Билд само го „набилда“ гневот кај Македонците

Ево­лу­ци­ја на европ­ски­те по­ли­ти­ча­ри. Да­ли ова се слу­чу­ва во мо­мен­тов во Ма­ке­до­ни­ја? Зву­чи пре­оп­ти­ми­стич­ки, но факт е де­ка па­ра­лел­но со де­е­во­лу­ци­ја­та на дел од ма­ке­дон­ски­те ко­ле­ги (тие што глу­мат ле­ви­ча­ри, а во пар­ти­ја­та има­ат са­де по не­кој ле­ву­чар) во др­жа­ва­та ни се слу­чу­ва ин­те­ре­сен про­цес.

По­ве­де­ни од ма­ке­дон­ска­та кри­за, ко­ја тол­ку мно­гу ги за­се­га за­тоа што е на­ша, не­ли, ми­на­ти­от ме­сец се из­наг­ле­дав­ме ре­ди­ца европ­ски дип­ло­ма­ти. За дел од нив, ка­ко Мо­ге­ри­ни, на при­мер, зна­ев­ме што ќе ка­жат уште пред да дој­дат. Та­ка и бе­ше, Ита­ли­јан­ка­та не ги из­не­ве­ри на­ши­те оче­ку­ва­ња и „удри“ ле­во, за­тоа што и не смее по­и­на­ку, ни­ту знае… По неа бе­ше Хан. Ав­стри­е­цот дес­ни­чар из­не­на­ди мно­гу­ми­на, ја под­др­жа при­ка­ска­та на сво­ја­та ита­ли­јан­ска ко­ле­шка (ко­ја, ин­те­рес­но, се ри­му­ва со ко­ко­шка), но из­бег­ну­ва­ње­то на из­ја­ва во ка­ме­ра, за­ми­ну­ва­ње­то со ед­на бед­на по­ра­ка на „Тви­тер“ и уште по­бед­но, на­ме­сте­но ин­терв­ју за „Ка­нал 5“, са­мо по­ка­жа де­ка Хан има срам и не мо­же, ни­ту са­ка да го пре­зен­ти­ра јав­но и пред си­те.

Ка­ко и да е, по не­го сле­ду­ва­ше ви­стин­ска со­ци­јал­де­мо­крат­ска ек­ста­за, прос­ле­де­на со груп­ни она­ни­ра­ња на „Па­вел Ша­тев“. Оче­ку­ва­ња­та беа де­ка ко­неч­ни­от удар за „не­ми­е­ни­те“ до­а­ѓа со нај­го­ле­ми­от од по­са­ку­ва­ни­те го­сти. Да, се­та енер­ги­ја и оче­ку­ва­ња ги вло­жи­ја во До­налд Туск. Тој, пак, арам да му е, слич­но ка­ко име­ња­кот и ре­чи­си „пре­зи­ме­њак“До­налд Трамп, им до­не­се са­мо гор­чи­на и сил­но раз­о­ча­ру­ва­ње. Та­кси­ра­тот од по­се­та­та на чо­ве­кот што тре­ба­ше да ги пре­ки­не со­ци­јал­де­мо­крат­ски­те ма­ки и да ги вне­се на „Илин­ден­ска“ б.б. одек­на на­да­ле­ку. Мо­же­би за­тоа што во ме­ѓу­вре­ме иста­та таа адре­са до­би број, кој во ме­ѓу­вре­ме го не­ма­ше. Слич­но ка­ко и мно­гу, мно­гу ра­бо­ти што во нив­но вре­ме беа са­мо пу­ста жел­ба. Кре­ди­ти, авто­мо­би­ли, ста­но­ви, пен­зии, ра­бот­ни ме­ста итн.

Фалсификувана оптичка измама или само неуспешна измама со пароним?!

По по­ра­зот што им го на­не­се Туск на нив­ни­те „си­но­крв­ни“ оче­ку­ва­ња, ко­ја бе­ше по­ен­та­та на по­се­та­та на Карл Билд? Се оби­доа ли со­ци­јал­де­мо­крат­ски­те стра­те­зи по­втор­но да го из­ма­мат на­ро­дот, кој и та­ка го сме­та­ат за не­до­ве­тен? Ве­ро­јат­но, но до­кол­ку е та­ка, иде­ја­та уште од по­че­то­кот би­ла ин­фан­тил­на, со­се­ма…

Ако ви тек­ну­ва, Карл Билд, дој­де ка­ко ко­пре­тсе­да­вач на Европ­ски­от со­вет за над­во­реш­ни ра­бо­ти, ед­на обич­на и по ни­што по­себ­на нев­ла­ди­на ор­га­ни­за­ци­ја, ина­ку ос­но­ва­на и фи­нан­си­ра­на ток­му од Џорџ Со­рос, т.е. Цр­ни­от Ѓор­ги (ви­стин­ско­то име му е Ѓор­ѓи Шварц). Ар­но ама, ов­де све­до­чи­ме на ед­на ди­вер­зи­ја, ба­зи­ра­на на ја­зич­на ка­те­го­ри­ја. Не де­ка на „Па­вел Ша­тев“ зна­ат за неа, но са­кај­ќи или не, се нав­лек­ле на неа. Очај­ни­ци­те ќе се оби­дат на сѐ, не­ли.

Та­ка, со­ци­јал­де­мо­кра­ти­те се „нав­лек­ле“ на па­ро­ни­ми. Тоа се збо­ро­ви што се мно­гу слич­ни еден на друг, ба­рем звуч­но, но се­ман­тич­ки има­ат со­се­ма дру­го зна­че­ње. Та­кви се ЛАБАВО и ЛАВАБО, СТРУНА и СТРИНА. Чу­му во СДС без М (би­деј­ќи М или Ма­ке­до­ни­ја одам­на не им при­ле­га) ста­на­ле за­вис­ни од оваа гла­сов­на из­ма­ма?

За по­тсе­ту­ва­ње. Од ка­де до­а­ѓа До­налд Туск,тој до­бри­от, пос­ле­ден го­стин што ни ка­жа де­ка ќе го при­фа­тат и под­др­жат се­кое ре­ше­ние што ние во Ма­ке­до­ни­ја ќе го до­не­се­ме, ама са­ми? Да, тој е пре­тсе­да­тел на Европ­ски­от со­вет, нај­ви­со­ко­то те­ло на ЕУ.

А од ка­де до­а­ѓа Карл Билд, освен што не­ко­гаш одам­на бил по­ра­не­шен пре­ми­ер и МНР на Швед­ска? Да, тој е ко­пре­тсе­да­тел на Европ­ски­от со­вет, ама за над­во­реш­ни ра­бо­ти.

Упс! Ре­чи­си исто. Раз­ли­ка­та е што ова „здру­же­ние“ на Билд е ед­но обич­но европ­ско НВО, ни­што по­ве­ќе, ни­што по­мал­ку… Мо­же­би зву­чи исто, но не по­ми­на. Ни­ту во Ма­ке­до­ни­ја, што рек­ле оние „ша­ре­ни­те“, или, по­до­бро ка­жа­но, ша­ре­ног­ла­ви­те, кои, ко­неч­но, (ба­рем во ера­та на „Гугл“) , за про­ме­на, тре­ба да пре­ста­нат да го пот­це­ну­ва­ат сопс­тве­ни­от на­род. A тој, пак, тре­ба да пре­ста­не да го пре­це­ну­ва ка­па­ци­те­тот на со­ци­јал­де­мо­крат­ски­те не­до­вет­ни стра­те­зи и ју­риш­ни­ци. Та­ка, „љу­бо­вта“ би би­ла дво­стра­на, не­ли…

Билдовото патешествие: Дојде, виде и ифрит лут замина…

Ко­га збо­ру­ва­ме за Карл Билд, кој по­ра­ди исти­от „спон­зор“, ед­но­став­но, мо­ра­ше да му до­де на по­мош на СДС без М и на не­го­ви­от акту­е­лен ме­це­на и срод­на ду­ша Еди Ра­ма, збо­ру­ва­ме за иску­сен по­ли­ти­чар, кој мно­гу до­бро ги поз­на­ва бал­кан­ски­те кон­сте­ла­ции. Мо­же­би ток­му за­тоа тој тол­ку се из­ва­ди од умот, сил­но се из­не­на­ди и из­нер­ви­ра ток­му во Ма­ке­до­ни­ја? Ка­ко и да е…

Да, исти­от тој Билд, кој во мо­мен­тов е со­вет­ник на укра­ин­ски­от пре­тсе­да­тел Пе­тро По­ро­шен­ко, бил и спе­ци­ја­лен пра­те­ник на ЕУ во вој­на­та во Ју­гос­ла­ви­ја, а по­тоа и ви­сок прет­став­ник во Бос­на и Хер­це­го­ви­на, за да за­ми­не на по­зи­ци­ја спе­ци­ја­лен пра­те­ник за Бал­ка­нот во ООН. Да, Швед­ска ме­ѓу пр­ви­те го приз­на Ко­со­во, а Карл Билд е пр­ви­от ми­ни­стер за над­во­реш­ни ра­бо­ти што го по­се­ти Ко­со­во по прог­ла­су­ва­ње­то на не­за­вис­но­ста. Слу­чај­но­сти, по­вр­за­ни со естаб­лиш­мен­тот на САД, не­ли…

Е, исти­от тој Билд, кој отка­ко Ка­ти­ца Ја­не­ва е це­лос­но раз­го­ле­на, а неј­зи­ни­от „ча­дор“ и пос­луш­ни­те ам­ба­са­дор­ски „ча­дор­џии“ се со­се­ма раз­о­ткри­е­ни, се­га мо­ра­ше да дејс­тву­ва по прин­ци­пот „по­ви­кај при­ја­тел“ за да му дој­де на по­мош на СДСМ без М. Ве­ро­јат­но не му би­ло лес­но, ни­ту, пак, оче­ку­вал ва­ков при­ем во Ма­ке­до­ни­ја. Збо­ру­ва­ме за чо­ве­кот што од­лич­но се се­ќа­ва на на­ша­та др­жа­ва во 90-ти­те, а ни­што по­ло­шо и по­тоа. Мо­ра да до­жи­ве­ал си­лен шок ко­га пре­тсе­да­те­лот Ива­нов од­би да се срет­не со не­го.

Ве­ро­јат­но, за не­го ова би­ло страш­но. Ви­стин­ски шок до­жи­ве­ал Шве­ѓа­не­цот со нор­ве­шко по­тек­ло ко­га еден Ма­ке­до­нец, ма­кар бил пре­тсе­да­тел, не­ли, ка­жал не за сред­ба со не­ка­ков втор чо­век на уште по­не­ка­ква нев­ла­ди­на ор­га­ни­за­ци­ја. А тој до­шол ток­му по­ра­ди не­го. За­тоа што сред­ба­та со За­ев не мо­же да про­ме­ни ни­што, со Се­ла, Али и со Ка­са­ми уште по­мал­ку. Во мо­мен­тов, ток­му Ива­нов ги др­жи кон­ци­те в ра­це. А кон­ци­те се ви­ка­ат ман­дат, кој го на­ла­га и Уста­вот врз кој пра­ват глу­по­сти и тол­ку­ва­ња. Се­то тоа, пак, го под­др­жу­ва мно­гу, мно­гу на­род на ули­ца, уште по­ве­ќе по до­ма. Ви­кин­зи­те, од кои по­тек­ну­ва Билд, сме­та­ат де­ка ко­га ќе дој­де кра­јот на све­тот, не­бо­то ќе им пад­не на гла­ва. Ве­ро­јат­но, на 18.4.2017 го­ди­на, ба­рем еден дел од не­бо­то, пад­нал врз Кар­ло­ва­та гла­ва. Ма­кар би­ло и ма­ке­дон­ско…

Кога ве издава јазикот, или порака на „твитер“

Кол­ку и да се лу­ѓе­то од се­вер сту­де­ни, ја­зи­кот е тој што ја откри вре­ли­на­та на лу­ти­на­та на Билд. На по­че­то­кот на де­нот се кри­е­ше зад сво­и­те по­ра­ки на „Тви­тер“, но­ва „фин­та“ на свет­ски­те по­ли­ти­ча­ри. Да, зна­ат де­ка на исти­от тој „Тви­тер“ ни­кој не­ма да го ви­ди изра­зот на нив­но­то ли­це, фа­ци­јал­на­та екс­пре­си­ја, цр­ве­ни­ло­то и нер­во­за­та, па пи­шу­ва­ат ли пи­шу­ва­ат по цел ден.

Та­ка бе­ше и со Билд, кој поч­на со па­те­тич­ни по­ра­ки на „Тви­тер“ за де­мо­кра­ти­ја­та, ЕУ, пар­ла­мен­тот и за не­го­ва­та заг­ла­ве­ност и слич­но. Ар­но ама, кај За­ев мо­ра­ше да из­ле­зе и јав­но да на­ста­пи, за­тоа што по­и­на­ку тоа и не би би­ло под­др­шка.

– Ма­ке­до­ни­ја е пред­во­де­на од Ма­ке­дон­ци, но Ма­ке­до­ни­ја са­ка да би­де член­ка на ЕУ, од­нос­но да ги про­дол­жи пре­го­во­ри­те и јас лич­но ја под­др­жу­вам во тој про­цес со го­ди­ни. Ту­ка е, се­ка­ко, проб­ле­мот со име­то, но и дру­ги проб­ле­ми што тре­ба да се ре­шат. По­сто­јат де­мо­крат­ски стан­дар­ди што тре­ба да се по­чи­ту­ва­ат, ако са­ка­те да би­де­те дел од ЕУ – из­ја­ви Билд по сред­ба­та со чел­ни­ци­те на СДС без М.

Ај­де што се отво­ри и си ја ка­жа ма­ка­та со на­ше­то име, за ко­ја не до­об­јас­ни ка­ко таа ко­рес­пон­ди­ра со „де­мо­крат­ски­те“ стан­дар­ди на ЕУ, но Билд за­бо­ра­ви и да ни до­об­јас­ни да­ли ти­ран­ска­та пла­тфор­ма е дел од тие стан­дар­ди? Да­ли и ЕУ има сли­чен при­мер ко­га две со­сед­ни зем­ји ѝ кро­јат Вла­да, „про­гра­ма“ и пар­ла­мен­тар­но мно­зинс­тво на дру­га др­жа­ва? Ов­де на­и­дов­ме на молк, це­ло­сен мрак. Не ја ни спо­ме­на, за­тоа што таа би­ла ла­га. Та­ка ба­рем ве­лат од СДСМ.

Не за­бо­ра­ви да „прот­не“ и де­ка на­ши­от проб­лем бил во Уста­вот, ама од дру­га перс­пе­кти­ва: „Устав, кој е усог­ла­сен со тој на ЕУ, а тоа по­не­ко­гаш мо­же да прет­ста­ву­ва проб­лем, тоа ни е поз­на­то“, из­ја­ви Билд. Да­ли при­тоа мис­ле­ше на чле­нот 90 од исти­от тој Устав, чи­ја­што без­о­браз­на не­до­ре­че­ност се дол­жи ток­му на не­го­ви­те ми­ле­ни­ци од „Па­вел Ша­тев“, исти­от Устав што не по­драз­би­ра втор ман­да­тар?

Рама прозборува низ Шилегов, Шилегов низ Билд

Две „чу­да“ се слу­чи­ја ден­та во Ма­ке­до­ни­ја.

Исти­от тој ден ко­га во ма­ке­дон­ско­то Со­бра­ние се слу­чи откро­ве­ние и ко­га низ еден пра­те­ник про­го­во­ри со­се­ден пре­ми­ер, мал­ку по­да­ле­ку (40 ки­ло­ме­три од Скоп­је) еден ексе­вро­би­ро­крат и се­га­шен ра­ко­во­ди­тел на НВО од Швед­ска про­го­во­ри со реч­ни­кот на вр­ху­шка­та на ма­ке­дон­ски­те со­ци­јал­де­мо­кра­ти. Со ја­зи­кот на со­ро­со­и­ди­те, по­точ­но.

Да, во пар­ла­мен­тот пре­ку Пе­тре Ши­ле­гов проз­бо­ру­ва ал­бан­ски­от пре­ми­ер Еди Ра­ма. Та­ка, ка­ко за Еди, та­ка и пр­во за Ши­ле­гов во ми­ла­та Ма­ке­до­ни­ја, ти­ран­ска­та пла­тфор­ма ста­на мит. Со исти­те збо­ро­ви,очиг­лед­но, мно­гу му се до­пад­на­ле на Пе­тре­та. Ар­но ама, и двај­ца­та ут­наа.

Ми­тот е ку­са еп­ска твор­ба, ко­ја, во ос­но­ва, со­др­жи ви­сти­на или ве­ру­ва­ње. Ми­тот ја прет­ста­ву­ва кул­ту­ра­та на еден на­род или на ед­но оп­штес­тво. Под мит, че­сто се по­драз­би­ра лек­ци­ја во фор­ма на при­каз­на што има дла­бо­ка об­јас­ну­вач­ка или симболичка ре­зо­нан­ци­ја за предлитературните кул­ту­ри, кои ја за­др­жу­ва­ат и сла­ват мудроста на нив­ни­те пред­ци низ ус­ни­те традиции на ве­шти­те рас­ка­жу­ва­чи. Литературата мно­гу че­сто ги пре­зе­ма те­ми­те и мо­ти­ви­те од ми­тот и од фолклорот. Всуш­ност, ли­те­ра­ту­ра­та по­тек­ну­ва од мит, кој по­тоа ста­нал на­род­на при­каз­на. Со те­кот на вре­ме­то, ми­то­ви­те се ви­до­из­ме­ну­ва­ат и ста­ну­ва­ат бај­ки, ле­ген­ди и пре­да­ни­ја. Со пре­не­су­ва­ње­то од ко­ле­но на ко­ле­но, ми­то­ви­те се ос­но­ва за мно­гу­број­ни ли­те­ра­тур­ни пре­ра­бо­тки и то­гаш пре­рас­ну­ва­ат во кни­жев­ни ми­то­ви.

Ка­ко све­ти при­каз­ни, ми­то­ви­те се­ко­гаш се од­не­су­ва­ат на не­кои клуч­ни, криз­ни, транс­фор­ма­ци­ски ми­го­ви на чо­веч­ка­та суд­би­на. Ми­тот е еден вид ар­хе­тип на чо­веч­ко­то искус­тво со све­тот.

Нај­важ­но­то за Ши­ле­гов и за не­го­ви­от мен­тор и гу­ру Ра­ма, во ос­но­ва­та на ми­тот се­ко­гаш ле­жи ви­сти­на. На­стра­на, ти­ран­ска­та пла­тфор­ма не мо­же да би­де мит за­тоа што е „ста­ра“ са­мо три ме­се­ци. За мит тре­ба­ат ве­ко­ви, ми­ле­ни­у­ми. Ста­ти­ва…

И до­де­ка Ши­ле­гов се пре­о­бра­зу­ва­ше во Ра­ма (или дра­ма) еден Шве­ѓа­нец до­жи­веа иста та­ква, чуд­на или не, транс­фор­ма­ци­ја. Поч­на во Скоп­је, еска­ли­ра­ше во Те­то­во, а креш­чен­до­то го до­стиг­на на за­ми­ну­ва­ње од По­ло­шко.

Со­о­чен со сил­ни­от емо­ти­вен удар од не­при­е­мот и не­ма­ње­то сред­ба со Ива­нов, Билд поч­на да се транс­фор­ми­ра во Хајд уште во Скоп­је. Но до­де­ка во глав­ни­от град, нер­во­за­та са­мо тле­е­ше, ви­стин­ско­то ли­це го по­ка­жа во Те­то­во. Та­му, по сред­ба­та со Ах­ме­ти, на пра­ша­ње­то за „кор­па­та“ од Ива­нов, из­ја­ви:

– Сре­ќен сум по­ра­ди тоа би­деј­ќи не­мам мно­гу вре­ме, та­ка што, ду­ри и да са­ка­ше да се срет­не­ме ќе не­мав вре­ме за та­ква сред­ба би­деј­ќи тре­ба да се срет­не­ме со глав­ни­те игра­чи на по­ли­тич­ка­та сце­на – ре­че нер­воз­ни­от Билд.

За не­го­ва жал, иа­ко нѐ сме­та за дел од не­раз­ви­е­ни­те и нѐ гле­да ка­ко не­ко­ја ко­ло­ни­ја на ЕУ, и кај нас има ин­тер­нет. За уште по­го­ле­ма жал, се по­ка­жа де­ка уште на 4 април, исти­от тој Билд мо­лел за сред­ба со Ива­нов, ко­ри­стеј­ќи сил­ни епи­те­ти и вос­пе­вај­ќи го име­то Гор­ѓе­во до не­бе­са­та. Ар­но ама, ни­што од тоа. За­тоа, пак, за да му вра­ти на пре­тсе­да­те­лот, кој не при­ми еден ко­пре­тсе­да­вач на НВО, Билд си ка­жа „тре­ба да се срет­не­ме со глав­ни­те игра­чи на по­ли­тич­ка­та сце­на“. Уу­у­уу, Билд, ова бе­ше под па­зу­ви. Мо­же­би би дејс­тву­ва­ло не­ка­де, но ов­де дој­де ка­ко па­те­ти­чен плач на отфр­ле­на де­вој­ка, ко­ја се­га му се од­маз­ду­ва на фра­е­рот што ја ба­та­лил. На­стра­на, не по­ра­ди дру­га, ту­ку,ед­но­став­но, ја ба­та­лил.

Очиг­лед­но, во­оп­што не му би­ло лес­но на Билд, па мо­ра­ше да си по­вто­ри и на за­ми­ну­ва­ње:

„Го на­пу­штам Скоп­је по цел ден ин­тен­зив­ни раз­го­во­ри со си­те со­од­вет­ни по­ли­тич­ки ли­де­ри. След­на ста­ни­ца е Бел­град“, на­пи­ша Билд на за­ми­ну­ва­ње, наг­ла­су­вај­ќи, за ина­ет, де­ка се срет­нал со си­те „со­од­вет­ни ли­де­ри“. До­бро „вра­ќа­ње“ за Ива­нов, не­ли. Мал­ку пу­бер­тет­ли­ска, ама ка­ко дел од Со­ро­со­ва­та ма­три­ца, од­лич­но со­ста­ве­на…

Во тој мо­мент, а и прет­ход­но, се слу­чи обрат­на­та ду­хов­на транс­фор­ма­ци­ја. Ка­ко што Пе­тре ста­на Еди, та­ка се­га Карл ста­на Пе­тре. И се­то тоа од са­мо по­ло­ви­на час друж­ба со не­го, За­ев и Рад­ми­ла на „Па­вел Ша­тев“?!

Не е ни чу­до, што освен „вра­ќа­ње­то“ кон Ива­нов и па­те­тич­ни­те пос­ла­ни­ја за Уста­вот, име­то и ЕУ, ни­што дру­го не оста­на по Билд. Ве­ро­јат­но, нај­те­шко му би­ло ток­му на „Па­вел Ша­тев“. Очиг­лед­но, имал те­шка ма­ка за да им об­јас­ни де­ка за да ја раз­ре­шат од стра­на на­мет­на­та­та кри­за, ќе мо­ра­ат да одат на но­ви из­бо­ри…

Пишува: Љупчо Цветановски
(Текст објавен во 242. број на неделникот „Република“, 21.4.2017)

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.