Новаковска: Потребно е здраво државно образование за да одиме напред

Не­ма здра­ва и ста­бил­на др­жа­ва без ефи­ка­сен обра­зо­вен си­стем. По­крај се­ри­о­зен за­фат во др­жав­но­то обра­зо­ва­ние, тре­ба да се поз­дра­ват си­те при­ват­ни обра­зов­ни ини­ци­ја­ти­ви, кои не се де­лов­но ори­ен­ти­ра­ни, од­нос­но што вле­гу­ва­ат во су­штин­ски обра­зов­ни ре­фор­ми, сме­та Но­ва­ков­ска.

Не­о­дам­на ја до­би­вте пре­стиж­на­та на­гра­да од TIAW – Ме­ѓу­на­род­на али­јан­са за же­ни што го ме­ну­ва­ат све­тот, ко­ја пет­та го­ди­на по ред им се до­де­лу­ва на 100 иск­лу­чи­тел­ни же­ни во све­тот ка­ко приз­на­ние за нив­но­то за­ла­га­ње за еко­ном­ска еман­ци­па­ци­ја и на­пре­док на же­ни­те во раз­ни об­ла­сти од жи­во­тот. Ка­ко ја до­жи­ве­а­вте на­гра­да­та?
Новаковска: TIAW е ме­ѓу­на­род­на асо­ци­ја­ци­ја, ко­ја ги по­вр­зу­ва во­деч­ки­те ор­га­ни­за­ции на же­ни во раз­ви­е­ни­от свет и во све­тот во раз­вој по­ма­гај­ќи им да се вмре­жат во гло­бал­на­та за­ед­ни­ца на еко­ном­ски ус­пеш­ни же­ни, кои пре­ку сво­и­те лич­ни при­ме­ри по­ма­га­ат во ме­ну­ва­ње на све­ста за мо­ќта на же­на­та на ло­кал­но, гло­бал­но и на свет­ско ни­во. До­се­га, во неа чле­ну­ва­ат 35.000 же­ни, чи­и­што ус­пеш­ни лич­ни и про­фе­си­о­нал­ни при­каз­ни пот­тик­ну­ва­ат соз­да­ва­ње но­ви вред­нос­ни кри­те­ри­у­ми во нив­ни­те ло­кал­ни сре­ди­ни, но и на гло­бал­но ни­во.

Бев збу­не­та ко­га ме из­ве­сти­ја за но­ми­на­ци­ја­та, но уште по­ве­ќе из­не­на­де­на ко­га ми ја до­де­ли­ја на­гра­да­та. По­ве­ќе од два­е­сет го­ди­ни го раз­ви­вам мо­де­лот на обра­зо­ва­ние во „Но­ва“ во Ма­ке­до­ни­ја, од иде­ја до ста­бил­на обра­зов­на ин­сти­ту­ци­ја, низ пер­и­о­ди на еко­ном­ски бло­ка­ди, бе­гал­ски кри­зи, во­е­ни конф­ли­кти и еко­ном­ски кри­зи. Јас и мо­јот тим вле­гов­ме во не­воз­мож­на ми­си­ја и соз­да­дов­ме нов обра­зо­вен ам­би­ент и но­ви обра­зов­ни вред­но­сти во Ре­пуб­ли­ка Ма­ке­до­ни­ја, нас­про­ти от­по­рот и пре­дра­су­ди­те со кои ду­ри и де­нес по­не­ко­гаш се со­о­чу­ва­ме. Но, тоа беа на­ши би­тки, и на­ши из­во­ју­ва­ни по­бе­ди. Ни­ко­гаш не оче­ку­вав по­себ­но приз­на­ние за тоа, по­себ­но не од над­вор! Оваа пре­стиж­на ор­га­ни­за­ци­ја ја пре­поз­на вред­но­ста на тоа што го соз­да­дов­ме и ја под­др­жа мо­ја­та ми­си­ја на же­на што во еден ти­пич­но ло­ка­лен ам­би­ент соз­да­де ус­ло­ви за гло­бал­ни вред­но­сти, кои де­нес пот­тик­ну­ва­ат мно­гу мла­ди де­вој­ки и мом­ци да ста­нат би­тен дел од гло­бал­ни­от свет. Јас сум им бе­скрај­но бла­го­дар­на за вер­ба­та во ме­не и за под­др­шка­та на на­ша­та (мо­ја и на мо­јот тим) бла­го­род­на ми­си­ја.

На­гра­да­та ја до­би­вте по­ра­ди Ва­ши­от при­до­нес кон раз­во­јот на обра­зо­ва­ни­е­то во Ре­пуб­ли­ка Ма­ке­до­ни­ја и по­ши­ро­ко, на Бал­ка­нот, ка­ко иск­лу­чи­те­лен про­фе­сор, мен­тор и ли­дер, кој се за­ла­га за еман­ци­па­ци­ја и за еко­ном­ска не­за­вис­ност на же­ни­те. Кол­ку се еман­ци­пи­ра­ни и не­за­вис­ни же­ни­те во Ма­ке­до­ни­ја?
Новаковска: Еман­ци­па­ци­ја­та и не­за­вис­но­ста на же­на­та се тес­но по­вр­за­ни со неј­зи­на­та еко­ном­ска­та не­за­вис­ност и со неј­зи­на­та за­ста­пе­ност во по­ли­тич­ки­те и јав­ни функ­ции. По­да­то­ци­те го­во­рат де­ка овие па­ра­ме­три не се на за­вид­но ни­во во Ре­пуб­ли­ка Ма­ке­до­ни­ја. Спо­ред нај­но­ви­те по­да­то­ци на Др­жав­ни­от за­вод за ста­ти­сти­ка, од вкуп­ни­от број вра­бо­те­ни во др­жа­ва­та, 38,2 про­цен­ти се же­ни, до­де­ка 61,8 про­цен­ти се ма­жи. Иа­ко вла­ди­на­та стра­те­ги­ја од 38 про­цен­ти стап­ка на вра­бо­те­ност кај же­ни­те е по­стиг­на­та, таа е да­ле­ку од европ­ска­та, ко­ја из­не­су­ва 60 про­цен­ти. По­да­то­ци­те за же­ни­те во по­ли­ти­ка­та, исто та­ка, не се комп­ле­мен­тар­ни. Из­ве­шта­и­те од 2006 го­ди­на по­ка­жу­ва­ат де­ка е зго­ле­мен бро­јот на пар­ла­мен­тар­ки­те во Ма­ке­до­ни­ја на 33 (27, 5 про­цен­ти) од прет­ход­ни­те 21 (17,5 про­цен­ти), но тоа е по­мал­ку од ед­на тре­ти­на од учес­тво­то на ма­жи­те. Оста­ну­ва ист бро­јот на ми­ни­стер­ки и на гра­до­на­чал­нич­ки, од­нос­но по три во се­ко­ја ка­те­го­ри­ја, што е по­ра­зи­те­лен по­да­ток. Ре­чи­си двој­но е зго­ле­мен бро­јот на со­вет­нич­ки во со­ве­ти­те на ло­кал­на­та са­мо­у­пра­ва, од­нос­но од 161 (8,3 про­цен­ти) на 309 (21,7 про­цен­ти), но по­втор­но тоа е по­мал­ку од ед­на че­твр­ти­на во од­нос на за­ста­пе­но­ста на ма­жи­те.

Ко­га ќе се спо­ме­не гим­на­зи­ја­та „Но­ва“, пр­ва асо­ци­ја­ци­ја е Ве­не­ра Но­ва­ков­ска. Таа го до­не­се мо­дер­но­то обра­зо­ва­ние во Ма­ке­до­ни­ја. Поч­наа ка­ко учи­ли­ште за анг­ли­ски ја­зик во 1992 го­ди­на, пет го­ди­ни по­доц­на поч­на да ра­бо­ти сред­но­то учи­ли­ште „Но­ва“, а по­доц­на поч­на и ос­нов­но­то учи­ли­ште. Сло­бод­но мо­же да се ка­же де­ка Но­ва­ков­ска го поз­на­ва обра­зо­ва­ни­е­то ка­ко ре­тко кој во др­жа­ва­та. Не­о­дам­на ја до­би пре­стиж­на­та на­гра­да од Ме­ѓу­на­род­на­та али­јан­са за же­ни што го ме­ну­ва­ат све­тот, ко­ја пет­та го­ди­на по ред се до­де­лу­ва ка­ко приз­на­ние за нив­но­то за­ла­га­ње за еко­ном­ска еман­ци­па­ци­ја и за на­пре­док на же­ни­те во раз­ни об­ла­сти. На­гра­да­та бе­ше по­вод за ин­терв­ју, а со неа раз­го­ва­ра­ме и за еман­ци­па­ци­ја­та на ма­ке­дон­ска­та же­на, за ма­ке­дон­ско­то обра­зо­ва­ние, за пред­но­сти­те на ква­ли­тет­но­то обра­зо­ва­ние и за мож­но­сти­те што ги ну­ди и за про­ду­ци­ра­ње­то ка­дри за кои по­доц­на се за­ин­те­ре­си­ра­ни нај­до­бри­те свет­ски уни­вер­зи­те­ти.

Ка­ко да го по­диг­не­ме ни­во­то на еман­ци­па­ци­ја?
Новаковска: Пре­ку ефи­ка­сен си­стем на обра­зо­ва­ние. Од нај­ма­ла во­зраст, па сѐ до уни­вер­зи­тет­ско обра­зо­ва­ние. На­ши­от си­стем на обра­зо­ва­ние сѐ уште ге­не­ри­ра мно­гу пре­дра­су­ди. Тој не соз­да­ва ам­би­ент за здра­во ко­ег­зи­сти­ра­ње и за по­уч­но по­ве­де­ние. Тре­ба да ра­бо­ти­ме на вос­по­ста­ву­ва­ње здрав обра­зо­вен си­стем во кој си­те ќе има­ат ед­на­ков трет­ман. Ова ќе би­де те­шка и дол­га би­тка, но на кра­јот ќе мо­ра да се до­бие.

Ме­ѓу­на­род­но­то учи­ли­ште „Но­ва“ по­стои 16 го­ди­ни. Има­те пре­ду­чи­лиш­но, ос­нов­но и сред­но обра­зо­ва­ние. Ну­ди­те по­и­на­ква еду­ка­ци­ја. На­ста­ва­та се од­ви­ва на анг­ли­ски ја­зик. По што се раз­ли­ку­ва­те од дру­ги­те обра­зов­ни мо­де­ли во Ма­ке­до­ни­ја?
Новаковска: „Но­ва“ е ти­пич­но ме­ѓу­на­род­но учи­ли­ште по сво­ја­та стру­кту­ра и ам­би­ен­тот што го соз­да­ва. Ра­бо­ти спо­ред ме­ѓу­на­род­но акре­ди­ти­ра­ни про­гра­ми од со­од­вет­ни ме­ѓу­на­род­ни ор­га­ни­за­ции, а не­го­ва­та уче­нич­ка и про­фе­сор­ска по­пу­ла­ци­ја вклу­чу­ва 40 раз­лич­ни на­ции и кул­ту­ри за­ед­но со ма­ке­дон­ска­та. Член­ка е на Европ­ска­та асо­ци­ја­ци­ја на акре­ди­ти­ра­ни ме­ѓу­на­род­ни учи­ли­шта и има ста­тус на под­др­жа­но учи­ли­ште од аме­ри­кан­ски­от Стејт де­парт­мент. Уче­ни­ци­те се обра­зу­ва­ат и вос­пи­ту­ва­ат да ја по­чи­ту­ва­ат ло­кал­на­та сре­ди­на, но да раз­мис­лу­ва­ат гло­бал­но. Да би­дат од­го­вор­ни гра­ѓа­ни на сво­и­те др­жа­ви што ги прет­ста­ву­ва­ат, но и ин­те­гри­ра­ни гра­ѓа­ни на све­тот.

Уче­ни­ци што би­ле дел од гим­на­зи­ја­та „Но­ва“ по­стиг­ну­ва­ат за­бе­ле­жи­тел­ни ре­зул­та­ти. Ва­ши уче­ни­ци се­га се сту­ден­ти на нај­пре­стиж­ни­те уни­вер­зи­те­ти во све­тот, ка­ко на при­мер „Хар­вард“ и „Ок­сфорд“. Да­ли тоа Ве пра­ви по­себ­но гор­ди ка­ко учи­ли­ште што про­ду­ци­ра ви­со­ко­ква­ли­тет­ни сред­но­школ­ски ка­дри?
Новаковска: На­ши­те уче­ни­ци сту­ди­ра­ат, бу­квал­но, на си­те кон­ти­нен­ти во све­тот. На пре­стиж­ни уни­вер­зи­те­ти во САД и во Евро­па, но, исто та­ка, и на уни­вер­зи­те­ти што не се тол­ку ви­со­ко про­фи­ли­ра­ни, но се спе­ци­ја­ли­зи­ра­ни во не­кои об­ла­сти, кои од­го­ва­ра­ат на не­кои од про­фи­ли­те на на­ши­те уче­ни­ци. На­ши уче­ни­ци ус­пеш­но сту­ди­ра­ат и ов­де во Ма­ке­до­ни­ја. Ус­пеш­но­ста на на­ши­те уче­ни­ци ние ја ме­ри­ме пре­ку тоа кол­ку ус­пеш­но се ин­те­гри­ра­ле во сво­и­те уни­вер­зи­тет­ски сре­ди­ни и ка­ков про­фил на лич­но­сти раз­ви­ва­ат. Гор­ди сме на си­те нив. Тие се ва­жен дел од на­ши­от ин­те­гри­тет. Си­те тие „Но­ва“ ја чув­ству­ва­ат ка­ко свој дом.

Има­вте и уче­ник за кој беа за­ин­те­ре­си­ра­ни ду­ри пет нај­до­бри свет­ски уни­вер­зи­те­ти за тој да би­де нив­ни сту­дент?
Новаковска: Мно­гу на­ши уче­ни­ци кон­ку­ри­ра­ат на по­ве­ќе уни­вер­зи­те­ти. Бо­јан ап­ли­ци­ра­ше ду­ри на 18 и си­те го при­ми­ја со це­лос­но сти­пен­ди­ра­ње, ме­ѓу нив и пет­те нај­до­бри свет­ски уни­вер­зи­те­ти. За не­го тоа беа сла­тки ма­ки, но и за нас во „Но­ва“ би­деј­ќи не бе­ше лес­но да му се да­де нај­до­бри­от со­вет, ко­га си­те пет беа ед­на­кво до­бри. Се ре­ши за „Стен­форд“, ка­де што сту­ди­ра не­вро­би­ло­ги­ја, об­ласт во ко­ја овој уни­вер­зи­тет е ме­ѓу нај­поз­на­ти­те. Тоа бе­ше не­го­ви­от сон.

Ка­ко го оце­ну­ва­те ма­ке­дон­ско­то обра­зо­ва­ние?
Новаковска: Во из­ми­на­ти­ве 20 го­ди­ни ма­ке­дон­ско­то обра­зо­ва­ние по­ми­ну­ва низ мно­гу­број­ни тран­зи­ци­ски про­ме­ни, но не­до­сти­га­ат су­штин­ски ре­фор­ми. Тоа по­драз­би­ра соз­да­ва­ње но­ва свес­ност за тоа ка­де сме се­га и ка­де са­ка­ме да би­де­ме, на при­мер, во на­ред­ни­те 10 го­ди­ни. Ви­стин­ски­те ре­фор­ми се ме­рат со де­це­нии, а не со го­ди­ни. Се­ко­ја по­го­ле­ма про­ме­на во обра­зо­ва­ни­е­то е комп­лекс­на ма­те­ри­ја. Ба­ра одре­де­на свест кај ин­сти­ту­ци­и­те што ја спро­ве­ду­ва­ат, из­гра­де­на свест кај тие што тре­ба да ја кон­су­ми­ра­ат, со­од­вет­на обра­зов­на ин­фра­стру­кту­ра и про­грам­ска под­др­шка, ма­те­ри­јал­на под­др­шка и, се­ка­ко, пер­и­од во кој ќе се те­сти­ра неј­зи­на­та ус­пеш­ност. Гре­шки­те во обра­зов­на­та по­ли­ти­ка и пра­кти­ка се сог­ле­ду­ва­ат мно­гу по­доц­на, а ште­ти­те има­ат трај­ни пос­ле­ди­ци ка­ко за по­е­ди­не­цот та­ка и за др­жа­ва­та. Из­ми­на­ти­ве 20 го­ди­ни не се до­вол­но за ма­ке­дон­ско­то обра­зо­ва­ние да се усог­ла­си со европ­ско­то, но да­ва­ат јас­на сли­ка за гре­шки­те што не тре­ба да ги пра­ви­ме или за на­ред­ни­те по­те­зи што тре­ба му­дро да ги вле­че­ме. На Ма­ке­до­ни­ја ѝ тре­ба здра­во др­жав­но обра­зо­ва­ние на си­те ни­воа, ос­нов­но, сред­но и ви­со­ко. Тоа е ос­но­ва­та врз ко­ја по­чи­ва раз­во­јот на др­жа­ва­та. Не­ма здра­ва и ста­бил­на др­жа­ва без ефи­кас­ни обра­зов­ни си­сте­ми. По­крај се­ри­о­зен за­фат во др­жав­но­то обра­зо­ва­ние, тре­ба да се поз­дра­ват си­те при­ват­ни обра­зов­ни ини­ци­ја­ти­ви, кои не се де­лов­но ори­ен­ти­ра­ни, од­нос­но, кои вле­гу­ва­ат во су­штин­ски обра­зов­ни ре­фор­ми би­деј­ќи ка­ко по­ма­ли си­сте­ми мо­жат да ге­не­ри­ра­ат но­ви идеи и да пот­тик­нат соз­да­ва­ње но­ва обра­зов­на свест. Си­те ние сме јав­ни ин­сти­ту­ции, иа­ко сме др­жав­ни или при­ват­ни. Мо­же­би би би­ло по­со­од­вет­но да се пра­ви ди­фе­рен­ци­ја­ци­ја ме­ѓу до­бри и ло­ши обра­зов­ни ин­сти­ту­ции, а не ме­ѓу при­ват­ни и др­жав­ни. Пре­ку об­је­ктив­ни мер­ни ме­ха­низ­ми и до­бар кон­тро­лен си­стем, мо­же да се вос­по­ста­ват здра­ви кри­те­ри­у­ми за пре­поз­на­ва­ње на ра­бо­та­та на обра­зов­ни­те ин­сти­ту­ции.

При­ват­но обра­зо­ва­ние е ска­по за ма­ке­дон­ски ус­ло­ви, но, од дру­га стра­на, е и по­врат­на ин­ве­сти­ци­ја во ко­ја ако па­мет­но се вло­жи, мо­же мно­гу да се вра­ти. Ка­ко Вие ги сти­му­ли­ра­те та­лен­ти­ра­ни­те уче­ни­ци?
Новаковска: Не се­кое при­ват­но обра­зо­ва­ние е до­бро и не се­кое др­жав­но обра­зо­ва­ние е ло­шо. До­бро­то и ефи­кас­но обра­зо­ва­ние (др­жав­но или при­ват­но) е ска­па ин­ве­сти­ци­ја, но дол­го­роч­но нај­исп­лат­ли­ва. Ка­ко што ште­та­та од ло­шо обра­зо­ва­ние има да­ле­ко­сеж­ни не­га­тив­ни пос­ле­ди­ци по ид­ни­на­та на еден млад чо­век, на ист на­чин по­зи­тив­ни­те ефе­кти од до­бро­то обра­зо­ва­ние го сле­дат чо­ве­кот до кра­јот на не­го­ви­от жи­вот. Мно­гу че­сто нај­е­вти­но­то обра­зо­ва­ние мо­же на кра­јот да би­де нај­ска­по­то.

Пре­ку про­гра­ма­та за сти­пен­ди­ра­ње „Бо­рис Трај­ков­ски“ во „Но­ва“ ги под­др­жу­ва­ме та­лен­ти­ра­ни­те и вред­ни ма­ке­дон­ски уче­ни­ци. До­се­га обра­зу­вав­ме пет ва­кви ге­не­ра­ции уче­ни­ци. Си­те тие де­нес се на­ши ус­пеш­ни при­каз­ни. Зна­ев­ме да ги откри­е­ме нив­ни­те по­себ­но­сти, пра­вил­но да ги на­со­чи­ме, да ги обра­зу­ва­ме пре­ку со­од­вет­ни про­гра­ми за на­да­ре­ни и та­лен­ти­ра­ни уче­ни­ци и сил­но да ги под­др­жи­ме во про­це­сот на уни­вер­зи­тет­ско ап­ли­ци­ра­ње. Но, ку­ри­ку­лу­мот на на­ше­то учи­ли­ште е, всуш­ност, кон­ци­пи­ран та­ка што го под­др­жу­ва се­кој уче­ник по­е­ди­неч­но. Ние не се отка­жу­ва­ме лес­но од на­ши­те уче­ни­ци. Ве­ру­ва­ме де­ка се­кој уче­ник е по­се­бен и кон не­го тре­ба да се од­не­су­ва­ме со по­себ­но вни­ма­ние и гри­жа за да го изв­ле­че­ме нај­до­бро­то од не­го.

Мно­гу че­сто мо­же да чу­е­ме де­ка де­лов­на­та за­ед­ни­ца знае да да­де за­бе­ле­шки на ма­ке­дон­ски­от обра­зо­вен си­стем во пог­лед на тоа ка­кви ка­дри им се по­треб­ни на ком­па­ни­и­те. Ка­ко да се ре­ши ова пра­ша­ње?
Новаковска: Тре­ба да по­стои кон­ти­ну­и­ран ди­ја­лог ме­ѓу обра­зов­ни­те ин­сти­ту­ции и де­лов­на­та за­ед­ни­ца. Таа збо­ру­ва со пра­кти­чен ја­зик и мо­же да го пот­тик­не осо­вре­ме­ну­ва­ње­то на ма­ке­дон­ско­то обра­зо­ва­ние. Тоа не зна­чи де­ка си­те уни­вер­зи­тет­ски ка­те­дри што не­ма­ат пра­ктич­на при­ме­на би мо­ра­ло по ди­ктат да се за­тво­рат. Не­кои од нив по­ма­га­ат на друг на­чин, пре­ку за­шти­ту­ва­ње на кул­ту­ра­та и на тра­ди­ци­ја­та на др­жа­ва­та и се ед­на­кво бит­ни.

Што зна­чи „Но­ва“ за Вас? Очиг­лед­но е де­ка не се ра­бо­ти за ти­пи­чен де­ло­вен мо­дел и тоа се гле­да пре­ку по­стиг­на­ти­те обра­зов­ни ефе­кти во из­ми­на­ти­те го­ди­ни, ту­ку за обра­зов­на ин­сти­ту­ци­ја што про­ду­ци­ра ви­со­ко­ква­ли­тет­ни ка­дри, кои се ба­ра­ни во оп­штес­тво­то.
Новаковска: „Но­ва“ ни­ко­гаш не бе­ше за­мис­ле­на ка­ко де­ло­вен мо­дел. Јас не ве­ру­вам де­ка бр­зо вос­по­ста­ве­ни де­лов­ни мо­де­ли мо­жат да по­ну­дат ква­ли­тет­ни обра­зов­ни ре­ше­ни­ја. Иа­ко до­бро­то обра­зо­ва­ние ба­ра и со­од­вет­но фи­нан­си­ра­ње, сле­де­ње на свет­ски­те обра­зов­ни трен­до­ви и обез­бе­ду­ва­ње со­од­вет­ни про­стор­ни, ка­дров­ски и про­грам­ски ус­ло­ви, не­го­ва­та су­штин­ска вред­ност не е во мер­мер­ни­те згра­ди и во уни­фор­ми­ра­ни­те уче­ни­ци, ни­ту во про­па­ганд­на­та ма­ши­не­ри­ја што го на­ма­лу­ва на ми­ни­мум обра­зов­ни­от ефект, ту­ку во ам­би­ен­тот што го соз­да­ва ед­но здра­во учи­ли­ште од мо­мен­тот ко­га ќе се пре­че­ко­ри не­го­ви­от праг, па сѐ до из­ле­гу­ва­ње­то од не­го. Не­го­ва­та вред­ност се ме­ри во кон­ти­ну­и­тет, со за­до­вол­ни, нас­ме­а­ни и до­бро под­го­тве­ни мла­ди лу­ѓе за пре­диз­ви­ци­те што се на­о­ѓа­ат пред нив. Гра­де­ње­то ста­бил­на обра­зов­на ин­сти­ту­ци­ја е ма­ко­трп­на ра­бо­та, во ко­ја си­те мо­ра ед­на­кво да ве­ру­ва­ат и за ко­ја тре­ба ед­на­кво да се за­ла­га­ат. До­бра­та обра­зов­на ин­сти­ту­ци­ја ја соз­да­ва­ат про­фе­си­о­нал­ци вљу­бе­ни во сво­ја­та про­фе­си­ја и вер­ни на сво­е­то обра­зов­но кре­до.

„Но­ва“ бе­ше мо­ја ви­зи­ја, ко­ја де­нес ус­пеш­но ја жи­вее сво­ја­та ре­ал­ност. Иа­ко не не­ги­рам де­ка таа е би­тен дел од ме­не, сѐ по­ве­ќе се оби­ду­вам здра­во да се од­во­јам од неа за да ѝ да­дам одрж­ли­ва ид­ни­на. Соз­да­дов ус­пеш­ни струч­ни ти­мо­ви, кои ќе мо­жат да ја про­дол­жат мо­ја­та ми­си­ја. „Но­ва“ ве­ќе не сум са­мо јас, ту­ку по­ве­ќе ква­ли­тет­ни еду­ка­то­ри, кои ја во­дат ин­сти­ту­ци­ја­та во ви­стин­ска на­со­ка.

Разговараше: Александра Мазнева Бундалевска
Фото: Игор Ангеловски

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.