Ве­се­лин­ка Ге­ор­ги­ев­ска, во­лон­тер во „Ре­твит­ни оброк“: То­пол оброк, до­бар збор и нас­ме­вка за оние на кои им е најм­но­гу по­треб­но

Се­ко­ја са­бо­та, зад ку­ќа­та на Мај­ка Те­ре­за гру­па во­лон­те­ри, ен­ту­зи­ја­сти, фи­лан­тро­пи де­лат бесп­лат­ни зго­тве­ни обро­ци за без­дом­ни­ци и за со­ци­јал­но за­гро­зе­ни ли­ца со кои жи­во­тот не бил ми­лос­лив. Ве­се­лин­ка Ге­ор­ги­ев­ска е во­лон­тер во „Ре­твит­ни оброк“. Освен хра­на, тие на без­дом­ни­ци­те и на со­ци­јал­но за­гро­зе­ни­те им де­лат и убав збор, нас­ме­вка, не­што што исто та­ка им е по­треб­но на овие лу­ѓе. Ги зна­ат нив­ни­те суд­би­ни, со­чув­ству­ва­ат со нив и се тру­дат, ба­рем на­кра­тко, да им го на­пра­ват жи­во­тот по­до­бар.

– Важ­но е да се спо­ме­не де­ка во це­ла­ва при­каз­на зна­ча­ен удел има­ат То­ни и Вес­на со сво­јот про­ект „Ви­стин­ски де­ла на љу­без­ност“, кој освен сед­ми­чен оброк за без­дом­ни­ци (во со­ра­бо­тка со „Ре­твит­ни оброк“) оп­фа­ќа и згри­жу­ва­ње на лу­ѓе­то во смис­ла на об­ле­ка, сме­сту­ва­ње, по­мош око­лу обез­бе­ду­ва­ње до­ку­мен­ти, ра­бот­но ан­га­жи­ра­ње и слич­но – ве­ли Ге­ор­ги­ев­ска во ин­терв­ју за „Ре­пуб­ли­ка“.

Ак­ци­ја­та „Ре­твит­ни оброк“ трае ре­чи­си ед­на го­ди­на. Ко­га поч­на­вте ла­ни во март, да­ли оче­ку­ва­вте де­ка ва­ка ќе се раз­ви­ва?
ГЕ­ОР­ГИ­ЕВ­СКА: Поч­нав­ме без го­ле­ми оче­ку­ва­ња, не­кол­ку­ми­на спон­та­но се мо­би­ли­зи­рав­ме по ед­на из­ја­ва на „Тви­тер“, па на­ме­сто зго­тве­на­та хра­на да ја фо­то­гра­фи­ра­ме и да ја спо­де­лу­ва­ме на со­ци­јал­ни­те мре­жи, поч­нав­ме да ја спо­де­лу­ва­ме со оние на кои им е по­треб­на. На по­че­то­кот бев­ме не­кол­ку­ми­на на кои ни се до­пад­на иде­ја­та, но на­бр­зо ини­ци­ја­ти­ва­та се ра­ши­ри, па де­нес на­ша­та гру­па на „Фејс­бук“ брои пре­ку 400 чле­но­ви.

Поч­нав­ме без го­ле­ми оче­ку­ва­ња, не­кол­ку­ми­на спон­та­но се мо­би­ли­зи­рав­ме по ед­на из­ја­ва на „Тви­тер“

Има­те ли број­ки, кол­ку обро­ци до­се­га сте по­де­ли­ле на без­дом­ни­ци­те и на си­ро­маш­ни­те?
ГЕ­ОР­ГИ­ЕВ­СКА: Не­ма­ме точ­на број­ка, на по­че­то­кот бев­ме са­мо 6-7 лу­ѓе и ус­пе­вав­ме да зго­тви­ме ми­ни­мум 60-70 обро­ци кол­ку што има­ше и ко­рис­ни­ци, од­нос­но без­дом­ни­ци и со­ци­јал­но за­гро­зе­ни ли­ца. Со те­кот на вре­ме­то иде­ја­та за ак­ци­ја­та се ра­ши­ри и им се до­пад­на на мно­гу лу­ѓе кои ни се при­дру­жи­ја, па се­га без ни­ка­ков проб­лем се со­би­ра­ат по 100-150 обро­ци. Из­ми­на­та­та са­бо­та се слу­чи на­ста­нот „Ре­твит­ни оброк“ по 45. пат, па ако прет­по­ста­ви­ме де­ка во про­сек се спре­ма­ат и се спо­де­лу­ва­ат по 100 обро­ци, си­гур­но до­се­га сме обез­бе­ди­ле пре­ку 4.500 обро­ци.

Во из­ми­на­ти­те 11 ме­се­ци си­гур­но сте слуш­на­ле и сте би­ле све­до­ци на се­ка­кви при­каз­ни кои се по­себ­ни на свој на­чин. Да­ли не­ко­ја од нив Ви оста­ви­ла под­ла­бок впе­ча­ток ко­ја мо­же да по­де­ли­те со јав­но­ста?
ГЕ­ОР­ГИ­ЕВ­СКА: Се­ка­ко, лич­ни­от кон­такт е мно­гу ва­жен, мно­гу­ми­на ги зна­е­ме по име, са­ми­те ни ги рас­ка­жу­ва­ат жи­вот­ни­те при­каз­ни кои се раз­лич­ни, но по­дед­на­кво тро­га­тел­ни. До­бри­от збор и нас­ме­вка, на­ше­то при­сус­тво се­ко­ја са­бо­та мно­гу по­ве­ќе им зна­чат откол­ку са­ми­от оброк. Не би изд­во­ју­ва­ла не­кој по­се­бен слу­чај, не­кои се по­ра­неш­ни вра­бо­те­ни кои по до­жи­ве­а­на тра­ге­ди­ја оста­на­ле са­ми и нес­по­соб­ни за ра­бо­та, не­кои се бол­ни или пак се мно­гу­дет­ни се­мејс­тва кои ед­вај свр­зу­ва­ат крај со крај. Осо­бе­но ме раз­неж­ни ед­на ста­ри­ца ко­ја гле­дај­ќи ме во очи ми ре­че де­ка има пре­ку 80 го­ди­ни и ни­ко­гаш не до­жи­ве­а­ла ва­ква до­бри­на. Ре­че де­ка ѝ зна­чи ова што го пра­ви­ме за нив и де­ка е мно­гу бла­го­дар­на.

Има ли ху­ма­ни лу­ѓе во др­жа­ва­та кои са­ка­ат да по­мог­нат?

ГЕ­ОР­ГИ­ЕВ­СКА: Не сме ни пр­ви ни пос­лед­ни кои се се­ти­ле де­ка би би­ло до­бро ви­шо­кот хра­на на­ме­сто да се фр­ла, да се спо­де­лу­ва со оние на кои им е по­треб­на. Ние ре­шив­ме иде­ја­та да ја ре­а­ли­зи­ра­ме, и ко­ри­стеј­ќи ја мо­ќта на со­ци­јал­ни­те мре­жи, стиг­нав­ме до тоа да ста­не­ме со­би­рен пункт за на­мир­ни­ци, хра­на и об­ле­ка, точ­ка ко­ја ги мо­би­ли­зи­ра ху­ма­ни­те лу­ѓе на ед­но ме­сто. Освен по­е­дин­ци, на­ши под­др­жу­ва­чи се и ме­ди­у­ми­те кои ја пре­не­соа иде­ја­та и над­вор од ин­тер­нет­ски­от про­стор, ка­ко и мно­гу фир­ми, здру­же­ни­ја и гру­пи кои по­ма­га­ат со до­ни­ра­ње на про­из­во­ди од нив­на­та про­из­вод­на ли­ни­ја, на­мир­ни­ци или по­мош око­лу го­тве­ње­то. Си­те тие се дел од „Ре­твит­ни оброк“ и сме им мно­гу бла­го­дар­ни.

Прет­по­ста­ву­вам де­ка до­де­ка го­тви­те и се дру­жи­те. Освен со хра­на, има­те ли мож­ност и на по­и­на­ков на­чин да им по­мог­не­те на овие лу­ѓе, евен­ту­ал­но да им нај­де­те не­ка­ков ан­гаж­ман, ра­бо­та од не­кол­ку ча­са на ден? 
ГЕ­ОР­ГИ­ЕВ­СКА: Важ­но е да се спо­ме­не де­ка во це­ла­ва при­каз­на зна­ча­ен удел има­ат То­ни и Вес­на со сво­јот про­ект „Ви­стин­ски де­ла на љу­без­ност“, кој освен сед­ми­чен оброк за без­дом­ни­ци (во со­ра­бо­тка со „Ре­твит­ни оброк“) оп­фа­ќа и згри­жу­ва­ње на лу­ѓе­то во смис­ла на об­ле­ка, сме­сту­ва­ње, по­мош око­лу обез­бе­ду­ва­ње на до­ку­мен­ти, ра­бот­но ан­га­жи­ра­ње и слич­но. Овие лу­ѓе се си­но­ним за ху­ма­ност – ма­кси­мал­но се вло­жу­ва­ат не са­мо во по­мош на нај­ран­ли­ви­те ка­те­го­рии на гра­ѓа­ни, ту­ку и во еду­ка­ци­ја и во вос­пи­ту­ва­ње пр­во на нив­ни­те де­ца, а по­тоа и во по­диг­ну­ва­ње на све­ста на гра­ѓа­ни­те за со­ци­јал­ни­те проб­ле­ми во оп­штес­тво­то и за на­чи­ни­те на кои мо­же да се по­мог­не.

Да­ли со­ци­јал­ни­те мре­жи ја има­ат таа моќ да за­поч­нат ак­ции кои не­ма да би­дат ин­ци­дент­ни, ту­ку и ќе тра­ат и ќе се над­гра­ду­ва­ат?
ГЕ­ОР­ГИ­ЕВ­СКА: Се­ка­ко, да. „Ре­твит­ни оброк” е са­мо ед­на од мно­гу­те ус­пеш­ни ини­ци­ја­ти­ви. Со­ци­јал­ни­те мре­жи се нај­бр­зи­от и нај­ед­но­ста­вен на­чин за да се пре­не­се не­ко­ја иде­ја, кон­ти­ну­и­ра­но да се ор­га­ни­зи­ра­ат на­ста­ни, и исти­те да се ре­а­ли­зи­ра­ат.

Има­те ли не­кои ид­ни пла­но­ви? Да­ли ќе оста­не са­мо на „Ре­твит­ни оброк“, или сте во ко­му­ни­ка­ци­ја со не­кои ре­сто­ра­ни или го­ле­ми лан­ци на су­пер­мар­ке­ти око­лу хра­на­та ко­ја, на­ме­сто да ја фр­ла­ат мо­жат да ја по­да­рат?

Ка­ко што рас­те бро­јот на чле­но­ви­те, та­ка рас­те и бро­јот на иде­и­те што би са­ка­ле да ги ре­а­ли­зи­ра­ме во ид­ни­на

ГЕ­ОР­ГИ­ЕВ­СКА: Ка­ко што рас­те бро­јот на чле­но­ви­те, та­ка рас­те и бро­јот на иде­и­те што би са­ка­ле да ги ре­а­ли­зи­ра­ме во ид­ни­на. Ед­на од нив е „Ре­твит­ни оброк“ да се про­ши­ри и во дру­ги­те гра­до­ви низ Ма­ке­до­ни­ја. Со не­кои мар­ке­ти или ре­сто­ран­чи­ња ве­ќе има­ме вос­по­ста­ве­но со­ра­бо­тка ко­ја трае, а отво­ре­ни сме за со­ра­бо­тка со си­те до­бро­на­мер­ни­ци.

Раз­го­ва­ра­ше: Але­ксан­дра М. Бун­да­лев­ска

Фо­то: Але­ксан­дар Ива­нов­ски и при­ват­на ар­хи­ва 

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.