Изјавите и информациите што претходеа и следуваа на средбата на Зоран Заев со Али Ахмети во Мала Речица само ги потврди најавите дека се работи на исполнување на договорените фази за федерализацијата на државата, која врхушката на СДСМ и партнерите од Беса ја нарекуваа „редефинирање“, а за што „Република“ предупредуваше уште од април минатата година.
„Република“ објави дека процесот на федерализација е почнат и дека Заев ја има заложено унитарноста на државата. Уште тогаш пишувавме дека процесот за кој уште тогаш имаше „беса“ од Заев, ќе се одвива во три фази, кои ќе се воведуваат и исполнуваат етапно во следните неколку години.
Фаза 1
Со првата фаза е опфатена зголемена употреба на албанскиот јазик како официјален јазик, прво во безбедносниот сектор и во институциите, пред сѐ во полицијата и во армијата, но и поделба по федерални единици, кантони, односно развивање на општините во „понапреден систем на самоуправување“.
Фаза 2
Во втората фаза треба да се воведе двојазичност на целата територија на државата. Воедно, на албанските партии при „поделба на колачот на власта“ им се нудат институции и функции. Од една страна, ветени се функции како претседател на Собранието, премиер или претседател на државата. Преку институциите, пак, ќе бидат доделени безбедносните ресори МВР, потоа ДБК, БЈБ, како и финансиските столбови УЈП, Царината… Во оваа фаза би требало да се одвива и административно поврзување на федералните единици.
Фаза 3
Третата фаза би значела само формализирање на федерализацијата на државата.
Почеток на фазите
Пораките што беа испратени од Мала Речица, по средбата на Заев и на Ахмети, водат токму кон реализација на првата фаза. Но, колку и да се обидува сега Заев „да се држи“ до Уставот, пред јавноста излегуваат разликите во толкувањата за тоа што е, а што не е уставно, за што Заев, толку елоквентно посочи дека не е сѐ затворено „ако останат отворени дури и одредени прашања…“ и дека и натаму ќе се дебатира за употребата на јазикот. Сепак, главната порака што ја упати Заев од Мала Речица е дека се затворени прашањата меѓу сеалбанската платформа и платформата со која Заев во изборната трка најавуваше двојазичност и кантонизација. Токму во таа насока, но и во насока на етапното спроведување на поделбата од првата фаза, од пред штабот на ДУИ Заев наброја дека се разговарало за јазикот и за прераспределба на буџетот, односно, како што вели Заев, „уставни решенија во функција на новиот закон за употреба на јазиците, кој треба да се донесе“.
Заевиот актуелен обид да покаже почит кон Уставот, сепак, е поинаков од тоа што го најавуваат другите негови партнери, но не значи дека нема да го смени ставот во натамошните фази. Особено што еден од тие што работеле на барањата на ДУИ, професорот Осман Кадриу, самиот посочува дека, според тоа за што бил консултиран, се бара интервенција во членот 7 од Уставот, каде што македонскиот јазик се наведува како официјален на целата територија на земјата, а за официјален јазик и писмо се смета и јазикот што го говорат најмалку 20 проценти од граѓаните. Според Кадриу, во барањата се нагласува дека во Уставот треба да биде наведено дека станува збор за албанскиот јазик.
Заев во Мала Речица откри и дека ги „испеглале“ разликите за развој на општините, нивното финансирање и „понапреден систем на самоуправување“. По неговите ветувања од Швајцарија за кантони, нивно функционирање и за тоа како би ги спровел во Македонија, за него нема проблем со идејата од тиранската платформа за рамномерна распределба на буџетот. Односно, парите од буџетот рамномерно да се поделат по општините, за тие (идните кантони) да ги раководат како што знаат или, поточно, како што сакаат. Познато е веќе дека Заев понуди децентрализација во која општините би имале и своја полиција и свое водење на матичната евиденција, па не изненадува додавката дека тој со државни пари би ја финансирал и нивната „независност“. Дури и договарал „контролно тело“ за тоа како ќе се делат парите.
Закон за отворање на втората фаза
Иако тој сега премолчува, партиите ги информираат медиумите дека меѓу главните барања е употребата на јазикот токму во безбедносниот систем, со акцент на тоа и амблемите на безбедносните сили и командата да бидат двојазични. Сето тоа е наведено во првата фаза од федерализацијата.
Но, уште отсега, преку договорите за идното законско решение за јазиците што се посакува, се преговара и за деловите што зафаќаат во втората фаза на федерализацијата. Кадриу, еден од професорите што ДУИ ги консултирала за уставноста на некои барања, вели дека се работи за законско решение за јазиците во кое се бара двојазични табли на сите државни институции, двојазични патокази, печати, а медиумите додаваат и двојазични банкноти.
Заев, според Кадриу, „пеглал“ закон со кој, доколку претседавачот на Собранието е Албанец, пленарните седници би се воделе на албански јазик. Според истото решение, членовите што се етнички Албанци во Владата не само што на седниците ќе говорат албански јазик, туку и доколку претседавачот на седницата на Владата е етнички Албанец, таа ќе се води на албански јазик. Односно, Заев и неговите пеглале решенија за втората фаза од неговото „редефинирање“ договорено со БЕСА.
И додека Заев насмеан порачува дека работата за јазиците е завршена, дури и Осман Кадриу посочува дека најпроблематично било барањето за албански јазик во судската власт и овозможување судска постапка да се води на албански јазик. И сега албанскиот јазик во судството се користи доколку некој од учесниците во постапката е етнички Албанец. Но, барањето да се води постапка на албански јазик не е ништо друго, туку формирање паралелен судски систем, кој би функционирал само на албански јазик, за да може полесно да се одвои по формалната федерализација.
Ако некој не може да ги спои, пак, барањата за јазикот и за поделбата со божемната грижа за евроатланските напредувања за кои се преговарало, мора да се разбере дека тие служат
како маска за погледите и од надвор и однатре дека станува збор за договор што ќе обезбеди „просперитет и иднина“, а не за нови драстични поделби.
Заев, сепак, ја „свитка кичмата“
Ова преговарање сега за албанските потписи што би му овозможиле мандат на Заев за формирање влада е продолжение на неговото веќе договорено дејствување. Заев и врхушката на СДСМ немаат потреба да глумат дека сега „отворено разговараат за проблемите и за идеите“ бидејќи процесот за нарушување на унитарноста, кој си го нарекуваат редефинирање, им е почнат многу порано. Оттука, и сите идни чекори за „редефинирање“ се однапред дефинирани и за нив е дадена беса. Заев со ваквите, сега јавни преговарања на договореното од Рамковниот договор, нанесува огромна и непоправлива штета на унитарноста на државата. Но, човекот што преговара за унитарноста на државата веќе е познат по неговата изјава дека „треба некојпат и да ‘свиткаме кичма’“ кога се македонските интереси во прашање.
Кога „Република“ пред една година ги објави фазите на процесот на федерализација за што е дадена беса, напиша дека „Цврстината на ‘кичмата’ 25 години го зачува унитарниот карактер на Република Македонија, но и долготрајноста на борбата за името и за македонскиот идентитет. Нејзината цврстина не успеа да ја скрши никој од надвор. Сѐ до доаѓањето на политичката сцена во Македонија на еден човек што за себе вели дека е црпнат од нива од бога за да води по цена на сѐ“.
„Виткањето на кичмата“ на кое се однесува оваа оцена, за жал, сега се одвива пред очите на целата јавност.
Пишува: Наум Стоилковски
(Текст објавен во 234. број на неделникот „Република“, 24.2.2017)
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.