Маврово има безброј причини да живне и во лето

Ма­вро­во е сме­сте­но на бре­гот на Ма­вров­ско Езе­ро и прет­ста­ву­ва еден од нај­поз­на­ти­те зим­ски ту­ри­стич­ки цен­три во Ма­ке­до­ни­ја. Но, Ма­вро­во има без­број при­чи­ни да би­де ту­ри­стич­ки цен­тар и во ле­то, и во про­лет и во се­кое го­диш­но вре­ме. Го по­се­тив­ме на­про­лет. Нѐ до­че­ка мир, зе­ле­ни­ло, ти­ши­на, са­мо не­кол­ку­те ку­чи­ња од се­ло­то ве­се­ло пот­скок­ну­ваа око­лу нас и нѐ сле­деа до­де­ка се дви­жев­ме пеш до бре­гот на езе­ро­то ка­де што се на­о­ѓа ста­ра­та цр­ква „Св. Ни­ко­ла“, ко­ја во овој пер­и­од од го­ди­на­та е по­то­пе­на.

За ме­сто­по­лож­ба­та, ми­на­то­то, име­то и за жи­во­тот во Ма­вро­во по­оп­ши­рен опис дал ма­ке­дон­ски­от ре­во­лу­ци­о­нер Ѓор­че Пе­тров во сво­ја­та кни­га „Ма­те­ри­ја­ли по изу­чу­ва­ње­то на Ма­ке­до­ни­ја“ од 1896 го­ди­на. Спо­ред не­го, „Ма­вро­во би­ло ма­ке­дон­ско се­ло сре­де Ма­вров­ско По­ле, кое за да­но­ци и за спа­и­лак да­ва­ло по 200 ли­ри го­диш­но, а бег­лик – да­нок на до­би­ток 200 гла­ви“.

Не­ко­гаш Ма­вро­во би­ло на по­ло­ви­на час пре­ку ре­ка­та по­за­пад­но од де­неш­но­то се­ло, на Ко­жа Пла­ни­на во ед­но ме­сто што не­ко­гаш би­ло по­кри­е­но са­мо со го­ри, а се­га е со ли­ва­ди. Ина­ку, име­то Ма­вро­во зна­чи Цр­но По­ле, и го до­би­ло по не­ко­ја го­ле­ма би­тка во ми­на­то­то. Ма­вров­ско­то (Цр­но) По­ле, би­ло по­то­пе­но во 1953 го­ди­на, со цел да се на­пра­ви поз­на­то­то ве­штач­ко езе­ро, Ма­вров­ско Eзе­ро. Де­нес, во кон­текст на тоа, до­каз е ста­ра­та сел­ска цр­ква Све­ти Ни­ко­ла, ко­ја ре­дов­но мо­же да се ви­ди по­то­пе­на во во­да.

Спо­ред ед­на ле­ген­да, во ми­на­то­то ту­ка се оди­гра­ла страш­на би­тка, во ко­ја мно­гу вој­ни­ци за­ги­на­ле, по­ра­ди што ме­сто­то го до­би­ло име­то „Ма­вро“ од­нос­но „Цр­но“ (по­ле).

Спо­ред дру­го пре­да­ние, пак, ту­ка по­ра­но до­а­ѓа­ле и жи­ве­е­ле Ма­вро­вун­ци (Цр­но­рун­ци – Цр­но­волн­ци), Вла­си, кои одг­ле­ду­ва­ле ов­ци со цр­но ру­но од ка­де што по­тек­ну­ва и име­то на Ма­вро­во.

Спо­ред за­пи­си­те на Ѓор­че Пе­тров, име­то Ма­вро­во произ­ле­гу­ва од тур­ски­от збор мав (маф), т.е. ме­сто што не­ма ни­што и ни­што не приз­на­ва над се­бе. Де­ка име­то на Ма­вро­во по­тек­ну­ва­ло од збо­рот мав/маф по­твр­ду­ва и пре­да­ни­е­то на жи­те­ли­те, кое го за­пи­шал То­мо Смил­ја­ниќ – Бра­ди­на, спо­ред кое Ајре­дин-па­ша маф го сто­рил се­ло­то по­ра­ди тоа што се при­дру­жи­ло на де­бар­ски­от Да­лип-бег.Ва­кви и мно­гу дру­ги ин­фор­ма­ции мо­же да се до­би­јат во Ин­фор­ма­тив­ни­от ту­ри­стич­ки цен­тар што се на­о­ѓа во се­ло­то Ма­вро­ви Ано­ви, на глав­ни­от пат што во­ди во згра­да­та на оп­шти­на­та т.е на од­да­ле­че­ност од око­лу 500 ме­три од бра­на­та во Ма­вро­во. Ко­га вле­гов­ме во пре­крас­на­та град­ба ви­дов­ме де­ка изо­би­лу­ва­ат со ин­фор­ма­тив­ни ма­те­ри­ја­ли, прос­пе­кти, ма­пи итн. Се­то тоа што им е по­треб­но на ту­ри­сти­те што го по­се­ту­ва­ат ре­ги­о­нот. Вле­ат де­ка че­сто ја по­се­ту­ва­ат про­дав­ни­ца­та ба­рај­ќи су­ве­ни­ри, но и ма­пи за дви­же­ње.

Пред не­кол­ку го­ди­ни Ме­де­ни­ца ја иска­чи­ле чле­но­ви­те на пла­ни­нар­ско­то друш­тво „Мак­пе­трол“.

Иа­ко со го­ди­ни сум по пла­ни­ни­ве – не­ка­ко до­се­га не ми дој­де ред да пој­дам та­му – ба­рем на Ме­де­ни­ца. Од оваа ак­ци­ја, ко­ја по­до­лу на­кра­тко ќе ја опи­шам – од вкуп­но 11 учес­ни­ци, са­мо двај­ца до­се­га се имаа иска­че­но на Ме­де­ни­ца, а за си­те Кар­бу­ла бе­ше не­по­се­тен врв. А и два­та се пре­крас­ни – осо­бе­но Кар­бу­ла е атра­кти­вен со сво­ја­та за­пад­на стра­на што стр­мог­ла­во се спу­шта на­до­лу – око­лу 1.400 ви­син­ски ме­три – до те­кот на ре­ка­та Ра­ди­ка, пи­шу­ва Трај­че Пан­ков­ски, член на ова друш­тво.

Мош­не им­пре­сив­ни фо­то­гра­фии на­пра­ви­ле чле­но­ви­те на ова друш­тво: Та­ња Ман­че­ва, Пе­тар Ге­ра­си­мов, Ма­рин Сто­ја­нов­ски, Трај­че Пан­ков­ски и дру­ги, кои ги има­ат по­ста­ве­но на ин­тер­нет.

Не тол­ку одам­на ов­де се одр­жу­ваа и ег­зи­би­ци­ски нат­пре­вар во ски­ја­ње на во­да, пре­циз­но сле­ту­ва­ње на па­раг­лај­де­ри­сти и па­до­бран­ски ско­ко­ви, пла­нин­ски ве­ло­си­пе­ди­зам и во­зе­ње сла­лом пре­ку пла­ни­нар­ска ту­ра Ма­вро­во–Ме­де­ни­ца–Ма­вро­во, иска­чу­ва­ње на Ко­раб, круж­на ре­ви­јал­на ве­ло­си­пед­ска ту­ра око­лу Ма­вров­ско Езе­ро, нат­пре­ва­ри во вле­че­ње ја­же, фр­ла­ње ка­мен, бр­зо се­че­ње др­ва со пи­ла, ка­ко и спорт­ски ри­бо­лов на сит­на ри­ба на пло­вка. По­крај си­те овие спорт­ски и ре­кре­а­тив­ни актив­но­сти, има­ше и бо­га­та и раз­но­вид­на му­зич­ка про­гра­ма поч­ну­вај­ќи од поп­лад­нев­ни­те, па сѐ до утрин­ски­те ча­со­ви. Ста­ну­ва збор за трид­нев­ни­от фе­сти­вал „Еко­грин-фе­сти­вал Ма­вро­во“, кој во август се одр­жу­ва на са­ми­от брег на Ма­вров­ско Езе­ро, на поз­на­та­та ло­ка­ци­ја – игра­ли­ште­то на се­ло Ма­вро­во. Пос­лед­ни­от ден на фе­сти­ва­лот е пред­ви­ден за чи­сте­ње на ло­ка­ци­ја­та и на око­ли­на­та од от­па­до­ци и од смет. За по­се­ти­те­ли­те на фе­сти­ва­лот ор­га­ни­за­то­рот обез­бе­ду­ва­ше бесп­ла­тен камп во са­ма­та бли­зи­на на фе­сти­вал­ско­то слу­чу­ва­ње.

Ма­вро­во про­дол­жу­ва да се раз­ви­ва и да се гра­ди. Ше­тај­ќи по тес­ни­те па­те­ки во бли­зи­на на ски-ли­фто­ви­те за­бе­ле­жав­ме и стан­бен комп­лекс, кој сѐ уште е во град­ба и кој ќе ну­ди апарт­ма­ни за вљу­бе­ни­ци­те во пла­ни­на­та со пог­лед на Ма­вров­ско Езе­ро.

– Це­ли­от комп­лекс, со си­те не­го­ви вна­треш­ни и над­во­реш­ни со­др­жи­ни е на­пра­вен спо­ред нај­со­вре­ме­ни стан­дар­ди и трен­до­ви за до­му­ва­ње. Ва­ков тип об­јект не­до­сти­га на пла­ни­ни­те. Ме­сто да из­гра­ди­ме уште еден хо­тел, на­пра­вив­ме комп­лекс на ста­но­ви ка­де што се­кој мо­же да ста­не сопс­тве­ник на стан во Ма­вро­во. При­др­жу­вај­ќи се кон прин­ци­пот на комп­лет­на ус­лу­га и ра­бо­теј­ќи по ме­то­дот на ди­зајн, из­вед­ба и уре­ду­ва­ње до „клуч на вра­та”, ид­ни­те сопс­тве­ни­ци на овие ста­но­ви ќе до­би­јат це­лос­но опре­мен дом со си­те не­оп­ход­ни еле­мен­ти и со­др­жи­ни, освен фи­нал­но­то опре­му­ва­ње на до­мот со ме­бел – ни ре­коа ин­ве­сти­то­ри­те.

Ова е уште еден на­чин Ма­вро­во да ста­не од­лич­на де­сти­на­ци­ја низ це­ла­та го­ди­на за тие што го са­ка­ат пла­нин­ски­от ту­ри­зам.

Пред за­ми­ну­ва­ње по­се­тив­ме ед­на од ло­кал­ни­те ка­фе­а­ни, сме­сте­на на бре­гот од Ма­вров­ско Езе­ро, ка­де што нѐ пос­лу­жи­ја со тур­ско ка­фе, од­лич­но ов­чо си­ре­ње, до­маш­ни кол­ба­си, топ­ли па­ла­чин­ки… До­ма­ќи­ни­те, ина­ку мош­не љу­без­ни, низ раз­го­во­рот се по­жа­ли­ја де­ка во овој пер­и­од од го­ди­на­та не­ма мно­гу ту­ри­сти. Единс­тве­на­та ме­сто­по­лож­ба на овој ту­ри­стич­ки цен­тар се­ко­му му да­ва мож­ност да ужи­ва во пре­крас­но­то откри­ва­ње на пла­ни­на­та и неј­зи­на­та рас­кош­на уба­ви­на во се­кое вре­ме од го­ди­на­та. И на­ви­сти­на е таж­но што по­топ­ли­те ме­се­ци не ги ми­ну­ва­ме на пла­ни­на.

Пишува: Невена Поповска
(Текст објавен во 195. број на неделникот „Република“, 27.05.2016)

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.