Тоа што сведочењето на Слободан Богоевски, човекот со лукративна (профитабилна) биографија, како што самиот ја опишува, пред њујоршкиот суд, доведе да се отвори приказната за Телеком во македонското Јавно обвинителство по слушнат глас, дава надеж дека полека ќе се одмота клопчето за многуте таканаречени „бонбона-бизнис“, кои ги притискаат граѓаните, а кои на нивна штета им се наметнати од позиција на моќ.
Во процесот против тројца поранешни директори на „Маѓар телеком“, кој го отвори американската Комисија за хартии од вредност поради коруптивни дејности во странство, Богоевски посочува имиња на поранешни и на актуелни функционери, кои биле вмешани во политичка бизнис-зделка за да спречат на македонскиот пазар да влезе конкурентска фирма. Наведени се милионски суми евра за обезбедување главна улога на македонскиот пазар, со што компанијата би се здобивала со профит на штета на граѓаните.
Но, не се само сведочењата на поранешниот разузнавач. Истото дејство, но и истите актери, се повторуваат и во пресретнатите дописи во компанијата на тогашниот директор Атила Сендреј, кој го опишува и начинот на кој ќе се спречи почитувањето на европските норми за конкурентност на пазарот – во случајот, трет телекомуникациски оператор. Меѓу наведените се и тогашните премиер и вицепремиер Владо Бучковски и Радмила Шекеринска, Андреј Жерновски, Ристо Пенов, поранешни влијателни пратеници во конкретни собраниски комисии, челници од тогашните коалициски партнери ДУИ, како Али Ахмети и Муса Џафери, и ред други попознати и понепознати имиња за јавноста.
Сведочењето на Богоевски, како и документите што ги објави интернет-порталот „Република“, сега се цел на Јавното обвинителство. Тоа, пак, што се очекува од отворањето на предметот е да даде одговори за спрегата на моќта меѓу политиката и бизнисот во Македонија.
Бонбона-бизнис
Аферата „Телеком“ се расчистува во Њујорк бидејќи во времето за кога се вели дека се случувал поткупот, унгарската компанија котирала на Њујоршката берза и затоа подлежи на американскиот закон. Споменатите имиња од некогашниот партиски врв на СДСМ, пак, дома се познати и по други докажани и недокажани зделки.
Случајот „Телеком“ и името Сендреј не се непознати за јавноста, поточно, за правната фела во Македонија. Исто како и за други слични случаи што биле отворани за корупција во која се вмешани високи политички личности, се зборувало за нив, но најчесто завршувале без резултат. Ако на аферата „Телеком“ се надоврзат аферите „Мајкрософт“, „Глобал“, „Бачило“, „Армиски делови“, како и ред други поголеми или помали, се поставува прашањето колку Македонија поседува(ла) можности за „бонбона-бизнис“.
Терминот „бонбона-бизнис“ влезе во македонскиот фолклор како синоним за продавањето на македонското електростопанство, но и за секој друг бизнис, кој, во спрега со политичката моќ, завршува на штета на граѓаните. И покрај големите противења и од опозицијата и од народот, со аргументи дека тоа нема да ја подобри сликата и само ќе ја отежни живејачката на граѓаните – продажбата на електростопанство беше претставувана како голем успех, односно „бонбона-бизнис“. За потсетување, за ЕСМ беше објавен тендер кон крајот на 2005 година, а по неколку месеци „ЕСМ – дистрибуција“ беше продадена непосредно пред парламентарните избори.
И поранешниот директор на ЕСМ, Панде Лазаров, фирмата ја гледал како „бонбона-бизнис“. Тој ја злоупотребил позицијата за да заработи дополнителни 340 илјади евра провизија при набавки на опрема за ХЕЦ „Козјак“ и за РЕК „Осломеј“. Од 1996 година до 1998 година му легнувале пари на сметка во банка во Унгарија. Во 2008 година беше осуден на пет години затвор и му беа конфискувани половина милион долари. Тој се бранеше дека се работело за наплата на консултантски услуги. Пресудата беше потврдена и од апелацискиот суд.
Меѓу „бонбоните“ е и договорот со „Мајкрософт“ што во 2003 година го потпиша владата на Владо Бучковски, чиешто име и кабинет се посочуваат пред судот во Њујорк во сведочењата и во доказите против тројцата директори на „Маѓар телеком“. Потписот на договорот е на Радмила Шекеринска, чиешто име, пак, во документите од Сендреј стои како одговорна за донесувањето на законските решенија, кои, како што стои, се по „мера“ на унгарската компанија.
„Мајкрософт“ тогаш со договорот доби околу 3,5 милиони долари, трипати повеќе од потребното, за што реагираше и тогашниот чувар на народниот трезор, гувернерот Петар Гошев. За потсетување, случајот не доби завршница поради интервенција на Бранко Црвенковски од позиција на претседател на државата.
Како случај без решение, подоцна, во 2008 година, остана и „Глобал“, во кој главна ролја имаше струмичкиот градоначалник Зоран Заев, со четворица соработници. Политиката најдиректно се вмеша во запирање на овој случај, откако Црвенковски со одлука за аболиција го затвори случајот.
Оваа куса низа – но само поради просторот во неделникот – е само потсетување на „бонбона-бизнисот“, чиишто почетоци се врежани во македонската историја од осамостојувањето и од смената на економскиот систем, кога се случуваше приватизацијата преку обезвреднување на компаниите и преземање од тогашните политички функционери.
Ќе отвори ли истрагата и други случаи?
Во поновиот фолклорен речник длабоко е влезена и реченицата „Не СДСМ, туку ’свети’ СДСМ ако е инволвиран нема да биде поштеден“, кажана од Бранко Црвенковски во еден драматичен говор во парламентот во пролетта 1997 година, во својство на премиер и лидер на тогаш владејачкиот СДСМ. Повод беше аферата „ТАТ“, но и „октоподот“, кој „пуштил краци насекаде во државата“. Неговата изјава стана синоним за неуспешната битка на социјалдемократите со корупцијата и со криминалот. А како што течат годините, на виделина излегува дека „октоподот“ не може да се бори против себе. Во тој контекст, не смее да се изостават и актуелните случаи за корупција и за барање мито од актуелниот лидер на СДСМ.
Во 2005 година, еден неделник во Македонија објави факсимили од швајцарски банки, кои покажуваа 12 милиони американски долари на сметка на Црвенковски. Случајот заврши на суд, но откако поранешниот претседател го тужеше за клевета првиот човек на неделникот. Спорот го доби, а факсимилите беа оценети како фалсификат. Оваа афера и денес е предмет на шпекулации и на коментари.
– Не почна оваа работа во 2006 година. Туку во 1994 година – посочува поранешниот обвинител Сотир Костов, кој додава дека тоа што излегува сега на површина не ја изненадува јавноста, тоа што раководството на Сендреј работело нечесно; додека со некакви спонзорства се градеше позитивен имиџ, под маса се жнееле големи пари. Тие биле толку моќни да си обезбедат да не им влезе конкуренција преку подмитливите политичари, каде што, всушност, е и основата на „бонбона-бизнисот“.
– Обвинителството треба да покаже храброст и да почне да ја расчистува аферата, да поведе постапка, ако е потребно и против Н.Н. на почеток. А потоа, конкретно, да се види кој земал пари, кој давал пари, па и каде затаила истрагата тогаш, во тоа време – посочува Костов конкретно за случајот „Телеком“. Тоа, пак, може да доведе и до почеток на расветлување на нови афери за кои се зборувало во јавноста.
– Кога се „чепка“ една нечесна работа, ќе се најдат најмалку две-три линии што ќе одведат во друг правец и до други зделки, до други случаи – објаснува поранешниот обвинител.
Главната работа е во истрагата, во преткривична постапка, индициите да поминат во основи за сомневања, основани сомненија и тогаш ќе се дојде и до доказите, посочуваат правниците. Да се најде каде и како влегле парите. Друг пат се документите. Тоа што поминува времето не значи дека е во корист на подмитливите. Пример за тоа е успешното спроведување на истрагата за префрлањето на парите на Лазаров. На тоа може да се додаде и промената на „правилата на игра“ во Швајцарија од каде што се објавуваат имињата на лицата и на фирмите што имаат тајни банкарски сметки. По информацијата дека кај нив имаат сметки и македонски државјани, Јавното обвинителство во мај отвори предмет по допрен глас.
Засега дел од споменатите имиња во сведочењето на Богоевски и во пишувањата на Сендреј преку медиумите се оградија од обвинувањата, нарекувајќи ги клевета. Но тоа нема да го тргне вперениот прст на јавноста кон нив. Затоа на оваа истрага, но и на тие до кои би можела да доведе, како што вели Костов, може да се гледа и како на пресвртница, која, на крајот, би го сместила менталитетот на „октоподот“ таму каде му е место – во историјата. Само така македонските граѓани ќе можат да најдат утеха за нанесените неправди од минатото, но и сигурност дека нема повторно да бидат жртви на некој нов ваков „бонбона-бизнис“.
Пишува: Наум Стоилковски
(Текст објавен во 159. број на неделникот „Република“, 18.09.2015)
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.