| четврток, 6 декември 2018 |

Андон Дончевски: Дарко те сакам како син, дојди да се смириме!

doncevski 1

На прос­ла­ва­та на 20-го­диш­ни­на­та од пр­ви­от нат­пре­вар со Сло­ве­ни­ја, легендата на македонскиот фудбал Андон Дон­чев­ски не до­че­ка сред­ба со Дар­ко Пан­чев, тан­дем што мно­гу па­ти му до­не­се ра­дост на Вар­дар и на не­го­ви­те сим­па­ти­зе­ри. По­пу­лар­на­та Ко­бра не дој­де на ју­би­ле­јот, што го на­лу­ти не­го­ви­от по­ра­не­шен тре­нер, Ан­дон Дон­чев­ски.

 Се сми­ри ли тен­зи­ја­та по Ва­ша­та из­ја­ва де­ка Пан­чев Ве раз­о­ча­рал со сво­е­то отсус­тво од прос­ла­ва­та на 20-го­диш­ни­от ју­би­леј?

– Дар­ко ми е ка­ко син и јас го по­чи­ту­вам. Ме бо­ли са­мо по­стап­ка­та. Тој е ед­на го­ле­ми­на, и фуд­бал­ска и ка­ко чо­век, но по­гре­ши што не дој­де. Јас до­па­ту­вав од Ав­стра­ли­ја за да го ис­по­чи­ту­вам де­нот, 20 го­ди­ни од пр­ви­от меч на Ма­ке­до­ни­ја. Ми оста­ви та­га во ср­це­то. Прос­ла­ва­та не бе­ше за ФФМ, за пре­тсе­да­те­лот, за ра­ко­водс­тво­то, ту­ку ток­му за Дар­ко и за ге­не­ра­ци­ја­та. Вед­наш при­фа­ќам да се сми­рат стра­сти­те, но Дар­ко тре­ба да дој­де кај ме­не. Ќе го гуш­нам и бак­нам ка­ко свој син. Са­мо за по­стап­ка­та му се лу­там, ина­ку тој е мој син, мое де­те. Се­ко­гаш ќе ми би­де во ср­це­то, но овој­пат по­гре­ши. Пом­лад е од ме­не и за­тоа тре­ба да ми се ја­ви, да дој­де.

(Целото интервју со Андон Дончевски може да го прочитате во новиот број на неделникот Република кој е во продажба од денеска, 15 ноември)

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.

Top