“Грахам”, “баварски”, “нордик”, “интегрален”, со семки од сончоглед, диетален, пченкарен, ‘ржан… во скопските маркети можат да се најдат различни видови леб, но и покрај големата понуда, граѓаните, главно, се незадоволни од квалитетот и вкусот на лебот, пишува Вечер. Тие се жалат дека многу често лебот е недопечен, со премногу дупки, премногу влажен, со премногу квасец и адитиви.
Нутриционистите секојдневно не советуваат да заборавиме на пекарските производи од бело брашно и да преминеме на црн или ржан леб. Меѓутоа она што загрижува е фактот што многу често црниот леб не е навистина црн туку обоен.
Лебот може да има темна боја добиена од какао, кафе, црвено вино, природна и вештачка боја…, велат пекарите кои се добро запознаени со методите на боење на печивата. Тие објаснуваат дека ржен леб може да се нарече само оној кој содржи 70 отсто ржено брашно, но за жал по печењето, никој не може да одреди колку рж има во лебот.
Порано лебот се правел од цели зрна жито мелени на камени мелници. На брашното се додавале сол и квасец и крајниот резултат бил вкусен и
хранлив леб кој содржел јаглехидрати, протеини, масти, минерали и витамини. Во последните години, начинот на производството на лебот драстично се измени, така што ретко кој од потрошувачите знае што има во лебот и колкава е неговата хранлива вредност.
Еден потрошувач вели дека во составот на лебот има се освен квалитетно брашно.
– Ми се случило да го проверам лебот дома ставајќи го во вода и да се уверат дека не се работи за црн или ‘ржан леб, туку едноставно за обоен леб, вели еден потрошувач од Скопје.
Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.
