Харизматичен, ексцентричен, со остар ум и одлична смисла за хумор, а пред сѐ светски славен, францускиот математичар Седрик Вилани минатата недела беше во Скопје, каде што одржа предавање на тема „Уметноста и математиката“. Салата во Македонската академија на науки и уметностите беше претесна за да ги прими сите академици, професори, студенти, математичари и луѓе на кои присуството и предавањето на Вилани за момент им донесе нов поглед на математиката. Двочасовното предавање на Вилани се следеше со големо внимание и трпение, а францускиот научник, без пауза, потоа одговараше на прашањата од присутните.
Вилани е на балканска турнеја и веќе ги посети Подгорица, Нови Сад, Белград и Ниш, од каде што директно допатува во Скопје.
„Математиката и уметноста одат едно со друго. Математиката претставува уметност. Но, таа има многу парадокси, таа е ригорозна и имагинативна, а ригорозноста прави математичарите да бидат големи научници“, вели Вилани.
Вилани (43) во 2010 година го доби Филдсоновиот медал, кој е еквивалентен на Нобеловата награда во математиката, за „докази за нелинеарно придушување на Ландау и конвергенција кон рамнотежа на равенката на Болцман“. Тој е одликуван и со Легија на честа. Освен престижниот медал на Филдс, тој е добитник и на повеќе награди и признанија, како наградата „Луј Армен“ во 2001 година, „Пеко-Вимон“ во 2003, наградата за предавач од Меѓународниот конгрес на математичарите во 2006 година, наградата „Жак Ебран“ во 2007 година.
Тој е еминентен француски научник, професор на Универзитетот во Лион 1, директор на Институтот „Анри Поенкаре“, а од пред три години е член на Француската академија на науките и уметностите. Го сметаат за врвен математички амбасадор и поп-промотор на математиката. Вилани патува многу бидејќи, како што вели, патувањата со составен дел од кариерата на еден математичар и се многу важни.
Неговите главни теми на истражување се кинетичката теорија и примената на оптимален транспорт, за што напишал две референтни книги: „Тематики во оптималниот транспорт“ (2003) и „Оптимален транспорт, во минатото и денес“ (2008). Автор е и на делата „Жива теорема“ (2013) и „Куќата на математиката“ (2014).
Гостувањето на Вилани во Македонија беше организирано во соработка од Универзитетската агенција на франкофонијата и МАНУ.
Дали во секој човек лежи скриен математичар? Или, можеби, тоа не е наука за секого?
ВИЛАНИ: Во секој од нас, можеби, спие некој математичар. Меѓутоа, и покрај тоа што не мора да станете Пикасо, сепак, може да сакате да направите некакви цртежи. И покрај тоа што, можеби, нема да станете некој голем истражувач по математика, може да ја цените таа убава дисциплина. Математиката, повеќе или помалку, секој може да ја совлада до одредена граница. Но, за да бидете врвен математичар, потребно е многу практика и многу вежбање.
Можно ли е луѓето да ја засакаат математиката?
ВИЛАНИ: Откако паметам за себе, јас ја сакам оваа наука. Математиката е наука што може многу да им понуди на младите. Еден од начините за децата да ја засакаат математиката е преку игра, на пример. За да се засака математиката, треба да се почне со нејзино изучување од најрана возраст.
Зошто се поврзани математиката и уметноста?
ВИЛАНИ: Математиката и уметноста одат една со друга. Математиката претставува уметност. Оваа наука има многу парадокси, ригорозна е и имагинативна. Ригорозноста прави математичарите да бидат големи научници. Математиката е апстрактна и универзална, а истовремено е демократска и нееднаква. Повеќето луѓе мислат дека математичарите се вонземјани, со посебен мозок. Математиката е единствена наука во која вистините се вечни. Од една страна, математиката е социјална наука, но, од друга страна, тоа е наука која го прави математичарот самотник. Тој е сам со себе кога се труди да реши математички проблем. Математиката е едноставна и тешка наука, а истовремено е научна и уметничка дисциплина. Затоа не треба да верувате дека математичарите се чудаци. Тие се уметници. И кај нив, како и кај уметниците, постои сомнеж, љубопитство, пасија, жар.
Постојано сте во контакт со луѓе, студенти, знаете како тие размислуваат. Уметноста, можеби, никогаш нема да го спаси светот, но дали математиката може да го стори тоа?
ВИЛАНИ: Математиката се обидува да создаде ред во светот. Таа е најубава форма на резонирање. Сите славни уметници имале одреден момент во своето творештво кога длабоко биле незадоволни од тоа што го правеле и во еден момент почнувале да прават нешто ново. Така е и кај истражувачите. Различни математичари имаат различни стилови, како што имаат и уметниците. Постојат многу допирни точки меѓу уметноста и математиката, но, според мене, најважно е на кој начин математиката се реализира во уметноста.
Дали важевте за гениј меѓу соучениците кога бевте дете?
ВИЛАНИ: Обично бев прв во мојот клас и бев мал чудак.
Дали жените ја сакаат математиката?
ВИЛАНИ: Некои жени да. Во последната промоција на медалот на Филдс имаше една жена, којашто по потекло е од Иран.
Разговараше: Александра М. Бундалевска
Фото: Дејан Станчевски
(Текст објавен во 241. број на неделникот „Република“, 14.04.2016)
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.