
Колумнист: Горан Момироски
Џонс е дваесет и вториот советник за национална безбедност на американски претседател во историјата на САД, а својата должност ја вршел 22 месеци, од јануари 2009 година до октомври 2010 година. Во тој период, освен по коментарите за тешки глобални теми како војните во Ирак и во Авганистан, тој во македонската јавност беше речиси непознат. Неговото име се споменуваше само како дел од средбите што тој ги имаше со македонскиот државен врв во Вашингтон, Њујорк и во Киев.
Генералот Џонс, кој својата војничка кариера ја започнал уште во војната во Виетнам, во тој период ниту еднаш не кажа јавно дека Македонија треба да влезе во НАТО, иако на позицијата прв американски експерт за безбедност дојде нецела година по големиот дипломатски пораз на САД на самитот на НАТО во Букурешт и половина година по потпишувањето на договорот за стратешко партнерство меѓу Македонија и САД во Вашингтон. Причини заради кои сега е изгласен по ова прашање веројатно има повеќе, а една од нив е тоа што сега ветеранот во армијата на САД нема политички обврски да молчи за работи за кои не е на иста линија со политиката на претседателот Обама, но главната причина е тоа што од периодот кога си дал оставка досега, драматично се променети околностите и позициите на двете суперсили, вклучително и во регионот во кој е сместена Македонија.
САД мораат да одговорат на офанзивата на Путин
Како војник кој има искуство од десетина конфликти во кои била вклучена армијата на САД и како човек кој речиси две години директно учествувал во планирањето и во спроведувањето на американските безбедносни политики во целиот свет, Џонс пред Комитетот за одбранбени прашања на американскиот Сенат зборуваше во корист на Македонија. Не затоа што одеднаш сфатил дека Грција е виновна за ветото во Букурешт или затоа што по долги години анализа нѐ засакал, туку затоа што се плаши од намалувањето на американското влијание на Балканот, каде што Русија сѐ посилно се инфилтрира пред сѐ енергетски, но и на политичко, економско и на културно поле.
Предлогот на Џонс е во 2016 година, како одговор на руските обиди да стане поголем фактор на Балканот, да бидат примени двете земји што имаат желба и потенцијал за тоа. Освен Србија, која нема желба да биде дел од алијансата, и Косово и Босна и Херцеговина, кои не се подготвени за прием, Македонија и Црна Гора се единствените што можат да бидат дел од новото проширување на алијансата. За Грузија и за Украина веќе никој во западните центри на моќ не разговара како за можни кандидати, особено во ситуација кога Путин од говорницата на Обединетите нации предупреди дека Русија веќе нема да го толерира ширењето на НАТО и дека Москва нема да седи со скрстени раце во врска со провокациите, како што тој ги нарече, за приемот на нови членки во алијансата.
Црна Гора ако е подготвена, за Македонија нема дилеми
Искусниот стратег со сиот свој капацитет побара итен прием на Македонија и на Црна Гора во НАТО. И додека за Црна Гора остави простор оваа држава да не е подготвена, за Македонија немаше дилеми дали треба да биде во НАТО. За Џонс ветото за македонскиот прием во НАТО е трагичен политички конфликт во самата алијанса, дефиниција која досега не ја слушнавме од ниту еден западен претставник без разлика дали е актуелен или поранешен функционер.
„Мораме да ја реафирмираме политиката на отворена врата на НАТО. НАТО мора да ја спречи Русија во нејзините планови да ги затвори вратите на НАТО за прием на идни членки. На самитот во Варшава следната година НАТО треба да ја прими Црна Гора, под претпоставка дека таа ги исполнила сите политички и воени обврски. Со тоа ќе се намали растечкото влијание на Русија на Балканот и ќе се испрати силен сигнал дека визијата за обединета Европа сѐ уште е валидна. Сличен напор треба да биде направен од страна на Вашингтон за да се деблокира трагичниот политички конфликт во НАТО кој ја спречи Македонија да го заземе своето целосно заслужено место како членка на НАТО“, изјави генералот Џонс пред Комитетот за одбранбени прашања на Сенатот.
Критична маса за проширување на НАТО
Со настапот на генералот Џонс во американскиот Сенат продолжува традицијата на високи претставници на земји-членки на НАТО или на самата алијанса по завршувањето на нивните функции да бидат искрени и да го кажат тоа што го мислат. Пред две години истото го стори поранешниот генерален секретар Џорџ Робертсон, кој, додека беше на позиција молчеше за да потоа каже дека е голема неправда што Македонија по вина на Грција е оставена надвор од алијансата.
Без разлика што барањето за прием на Македонија во НАТО доаѓа од поранешни функционери, добро е што влијателни личности, особено почитувани експерти по безбедносни прашања го започнуваат ова прашање на десетина месеци пред самитот на НАТО во Варшава догодина. Со сведочењето на генералот Џонс во Сенатот, и со изјавите на полскиот министер за одбрана, кој пред еден месец изјави дека Полска има обврска и желба да работи на македонскиот влез во НАТО, се зголемува засега малата група јавни поддржувачи за идејата Македонија да ги прекине веќе бесмислените годишни акциски програми и да стане и формално членка на алијансата. Дали оваа засега мала и навидум минорна група заедно со Турција, Словенија и се надеваме Албанија и Бугарија, можат да променат нешто на следниот самит, зависи од многу работи. Пред сѐ од количината страв во САД од потенцијалот на Русија да продира на Балканот како и од можноста пред заминувањето од Белата куќа претседателот Обама да направи нешто по што ќе ги памети Балканот и алијансата во целина. Одлучните акции на Путин во Сирија, Украина како и анексијата на договорите на Крим за новите гасоводи во Северна Европа ја ставаат Америка во ситуација во која мора да стори нешто за да го врати кредибилитетот во Европа. Речиси сите добро упатени се согласни дека приемот на Македонија и на Црна Гора во НАТО е најбезболниот начин САД и алијансата да покажат дека не се збунети од однесувањето на Русија и дека нема намера да се повлече од глобалните воено-политички маневри во кои Москва во моментов има поголем успех.

Генералот предупредува на герилски акции
Во својот настап во Сенатот на САД генералот Џонс анализираше дека Русија ќе продолжи да влијае на низа земји кои сега не се под нејзина контрола и дека наскоро може да се случи упад од помал обем на руски сили на територијата на некоја од членките на НАТО, со што би се покажало дека алијансата нема волја или способност да ги заштити своите членки од хибридни видови војување. Притоа Џонс не исклучува дека Русија би можела да користи уфрлени доброволни герилски сили против кои тешко ќе може да се користи членот 5 од договорот за НАТО ,кој предвидува поддршка на сите членки на НАТО за земјата која е нападната. Според поранешниот советник за национална безбедност на Обама, американскиот и европскиот одговор на засиленото руско влијание треба да содржи и градење на енергетска, телекомуникациска и транспортна инфраструктура која би се протегала од Балтикот на север до Јадранот на југ, со што на европските земји кои би можеле да потпаднат под сферата на руско влијание би им се понудиле алтернативни извори на енергија и би се намалила опасноста од употребата на рускиот гас како оружје во натамошните односи со Русија. Со тоа и Џонс јавно се спротивстави на засега блокираниот проект „Турски тек“ со кој рускиот гас преку Црното Море, Турција, Грција, Македонија, Србија и Унгарија би влегувал во ЕУ.
(Текст објавен во 163. број на неделникот Република, 16.10.2015)
Ставовите искажани во рубриката Колумни се лични ставови на авторите и не се автоматски и ставови на редакцијата на Republika.mk. Редакцијата на Republika.mk се оградува од ставовите во објавените колумни, а одговорноста за изнесеното во нив е исклучиво на авторот.
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.


