Груевски за Пржино, Заев за Киро Глигоров

Нес­пор­но е де­ка ни­ко­го не из­не­на­ди тоа што Ре­пуб­ли­ка Ма­ке­до­ни­ја по­втор­но од­во­е­но го прос­ла­ви Де­нот на не­за­вис­но­ста. Со­ци­јал­де­мо­кра­ти­те но­ва­та тра­ди­ци­ја на со­би­ра­ње­то на скоп­ско­то Три Кру­ши го на­до­пол­ни­ја со по­се­та­та на гро­бот на пр­ви­от пре­тсе­да­тел на др­жа­ва­та, но и но­си­тел на „Член­ска­та кни­шка број 001 на СДСМ“, Ки­ро Гли­го­ров. Иа­ко, во су­шти­на, обра­ќа­ња­та на Де­нот на др­жав­но­ста во се­бе но­сат исти по­ра­ки за евро­ин­те­гра­ци­и­те, за до­се­гаш­ни­те и за ид­ни ус­пе­си и пре­диз­ви­ци, се­пак, раз­лич­ни­те по­зи­ции во пост­пр­жин­ски­от, а пре­диз­бо­рен пер­и­од до­ми­ни­раа над Дра­че­во.

Гру­ев­ски „Це­лос­но спро­ве­ду­ва­ње на До­го­во­рот“; За­ев „си­лен ис­че­кор од 50 до 70 про­цен­ти“

– До­го­во­рот од 2 ју­ни, ка­ко и про­то­ко­лот од 15 ју­ли мо­ра це­лос­но и дос­лов­но да се спро­ве­дат и да за­вр­шат со пар­ла­мен­тар­ни из­бо­ри на 24 април 2016 го­ди­на – по­ра­ча пре­ми­е­рот и ли­дер на ВМРО-ДПМНЕ Ни­ко­ла Гру­ев­ски на све­че­на­та ака­де­ми­ја по по­вод од­бе­ле­жу­ва­ње­то на Де­нот на не­за­вис­но­ста на Ре­пуб­ли­ка Ма­ке­до­ни­ја. – По нив – до­да­де – ни­кој не­ма да мо­же да има али­би и да не ги приз­на­ва из­бо­ри­те.

– На Ма­ке­до­ни­ја ѝ е до­ста од бој­ко­ти и од по­ли­ти­ча­ри кои не­ма­ат доб­лест да из­ле­зат пред сво­ја­та пар­ти­ја и пред на­ро­дот и да приз­на­ат по­раз. Ре­фор­ми­те што ги до­го­во­рив­ме мо­ра­ме на­вре­ме и ква­ли­тет­но да ги за­вр­ши­ме. Др­жа­ва­та со нив тре­ба да се прид­ви­жи на­пред и да во­ве­де по­ви­со­ки стан­дар­ди во раз­лич­ни об­ла­сти – истак­на Гру­ев­ски.

Ако Ни­ко­ла Гру­ев­ски јас­но и нед­вос­мис­ле­но ги наг­ла­си „це­лос­но и дос­лов­но“ ис­пол­ну­ва­ње на до­го­во­ре­ни­те точ­ки, За­ев до­го­во­рот го ста­ви на рас­по­ла­га­ње на из­бор­ни­от мар­ке­тинг. Го­во­реј­ќи во кон­текст на пре­диз­ви­ци­те пред пар­ти­ја­та, кои тој ги на­ре­ку­ва при­до­би­вки „од при­ти­сок“, по­со­чил на про­цен­ти со кои тој би бил за­до­во­лен.

– На си­те овие при­до­би­вки за­ед­но да им се ра­ду­ва­ме, да би­де­ме по­све­те­ни и при­ти­со­кот се­којд­нев­но да го пра­ви­ме, за­тоа што овие при­до­би­вки не се при­до­би­вки од из­бо­ри, овие при­до­би­вки мо­же­ме да ги по­стиг­не­ме во те­кот на след­ни­те ме­се­ци. А ве­ру­вај­те, при ба­рем си­лен ис­че­кор на 50 до 70 про­цен­ти од си­те об­вр­ски, ќе ја ви­ди­те лес­но­ти­ја­та со ко­ја­ Гру­ев­ски ќе би­де по­ра­зен – из­ја­ви За­ев.

Од Три Кру­ши над скоп­ско Дра­че­во, од но­во­соз­да­де­на­та тра­ди­ци­ја на СДСМ за со­би­ра­ње за Де­нот на не­за­вис­но­ста, пар­ти­ски­от чел­ник, Зо­ран За­ев, збо­ру­вај­ќи за пре­диз­ви­ци­те „до сло­бо­да­та“, пер­и­о­дов ги по­са­ка „не­за­вис­ни“ и Ма­ке­дон­ска­та ра­дио-те­ле­ви­зи­ја, Аген­ци­ја­та за ау­ди­о­ви­зу­ел­ни ус­лу­ги, Судс­тво­то, из­бор­но­то за­ко­но­дав­ство, из­би­рач­ки­от ве­ро­до­сто­ен спи­сок…

По­ра­чу­ва ли За­ев „Не оста­вај­те ме сам“?

Ако до овој пре­диз­бо­рен пер­и­од СДСМ се пот­пи­ра­ше на Бран­ко Цр­вен­ков­ски, веч­ни­от по­че­сен ли­дер на пар­ти­ја­та, За­ев се­га се вр­ти кон Гли­го­ров. Очиг­лед­но е де­ка во гра­де­ње­то на ими­џот за из­бо­ри­те, кон­сул­тан­ти­те не мо­же­ле да нај­дат дру­га фи­гу­ра во пар­ти­ска­та исто­ри­ја. Про­мо­ви­рај­ќи ја но­ва­та пот­по­ра во ко­ле­ктив­на­та ме­мо­ри­ја – ли­кот и де­ло­то на Ки­ро Гли­го­ров – За­ев ќе тре­ба да се на­вра­ти и на тој пер­и­од, зо­што изо­ста­на ра­ко­водс­тво­то на не­го­ва­та пар­ти­ја на прос­ла­ва­та на не­за­вис­но­ста, по­тоа за до­да­вка­та на ре­фе­рен­дум­ско­то пра­ша­ње, ин­си­сти­ра­ње­то да се сви­ри ју­гос­ло­вен­ска­та хим­на во со­бра­ни­е­то…

Име­то на Гли­го­ров се­га бе­ше иско­ри­сте­но ка­ко си­но­ним на тр­пе­ние, искус­тво, спло­те­ност, сми­ре­ност, сло­бо­да. Но, во ко­ле­ктив­на­та ме­мо­ри­ја е и по­ви­кот на, то­гаш­ни­от кан­ди­дат за пре­тсе­да­тел, Ки­ро Гли­го­ров, од из­бор­ни­от ми­тинг во 1994 го­ди­на „Не оста­вај­те ме сам“.

Ако се зе­мат пред­вид не­сог­ла­су­ва­ња­та и раз­до­рот ме­ѓу опо­зи­ци­ја­та и гра­ѓанс­тво­то во пос­лед­ни­от пер­и­од, сом­ни­тел­ни­те при­до­би­вки од при­ти­со­кот и оче­ку­ва­ња­та што ги на­мет­на За­ев, бе­ше ли не­го­во­то обра­ќа­ње од Три Кру­ши во­вед во не­го­ви­от иден апел да не би­де оста­вен сам?

Ос­нов­ни­те вред­но­сти не се ала­тка за сит­ни по­е­ни

– Најм­но­гу раз­о­ча­ру­ва тоа што по­ли­тич­ки­те пар­тии, опо­зи­ци­ја­та, са­ка­ат и од оваа те­шка бор­ба за по­мош на но­ви­те ге­не­ра­ции да ста­нат по­ус­пеш­ни и по­среќ­ни во жи­во­тот, со ме­ну­ва­ње на не­кои нас­ле­де­ни ло­ши на­ви­ки, со по­ве­ќе уче­ње и пред сè зна­е­ње, са­ка­ат да ис­по­ли­ти­зи­ра­ат и се­то ова да го ко­ри­стат во по­ли­тич­ко-пар­ти­ски це­ли – оце­ни Ни­ко­ла Гру­ев­ски, за ко­го на­у­ка­та и ино­ва­ци­и­те се ре­сур­сот со кој мо­же Ма­ке­до­ни­ја да ја дви­жи на­пред.

– Мно­гу е опас­но ко­га уче­ни­ци­те и ро­ди­те­ли­те не­од­го­вор­но ги гле­даш ка­ко број­ка на гла­са­чи на кои тре­ба да им се уго­ди за да гла­са­ат за те­бе, ду­ри и ко­га пра­виш че­ко­ри со кои на долг рок им од­ма­гаш, а тие во мо­мен­тот не се свес­ни за тоа. Ако и ние се вклу­чи­ме во таа би­тка, и поч­не­ме да се нат­пре­ва­ру­ва­ме ко­ја пар­ти­ја ќе овоз­мо­жи по­лес­но зе­ма­ње дип­ло­ма без зна­е­ње, ка­де ќе оди др­жа­ва­та? За ка­ков ли на­пре­док ќе збо­ру­ва­ме, за ка­ков ква­ли­тет во обра­зо­ва­ни­е­то? Апе­ли­рам, ос­нов­ни­те вред­но­сти да не се пред­мет на по­ли­тич­ко по­тку­су­ру­ва­ње и на со­би­ра­ње сит­ни по­ли­тич­ки по­е­ни – ре­че Гру­ев­ски.

Исто­ри­ја­та за За­ев поч­ну­ва од Гли­го­ров

– Си­те те­о­рии де­ка Ма­ке­до­ни­ја е при­вре­ме­на др­жа­ва пад­наа во во­да – истак­на Гру­ев­ски, го­во­реј­ќи за ма­ке­дон­ски­от пат до не­за­вис­но­ста. – Ре­фе­рен­ду­мот на 8 сеп­тем­ври 1991 го­ди­на бе­ше за­врш­ни­ца по мно­гу го­ди­ни бор­ба, огро­мен број по­ло­жен жр­тви, уни­ште­ни жи­во­ти, за­тво­ра­ња и мал­тре­ти­ра­ња – ре­че пре­ми­е­рот Гру­ев­ски.

Тој по­тсе­ти де­ка ко­му­ни­стич­ко­то дви­же­ње во 20-ти­те го­ди­ни од ми­на­ти­от век од­лу­чи­ло да се приз­на­ат ма­ли­те на­ро­ди и на­ции и да им се приз­нае др­жав­но­ста, ме­ѓу кои и на Ма­ке­до­ни­ја и на ма­ке­дон­ски­от на­род. Но, и де­ка со тие за­лож­би по Вто­ра­та свет­ска вој­на, за­ра­ди хар­мо­ни­ја, Ма­ке­до­ни­ја стек­ну­ва др­жав­ност, но са­мо во рам­ки­те на Ју­гос­ла­ви­ја. А по­тоа сле­ду­ва­ат 45 го­ди­ни на те­жок и на бру­та­лен ре­жим, но и на кон­ти­ну­и­ран от­пор на на­ро­дот за це­лос­на не­за­вис­ност, кој пре­ку раз­ни ети­ке­ти­ра­ња, за­тво­ра­ња и ли­кви­да­ции се по­тис­ну­ва или се при­ка­жу­ва на по­и­на­ков на­чин во тоа вре­ме, до­да­ва Гру­ев­ски.

– И се­то тоа трае до след­на­та исто­ри­ска шан­са, ко­ја до­а­ѓа со па­дот на ко­му­низ­мот во си­те зем­ји во Евро­па, па и во Ју­гос­ла­ви­ја, и со рас­па­ѓа­ње­то на Ју­гос­ло­вен­ска­та фе­де­ра­ци­ја. Тоа е по­втор­но исто­ри­ски мо­мент, исто­ри­ска шан­са, ко­ја пра­вил­но се иско­ри­сту­ва, за ко­неч­но соз­да­ва­ње на сло­бод­на, су­ве­ре­на и не­за­вис­на Ре­пуб­ли­ка Ма­ке­до­ни­ја, за­о­кру­же­но пре­ку актив­но­сти­те на по­ли­тич­ки­те пар­тии и на пар­ла­мен­тот, и за­пе­ча­тен со ре­фе­рен­ду­мот ток­му на овој ден, на 8 сеп­тем­ври, во 1991 го­ди­на – по­со­чу­ва Гру­ев­ски на Де­нот на не­за­вис­но­ста.

За­ев пак, на прос­ла­ва­та на Три Кру­ши се иска­чи отка­ко го по­се­ти гро­бот на пр­ви­от пре­тсе­да­тел, Ки­ро Гли­го­ров. Ду­ри и низ це­ло­то обра­ќа­ње ко­ри­сте­ше не­го­ви ре­че­ни­ци, си­но­ни­ми кои би тре­ба­ло да по­тсе­тат на не­го­ви­те лик и де­ло. Ду­ри и го ци­ти­ра­ше Гли­го­ров со не­го­ви­те збо­ро­ви по ре­фе­рен­ду­мот: „По­чи­ту­ва­ни гра­ѓа­ни и гра­ѓан­ки, не­ка ви е че­сти­та на си­те Вас и на си­те гра­ѓа­ни и гра­ѓан­ки на Р.Ма­ке­до­ни­ја, сло­бод­на, са­мо­стој­на и су­ве­ре­на Ре­пуб­ли­ка Ма­ке­до­ни­ја“.

– Тоа се збо­ро­ви­те на пре­тсе­да­те­лот наш му­дар, кој во 1991 го­ди­на, во вре­ме ко­га се раз­дру­жу­ва­ме од би­вша­та та­тко­ви­на Ју­гос­ла­ви­ја, ко­га во дру­ги­те зем­ји па­ѓаа мла­ди чо­веч­ки жи­во­ти, со тр­пе­ние, со му­дрост, со искус­тво­то што тој го има­ше, од кое мо­ра­ме да учи­ме си­те, се из­бо­ри, без кап­ка крв, без ка­ква би­ло жр­тва, да си ја до­би­е­ме не­за­вис­но­ста и са­мо­стој­но­ста
– оце­ни За­ев.

Пишува: Наум Стоилковски
(Текст објавен во 158. број на неделникот „Република“, 11.09.2015)

Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.