ИСИС пристигна среде најголемиот хаос во Европа

Ед­но од сце­на­ри­ја­та кое со ме­се­ци го раз­ра­бо­ту­ва­ат за­пад­ни­те, но и дел од бал­кан­ски­те без­бед­нос­ни служ­би, е мож­но­ста од ма­сов­ни на­па­ди на фре­квент­ни ло­ка­ции во ни­за глав­ни гра­до­ви на член­ки на ЕУ. При­чи­ни да се раз­мис­лу­ва за нај­ло­ши­те сце­на­ри­ја има по­ве­ќе од до­вол­но. На­па­дот на кан­це­ла­ри­ја­та на са­ти­рич­ни­от ма­га­зин „Шар­ли Еб­до“, ин­ци­ден­тот во во­зот што со­о­бра­ќа на ре­ла­ци­ја Бри­сел – Ам­стер­дам и ин­фор­ма­ци­и­те де­ка се­кој пе­де­сет­ти бе­га­лец од Си­ри­ја е по­тен­ци­ја­лен те­ро­рист и при­кри­ен член на ИСИС, ја ста­ва Евро­па пред свр­шен чин. Кон­ти­нен­тот е без од­бра­на од на­луд­ни­ча­ви­те идеи на ис­ла­ми­сти­те што се­чат гла­ви, па­лат жи­ви лу­ѓе и ури­ва­ат со ве­ко­ви ста­ри спо­ме­ни­ци на кул­ту­ра­та са­мо за­тоа што нив­но­то тол­ку­ва­ње на Ку­ра­нот ве­ли де­ка че­ко­рат по ис­пра­вен пат, пат пос­лан со кр­ва­ви тра­ги од не­долж­ни ма­жи, же­ни и де­ца. Осо­бе­но што за до­бро обу­чен те­ро­рист е до­во­лен и кујн­ски нож за да пре­диз­ви­ка ма­сакр и оп­шта па­ни­ка.

Европ­ска­та праг­ма­ти­ка, ра­ци­о­на­ли­за­ци­ја и ло­ги­ка во овој слу­чај е не­моќ­на. Не­воз­мож­но е да се бо­ри­те со лу­ѓе кои ви­стин­ски ве­ру­ва­ат де­ка Гос­под ќе ги на­гра­ди за убис­тво на сто­ти­ци не­ви­ни жр­тви. Лу­ѓе кои не са­мо што не се ви­нов­ни за ни­што, ту­ку нај­че­сто, во­оп­што не зна­ат кои се раз­ли­ки­те ме­ѓу ши­и­ти, ала­ви­ти или су­ни­ти ни­ту пак има­ат ин­фор­ма­ции за тоа кои се еги­пет­ски­те Коп­ти или си­ри­ски­те Је­зи­ди. Ка­ко да се бо­ри­те со лу­ѓе кои ве­ру­ва­ат де­ка за нив­ни­те кр­ва­ви пи­ро­ви во пе­ко­лот ги че­ка­ат 40 де­ви­ци и ве­чен жи­вот во бла­го­со­стој­ба, ко­ја во жи­во­тот нај­че­сто не ја ни по­ми­ри­са­ле.

Спо­ред сце­на­ри­о­то спо­ме­на­то на по­че­то­кот на тек­стот (до­кол­ку на­ви­сти­на се ос­тва­ри) за­пад­на­та ци­ви­ли­за­ци­ја за­ед­но со САД, иа­ко за­се­га Аме­ри­ка е над­вор од опас­но­ста со ко­ја се со­о­чу­ва Евро­па, ќе го има нај­го­ле­ми­от пре­диз­вик од по­бе­да­та над фа­шиз­мот во Вто­ра­та свет­ска вој­на. Глав­ни­от проб­лем во ова сце­на­рио не­ма да би­дат опе­ра­тив­ни­те мер­ки на европ­ски­те по­ли­ци и фа­ќа­ње­то на евен­ту­ал­ни­те на­па­ѓа­чи, ту­ку ка­ко да се спре­чат европ­ски­те гра­ѓа­ни, осо­бе­но оние што се сим­па­ти­зе­ри и чле­но­ви на ра­ди­кал­ни пар­тии и дви­же­ња со сво­јот од­го­вор да пре­диз­ви­ка­ат уште по­го­лем ха­ос.

Зго­ле­ме­ни­от број пра­те­ни­ци на крај­но дес­ни­чар­ски пар­тии во Европ­ски­от пар­ла­мент не по­ка­жу­ва са­мо на зго­ле­ме­но­то не­га­тив­но чув­ство кон стран­ци­те и кон не­хри­сти­ја­ни­те од стра­на на сѐ по­број­ни­от дел од европ­ски­те гра­ѓа­ни. Сѐ по­го­ле­ма­та по­пу­лар­ност на ра­ди­кал­ни­те дви­же­ња во Евро­па зна­чи де­ка во со­стој­ба на ра­ди­ка­ли­за­ци­ја на од­но­си­те ме­ѓу хри­сти­ја­ни­те и мус­ли­ма­ни­те во Евро­па, мо­же да дој­де до ин­тер­вен­ци­ја на ек­стрем­ни гру­пи или на по­е­дин­ци кои во име на хри­сти­јан­ска Евро­па ќе се оби­дат да го од­бра­нат кон­ти­нен­тот при што во знак на од­маз­да би на­па­ѓа­ле при­пад­ни­ци на ис­лам­ска­та  ре­ли­ги­ја.

Сце­на­ри­о­то е мно­гу ед­но­став­но и си­те го зна­ат и ЕУ и НА­ТО, но и ли­де­ри­те на Ис­лам­ска­та др­жа­ва на кои им е по­треб­на вер­ска ра­ди­ка­ли­за­ци­ја на од­но­си­те во Евро­па за да по­ка­же де­ка мус­ли­ма­ни­те се се­ко­гаш жр­тви на хри­сти­ја­ни­те. Акти­ви­ра­ње на не­кол­ку експ­ло­зив­ни на­пра­ви во ме­троа, авто­бу­си или на пло­шта­ди во европ­ски гра­до­ви не са­мо што ќе го ур­не це­лос­но со­нот за Евро­па без гра­ни­ци и за без­бе­ден кон­ти­нент, ту­ку ќе вне­се огро­мен не­мир и жел­ба за ре­ван­ши­зам кај европ­ски­те ра­ди­ка­ли. Ис­лам­ска­та др­жа­ва ќе сто­ри сѐ што мо­же да ги пре­диз­ви­ка ун­гар­ски­те, гер­ман­ски­те, сло­вач­ки­те, бал­кан­ски­те или пол­ски­те ра­ди­ка­ли од си­те бои да поч­нат на­па­ди на „сѐ што не е хри­сти­јан­ско“ што и не е мно­гу те­шка ми­си­ја, ако се знае де­ка са­мо во Гер­ма­ни­ја и без те­ро­ри­стич­ки на­па­ди од стра­на на ис­лам­ски ек­стре­ми­сти во пос­лед­ни­ве шест ме­се­ци има­ло пре­ку 150 на­па­ди врз цен­три за бе­гал­ци и ази­лант­ски цен­три во кои се сме­сте­ни 99 про­цен­ти мус­ли­ма­ни.

По­тен­ци­ја­лот на „Не­ор­га­ни­зи­ра­на Евро­па“ да ги иг­но­ри­ра по­ви­ци­те на ле­ги­тим­ни­те ин­сти­ту­ции за воз­др­жа­ност и да воз­вра­ти на те­ро­ри­стич­ки ак­ции е огром­на. Во та­ква си­ту­а­ци­ја ко­ја ве­ќе не е са­мо мал­ку ве­ро­јат­но сце­на­рио, Евро­па ќе се со­о­чи со сце­ни ка­кви што не­ма­ло од про­те­ру­ва­ње­то на Евре­и­те во сред­ни­от век, од Кр­сто­нос­ни­те по­хо­ди и од оби­дот на Хит­лер да зав­ла­дее со све­тот.

Фа­ктот што во Евро­па и без по­ло­ви­на­та ми­ли­он бе­гал­ци што го­ди­на­ва при­стиг­на­ле од Си­ри­ја, Авга­ни­стан и од Ирак жи­ве­ат ре­чи­си 120 ми­ли­о­ни мус­ли­ма­ни, ука­жу­ва на тоа де­ка ка­ков би­ло конф­ликт и на­пад од ед­на гру­па не­ма да би­де пре­мол­чен од дру­га­та стра­на. Без Тур­ци­ја во Евро­па во 2010 го­ди­на жи­ве­е­ле око­лу 45 ми­ли­о­ни мус­ли­ма­ни што би­ло око­лу шест про­цен­ти од на­се­ле­ни­е­то, а во член­ки­те на ЕУ офи­ци­јал­но пред пет го­ди­ни има­ло око­лу 20 ми­ли­о­ни ис­лам­ски вер­ни­ци што прет­ста­ву­ва око­лу че­ти­ри про­цен­ти од на­се­ле­ни­е­то или со дру­ги збо­ро­ви, до­вол­но го­лем по­тен­ци­јал за ре­ли­ги­о­зен су­дир од до­се­га не­ви­де­ни раз­ме­ри.

Ако се су­ди спо­ред на­чи­нот на кој до­се­га европ­ски­те ли­де­ри го ре­ша­ваа проб­ле­мот со бе­гал­ци­те, не­ма про­стор за оп­ти­ми­зам ко­га ќе дој­де на ред да се ре­ша­ва проб­ле­мот со чле­но­ви­те на ИСИС. Всуш­ност, пра­ша­ње­то на бе­гал­ци­те и на европ­ски­от кон­сен­зус е пос­лед­на­та шан­са ста­ри­от кон­ти­нент да се под­го­тви за уште по­го­ле­ми­от пре­диз­вик што ја оче­ку­ва. Ако не­ма до­го­вор за ди­стри­бу­ци­ја на бе­гал­ци­те, ако не­ма со­од­вет­на раз­ме­на на раз­уз­на­вач­ки ин­фор­ма­ции (ка­ко што ре­ал­но не­ма), то­гаш шан­си­те Евро­па под­го­тве­на да ги до­че­ка раз­у­ла­ве­ни­те ек­стре­ми­сти што па­ту­ва­ат или ве­ќе до­па­ту­ва­ле при­кри­е­ни ка­ко ви­стин­ски бе­гал­ци, се ми­ни­мал­ни. Вре­ме за под­го­то­вка има сѐ по­мал­ку, а на­ско­ро мо­же­би ќе не­ма во­оп­што.

Ли­бан­ски ми­ни­стер твр­ди де­ка два про­цен­та од бе­гал­ци­те се те­ро­ри­сти

Ми­ни­сте­рот за обра­зо­ва­ние на Ли­бан, кој го при­дру­жу­ва­ше бри­тан­ски­от пре­ми­ер Ка­ме­рон за вре­ме на по­се­та­та на бе­гал­ски­те кам­по­ви во оваа зем­ја, ја по­твр­ди кон­тро­верз­на­та ин­фор­ма­ци­ја ко­ја пред еден ме­сец ја пре­не­соа ме­ди­у­ми­те на остро­вот спо­ред ко­ја, пре­ку 4000 ил­ја­ди чле­но­ви на ИСИС се пре­фр­ле­ни во Евро­па и че­ка­ат ко­ман­да за из­вр­шу­ва­ње на те­ро­ри­стич­ки на­па­ди. Ми­ни­сте­рот Ели­ас Боу Са­аб твр­ди де­ка еден од пе­де­сет си­ри­ски бе­гал­ци е по­тен­ци­ја­лен те­ро­рист и де­ка два про­цен­та од си­те си­ри­ски бе­гал­ци се џи­ха­ди­сти ис­пра­те­ни од Ис­лам­ска­та др­жа­ва во Евро­па. Са­аб не из­ло­жи до­ка­зи за ова твр­де­ње но не сме­е­ме да се сом­не­ва­ме де­ка ми­ни­стер на ед­на од др­жа­ви­те на Бли­ски­от Исток ко­ја во пос­лед­ни­ве 4о го­ди­ни тр­пе­ше огром­ни раз­о­ру­ва­ња ка­ко ре­зул­тат на конф­ли­кти ме­ѓу го­лем број раз­лич­ни вер­ски и ет­нич­ки фрак­ции, знае што збо­ру­ва. Спо­ред Са­аб, овие ин­фил­три­ра­ни опе­ра­тив­ци на ИСИС па­ту­ва­ат пре­ку Тур­ци­ја и пре­ку Гр­ци­ја, што зна­чи де­ка го­лем дел од нив ја ми­на­ле или до­пр­ва ќе ја ми­нат и ма­ке­дон­ска­та гра­ни­ца.

Ма­ке­до­ни­ја не е во Европ­ски­те пла­но­ви за бе­гал­ци­те

Гер­ман­ски­от ви­це­кан­це­лар, Зиг­мар Га­бри­ел, де­но­ви­ве ка­жа ед­на ра­бо­та ко­ја е мно­гу важ­на за Бал­ка­нот и пред сѐ, за Ма­ке­до­ни­ја. Спо­ред за­ме­ни­кот на кан­це­лар­ка­та Ан­ге­ла Мер­кел, Европ­ска­та уни­ја не­ма план да ни ги оста­ви бе­гал­ци­те нам, на Ср­би­ја или на Бос­на и Хер­це­го­ви­на. На си­те во ЕУ, па и на ми­ни­сте­рот за еко­но­ми­ја на нај­бо­га­та­та европ­ска др­жа­ва, им е јас­но де­ка то­ва­рот ќе мо­ра да го пре­зе­мат зем­ји­те кои се дел од ЕУ, а не оние кои по­ра­ди раз­ни при­чи­ни, не се дел од Уни­ја­та. Гр­ци­ја, Ун­га­ри­ја и Ита­ли­ја се др­жа­ви­те кои ќе мо­ра­ат да гра­дат кам­по­ви и при­фат­ни цен­три ка­де што ќе би­дат разг­ле­ду­ва­ни ба­ра­ња­та за азил по што мо­же да за­поч­не ди­стри­бу­ци­ја­та на на­ма­че­ни­те Си­риј­ци и на дру­ги др­жав­ја­ни. По­тоа спо­ред Бер­лин, сто­ти­ци­те ил­ја­ди бе­гал­ци ќе мо­жат да го про­дол­жат па­тот и да ја по­пол­нат праз­ни­на­та соз­да­де­на со бе­ла­та чу­ма во нај­го­лем дел од европ­ски­те член­ки.

Сѐ до­ту­ка за Ма­ке­до­ни­ја е до­бро, но ло­гич­но се по­ста­ву­ва пра­ша­ње­то да­ли ЕУ ќе ја оста­ви зем­ја­та са­ма да се со­о­чи со евен­ту­ал­ни те­ро­ри­стич­ки гру­пи кои, во не­мож­ност да вле­зат во ЕУ би се сме­сти­ле кај нас. Ап­се­ње­то на де­се­ти­на ли­ца за ор­га­ни­зи­ра­ње на до­бро­вол­ци за ре­до­ви­те на Ис­лам­ска­та др­жа­ва по­ка­жа де­ка во Ма­ке­до­ни­ја има плод­но тло за фор­ми­ра­ње ра­ди­кал­ни мре­жи кои мо­жат да би­дат ло­ги­сти­ка за по­се­ри­оз­ни ак­ции. Ако Ма­ке­до­ни­ја не до­бие по­мош при со­о­чу­ва­ње со овие гру­пи кои има­ат мул­ти­на­ци­о­на­лен ка­ра­ктер и од­лич­на по­вр­за­ност со кри­ми­нал­ни и со ра­ди­кал­ни вер­ски стру­кту­ри, не се иск­лу­чу­ва дра­ма­ти­чен раз­вој на на­ста­ни­те во кој по­ли­тич­ка­та ста­бил­ност не мо­же да се пла­ни­ра ни­ту на кра­ток рок, а не пак на сре­ден или на долг рок. Ка­ко и ЕУ та­ка и Ма­ке­до­ни­ја во та­ков слу­чај ќе мо­ра да се под­го­тви за нај­ло­шо­то, со на­деж де­ка ќе би­де по­ар­но.

Пишува: Горан Момироски
(Текст објавен во 159. број на неделникот „Република“, 18.09.2015)

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.