| четврток, 6 декември 2018 |

Родителите ме добиле на 40 години, моето детство изгледаше токму вака!

Таа 1979 година, моите родители мислеле дека завршиле со правење деца. До доцните дваесетти години се штеделе за да можат во мир да направат семејство. Тогаш добиле две убави, здрави бебиња и мислеле, што се работи околу тоа, ја завршиле работаа.

Меѓутоа, 1987 сум стигнала јас. Родителите инсистираа дека е „среќно изненадување“, а не инцидент. Во секој случај, беа во раните 40-ти кога се родив. Не се сеќавам на раното детство, но постариот брат и сестра ми зборуваа дека родителите ме чувале како под стаклено ѕвоно, толку што тие често биле љубоморни. Мајка ми не се одвојуваше од мене, често зимаше и боледувања и одсуства од работа за да поминува што повеќе време со мене. Исто така, ме запиша на балет, фудбал и пливање. Потоа и тато почна да работи од дома наместо од канцеларија за и тој да биде што повеќе време со мене.Тогаш можеле да си го дозволат тоа, а кога мојот брат и сестра биле мали, морале да се борат лавовски за секој денар кога сум се родила, се било на свое место, а тие биле уиграни. Немало турбуленции низ кои поминуваат младите родители – моите знаеле се и имале доволно средства.

Додека растев, ми беше непријатно што имам толку стари родители. Родителите на моите врсници беа млади и атрактивни. Се дружеа меѓусебно. Моите веќе почнуваа да имаат седа коса и имаа сосема други интереси. Некои од моите пријатели и денес имаа баба и дедо, јас на своите едвј се сеќавам.

Денеска, како возрасна жена, го ценам сето тоа што ми го пружиле и ја ценам нивната стабилност, но и понатаму им завидувам на пријателите. Моите пријатели не се брзаат да ги завршат што побрзо сите поважни животни фази за да можат и нивните родители да уживаат во нив. Јас брзам да се венчам и да родам деца затоа што сакам и моите родители тоа да го видат. Сакам да се карам со мајка ми околу одгледувањето на моите деца и да имам некои на кои можам да ги оставам децата додека јас и сопругот одиме на викенд-патување.

Сепак, иако сето тоа го сакам, и јас но и мојот брат и сестра наместо семејство и понатаму избираме кариера. Сметаме дека мораме да поставие цврсти темели пред да создадеме семејство. А нема полошо од тоа да стравувате дека ќе ги загубите луѓето што ве инспирирате да живеете до максимум. Годините на моите родители и денес имаат влијание на тоа како избирам да живеам. А ако има нешто што имам сфатено од сето тоа е дека ништо не ни е загарантирано. Многу млади родители на моите пријатели загинале во несреќа или починале поради некоја болест. Затоа мислите на своите родители, па дури тоа и да биде малку од она што тие мислат на вас, без разлика на нивните години.

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.

Top