Црногорски виор со шампионски манири

Цр­но­гор­ски ви­ор со шам­пи­он­ски ма­ни­ри и со не­ве­ро­јат­но бо­га­та ко­лек­ци­ја на ме­да­ли, тро­феи и на ин­ди­ви­ду­ал­ни приз­на­ни­ја, европ­ски пр­вак во клуп­ска и во ре­пре­зен­та­тив­на кон­ку­рен­ци­ја, но­си­тел­ка на сре­брен ме­дал од Олим­пи­ски­те игри во Лон­дон, нај­до­бро дес­но кри­ло во Ли­га­та на шам­пи­о­ни­те, член на иде­ал­ни­от со­став во исто­то нат­пре­ва­ру­ва­ње, дво­ен осво­ју­вач на ЕХФ ку­пот и уште мно­гу вред­ни приз­на­ни­ја. Тоа е опу­сот на Јо­ван­ка Ра­ди­че­виќ, што мно­гу спор­ти­сти са­мо мо­жат да го со­ну­ва­ат. Де­вој­ка­та од Под­го­ри­ца е ро­ден по­бед­ник, ра­ко­ме­тар­ка што пле­ни со ефект­ни го­ло­ви, со бр­зи­на, со енер­ги­ја, се­ко­гаш рас­по­ло­же­на, тем­пе­ра­мент­на, ка­ра­кте­ри­сти­чен лик од на­ши­те про­сто­ри. По од­лич­ни­от по­че­ток на ка­ри­е­ра­та во ма­тич­ни­от клуб Бу­дуќ­ност од Под­го­ри­ца, за­ми­на во Ѓер, па по­тоа во Вар­дар. И суд­би­на­та са­ка­ше неј­зи­ни­те два пос­лед­ни клу­ба да игра­ат во че­тврт-фи­на­ле­то во ЛШ, за еден би­лет на за­врш­ни­от тур­нир во Бу­дим­пе­шта. Со бри­ли­јант­на прет­ста­ва вар­дар­ки во Скоп­је го дек­ла­си­раа Ѓер со 24-18 и со пред­ност од шест го­ла в са­бо­та па­ту­ва­ат на ре­ван­шот во „Ау­ди аре­на“ во Ѓер.

Игра­ше во Ѓер и до­бро ги поз­на­ваш со­стој­би­те кај акту­ел­ни­от европ­ски пр­вак. Од ка­де до­а­ѓа нај­го­ле­ма­та за­ка­на за Вар­дар во ре­ван­шот?
Ра­ди­че­виќ: Играв две го­ди­ни во Ѓер и со нив ја осво­ив пр­ва­та европ­ска ти­ту­ла. Се­ка­ко де­ка имам уба­ви спо­ме­ни од на­ста­пи­те во овој клуб. Знам де­ка ќе ме до­че­ка­ат ка­ко сво­ја за­тоа што Ѓер има пре­крас­ни на­ви­ва­чи, кои го са­ка­ат и поз­на­ва­ат ра­ко­ме­тот, но овој пат ќе да­дам сѐ од се­бе за Вар­дар да би­де ко­не­чен по­бед­ник. Ѓер има огром­на тра­ди­ци­ја, игра­ше не­кол­ку по­лу­фи­на­ли­ња во Ли­га­та на шам­пи­о­ни­те, а по­тоа стиг­наа и две­те европ­ски кру­ни и од тој ас­пект има пред­ност. Ние по втор­пат игра­ме во ЛШ, но има­ме ин­ди­ви­ду­ал­но искус­тво, што го пре­то­чив­ме во ви­стин­ска тим­ска ат­мо­сфе­ра за да го ели­ми­ни­ра­ме Ѓер и да игра­ме на за­врш­ни­от тур­нир за ти­ту­ла­та. Има­ме шест го­ла пред­ност, што во ра­ко­ме­тот ка­ко ди­на­мич­на игра мо­же да не зна­чи мно­гу. Бр­зо се пра­ви и се то­пи раз­ли­ка­та. Пра­ктич­но, има­ме се­дум по­го­до­ци пред­ност по­ра­ди ма­ли­от број при­ме­ни по­го­до­ци кои не сме­е­ме да ги бра­ни­ме. На­про­тив, и во ре­ван­шот тре­ба да игра­ме си­гур­но, дис­цип­ли­ни­ра­но и та­ктич­ки зре­ло ка­ко во Скоп­је. Клуч на ус­пе­хот е да ја ре­при­зи­ра­ме од­лич­на­та игра во од­бра­на­та од пр­ви­от меч. Ако оди­гра­ме на исто ни­во, ве­ру­вам де­ка ќе не­ма­ме проб­ле­ми ни­ту во ре­ван­шот.

Оче­ку­ва­те ли по­го­лем при­ти­сок по­ра­ди фа­ктот што за­врш­ни­от тур­нир за ти­ту­ла­та се игра во Бу­дим­пе­шта. Ве­лат тој без до­ма­ќи­нот Ѓер би бил не­а­тра­кти­вен за пуб­ли­ка­та, спон­зо­ри­те, па и за ЕХФ. Стра­ву­ва­те ли од не­ка­кво нес­порт­ско сце­на­рио?
Ра­ди­че­виќ: Не сме­е­ме да раз­мис­лу­ва­ме на тој на­чин, иа­ко се при­сут­ни та­кви­те при­каз­ни. Бу­дим­пе­шта ќе би­де до­ма­ќин на за­врш­ни­те тур­ни­ри до 2017 го­ди­на. Не ве­ру­вам де­ка тоа зна­чи оти Ѓер се­ко­гаш да би­де учес­ник на за­врш­ни­те тур­ни­ри за ти­ту­ла­та. Јас не гле­дам на тој на­чин и ве­ру­вам де­ка не по­стои не­ка­кво сце­на­рио во тој пра­вец. Ве­ру­вам во на­ши­от ква­ли­тет и во цвр­ста­та од­бра­на, што е за­шти­тен знак и за ре­пре­зен­та­ци­ја­та за ко­ја играм, за Цр­на Го­ра. Вар­дар по­ка­жа де­ка мо­же да игра од­лич­но во де­фан­зи­ва, тоа го пре­зен­ти­рав­ме и со Ѓер во Скоп­је и по­са­ку­вам исто­то да го по­вто­ри­ме во Ѓер. Го­ле­ми­те пр­венс­тва, ме­да­ли и ти­ту­ли не се осво­ју­ва­ат без агре­сив­на од­бра­на. Та­кви­от при­стап ни овоз­мо­жи и го­ло­ви од кон­тра и од по­лу­кон­тра. Тоа за ме­не е при­о­ри­тет, сѐ дру­го е спо­ред­но би­деј­ќи не са­кам да ве­ру­вам во за­тку­лис­ни игри. Ве­ру­вам де­ка по­втор­но кај нив ќе се по­чув­ству­ва не­и­гра­ње­то на три­те клуч­ни ра­ко­ме­тар­ки, Гор­биц, Амо­рим и Лун­де. Тие беа ме­ѓу но­си­те­ли­те на игра и ко­га јас бев член на Ѓер и за нив отсус­тво­то на ова трио е го­лем хен­ди­кеп.

Ла­ни бе­ше нај­до­бро дес­но кри­ло во Ли­га­та на шам­пи­о­ни­те и се нај­де во иде­ал­ни­от со­став. Ќе има ли ре­при­за, но овој­пат кру­ни­са­на и со европ­ска клуп­ска ти­ту­ла?
Ра­ди­че­виќ: Ин­ди­ви­ду­ал­ни­те приз­на­ни­ја се вред­ни, но мно­гу по­до­бро се чув­ству­ва­те во тим­ски спор­то­ви ко­га це­ли­от ко­ле­ктив игра до­бро и по­бе­ду­ва. И, се­ка­ко, осво­ју­ва ти­ту­ли и ме­да­ли. Иа­ко имам тро­феј од Ли­га­та на шам­пи­о­ни­те, искре­но го­рам од жел­ба за но­ва ти­ту­ла со Вар­дар. Тоа го зас­лу­жу­ва­ат ра­ко­ме­тар­ки­те, на­ви­ва­чи­те и це­ла Ма­ке­до­ни­ја. Ов­де се жи­вее за ра­ко­ме­тот и иска­чу­ва­ње­то на вр­вот на Евро­па би би­ло ви­стин­ска на­гра­да. Се на­де­вам де­ка го­ди­на­ва ќе ги спо­јам две­те приз­на­ни­ја, и лан­ско­то ин­ди­ви­ду­ал­но и тим­ско­то ка­ко европ­ски пр­вак со Вар­дар.

Мо­же ли Вар­дар да на­пра­ви исто­ри­ски ус­пех и со два клу­ба во иста се­зо­на да игра на за­вр­шен тур­нир. Та­ков под­виг не за­бе­ле­жал ни­ту еден клуб до­се­га. Ка­кви се шан­си­те на ма­шки­от со­став про­тив Кјел­це?
Ра­ди­че­виќ: Јас сум по­зи­тив­но из­не­на­де­на ка­ко игра Вар­дар во ма­шка­та ЛШ. Ве­ру­вам во нив и би би­ло ште­та да не се пла­си­ра­ат на за­врш­ни­от тур­нир во Келн. Це­ла се­зо­на игра­ат фе­но­ме­нал­но, ка­ко тим функ­ци­о­ни­ра­ат из­во­нред­но. Имам го­лем рес­пект кон Кјел­це, та­му игра­ат врв­ни ра­ко­ме­та­ри, но, спо­ред ме­не, Вар­дар има пред­ност во не­ве­ро­јат­ни­от тим­ски дух. Пуб­ли­ка­та е из­во­нред­на и ве­ру­вам де­ка са­бо­та ќе би­де го­лем ден за Ма­ке­до­ни­ја и за си­те на кои Вар­дар им е при ср­це­то. Се на­де­вам на дво­ен ус­пех. Ние да го ви­зи­ра­ме на­ста­пот во Бу­дим­пе­шта, а на­ши­те ко­ле­ги од ма­шки­от со­став да го по­бе­дат Кјел­це на пр­ви­от меч.

По­тек­ну­ваш од из­во­нред­на­та ра­ко­мет­на шко­ла на Бу­дуќ­ност. Ед­на од нај­до­бри­те во жен­ски­от ра­ко­мет. Од ко­го ги уче­ше ра­ко­мет­ни­те ве­шти­ни?
Ра­ди­че­виќ: Кај ме­не не­ка­ко се по­го­ди ра­ко­ме­тот да би­де се­меј­на тра­ди­ци­ја. Мај­ка ми игра­ше за Бу­дуќ­ност во из­во­нред­на­та ге­не­ра­ци­ја на се­стри­те Му­го­ша, на Ма­ја Бу­ла­то­виќ, Га­ниќ…. На неј­зи­на ини­ци­ја­ти­ва поч­нав да тре­ни­рам ра­ко­мет во Бу­дуќ­ност, кај На­та­ша Ци­ган­ко­ва. Са­кав да играм фуд­бал, но не до­бив доз­во­ла од ро­ди­те­ли­те. Ми ве­леа ка­ков фуд­бал, тоа е ма­шки спорт и ме од­ве­доа на ра­ко­мет. На 15 го­ди­ни де­би­ти­рав во пр­ви­от со­став на Бу­дуќ­ност, клуб што е си­но­ним за ус­пех во ра­ко­ме­тот. Имав чест да играм со Ма­ја Бу­ла­то­виќ, Бо­ја­на По­по­виќ, Ма­ја Са­виќ, Ани­ца Ѓу­ро­виќ, Сан­дра Ко­ла­ко­виќ…. Свет­ски ѕвез­ди, кои не­се­бич­но ни по­ма­гаа на нас, пом­ла­ди­те. Ко­га игра­те по­крај та­кви ими­ња, по­лес­но е да на­пре­ду­ва­те по ви­стин­ски­от пат. Си­те ги це­нам иск­лу­чи­тел­но, но ако мо­рам да ги изд­во­јам, тоа се Ма­ја Бу­ла­то­виќ и Бо­ја­на По­по­виќ. Ра­ко­ме­тар­ки со ек­стра-ква­ли­тет, но и со иск­лу­чи­тел­ни ли­дер­ски ка­ра­кте­ри­сти­ки.

Поч­на со ат­ле­ти­ка, но од­лу­чи да про­дол­жиш со ра­ко­мет. Во ко­ја дис­цип­ли­на се нат­пре­ва­ру­ва­ше во кра­ли­ца­та на спор­то­ви­те и кол­ку ти по­ма­га тоа искус­тво во ра­ко­ме­тот?
Ра­ди­че­виќ: Јас би им пре­по­ра­ча­ла на си­те ро­ди­те­ли што са­ка­ат де­ца­та да им спор­ту­ва­ат, по­че­то­ци­те да им би­дат во не­кој од ба­зич­ни­те спор­то­ви. Ат­ле­ти­ка или гим­на­сти­ка се мо­јот из­бор. Че­сто ни при­о­ѓа­ат ро­ди­те­ли и нѐ пра­шу­ва­ат ко­ја е иде­ал­на­та во­зраст за де­ца­та да поч­нат да игра­ат ра­ко­мет. Мо­јот со­вет е пр­во ат­ле­ти­ка или гим­на­сти­ка, па по­тоа ко­ле­кти­вен спорт. Ос­нов­но е да на­у­чи­те пра­вил­но да тр­ча­те, да се дви­жи­те, па по­тоа да тре­ни­ра­те спорт со топ­ка. Јас поч­нав со ат­ле­ти­ка и тре­ни­рав че­ти­ри го­ди­ни, па по­тоа се пре­фр­лив на ра­ко­ме­тот. Тр­чав на 800 и на 1.200 ме­три и ду­ри и осво­ив ме­дал на ре­пуб­лич­ко нат­пре­ва­ру­ва­ње во ма­шка кон­ку­рен­ци­ја. За жал, не­ма­ше до­вол­но де­вој­ки за тр­ка на 1.200 ме­три, а јас бев упор­на и иа­ко не са­каа да ме при­ја­ват, тр­чав со ма­шки и осво­ив сре­брен ме­дал. Ми оста­наа мно­гу на­ви­ки од то­гаш што ми по­мог­наа во ра­ко­мет­на­та ка­ри­е­ра. Пре­ку ат­ле­ти­ка­та се стек­нав со бр­зи­на, из­држ­ли­вост и со ела­стич­ност, кои се зна­чај­ни сег­мен­ти во се­кој спорт.

Ма­ке­дон­ска снаа од Под­го­ри­ца

По­ра­неш­ни­от гол­ман на Вар­дар, се­га во Тур­но­во, Ди­но За­хов го освои ср­це­то на 28-го­диш­на­та ра­ко­ме­тар­ка од Под­го­ри­ца. Ќе би­де ма­ке­дон­ска снаа, а Скоп­је е ед­на од оп­ци­и­те за по­сто­јан пре­стој на оваа спорт­ска двој­ка по за­вр­шу­ва­ње­то на ка­ри­е­ра­та.
– Да, ќе би­дам ма­ке­дон­ска снаа – на чист ма­ке­дон­ски ја­зик се ше­гу­ва Ра­ди­че­виќ.

Но, нај­пр­во да го ели­ми­ни­ра­ме Ѓер, по­тоа и да се оби­де­ме да го осво­и­ме европ­ски­от врв, до­да­ва из­во­нред­но­то дес­но кри­ло на Вар­дар. Се нај­де во не­о­бич­на си­ту­а­ци­ја на фуд­бал­ски­от меч ме­ѓу Вар­дар и Тур­но­во. На­ви­ва за Вар­дар, но и за сво­јот иден со­пруг За­хов, кој бра­не­ше за Тур­но­во. И има не­о­би­чен од­го­вор.
– Не­ка по­бе­ди Вар­дар, а Ди­не да не при­ми гол – низ смеа ве­ли Ра­ди­че­виќ.

На­ви­ва­чи­те на Вар­дар оче­ку­ва­ат да ја ви­дат пре­поз­нат­ли­ва­та нас­ме­вка на тем­пе­ра­мент­на­та Цр­но­гор­ка со тро­фе­јот од Ли­га­та на шам­пи­о­ни­те в ра­це, во мај во Бу­дим­пе­шта.

Разговараше: Зоран Поповски
Фото: Александар Ивановски
(Интервјуто со ракометарката Јованка Радичевиќ е објавено во 136. број на неделникот Република, 10.04.2015)

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.