Ели Пешева: Иднината е во интернет-телевизија

Не­о­дам­на се еми­ту­ва­ше пр­ва­та де­бат­на еми­си­ја во жи­во на ин­тер­нет пре­ку стра­ни­ца­та www.zebraonline.mk и ова бе­ше прв, пи­о­нер­ски че­кор во ин­тер­нет-те­ле­ви­зи­ја­та во Ма­ке­до­ни­ја. Авто­ри на еми­си­ја­та се Ели Пе­ше­ва и Ма­ја Б. Та­лев­ска, а дел од про­е­ктот се но­ви­на­ри­те Але­ксан­дар Саз­дов­ски и Игор Ивко­виќ. Де­бат­на­та еми­си­ја „Зе­бра“ се­га се еми­ту­ва на ин­тер­нет и има две епи­зо­ди – ед­на­та во сре­да, а дру­га­та во пе­ток. Две­те се еми­ту­ва­ат во жи­во на ин­тер­нет, од но­во­то сту­дио на „Зе­бра“. Зби­рот од две­те епи­зо­ди е спа­ку­ван во ед­на пол­ча­сов­на еми­си­ја, ко­ја се еми­ту­ва на те­ле­ви­зи­ја­та „Ал­фа“.

Во те­кот на де­бат­ни­те епи­зо­ди и ме­ѓу нив гра­ѓа­ни­те мо­жат да се вклу­чат со свои ко­мен­та­ри на те­ма­та пре­ку сво­и­те про­фи­ли на „Фејс­бук“ и на „Тви­тер“. Иде­ја­та е да се ани­ми­ра ин­тер­нет-за­ед­ни­ца­та, но и да не се за­бо­ра­ви на по­во­зрас­на­та по­пу­ла­ци­ја, ко­ја сѐ уште е „вр­за­на“ за те­ле­ви­зи­ја­та.

Но­ви­от тренд поч­ну­ва да се сле­ди и во Ма­ке­до­ни­ја, кла­сич­ни­те ме­ди­у­ми по­ле­ка се се­лат на ин­тер­нет. Тоа не е вест во све­тот, но е вест во Ма­ке­до­ни­ја. За ид­ни­на­та на но­ви­те ме­ди­у­ми кај нас раз­го­ва­рав­ме со Ели Пе­ше­ва, автор­ка на „Зе­бра“, ко­ја по­са­ку­ва да би­де дел од ти­мот ко­га ќе се пра­ви ин­тер­нет-те­ле­ви­зи­ја во Ма­ке­до­ни­ја.

– Ид­ни­на­та е во ин­тер­нет-те­ле­ви­зи­ја­та. Кај нас уште не­ма зе­ме­но за­мав. Ко­га ќе поч­не, ко­га ќе ги осоз­на­е­ме при­до­би­вки­те на ин­тер­нет-те­ле­ви­зи­ја­та, на­ви­сти­на ќе ста­не­ме мно­гу по­бо­га­ти. Ин­фор­ма­ци­и­те тре­ба да ги при­ма­ме кра­тко. На­ше­то вре­ме е огра­ни­че­но. Тоа точ­но го по­ка­жу­ва трен­дот – ние во ид­ни­на тре­ба да до­би­е­ме кра­тка ин­фор­ма­ци­ја. Ин­фор­ма­ци­ја­та ја са­кам вед­наш и се­га. И, по мож­ност, да не ме оп­то­ва­ру­ва по­ве­ќе од пет ми­ну­ти. Ве­ру­вам де­ка има ид­ни­на ва­ква те­ле­ви­зи­ја. Во овој мо­мент сме­там де­ка ние, ге­не­рал­но, ка­ко др­жа­ва не сме под­го­тве­ни да има­ме иск­лу­чи­тел­но ин­тер­нет-те­ле­ви­зи­ја. Дла­бо­ко се на­де­вам и по­са­ку­вам да би­дам дел пр­ва­та ин­тер­нет-те­ле­ви­зи­ја што би се отво­ри­ла во Ма­ке­до­ни­ја би­деј­ќи си­те па­ти­шта во­дат на­та­му – ве­ли Пе­ше­ва.

ПОТРЕБНА Е ПРАВНА РАМКА

Спо­ред Пе­ше­ва, тоа што се слу­чу­ва се­га со ин­тер­нет-пор­та­ли­те е до­бар тренд, но е по­треб­на прав­на рам­ка.

– Ни тре­ба­ат пра­ви­ла­та што ва­жат и за пе­ча­те­ни­те и за еле­ктрон­ски­те ме­ди­у­ми. Исти­те пра­ви­ла мо­ра да ва­жат и за ин­тер­не­тот. Спо­ред ме­не, мно­гу е важ­но се­кој пор­тал да има вра­бо­те­но ле­ктор. Но, нај­важ­но од сѐ е да има ин­те­ле­кту­ал­на­та сопс­тве­ност на тек­сто­ви­те. Мо­ра и нај­важ­но од сѐ е да се на­ве­де из­во­рот од ка­де е ве­ста. Ина­ку, ќе се уда­ви­ме во ка­ка­фо­ни­ја. Кван­ти­те­тот ќе го уте­па ква­ли­те­тот. Ква­ли­тет­ни­те лу­ѓе ќе се пов­ле­чат. Тоа е на ште­та на си­те нас. Под ит­но ни тре­ба прав­на рам­ка за ин­тер­нет. Сѐ до­де­ка не­ма­ме прав­на рам­ка, мо­же мно­гу лес­но да би­де зло­у­по­тре­бе­но и лу­ѓе­то да би­дат лес­но ма­ни­пу­ли­ра­ни. Тоа мал­ку по­те­шко мо­же да се слу­чи со по­пу­ла­ци­ја­та што е на ин­тер­нет – ве­ли Пе­ше­ва.

Иа­ко сра­меж­ли­во, и во Ма­ке­до­ни­ја поч­ну­ва­ат да се еми­ту­ва­ат де­бат­ни еми­сии на ин­тер­нет, но, за раз­ли­ка­та од дру­ги­те еми­сии, „Зе­бра­он­лајн“ оди во жи­во, што зна­чи не­ма мон­ти­ра­ња, сни­ма­ња, дос­ни­му­ва­ња. Се сни­ма во сту­дио, ту­ка се но­ви­на­ри­те, ре­жи­ја­та, ин­тер­нет-про­вај­де­рот.

ПИОНЕРСКИ ЧЕКОРИ

– Пра­ви­ме пи­о­нер­ски че­кор кон ин­тер­нет-те­ле­ви­зи­ја. По­ка­жу­ва­ме ми­гра­ци­ја од во­о­би­ча­е­ни­те, тра­ди­ци­о­нал­ни ме­ди­у­ми ка­ко те­ле­ви­зи­ја­та, на ин­тер­нет. Ед­но­став­но, мо­ра да си ја сле­ди­ме цел­на­та гру­па. На­ша цел се лу­ѓе­то што се 24 ча­са на ин­тер­нет. Има ед­на мла­да, ур­ба­на, ин­те­ли­гент­на по­пу­ла­ци­ја, ко­ја не мо­же да си го нај­де сво­јот ин­те­рес на те­ле­ви­зи­ја. Тоа се лу­ѓе што 24 ча­са се на ин­тер­нет. Да­ли пре­ку сво­јот комп­ју­тер или пре­ку сво­и­те мо­бил­ни те­ле­фо­ни. Тоа е таа ге­не­ра­ци­ја на ум­ни, мла­ди, обра­зо­ва­ни лу­ѓе. Ко­га ве­лам мла­ди, не мис­лам де­ка си­те се по 20 го­ди­ни, ту­ку са­кам да ка­жам про­гре­сив­ни лу­ѓе што ние са­ка­ме да ги ло­ви­ме и, бу­квал­но, го сле­ди­ме тој прин­цип на ин­тер­нет-те­ле­ви­зи­и­те на За­пад, осо­бе­но во Аме­ри­ка – об­јас­ну­ва Пе­ше­ва.

Де­бат­ни­те еми­сии на „Зе­бра“ на ин­тер­нет тра­ат ме­ѓу 20 и 30 ми­ну­ти. Спо­ред истра­жу­ва­ња­та, тоа е не­кое не­пи­ша­но пра­ви­ло за ин­тер­нет, де­ка за тоа вре­ме мо­же­те да изг­ле­да­те еми­си­ја, се­ри­ја или сту­ди­ска еми­си­ја и се­то тоа во тра­е­ње од 15 до 20 ми­ну­ти. Тоа е пер­и­од во де­нот ко­га мо­же­те да на­пра­ви­те па­у­за за по­ја­док, ру­чек и со слу­шал­ки­те да ја изг­ле­да­те еми­си­ја­та или се­ри­ја­та и на ра­бо­та, без не­ко­му да му пре­чи­те.

– За­тоа и на­ши­те еми­сии се во 14 ча­сот. Истра­жу­ва­ња­та по­ка­жаа де­ка  тоа е нај­до­бро­то вре­ме. По тие 20 ми­ну­ти ја про­дол­жу­ва­ме еми­си­ја­та со до­пи­си, „тви­то­ви“, ко­мен­та­ри по „Фејс­бук“ – ве­ли Пе­ше­ва, чиј­што кон­цепт на еми­си­ја­та е освен де­ба­та во сту­ди­о­то, да се раз­вие де­ба­та и на со­ци­јал­ни­те мре­жи.

– Иде­ја­та бе­ше да про­мо­ви­ра­ме но­ви, мла­ди лу­ѓе, кои има­ат што да ка­жат на раз­лич­ни те­ми. Тие не мо­ра, по не­кое пра­ви­ло, да се про­фе­со­ри на фа­кул­тет или струч­ња­ци, ту­ку, ед­но­став­но, ста­ну­ва збор за еду­ци­ра­ни, ин­те­ли­гент­ни, про­гре­сив­ни мла­ди лу­ѓе, кои има­ат свој став, но не­ма­ат ка­де да го ка­жат. Ед­но е вие да го на­пи­ше­те тоа на ста­тус и тоа да го ви­дат 100, 200, 300 лу­ѓе, кои, мо­же­би, ќе ре­а­ги­ра­ат, дру­го е да го на­пи­е­те во 140 ка­ра­кте­ри, а со­се­ма е по­и­на­ку ко­га го про­мо­ви­ра­те чо­ве­кот со име и со пре­зи­ме – сме­та таа.

СЛЕДНА ФАЗА – ВЛИЈАТЕЛНИ „ТВИТЕРЏИИ“

Не се са­мо „Фејс­бук“ и „Тви­тер“ со­ци­јал­ни ме­ди­у­ми. Да си на „Фејс­бук“ не зна­чи са­мо да „за­ка­чу­ваш“ сли­ки. Има уште не­кол­ку, кои се за­се­га по­мал­ку за­ста­пе­ни во Ма­ке­до­ни­ја, од­нос­но не се тол­ку по­пу­лар­ни ка­ко „феј­сот“ и „тви­та­ње­то“. Тоа се „Пин­та­рест“, „Линк­дин“, „Ин­ста­грам“.

– Лу­ѓе­то што из­бе­гаа од „Фејс­бук“ се­га се на „Тви­тер“. Ќе се под­за­си­тат од „Тви­тер“ и ќе ба­ра­ат но­ви на­чи­ни на ко­му­ни­ци­ра­ње. Ние, мо­же­би, ќе ја скок­не­ме фа­за­та на вли­ја­тел­ни бло­ге­ри, но, спо­ред ме­не, нас нѐ оче­ку­ва фа­за­та мно­гу вли­ја­тел­ни „тви­тер­џии“. Тоа се лу­ѓе што има­ат по че­ти­ри-пет ил­ја­ди след­бе­ни­ци, лу­ѓе што ко­га ќе на­пи­шат „твит“ или им го кра­дат по тра­ди­ци­о­нал­ни­те ме­ди­у­ми или од нив­ни­те „тви­то­ви“ пра­ват при­каз­ни, кои по­доц­на ги раз­ви­ва­ат. За да би­де­те еден од нив мис­лам де­ка тре­ба да има­те шарм, со­фи­сти­ци­ран ху­мор, да ја сле­ди­те по­ли­тич­ка­та и со­ци­јал­на­та си­ту­а­ци­ја. Тие лу­ѓе и, 100 но­ви да се, мно­гу зна­чат за ма­ке­дон­ско­то оп­штес­тво. Тоа се но­ви 100 лу­ѓе што има­ат став и кои не­ма да се пла­шат да­ли ќе ги цен­зу­ри­ра­ат или не­ма да ги цен­зу­ри­ра­ат во тоа што ќе го ка­жат. Го­лем дел од нив се ма­ги­стри или до­кто­ри на на­у­ки, нај­го­лем про­цент од нив се сопс­тве­ни­ци на свој биз­нис. Ра­бо­тат во при­ват­ни фир­ми или се ме­на­џе­ри на сопс­твен биз­нис. Тоа се лу­ѓе ка­кви што се по­треб­ни во јав­ни­от жи­вот. Ком­пе­тент­ни се да ко­мен­ти­ра­ат. Ам­би­ци­оз­ни се, дел од нив се обра­зу­ва­ле во странс­тво. Ја до­жи­ву­ва­ат де­лов­на­та кли­ма, зна­ат што зна­чи сам да се во­ди биз­нис – до­да­ва Пе­ше­ва.

Неј­зи­ни­от став е де­ка не тре­ба да се пла­ши­ме од со­ци­јал­ни­те ме­ди­у­ми. Та­му е ин­те­рес­но, се сре­ќа­ва­ат пре­крас­ни лу­ѓе, со кои се вра­тат мно­гу раз­лич­ни те­ми за раз­го­вор. Се­ка­ко, се­ко­гаш има и иск­лу­чо­ци, па не­кој­пат ќе се по­ка­еш што си за­поз­нал не­ко­го, но та­ка е и во жи­во­тот во­оп­што.

– Збо­ру­вам за со­ци­јал­ни­те ме­ди­у­ми ка­ко на­чин, пог­лед и при­стап до све­тот. Не мо­жев ни да за­мис­лам де­ка не­ко­гаш ќе мо­жам да му по­ста­вам пра­ша­ње на Мајкл Мур. Јас се­га „тви­там“ со не­го. Се рас­пра­ва­ме за по­ли­тич­ки си­ту­а­ции. Тоа е по­ми­ну­ва­ње на не­ка­кви гра­ни­ци и лу­ѓе­то сог­ле­ду­ва­ат де­ка тоа е та­ка. Сме­там де­ка мо­ра да се прис­по­со­бу­ва­ме кон но­ви­те тех­нол­гии и не гле­дам зо­што би има­ло страв од тоа – сме­та Пе­ше­ва.

ДАЈ БОЖЕ ДА ИМАМЕ ПОВЕЌЕ ИНТЕРНЕТ-ПРОЕКТИ ОД МАКЕДОНСКА ПРОДУКЦИЈА

Пред по­че­то­кот на но­ва­та, де­вет­та се­зо­на по ред на „Зе­бра“, од ти­мот не пла­ни­ра­ле да има­ат те­ле­ви­зи­ски про­из­вод, би­ло пла­ни­ра­но да оди са­мо де­ба­та­та на ин­тер­нет. Глав­ни­от фо­кус бил лу­ѓе до 55 го­ди­ни, кои по­сто­ја­но се на ин­тер­нет. Но, би­деј­ќи не са­ка­ле да ја за­гу­бат и те­ле­ви­зи­ска­та по­пу­ла­ци­ја, ко­ја е по­во­зрас­на од 55 го­ди­ни и за ко­ја те­ле­ви­зи­ја­та сѐ уште е при­о­ри­тет, се ре­ши­ле на ком­би­ни­ран про­из­вод.

– Тоа е не­ка­ков ком­про­мис за да ги фа­ти­ме си­те ста­рос­ни гру­пи би­деј­ќи мла­ди­те по­ве­ќе ко­ри­стат ин­тер­нет, на „Тви­тер“ се, ге­не­рал­но се по­ве­ќе отво­ре­ни кон но­ви­те ме­ди­у­ми. Но, мис­ле­ње­то на по­во­зрас­на­та по­пу­ла­ци­ја ни е исто та­ка мно­гу важ­но, би­деј­ќи ако за со­ци­јал­ни­те мре­жи ва­жи де­ка ко­мен­та­ри­те се им­пул­сив­ни и емо­тив­ни, кај те­ле­ви­зи­ски­те гле­да­чи се­то тоа е мал­ку по­за­ба­ве­но. Тие по­ве­ќе ќе раз­мис­лат за мо­мен­тот пред да го иско­мен­ти­ра­ат – ве­ли таа.

По не­кол­ку­те еми­ту­ва­ни еми­сии, се раз­би­ра де­ка има и кри­ти­ки. Пе­ше­ва приз­на­ва де­ка до­де­ка те­че­ла пр­ва­та еми­си­ја си­те би­ле во грч – и но­ви­на­ри­те, и си­те во сту­ди­о­то, лу­ѓе­то во ре­жи­ја, тие во ин­тер­нет-про­вај­де­рот….

– Но, важ­но е де­ка поч­нав­ме. Се на­де­вам де­ка во ид­ни­на ќе гле­да­ме мно­гу но­ви ин­тер­нет-про­е­кти од ма­ке­дон­ска про­дук­ци­ја. Јас сум таа што, де­фи­ни­тив­но, ќе би­дам на ин­тер­нет. Мно­гу мал­ку гле­дам те­ле­ви­зи­ја и ко­га гле­дам, ја гле­дам пре­ку ин­тер­нет. Се на­де­вам де­ка ќе мо­ти­ви­ра­ме мно­гу од ко­ле­ги­те да се пре­се­лат та­му и да не се пла­шат од ко­мен­та­ри­те и од не­га­тив­ни­те кри­ти­ки. Сѐ е тоа со­се­ма нор­мал­но. Лу­ѓе­то што од­во­и­ле и пет ми­ну­ти за да сед­нат и да ви на­пи­шат кри­ти­ка, е до­бро. Тоа зна­чи де­ка ве гле­да­ле и се наш­ле по­ви­ка­ни да да­дат ко­мен­тар – за­вр­шу­ва Пе­ше­ва.

Пи­шу­ва: Але­ксан­дра Маз­не­ва – Бун­да­лев­ска

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.