Во новиот број на „Република“ ќе читате

Во новиот број на неделникот „Република“ ќе читате:

Аболираниот бара „нов живот“ за СЈО
Ново судство за нови хајки против ВМРО-ДПМНЕ и нови амнестии за Заев
Сме­на­та на јав­ни­от об­ви­ни­тел Мар­ко Звр­лев­ски и пре­зе­ма­ње­то на кон­тро­ла­та на СДС врз Ос­нов­но­то јав­но об­ви­ни­телс­тво, кое се вр­ши под пла­штот на „ре­фор­ми во судс­тво­то“, по­ве­ќе од јас­но е де­ка е не­ма цел де­пар­ти­за­ци­ја на судс­тво­то, ту­ку  тре­ба да обез­бе­ди „нов жи­вот“ на СЈО за да ја про­дол­жи хај­ка­та про­тив ВМРО-ДПМНЕ, чле­но­ви­те на ра­ко­водс­тво­то и дру­ги­те по­ли­тич­ки про­тив­ни­ци на За­ев сѐ до нив­но це­лос­но уни­шту­ва­ње. По­ра­ка­та на За­ев до об­ви­ни­те­лот да си под­не­се оста­вка од по­зи­ци­ја­та уште пр­ви­от ден од не­ле­гал­но­то за­зе­ма­ње на вла­ста е до­вол­но ја­сен по­ка­за­тел ка­ко пла­ни­ра да ја пра­кти­ку­ва вла­ста. Впро­чем, ако на си­те ни е јас­но де­ка за­ка­ни­те и на­па­ди­те врз не­и­сто­мис­ле­ни­ци­те ќе ста­ну­ва­ат сѐ по­ра­ди­кал­ни и по­о­пас­ни, ка­ко во слу­ча­и­те со на­па­ди­те врз чле­но­ви­те на ра­ко­водс­тво­то на ВМРО-ДПМНЕ, Ан­то­нио Ми­ло­шо­ски и Ни­ко­ла То­до­ров, то­гаш, исто та­ка, тре­ба да ни би­де јас­но де­ка за­ме­на­та на Звр­лев­ски ќе тре­ба на из­вр­ши­те­ли­те и на на­ра­ча­те­ли­те на овие кри­вич­ни де­ла да им овоз­мо­жи прав­на за­шти­та.

Македонија пред свршен чин
Влез во НАТО само со скршена кичма
По не­кол­ку го­ди­ни при­мир­је со јуж­ни­от со­сед, пра­ша­ње­то за име­то по­втор­но ста­ну­ва ед­на од цен­трал­ни­те точ­ки за ко­ја го­во­ри јав­но­ста, а од вла­да­та се оче­ку­ва брз ис­че­кор. Не­кол­ку­те нај­а­ви на но­ви­от ми­ни­стер за над­во­реш­ни ра­бо­ти де­ка со не­про­во­ци­ра­ње кон Гр­ци­ја и со актив­на и кон­стру­ктив­на дип­ло­ма­ти­ја на­ско­ро мо­же да се оче­ку­ва на­пре­док соз­да­ва лаж­на сли­ка де­ка спо­рот со Гр­ци­ја са­мо што не е ре­шен. Иа­ко оваа вла­да во кам­па­ња­та не ве­ту­ва­ше ре­ше­ние за име­то и влез во НАТО за шест ме­се­ци, ка­ко што бе­ше слу­чај во 2008 го­ди­на, се­пак оче­ку­ва­ња­та по­рас­наа до не­бо. Дел од гра­ѓа­ни­те што на ре­фе­рен­дум би гла­са­ле за про­ме­на на устав­но­то име се не­стрп­ли­ви, тие би са­ка­ле ре­ше­ние вед­наш, без раз­ли­ка да­ли ќе би­де­ме гор­ни или дол­ни, без раз­ли­ка ка­кви атри­бу­ти на др­жав­ност ќе до­би­е­ме во гра­фи­те на Обе­ди­не­ти­те на­ции. Овие лу­ѓе, кол­кав и да е нив­ни­от број, не сме­ат да соз­да­дат лаж­на сли­ка де­ка сѐ е при­фат­ли­во и де­ка са­мо по­ра­неш­на­та вла­да е ви­нов­на што не­ма­ше ре­ше­ние за име­то. Во спро­тив­но, Ма­ке­до­ни­ја ќе има мно­гу по­го­лем проб­лем од тој што го има се­га, а и овој не е мал.

Предавникот најави прецизна агенда
Продажба на националните интереси за брза интеграција
Пре­диз­бор­на­та по­ра­ка­та на За­ев од Берн пред ал­бан­ска­та ди­јас­по­ра де­ка „не мо­же Ма­ке­до­ни­ја да е во пра­во“ во кон­текст на фа­ши­зо­ид­ни­те ста­во­ви за не­ги­ра­ње на сѐ што е ма­ке­дон­ско и отво­ре­ни­те те­ри­то­ри­јал­ни пре­тен­зии, се­га ги пре­не­се во офи­ци­јал­на­та др­жав­на по­ли­ти­ка. Без ни­ка­ква сте­га де­ка со тоа ги на­ру­шу­ва по­зи­ци­и­те на др­жа­ва­та ре­че де­ка Ма­ке­до­ни­ја не е „ки­тка за ми­ри­са­ње“.

За сѐ дру­го – од отво­ра­ње ра­бот­ни ме­ста и по­ви­со­ки пла­ти, до вра­ќа­ње­то на евти­на­та та­ри­фа, се­га ќе де­ба­ти­ра. Всуш­ност, ќе де­ба­ти­ра за сѐ, освен за тоа што е по­ста­вен – да го ури­ва ма­ке­дон­ски­от иден­ти­тет. За­ев е си­гу­рен са­мо за пот­пи­шу­ва­ње до­го­вор со Ати­на, за при­фа­ќа­ње из­ди­кти­ра­но име за др­жа­ва­та, без да се зе­мат пред­вид на­ци­о­нал­ни­те ин­те­ре­си. За жал, и нај­цр­ни­те пред­ви­ду­ва­ња поч­ну­ва­ат да се ос­тва­ру­ва­ат пред очи­те на ма­ке­дон­ска­та јав­ност. Или, ка­ко што ве­ли За­ев, аген­ди­те на па­тот кон ЕУ и кон НА­ТО се „мно­гу пре­циз­но де­фи­ни­ра­ни“.

Кој губи, а кој добива?
Со покачените даноци ќе се зго­ле­ми ја­зот ме­ѓу бо­га­ти­те и си­ро­маш­ни­те
Зго­ле­му­ва­ње­то на да­но­ци­те за ед­на ка­те­го­ри­ја гра­ѓа­ни ќе зна­чи соз­да­ва­ње го­лем јаз ме­ѓу лу­ѓе­то со по­ни­ски и со по­ви­со­ки при­ма­ња, но и отво­ра­ње про­стор за на­о­ѓа­ње за­о­би­кол­ни па­ти­шта за неп­ла­ќа­ње на по­ви­со­ки­те да­но­ци, од­нос­но ќе се зго­ле­ми бро­јот на за­та­ју­ва­чи на да­нок. Та­ка ме­сто да се зго­ле­мат, да­ноч­ни­те при­хо­ди во бу­џе­тот ќе се на­ма­лат. Две да­ноч­ни стап­ки на пер­со­на­лен да­нок на до­ход од 10 и од 18 от­сто зна­чи раз­ли­ка од 80 про­цен­ти, ко­ја е пре­го­ле­ма и не­о­држ­ли­ва и не­ма да ги да­де по­треб­ни­те фи­скал­ни ефе­кти.

Се враќаат изместените вредности од транзицијата
Реформа е уна­пре­ду­ва­ње на екстерното, уки­ну­ва­ње­то е по­ли­тич­ки ка­приц
Тоа што за пен­зи­о­не­ри­те е зго­ле­му­ва­ње­то на пен­зи­и­те, тоа за уче­ни­ци­те бе­ше уки­ну­ва­ње­то на ек­стер­но­то те­сти­ра­ње. И две­те ве­ту­ва­ња беа дел од ре­фор­ми­те на „ре­фор­ма­то­рот“ За­ев. Ток­му уки­ну­ва­ње­то на ек­стер­но­то те­сти­ра­ње го оз­на­чи по­че­то­кот на ра­бо­та­та на не­го­ва­та вла­да. По­пу­ли­стич­ка мер­ка ши­ро­ко поз­дра­ве­на од ро­ди­те­ли­те и од де­ца­та. Но, што до­бив­ме се­га, отка­ко ек­стер­но­то ве­ќе го не­ма?
Иа­ко не­по­пу­лар­на мер­ка за уче­ни­ци­те, ек­стер­но­то те­сти­ра­ње бе­ше не­оп­хо­ден од­го­вор на др­жа­ва­та на за­сто­ја­но­ста на во­ди­те што про­те­ку­ва­ат низ обра­зов­ни­от си­стем. Бр­зи­от гло­ба­лен тек и ми­ни­мал­ни­те по­ме­сту­ва­ња во обра­зов­ни­от си­стем со го­ди­ни­те соз­да­доа обра­зов­но мо­чу­ри­ште, кое поч­на да про­из­ве­ду­ва од­лич­ни уче­ни­ци со сла­бо зна­е­ње. Ек­стер­но­то те­сти­ра­ње тре­ба­ше да би­де, по­ши­ро­ко, и оп­штес­твен ко­ре­ктор на вред­но­сти­те из­ме­сте­ни во тран­зи­ци­ја­та.

колумна, Ацо Станковски
Ме­ха­низ­ми
Стра­вот е ме­ха­низ­мот на вла­де­е­ње­то. От­та­му про­из­ле­гу­ва авто­ри­те­тот на тој што вла­дее. Но не са­мо од овие ру­ди­мен­ти­ра­ни ме­ха­низ­ми на би­ти­су­ва­ње­то, од овие пра­ста­ри и бе­сти­јал­ни мо­да­ли­те­ти на ри­валс­тво и на пре­стиж, сѐ со цел да се на­мет­не вол­ја­та на его­то на упра­ви­те­лот со пи­ра­ми­дал­ни­те стру­кту­ри на мо­ќта. По­сто­јат и ме­ха­низ­ми на до­бро­де­тел и на про­грес. Лу­ѓе­то го са­ка­ат тоа, да би­дат фа­ктор на не­ко­ја зна­чај­на епи­зо­да од исто­ри­ја­та. Да соз­да­ва­ат но­ви ви­зии и све­то­ви. Лу­ѓе­то во сво­ја­та из­вор­на фор­ма се де­ца, кои најм­но­гу са­ка­ат да си игра­ат. Но ужас­ни­те мо­мен­ти од жи­во­тот ги ис­пол­ну­ва­ат со гри­жи и ан­кси­оз­ност, а по­тоа, си­те на ра­бо­та или ќе за­и­гра кор­ба­чот.

Вар­дар ни по­ка­жа кол­ку сме по­де­ле­ни
Кул­ту­ра на (не)ус­пе­хот
За жал, дел од ма­ке­дон­ска­та јав­ност, ме­сто по­бе­ди­те на Вар­дар да ги иско­ри­сти за на­ма­лу­ва­ње на тен­зи­и­те што по­сто­јат во по­де­ле­но­то ма­ке­дон­ско оп­штес­тво, ги зло­у­по­тре­би за пре­диз­ви­ку­ва­ње до­пол­ни­тел­на по­де­ле­ност. Тие го гле­да­ат Вар­дар не ка­ко спорт­ски ус­пех, ту­ку ка­ко об­но­ва на на­ци­о­нал­ни­от дух на Ма­ке­до­не­цот, кој има ре­тка мож­ност да по­бе­ду­ва во Евро­па и во све­тот. Ду­ри и да не се свес­ни за оваа пси­хо­ло­шко-спорт­ска ка­ра­кте­ри­сти­ка на по­бе­ди­те на Вар­дар, тие лу­ѓе што по­ра­ди по­ли­ти­ка­та се под­би­ваа со Вар­дар тре­ба да зна­ат де­ка на овој на­род му се по­треб­ни по­бе­ди за да би­де по­са­мо­у­ве­рен и по­ам­би­ци­о­зен, за да ве­ру­ва по­ве­ќе во се­бе. Или, пак, иде­ја­та е европ­ски­от шам­пи­он­ски пе­хар да се при­ка­же ка­ко ве­штач­ки ус­пех, кој при­ле­га на ве­штач­ка на­ци­ја?

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.