мот во СДСМ се вклу­чи, вре­ме е за тре­во­га. Спо­ред не­пи­ша­на­та и се­ко­гаш по­твр­де­на кла­си­ка, ова зна­чи нов бој­кот и но­ви про­те­сти. Проб­лем е ко­га ве­ќе ни­кој не па­ѓа на ва­ши­те ста­ри фин­ти. Освен ва­ши­те мал­ку, но до­бро истре­ни­ра­ни ју­риш­ни­ци. А, за жал, ста­ри­те ку­чи­ња не зна­ат да на­у­чат но­ви три­ко­ви. Но зна­ат да на­ми­ри­са­ат крв, осо­бе­но ту­ѓа, и та­ка на­драз­не­ти дол­го, дол­го да за­ви­ва­ат во но­ќта. И на про­те­сти. Ан­ке­ти­те, не­сом­не­но, ги раз­бу­ди­ја не­кро­фи­ли­те во опо­зи­ци­ски­те ре­до­ви. Оби­дот за по­ен­ти­ра­ње врз не­чи­ја смрт ги над­ми­на си­те оче­ку­ва­ња, но број­ки­те на про­те­сти­те, се­пак и за сре­ќа, по­ка­жаа мал број мр­шо­јад­ци. Воз­не­ми­ру­ва­ње­то, до­ле­ва­ње­то оган и гнев врз ду­ша­та на ожа­ло­сте­ни­те се­мејс­тва ќе оста­не пар­ти­ска при­до­би­вка. За не­кро­фи­ли­те, воз­бу­де­ни од ми­ри­сот на кр­вта на сопс­тве­ни­от на­род, гре­вот е не­поз­на­та ка­те­го­ри­ја. Со­ве­ста, исто та­ка.

Чилиманов: Време е да се преброиме

Спо­ред но­ви­на­рот Цве­тин Чи­ли­ма­нов, ед­на од клуч­ни­те ми­сии на ВМРО-ДПМНЕ во из­ми­на­ти­те де­вет го­ди­ни на власт бе­ше те­мел­но­то транс­фор­ми­ра­ње на СДСМ, пре­ку ни­за­та из­бор­ни по­ра­зи, во пар­ти­ја ко­ја ќе ја сфа­ти гре­шка­та и штет­но­ста на сво­и­те по­ли­ти­ки, или ба­рем не­ма ве­ќе да би­де во со­стој­ба да ги по­вто­ру­ва, то­гаш ко­га пак ќе дој­де на власт.

ЧИ­ЛИ­МА­НОВ: Во огром­на мер­ка ВМРО ус­пеа во таа за­да­ча. Што од мр­за да се сед­не и да се на­пи­ше сопс­тве­на про­гра­ма, но во нај­го­лем дел со­о­че­ни со соз­на­ни­е­то де­ка по­ли­ти­ка­та на ВМРО е ек­стрем­но по­пу­лар­на во јав­но­ста и во го­ле­ма мер­ка не­из­мен­ли­ва, СДСМ поч­на да се отка­жу­ва од сво­ја­та по­ли­ти­ка. Пар­ти­ја­та ко­ја не­ко­гаш му се потс­ме­ва­ше на ВМРО ка­ко на се­лан­ска пар­ти­ја, се­га не­ма друг из­бор освен да го зат­не но­сот и да ве­ту­ва де­ка и таа ќе исп­ла­ќа зем­јо­дел­ски суб­вен­ции. Ду­ри и СДСМ да дој­де на власт, Ма­ке­до­ни­ја ни­ко­гаш по­ве­ќе не­ма да би­де зем­ја во ко­ја ќе има са­мо еден мо­би­лен опе­ра­тор и мо­но­пол на две и пол бан­ки во бан­кар­ски­от се­ктор. ВМРО дра­ма­тич­но ја отво­ри ма­ке­дон­ска­та еко­но­ми­ја кон За­пад, но­сеј­ќи стран­ски ин­ве­сти­то­ри во спо­ред­ба со кои не­ко­гаш­ни­те го­ле­ми газ­ди од вре­ме­то на СДСМ изг­ле­да­ат ка­ко ма­ли де­ца. До­де­ка СДСМ ги из­ма­чу­ва­ше гра­ѓа­ни­те со уни­шту­ва­ње­то на ве­ќе по­стој­ни­те фа­бри­ки со цел да мо­жат да би­дат пре­фр­ле­ни на кон­то­то на нив­ни­те оли­гар­си, ВМРО по­ка­жа кол­ку би­ло лес­но да се до­не­сат но­ви стран­ски ком­па­нии кои ќе отво­рат фа­бри­ки на ме­ста кои би­ле ле­ди­ни. ВМРО ле­га­ли­зи­ра­ше огро­мен про­цент од си­ва­та еко­но­ми­ја, та­ка што ги на­ма­ли да­но­ци­те и ре­гу­ла­ти­ви­те, но при­тоа ин­си­сти­ра­ше на нив­но це­лос­но пла­ќа­ње и по­чи­ту­ва­ње (вклу­чи­тел­но и за ни­за моќ­ни оли­гар­си на СДСМ кои мис­леа де­ка се над за­ко­нот). СДСМ глас­но збо­ру­ва за про­гре­сив­но ода­но­чу­ва­ње, но нив­ни­те ре­ал­ни пред­ло­зи, кол­ку што се кон­фуз­ни, тол­ку откри­ва­ат де­ка во нај­лош слу­чај, не­го­во­то во­ве­ду­ва­ње ќе би­де шмин­кер­ско. СДСМ ни­ко­гаш не­ма да мо­же да об­јас­ни зо­што тре­ба да се ме­ну­ва мо­де­лот на ос­ло­бо­ду­ва­ње на па­за­рот и не­го­во по­вр­зу­ва­ње со За­пад, под кој ма­ке­дон­ска­та еко­но­ми­ја и из­во­зот се уд­во­и­ја во ман­да­тот на ВМРО, а се отво­ри­ја 150.000 но­ви ра­бот­ни ме­ста.

Ма­ке­до­ни­ја еко­ном­ски се отво­ри кон За­пад, но во­ед­но, со па­дот на ви­зи­те, и Ма­ке­дон­ци­те до­би­ја мож­ност ко­неч­но да го ви­дат тој За­пад, по­со­чу­ва Чи­ли­ма­нов, спо­ред кој, гле­дај­ќи го спи­со­кот на ави­о­ни кои се­којд­нев­но до­а­ѓа­ат и за­ми­ну­ва­ат за де­се­ти­ци де­сти­на­ции низ Евро­па, но­сеј­ќи европ­ски биз­нис­ме­ни, ин­ве­сти­ции, зна­е­ње, но­ви тех­но­ло­гии и на­чи­ни на ра­бо­те­ње, мо­же­ме сло­бод­но да ка­же­ме де­ка во овие де­вет го­ди­ни, де­фи­ни­тив­но се по­твр­ди де­ка во су­шти­на, Македонија е про­е­вроп­ска и про­за­пад­на, без ог­лед на си­те под­мет­ну­ва­ња и сите лаж­ни прет­ста­ву­ва­ња на кои се на­вра­ќа и во тек­стот.

ЧИ­ЛИ­МА­НОВ: Но, ту­ка СДСМ пра­ви ед­на не­ве­ро­јат­на за­ме­на на те­зи, об­ви­ну­вај­ќи ја Вла­да­та, ко­ја бу­квал­но се­ко­ја не­де­ла но­си но­ви ком­па­нии од Евро­па или од САД, во­ве­ду­ва но­ви ави­он­ски ли­нии за Евро­па (ни­ту ед­на за Ру­си­ја), до­не­се еден куп но­ви бан­ки и те­ле­ко­ми од Евро­па,ис­пра­ќа ле­ка­ри на обу­ка низ Евро­па, и да не ре­дам по­на­та­му; де­ка на­вод­но ВМРО би­ла ан­ти­е­вроп­ска, ан­ти­за­пад­на и про­ру­ска оп­ци­ја, а тие би­ле за­пад­на­та оп­ци­ја!? При­тоа, се­ка­ко, се ко­ри­стат со ку­ка­вич­ко­то јај­це под­мет­на­то од Гр­ци­ја.

За­тоа, во овие ус­ло­ви, вре­ме е да се пре­бро­и­ме, кој е со ко­го во оваа си­ту­а­ци­ја? ВМРО е со на­ро­дот, еко­но­ми­ја­та, зем­јо­дел­ци­те, ра­бот­ни­ци­те, ма­ли­от и сред­ни­от биз­нис и со стран­ски­те ин­ве­сти­то­ри, а СДСМ е со оној би­за­рен лик Ван­ Хау­те или ка­ко и да се ви­ка, и со уште не­кол­ку­ми­на ам­ба­са­до­ри кои со го­ди­ни на­на­зад ги фи­нан­си­ра­ат нај­ра­ди­кал­ни­те ле­ви­чар­ски фрак­ции во Ма­ке­до­ни­ја, ра­ди­кал­ни ду­ри и за стан­дар­ди­те на КПМ-СКМ, и со лу­па ба­раа проб­ле­ми во зем­ја­та (ме­ди­у­ми, судс­тво), без ни­ту еден збор по­фал­ба за те­ктон­ски­те ре­фор­ми кои беа спро­ве­де­ни во про­це­сот што го опи­шав по­го­ре, кои до­ве­доа до тоа Ма­ке­до­ни­ја да би­де 12. во све­тот по спро­ве­де­ни па­зар­ни ре­фор­ми.

Што мо­же­ме да оче­ку­ва­ме по­на­та­му? – се пра­шу­ва Чи­ли­ма­нов, а па­ра­ле­ли­те со 2001 го­ди­на се пр­во­то не­што што му до­а­ѓа на ум – поч­ну­ва со прис­лу­шу­ва­ње (бо­жем од ВМРО), ме­ѓу­ет­нич­ки конф­ликт, бо­жем не­за­вис­ни ме­ѓу­на­род­ни ор­га­ни­за­ции ука­жу­ва­ат на проб­ле­ми во Ма­ке­до­ни­ја, и вра­ќа­ње на СДСМ на власт.

ЧИ­ЛИ­МА­НОВ: Но, овој­пат, ни­ту ова ВМРО не е она ВМРО што бе­ше во 2001, ни­ту пак СДСМ е тој што бе­ше то­гаш, гра­ѓа­ни­те, се­ка­ко, не се на­ив­ни по втор­пат да пад­нат на исто­то сце­на­рио, но нај­важ­но од сѐ, САД и ЕУ не се тоа што беа то­гаш. Де­нес, освен Ма­ке­до­ни­ја, тлее на це­ли­от Бал­кан, да не збо­ру­ва­ме за по­ши­ро­ки­те ре­ги­о­ни, и тоа пред сѐ по­ра­ди очиг­лед­но­то сла­бе­е­ње и кри­зи­ра­ње ток­му на за­пад­ни­те га­ран­ти на ми­рот и на ста­бил­но­ста, исти­те тие чии ам­ба­са­до­ри на­ив­но при­фа­ќа­ат да ја игра­ат игра­та на СДСМ. Ако во 2001 го­ди­на ја имав­ме из­вес­но­ста на па­тот кон НА­ТО и ЕУ, не­при­кос­но­ве­но­ста на САД, де­нес ни­што од ова не е за­га­ран­ти­ра­но. До­се­гаш­но­то искус­тво со Арап­ска­та про­лет и со Мај­да­нот по­ка­жу­ва­ат де­ка За­па­дот ед­но­став­но не­ма ка­па­ци­тет, ни ме­ка моќ (уг­лед) ни твр­да моќ (во­е­на си­ла), ни­ту пак ин­те­рес или кон­це­тра­ци­ја да го исте­ра за­поч­на­то­то до­крај, ка­ко што тоа го пра­ве­ше во Бал­кан­ски­те вој­ни. Ис­преп­ле­те­ни ин­те­ре­си пот­па­лу­ва­ат по­жа­ри низ ре­ги­о­нот – Гр­ци­ја, Бос­на, Ко­со­во, Цр­на Го­ра, Ср­би­ја, Мол­да­ви­ја, Бу­га­ри­ја, ка­де се фа­ти, се фа­ти. Ма­ке­до­ни­ја во овој пер­и­од вле­гу­ва иск­лу­чи­тел­но кре­вка, по­ра­ди оваа фа­бри­ку­ва­на по­ли­тич­ка и без­бед­нос­на кри­за, чи­ја ви­стин­ска зад­ни­на јав­но­ста сѐ уште не ја пре­поз­на­ва. Единс­тве­но­то во што мо­же­ме да би­де­ме си­гур­ни е де­ка ни­кој од­над­вор не­ма да ни до­не­се ре­ше­ние на овој проб­лем – мо­ра­ме да се пот­пре­ме са­ми­те на се­бе­си.

Ден на жа­лост за опо­зи­ци­ски­те во­а­је­ри

Са­бот­но­то утро осам­на со не­скри­е­на ра­дост на ма­ке­досн­ки­те опо­зи­ци­ски во­а­је­ри. Ли­де­рот им го раз­ве­дри де­нот со об­ја­ва­та на тик-так,тик-так,тик-так… На­пи­ша­но­то, иа­ко не­пис­ме­но сток­ме­но, до­не­се ши­ро­ка нас­ме­вка и ги оза­ри нив­ни­те ли­ца на­па­те­ни за власт. Исто­то се­ко­гаш зна­че­ше но­ва „бом­ба“ во те­кот на де­нот. Вид­но воз­бу­де­ни, дел од нив че­каа и до пол­ноќ, но ба­ди­ја­ла. Чел­ни­кот се пре­мис­ли, или го пре­мис­ли­ја? Нај­ве­ро­јат­но, не­го­ви­от бом­ба­шки ен­ту­зи­ја­зам вид­но опад­нал по са­мо ед­но те­ле­фон­ско ја­ву­ва­ње, за кое из­во­ри­те во пар­ти­ја­та ве­лат де­ка дош­ло од ед­на ам­ба­са­да. То­нот на по­чи­ту­ва­ни­от еми­сар, во­оп­што не бил ни­зок, ни­ту при­ја­тен, а пре­мис­лу­ва­ње­то бр­зо и по­низ­но. Се­пак, ли­де­рот нав­ле­чен на прис­лу­шу­ва­ни раз­го­во­ри, со цр­ве­ни очи од слу­ша­ње (ка­ко што и са­ми­от из­ја­ви) јас­но ги раз­о­ча­ра во­а­је­ри­те со цр­ве­ни уши, кои жолч­но рас­па­ли­ја по не­го­ва­та не­прин­ци­пи­ел­ност. Дваесет и четврти октомври 2015 го­ди­на ќе би­де за­па­ме­тен ка­ко ден на жа­лост за ма­ке­дон­ски­те во­а­је­ри, ден ко­га по­ра­ди тој пиш­ман-бом­ба­џи­ја оста­наа по­ку­си за ед­но гр­до за­до­волс­тво. Ло­гич­но­то пра­ша­ње кое се из­ве­ду­ва од искус­тво­то на десј­тву­ва­ње­то на СДСМ е да­ли се­ко­гаш ко­га не­ма да би­де по нив­но, се­ко­гаш ко­га ќе не­ма­ат дру­ги ар­гу­мен­ти и идеи во пре­го­во­ри­те, во из­бо­ри­те и во ко­ја и да е си­ту­а­ци­ја – тие ќе ва­дат но­ва „бом­ба“? Ин­вен­тив­но и мно­гу по­ли­тич­ки зре­ло, не­ма што…

Пишува: Љупчо Цветановски
(Текст објавен во 165. број на неделникот „Република“, 30.10.2015)

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.