Некој ќе праша – што друго и да очекувате кога во МВР добивате човек што за работата на полицијата учел од „Полицаецот од Петловиот Рид“, а во популарното Министерство за труд и за социјална политика седнува амбициозна асоцијална министерка, која ги прошетала сите партии за, конечно, да си ги најде лебот и мирот во СДСМ? Одговорот би бил дека и покрај тоа, дефинитивно, не би го очекувале тоа што следуваше на само вториот ден кај едниот и на третиот ден кај другиот. Ги надминаа дури и партиските очекувања. Очигледно, спасителот од Муртино ги создал според својот бомбашки лик, ќе речат шегобијците на социјалните мрежи, а мисијата им била да направат пуч во сопствените министерства. За спас на партијата и по урнек на создателот, кој се обиде да ѝ го направи тоа на сопствената држава, па фатен на дело почна да пука „бомби“…
За сите тие, пак, кои им дадоа шанса, прикаската се покажа како краткометражна. Следуваше експресен и многу студен туш на отрезнување. Зажелени и изгорени за владеење, техничките министри ја покажаа на виделина својата техничка и партиска грешка и уште вториот ден направија преседан, кој ги увери и неверните Томи дека целта не е некаква си изнудена контролна функција за избори. Многумина не можеа ни да поверуваат дека СДСМ толку брзо се отвори во разоткривањето на задните намери и погазувањето на договорот направен за мир во куќа. Небулозата со одземањето на, буквално, сите ингеренции на МВР и парализирањето на македонската полиција го покажа сето непознавање, но и вистинското лице на марионетите на СДСМ. За бељата да биде поголема, а срамот немерлив, истата одлука исчезна со брзина на светлината. Со две решенија и во стилот на „пу-пу, не важи“ во рок од само неколку часа првиот полицаец и технички и правно си го поништи побараното. Иако дел од партиски диригираните небулози останаа во сила, Спасовски, сепак, се свести, се пишмани и го ослободи заузданото МВР на кое му ги врза рацете со телеграмскиот акт. Нејсе што така флагрантно го прекрши фамозниот Договор од Пржино. А сето тоа се одвиваше дента кога Париз стана цел на тероризам…
Тажната песна на опозицискиот лебед
Прашањето што остана да виси во воздухот е која беше целта на оваа катастрофална одлука на СДСМ? Првата помисла беше дека чинот со одземањето на сите ингеренции на сите раководни лица личи на ветеното од сегашниот лидер, кој во моментот на ветувањето не беше ниту лидер ниту бомбаш. Позната сентенција за бркање на сите од работа и за вработување на сите свои братучеди. Пишманењето, пак, беше јасен знак на признание за сторената, непромислена и дилетантска грешка. Втората, многу поверојатна помисла за неутрализираниот насилен пуч во МВР беше дека ова е класична показна вежба и пример на СДСМ како ќе изгледа иднината на секоја институција доколку некогаш победат. Целосна партизација и прераспределба на работните места, синхронизирана со конкретно расчистување со кадарот, кој е неподобен за нив. Ако ова се случи во првите 24 часа на некаков си технички министер, што би било во рамки на вистински министер и влада на СДСМ? Кога не успеаја да ги сопрат своите одмазднички пориви во ситуација кога и студентите на прва година од Правен факултет знаеја дека не смеат да го направат тоа, што би било кога би имале вистински одврзани раце? Нескриена, грда порака на опозицијата до целата администрација или, сепак, само песна на лебедот од партијата што знае дека ова е последната шанса за министерско место во годините што следуваат? Нелогичните чекори секогаш отвораат многу прашања, но одговорот секогаш е еден и едноставен. Во овој случај, се работи за крик на очајникот, кој свесен за извесноста на поразот почнува да ја губи почвата под нозете и преку партиски диригирана пародија почнува да ги јаде сопствените деца, или беа министри… И така, тие не се битни, битна е само врхушката.
Костов: Врвен дилетантизам и невиден волунтаризам
Се наоѓаме во пост фестум фазата на патрдите од Пржино. Тоа што таму го „запржија“ политичките кујни на опозицијата и претставниците на меѓународниот фактор, сега веќе ни се нуди на „консумирање’’, вели истражителот и колумнист Сотир Костов.
КОСТОВ: Кашата што ни е запржена има да ја сркаме, без право на приговор, бидејќи е „понуда што не се одбива’’, дадена од „кумовите’’ на западната политика и од нашата драга опозиција. Инаку, почетокот на техничките министри во Владата на Република Македонија од СДСМ, гледано од политички ракурс е бесрамно партизиран, од правен аспект незаконит, а за вистинските стручњаци и професионалци, тоа е врвен дилетантизам и невиден волунтаризам. Техничкиот министер во МВР место со вистински правен акт, прво со одлука генерално да констатира престанување на дадените овластувања во МВР, а потоа со решение на секој поединец да му соопшти дека му се одземени овластувањата, тој во стилот на ноќен испорачател на „Федекс’’, правејќи го тоа многу брзо, во стилот на „ДХЛ’’, направи правен галиматијас, што можеше да предизвика кризна состојба со нарушена безбедност во државата (телеграмата симболизира вонредна состојба и итност, а правните акти владеење на правото и правна сигурност). Тој го наруши сето ова, па потоа мораше со „оп, оп не важи’’ да ја спасува состојбата. Госпоѓата Ременски непријатно ме изненади бидејќи со својот потег, всушност, Министерството за труд и за социјална политика го предаде на својата партија СДСМ, а тоа е груба и недозволена партизација. Настрана што со обемот и самата содржина на овластувањата што ги дала на невработено лице во Министерството, таа со еден потег од тоа лице прави средновековен инквизитор, Ен-Ка-Ве-Де цензор, агитпроп комесар и сдсмовски доктор за извртување. Едноставно, двајцата министри, сега засега, се врвни уметници на апсурдот.
Очекувањата на Костов за нивната работа во иднина, за жал, се никакви бидејќи, според негова оцена, можеме да очекуваме сѐ, ама буквално сѐ.
КОСТОВ: Се молам на Господ да нѐ спаси од нив, ама и нив да ги спаси од глупостите што наумиле да ги прават. Место да ги размрсуваат неразмрсените македонски јазли, тие го прават спротивното – ги замрсуваат до ниво на нов Гордиев јазол. Штетно, бедно и кутро. Инаку, да не се залажуваме, тие не влегоа во владата за да бидат обичен протокол. Напротив, мисијата на сдсмовските „малборо мен експерт’’ со невиден политичко болшевистички мачоизам, е освојување на власта, откако претходно однатре ќе го поминат противникот (за нив непријателот) – ВМРО-ДПМНЕ, со цел да го уништат, а не да го победат. Многу проѕирно и еднакво на политичка порнографија. Ова, пак, е срамно. Инаку, да не се залажуваме: во куќа со „диво месо’’ не може да има мир. Доколку бидат отстранети остатоците (рецидивите) од темното минато, има иднина за нашата куќа Македонија.
Заев ќе биде премиер во март!
Капакот на прикаската го стави Ременски со назначувањето на партиски цензор за одговорен во комуникацијата со народот, иако упатените велат дека казанот е сѐ уште далеку од какво и да е ставање капак на техничката прикаска. Најавуваат проблемска серија, која ќе го загрози приматот на бројот на епизодите на „Малечката невеста“… Сепак, целта на овие т.н. министри и на нивните марионетски позиции прв ја разјасни неприкосновениот лидер. Сѐ уште неседнати во фотелјите, Заев ги „отвори“ и ја покажа нивната потрошливост и намена. Верувале или не, но веднаш по давањето на заклетвата, во моментот кога целата нација очекуваше да го слушне ставот и пораката на новите, макар и технички министри, тие останаа инвентар, а изјавата ја даде лидерот?! Навикнати на инвентарската улога во заднина од времето кога тој ги пукаше петардоидните „бомби“ и сега тие премолчеа, а тој си кажа сѐ што му лежи на срце. И на душа. Заев си се прогласи за премиер во април, а не дозволи неговите најизвикани „пушки“ да изустат ни збор. Буквално и фигуративно, немо стартуваа со преседан. Единствен проблем е што нивниот лидер нема да стане премиер во април 2016 година, туку во март. Поточно на 12 март. Тогаш се одвива Струмичкиот карневал, кој традиционално е на Тримери. Заев, кој беше Дракула, Самурај, Оган, Султан сега ќе има шанса да биде и премиер…
Даштевски: Сериозна злоупотреба на службената должност
Почетокот на министрите на СДСМ го оценувам исто како преговорите во клубот на пратеници, вели доц. д-р Александар Даштевски, според кој и тогаш тие правеа напори , а сега докажуваат и на дело дека сакаат да добијат нешто повеќе од тоа што е договорено во Пржино.
ДАШТЕВСКИ: Сметам дека ретко кој можеше да очекува вакви предлози за министри со оглед на тоа дека самиот министер за внатрешни работи повеќе пати изјави дека на тие функции треба да се постават врвни професионалци. Неговите постапки се неверојатни, далеку од сите очекувања и сметам дека не би ги направил ни почетник во службата, а особено не дипломиран правник.
Без да ги коментирам одлуките, ќе наведам дека министерот и самиот учествуваше во преговорите и би требало добро да знае што е договорено таму. Сега тие договори се пренесени во Законот за изменување и за дополнување на Законот за владата на Република Македонија. Во членот 44 јасно стои дека министерот заедно и рамноправно со дополнителниот заменик учествува во спроведувањето на надлежностите што произлегуваат од закон и од подзаконските акти. Исто така, сите акти од нивна надлежност треба да бидат потпишани и од раководниот службеник и од дополнителниот заменик. Доколку актот е потпишан само од едно лице не произведува правно дејство. Ова укажува на тоа дека министерот за внатрешни работи не се потрудил добро да ги проучи неколкуте одредби од законот. Тоа што требаше да биде неговата функција и поради што почнаа преговорите меѓу партиите е успешно спроведување на изборите. Тоа се однесува на сите министри и заменици во оваа влада.
Од друга страна, според тоа што го прочитавме за министерката Ременски, таа пратила известување до службите од кабинетот со кое дава надлежност на извесна претседателка на комисија за труд и за социјална политика на СДСМ Мила Царовска да го одобрува или цензурира кој било одговор на граѓаните. Ова претставува сериозна злоупотреба на службената должност и целосно непрофесионално однесување. Патем, невработени лица не смеат да имаат никаков увид во службените работи на министерството. Можеби, министерката не ја разбрала сериозно работата што ѝ е доверена и сака да спроведува партиска политика, но таа заедно со своите колеги даде заклетва дека ќе работи во согласност со законот. Министрите треба да имаат предвид дека и покрај тоа што ги добија овие функции во согласност со политички договор, а не во согласност со Уставот и со законот, носат целосна одговорност за вршење на работите во своите ресори.
Пишува: Љупчо Цветановски
(Текст објавен во 168. број на неделникот „Република“, 20.11.2015)
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.