Познатиот светски патувач и документарист кога храната е во прашање, легендарскиот љубител на свинско месо- Ентони Бордејн, направи листа на совети кои би требало да ги почитуваат сите кои патуваат барен половина од неговите 250 денови во годината, пренесе Офф нет.
Прво нешто што правам е да се облечам за на аеродром. Се облекувам за обезбедувањето. Се облекувам за најлошото сценарио. Удобните чевли се важни.
Во рачниот багаж секогаш имам тетратка, жолти тефтерчиња, добри слушалици. Имодиумот (апчиња против дијареа) е важен. Неопходноста од имодиум сама ќе се си дојде, и не сакаш да бидеш без тоа. Секогаш носам лесна винтјага на патент што може да се направи во перница ако треба да спијам на патос.
Во авион сакам да читам романи. Романите на многу начини се покорисни отколку прирачник за патување, затоа што ти ги кажуваат малите детали, чувство за тоа како мириса местото.
Речиси и нема добра причина зошто да јадеш во авион. Никогаш нема да ти биде подобро по јадење во авион, отколку што ти било претходно. Никогаш не ги разбирам луѓето што ќе го изедат секој можен оброк на долгите летови. Многу е подобро да слеташ некаде и да бидеш гладен, па ако треба да јадеш и застарена улична храна, отколку да пристигнеш со надуен стомак, со гасови и мамурен.
За мене еден од големите мераци кога патувам е добар водовод. Стварно уживам во туширање со добар притисок и неограничена количина на топла вода. Најдобро сценарио: јапонски тоалет.
Престанав да купувам сувенири. Првите неколку години купував накит или маички или рачно изработени работи. Најголемиот дел од овие работи и онака доаѓа од истата фабрика во Тајван.
Најголемиот грабеж во светот се оние туристички ресторани- замки, како што ги има на плоштадите во Рим или Венеција, градови во кои има прекрасна храна меѓутоа најголема е веројатноста дека на крај ќе завршите со лоша храна. Да си на некое место како Сајгон или Рим и да се најдеш некаде каде што служат лажна верзија на локалната кујна адаптирана за туристи е најлошото нешто.
Кога прв пат сум во некој град, се обидувам уште на почетокот на патувањето да отидам на главниот пазар. Таму сум уште во 6 наутро, кога луѓето купуваат за својот бизнис (ресторани, кафани, пиљари). Успеваш да видиш што луѓето купуваат и што всушност јадат. Обично има улични продавачи на храна кои се адаптирани исклучиво на локалците. Добиваш чувство за што е добар градот или државата, бидејќи тие го опслужуваат локалниот вкус.
Најдобар начин да дознаеш каде да јадеш во нов град е да направиш скандал на интернет. Посети неколку сајтови и форуми на луѓе заинтересирани за храна. Да речеме патуваш за Куала Лумпур – само објави на малезискиот борд дека неодамна си се вратил од таму и си го јадел најдоброто (тамошно локално јадење) на сите времиња, и дај го името на некој локален ресторан. Уште одма ќе бидеш бомбардиран со гневни одговори дека тоа место е срање и ќе добиеш одлични предлози каде всушност да го пробаштоа што го сакаш.
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.
